Poreklo stanovništva naselja sela Borčane i Rucmance (po knjizi Rusmance), opština Leposavić – Kosovskomitrovački okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
BORČANE i zaselak RUSMANCE
Selo je na kosama Brežina i Dela, a zaselak Rusmance je južno od sela, na Borju Rusmanačkom.
Vode.
Rečice i potoci su: Ržanska reka, Medveđak, Konštica, Sedrava, Bistrica, Mutnička reka, Koritski potok, Slatinski potok, Skrk, Bojetinska reka, Borčanska reka, Kulin potok, a vode: Izvor na Grebenu, Izvor pod Glamaju, Izvor u Borju. U Katunu (u planini) je jak hladan izvor Katunska voda.
Zemlje i šume.
Topografski nazivi za njive i livade su: Selište, Beganska zemlja, Košarište, Resovac, Markovac, Dimilje, Rosulje, drugo Selište, Katunsko selište na Lepčinjaku i nad Katunom, Urvište, Pođelje, Crk vište, Glavica, Medveđak, Radunoviće, Lokve; za ispaše i šume: Čiker, Velika i Mala kita, Borčanske glave. Zabrani su na Kokošaru i Koščici – Kočici, a zimovnici za stoku su u Katunu.
Tip sela.
Do oslobođenja (u ratu 1912. g.) seloje bilo zbijenog tipa. Jedina kućna grupa je na stranama Potoka. Ovakav tip naselja bio je uslovljen opštom nesigurnošću za turske vladavine. Posle oslobođenja ovih krajeva pojedine porodice izmeštaju se s kućama na svoja imanja, na kosama okolnih brda, selo brzo narasta po obodu i postaje veoma razbijeno. Postoji podela sela na mahale: Gornju malu ili Gornje Borčane na Brežinama i Donju malu, Borčane ili selo, oko crkve i škole. Groblje je u Bugarskom dolu, a groblje zaseoka Rosmancaje na Brdu.
Istorijat.
Borčani su po Svetostefanskoj hrisovulji mesto u međama sela Sočanice. Godine 1170. celo Borčane i Rucmance su u pokrajini Kopaoniku, u nuriji popa Mateja.
Godine 1921, po zvaničnom popisu 31. decembra, u Borčanu su 42 domaćinstva sa 236 članova, a u Rusmancu 7 domaćinstava sa 40 članova. Godine 1948. u Borčanu su 46 domaćinstva sa 402 člana, a u Rusmancu 13 domaćinstava sa 130 članova.
Starine.
U selu, kao i u zaseoku, ima tragova starih rudarskih radova. U seoskom groblju, na nekim starim grobovima, položeni su veliki blokovi stena. Ima predanje da su u selu nekad živeli "Jeti" i da su njihovi grobovi – "'etimški" grobovi. u Selištu oko crkve su ulegnuća i ostaci temelja nekih građevina. Crkva posvećena Pokrovu Bogorodice, nedavno je obnovljena na mestu stare crkvine. Nad zgradom Osnovne škole su Zidine. Ovde su danas samo kamenolomi trahita. Na Beganskoj zemlji nedavno je iskopano trozubolovačko koplje (metalni deo). Pored koplja iskopane su velike "makaze od gvožđa".
Toponimi: Gojčinovac, Dojčinovac i Vlajin grob ostali su bez ranijeg stanovništva.
Poreklo stanovništva.
Rodovi.
U vreme opštih pokreta naših naroda u 17. veku, doselili su se preci današnjih:
- Isailovića, Vrugića i Petrovića (18 kuća, Sv. Andrej Prvozvani, 30. novembra i Petrov dan).
U Velikoj seobi ili na početku 18. veka doselili su se Moračani:
-Marisavljevići, Anđelkovići, Spasojevići (12 kuća, Sv. Arhanđeo u novembru i Sv. Arhanđeo "letnji" 13. jula), iz Morače.
Skoro čitav vek posle Moračana u selu su se nastanili:
-Bušete - Radenkovići (6 kuća, Sv. ap. Toma). Oni su od Bušeta iz Belasice u staroj Vrhovini, u pokrajini, na planini Kopaoniku. Svi gornji rodovi su u Donjem Borčanu.
U Gornjem Borčanu su:
-Savići i Radosavljevići (8 kuća, Sv. Vrači jesenji i letnji) su od "vračevaca" iz susednog Brzanca. –
U Rusmancu su:
-Stevići (7 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik). Predak, stariji od pradeda izbegao je iz Vlahinje, zbog nasilja Arbanasa.
-Gajići (4 kuće) nedavno su prešli iz Donjeg Borčana. Oni su od Moračana.
IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
The post Poreklo prezimena, sela Borčane i Rucmance (Leposavić) appeared first on Poreklo.