Poreklo stanovništva sela Gornja Crnišava, opština Trstenik – Rasinski okrug. Prema knjizi Momčila R. Todosijevića „Podgočka naselja trsteničkog kraja“, izdanje Beograd 2008. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan
Položaj sela.
Gornja Crnišava nalazi se južno od Trstenika, na udaljenosti od 6 km vazdušnom linijom i 12 km saobraćajno povezanim putem preko Gornjeg Ribniika. Atar sela graniči se sa Donjom Crnišavom i Jasikovicom (sa istoka), Leskovicom (sa juga), Stublicom i Brezovicom (sa zapada), Čairima i Odžacima (sa severa).
Tip sela.
To je seosko naselje zbijenog (drumskog tipa), u klisurastoj Dolini izvorišne čelenke glave Crnišavske reke, desne pritoke Zapadne Morave. Između Kamidžora je (623 m), Kabrilovaca (350 m), Ravne Gore (591 m) i Rogova (513 m).
Selo je ranije bilo dosta rasuto levo i desno od Crnišavske reke. Pored izvora kisele vode (Slatine) smeštene su bile kuće starosedelaca, njih šest koje su dočekale Prvi srpski ustanak.
Sada je naselje locirano na visinskom pojasu od 240-345 m. Najudaljeniji je zaseok "Vukovac, koji se gotovo ugasio jer su familije su sišle prema Donjoj Crnišavi, a to su Lukići, Radičevići, Nedeljkovići, Bosići i Markovići.
Ime sela.
O tome kako je selo dobilo ime ima više legendi. Dve se najčešće pominju. Prvo, po mračnoj černoj šumi i drugo, po crnim šamijama koje su sve žene nosile za izginulim bližnjima u Kosovskom boju.
Istorija i starine.
Selo je bilo naseljeno u srednjem veku, jer ima ostatke hrama na lokaciji Kapavac. Ima i tragova antičke kulture, jer je tu sedam rimskih bunara, tri izvora su na rastojanju oko 50 m. Jedan izvor pozidan je hrastovim gredama. Pronađeni su i bazeni, čije su strane i dno od nabijene gline. To je raskopao Palić Dušan i napravio novu bušotinu iz koje teče kisela voda. Između Gornje i Donje Crnišave i Odžaka je izvor Kapavac. Bolesni su se lečili pijući vodu sa tog izvora. Pored toga ima ostataka nekog objekta, meštani tvrde da su to ostaci crkve. Severno od škole, oko 300 m na brdu iznad Igroškog potoka, bilo je staro groblje. Nije u upotrebi već oko 150 godina. Spomenje je raskrčeno, a ostaci su na međama. Na jednoj ploči peščara nalepljen je isklesan u kamenu granitu plastičan lik smrtnika. Grobovi su prekriveni pločama, velikim, jednodelnim. Prvi zapis o selu sačuvan je u turskom popisu (defteru) iz 1478. godine, ubrzo posle porobljavanja Srbije od strane Turske.
Zemlje i šume.
Selo ima potese koji razbijaju atar na manje delove. Cela Gornja Crnišava išarana je šumom i obradivim njivama. Njen zapadni deo prelazi y visoka brda i visoravni: Varoška planina, Rogovi, Ravna gora, Planina. Zimovnik i Torinac su potesi na početku Gornje Crnišave, idući od Donje Crnišave. To su ravničarski delovi zaklonjeni od vetrova. Tu je u prošlosti zimovala stoka i zatvarane svinje kada su terane na žirovnicu. Zbeg je južno od Zimovnika i Torinca. To je bio potes pod šumom. Tu su meštani, u slučaju opasnosti, sklanjali i sebe i stoku. Osoj je pošumljen deo, koji se strmo diže od Crnišavske reke. Vlaško Polje je širok potes između J asikovice i Gornje Crnišave. Ime je dobilo po Vlasima, stočarima Grcima koji su tu napasali svoju stoku, a Turcima (begu) plaćali godišnju ispašu bravom po stadu. Tu se nalazi i zaselak Ćukovac, koji je sada raseljen. Ime Ćukovac, najverovatnije su doseljenici doneli pri doseljenju, jer i brdo u Riječkoj nahiji (stara Crna Gora) nosi to ime. Inače, ovo polje je obradivo. Tiganjac je na suprotnoj strani, severno od Crnišavske reke. On se sa severa od Koznika (413 M) spušta prema Crnišavskoj reci i putu. Ima i šume i obradivih njiva. Jezero – ispod Rogova (513 m) nalazi se zaravan zvana Jezero. Nekada je bila močvara, zarasla ševarom, sa dosta vode, a sada je to obrađena površina. Ravna Gora je visoravan (čija se nadmorska visina kreće oko 600 m) obrasla bukovom šumom. Dosta je širok potes između Gornje Crnišave, Brezovice i Leskovice. Laz ili Vodice je zaravan ispod Ravne gore, na nadmorskoj visini 408 m. Ime Laz asocira na njive koje su u davnoj prošlosti sejane ratarskim kulturama.
Vode.
Posmatrajući hidrografiju ovog naselja, može se zaključiti da je stanje povoljno. Naselje ima samo jednu reku koja kroz njega teče i to sa nedovoljno vode u svom toku, što je negativno. Ali u ataru ima veći broj rečica i izvora, što je i ranije korišćeno za pijaću vodu, napajanje stoke i druge potrebe. Selo se sa zapadne strane oslanja na pošumljene delove brda i padina Goča odakle se pojavljuju izvori i teku potočići, što retko koje selo poseduje. Gornjo Crnišavska reka izvire na severozapadu u rasedu masiva Planina (620m). Odmah na početku prima vodu sa većeg broja izvora i teče prema centru sela. U selu prima potočiće koji teku sa zapadne strane: Duboki potok, Igroški i Lipački potok i nešto dalje Tiganjac. Sa desne strane Crnišavska reka prima nekoliko manjih i tokom kraćih potočića. Izvora ima više, ali zbog značaja pomenućemo samo neke: Izvor Kapavac nalazi se na severnom delu Tiganjca, odakle potiče potok Tiganjac. Koriste je meštani Gornje Crnišave, Donje Crnišave i Odžaka. Meštani veruju da je ova voda lekovita pa je piju kada su bolesni. Izvor Žilevlje je između Gornje Crnišave i Leskovice, od Rudina levo. Selo je odatle uzelo 70% vode za svoje vodovode. Vilin izvor je na početku podizanja masiva Planina. Svakako da su najznačajniji izvori kisele vode, koja nastaje kao posledica raseda dela zemljine kore, koji ide od Bogdanja preko Gornje Crnišave prema Veluću. Zemni gasovi, spajanjem sa podzemnom vodom, daju vodi kiseo ukus. Ova voda korišćena je u prošlosti, što pokazuju otkriveni bunari i kupatilo, bazen 4 h 4 m. Jedan izvor u reci, koji su meštani dugo koristili za poboljšanje ukusa pri mešenju proje i kuvanju pasulja, preuređen je i izvršena njegova kaptaža za vreme Drugog svetskog rata. Dušan Palić muzičar iz Trstenika, rodom iz Gornje Crnišave, izvršio je u blizini izvora bušotinu 100 m i dobio kiselu vodu. Treba ispitati kvalitet vode. Onda će ovo biti veliko blago sela. I bunari kopani u prošlosti u dvorištima, nisu velike dubine.
Komunikacije.
Saobraćaj sela odvija se preko Gornjeg Ribnika, ima asfaltni put, ali je to dosta zaobilazni pravac prema Trsteniku koji je selu sedište opštine, privredni i administrativni centar. Odmah posle Drugog svetskog rata, put do Gornjeg Ribnika, počeo je da se preuređuje. Godine 1958. opravljen je duž sela, a 1959. dužinom Gornji Ribnik – Gornja Crnišava, pa je 1960. godine izvršeno valjanje puta. Već 1964. godine uvedena je stalna autobuska linija sa po tri dolaska i odlaska, što je meštanima, zaposlenima i učenicima olakšalo putovanje do Trstenika.
Godine 1972. izvršeno je delimično asfaltiranje puta: Gornji Ribnik – Donja Crnišava i 500 m u Gornjoj Crnišavi. Put Gornja Crnišava — Gornji Ribnik završen je potpuno, asfaltiran je celom dužinom 1980. godine.
Ostali podaci o selu.
Gornja Crnišava pripada opštini Trstenik. Selo ima svoju mesnu zajednicu i mesnu kancelariju. Do prošle godine i mesna zajednica i mesna kancelarija bile su u Počekovini.
Škola u Gornjoj Crnišavi je četvororazredna. Administrativno je vezana, pripada osmorazrednoj matičnoj školi u Počekovini. Škola je počela sa radom 1922. godine u privatnoj kući. Nova školska zgrada izgrađena je 1979. godine.
Putujuću dečji vrtić počeo je da prihvata decu ovog sela 1981. godine
Zabeleženo je da je selo 1898. godine imalo samo 12 pismenih, da znaju da čitaju i pišu.
Selo nema crkvu, a pripada Parohiji gornjoribničke crkve. U prošlosti pripadala je i Bučkoj i Trsteničkoj parohiji.
Venijamin Pavićević rodom iz Gornje Crnišave, arhimandrit Ljubostinje (1877. godine, po Kanicu) bio je „čovek beskrajnog meraka, obrazovan, vičan poslovima, koji redovno čuva interese manastira“. Mnogo je učinio na uređenju Manastira, zabeleženo je da je izravnao i uredio portu Manastira Ljubostinje.
Sabor i seoska slava sela je Blaga Mara.
Vinogradari slave sv. Trifuna.
Gornja Crnišava ima više zapisa: na Kozniku (cer), kod kisele vode (lipa), kod Radojičića (jabuka), u Pantića (bila šljiva, sada jabuka) i u Poljani prema Odžacima (jabuka), zapis za vinogradare.
Meštani na zadušnice izlaze dva puta.
Groblje se nalazi severno od sela. Staro groblje, koje je bilo u blizini, raskrčeno je pri obradi zemlje.
Selo je dobilo električno svetlo 1962/63. godine. Aktivnost sa meštanima vodio je Jovanović Čedomir, učitelj, kome su meštani veoma zahvalni.
Za vreme Drugog svetskog rata u vodenici je montirana centrala koja je proizvodila struju za 3–4 kuće, gde je bio smešten Štab četnički i Engleza koji su bili u posmatračkoj misiji.
Prvi televizor stigao je u selo 1970. godine (dosta kasno u odnosu na ostala sela), kupilo ga domaćinstvo Palić Ranka.
Preko kolanih bunara i gravitacionih vodovoda veliki broj domova (oko 80%) obezbedio se vodom za domaće potrebe.
Telefonske veze selo je dobilo 1985. godine i uključeno je u telefonsku mrežu Srbije.
Poreklo stanovništva.
-Bosići, Miljkovići
Bosići su doseljeni iz Kotora. Prvi se pojavljuju Miljko, rođen 1810. godine i Milenko rođen 1818. godine, najverovatnije su braća. U Medveđu je otišao na miraz Miljko Bosić pa su po njemu Miljkovići; može se pretpostaviti da je ovaj Miljko unuk starom Miljku. U popisu 1863. pojavljuju se Blagoje i sin Lazar, pod prezimenom Radenković, a kasnije Bosić, pri rađanju Nestora i Simeona. Momčilo Dušanov završio je Ekonomski fakultet u Nišu i radio u IHP „Prva petoletka“ u Trsteniku stručne poslove ekonomiste, a na kraju poslove interinspekcijskog nadzora. Njegov sin Predrag bio je juniorski prvak Srbije u stonom tenisu, a dugo je radio kao trener stonotenisera u Trsteniku.
Slava: sv. Jovan i Sv. Vrači.
Broj domova: G. Crnšnava 5, Trstenik 1, Medveđa 1.
- Vilimonovići
Doseljeni iz Bzenice. U Bzenici su bili Bončići. Bili su i Bzenići (Vilimon). Njegov sin je Veselin, rođen 1867. godine, Miladin (1869) i Đurđe.
Slava: sv. Aksentije.
Broj domova: G. Crnišava 3, Trstenik 1, Vrbas 1, Nemačka 1, Pančevo 1.
- Gavrilovići
Predak im je doseljen iz Parčina (Župa). Gavrilovići imaju istog pretka sa Nikolićima iz Donjeg Ribnika i Gašićima iz Selišta, Stopanje i Lopaša. Prvi je ubeležen Gavrilov Milenko, rođen 1803. godine. Na današnju lokaciju došli su sa potesa Brankovina. Milutinov Staniša bio je profesor geografije u srednjim školama u Trsteniku, a jedno vreme radio i kao referent za prosvetu i kulturu pri SO Trstenik. Momčilov Dragoslav bio je učitelj u nekoliko mesta opštine Trstenik. U vreme službovanja u Brezovici biran je za odbornika i predsednika veća mesnih zajednica SO Trstenik. Mnogo je uradio na uređenju škole i dvorišta. Ranko Rajkov bio je prvi osposobljen za popravku radio prijemnika u opštini Trstenik posle Drugog svetskog rata. Tomislav Brankov završio je učiteljsku školu, pa višu pedagošku – grupa geografija, a zatim andragogiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Bio je vrlo uspešan direktor Radničkog univerziteta u Trsteniku. Ovu funkciju obavljao je gotovo celog radnog veka. Stvorio je razne vrste delatnosti na RU. Veoma je zaslužan za otvaranje muzeja u Trsteniku.
Slava: sv. Đorđe.
Broj domova: G. Crnišava 7, Trstenik 3, Odžaci 1.
- Đorđevići
Predak im je y Brezovicu doseljen iz Bugarske. Prvi je u Brezovici zabeležen, rodonačelnik familije, Đorđe Obradović rođen 1802. godine, zabeležen je i prvi predak - kao Bugarin Antonasije. Đorđev unuk Vasilije došao je na miraz kod žene (udovice) udate u Papiće.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: Brezovica 4, G. Crnišava 2, Brajkovac 1.
- Egerići
Prezivali su se i Milunovići, što ukazuje na mogućnost da je Todosijev i Milutinov otac Milun. Egerić Slobodan završio je mašinski fakultet 1975. godine.
Slava: sv. Jovan i sv Arhanđel.
Broj domova: G. Crnišava 3, Trstenik 1, Beograd 1.
- Živkovići
Prvi su zabeleženi braća Milovan (rođen 1793. g.) i Uroš (1815). Otac Živko rođen je oko 1770. godine. Milovan je imao brojnu porodicu, a Urošev sin najverovatnije je Jevta. Po Živku Starincu (starosedeocu) Dobili prezime Živkovići. Živko Starinac bio je kmet u selu. Stavio se u odbranu Alekse Prokića, koji je hteo da ograniči samovolju bogatih i moćnih trgovaca Trstenika. Živko je 1821. bio delegat skupštine za nahiju požešku.
Slava: sv. Đorđe.
Broj domova: G. Crnišava 8, Trstenik 3, Medveđa 1, Makedonija 1.
- Zdravkovići
Kao najstariji predak ubeležen je Milenko (1818). Mlađi predak je Dimitrije (1845), ubeležen kao Radovanović (verovaTno otac Radovan), a kasnije kao Zdravković. Milan, sin Đorđev iz Gornje Omašnice, radio je kao dečji lekar u Kruševcu. Veoma je bio cenjen kao lekar i stručnjak.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: G. Crnišava 5, Vrnjačka Banja 2, Novo Selo 3, Gornja Omašnica 2, Čairi 1, Vel. Drenova 1, Kruševac 1, Grabovac 1, Donji Ribnik 1, Bučje 1, Jasikovica1.
- Ivkovići
Preci ove familije su starosedeoci u selu. Nismo uspeli da od ove familije pronađemo najstarije, osim Marije (rođ. 1818), majke Nikole (1845) i Miluna. Od poznatijih članova familije je iguman manastira Ljubostinje Vinijamin.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: G. Crnišava 1, Trstenik 2, Ratina 1, Čairi 1, Odžaci 3.
- Jakovljevići
Rodonačelnik familije je Jakov Miljković. U arhivskoj građi pronađeno da je Vasilije umro 1840. godine. Đurđija, majka Damnjana i Dimitrija rođena je 1813. godine, mlađi od nje desetak godina su Veselin i Dimitrije. Dragoljub Živadinov i Sava Konstantinov bili su u zarobljeništvu u Drugom svetskom ratu. Radovan je 1973. godine završio ekonomski fakultet.
Slava: sv. Arhanđel.
Broj domova: G. Crnišava 7, Kruševac 1, Odžaci 1, Dublje 1, Lazarevac 1.
- Kostići
Prvi se u arhivskoj građi pojavljuje Stevan, rođen 1824. godine. Ženio se dva puta. Prva žena se zvala Stanojka, a druga Vujka. Rajko i Svetolik su bili ratnici 1912–1918. godine. Ljubomirovi sinovi Adam i Goran vrše ugradnju hidraulike u vozila.
Slava: sv. Đorđe.
Broj domova: G. Crnišava 4, Trstenik 3, Vrbas 1.
- Lazarevići, Lazovići
Došli iz Bratića. Obrad došao na miraz u domaćinstvo Gaje Palića i bratanice mu Drage. Miodragov sin Milan otišao je na miraz u Globoder, u domaćinstvo Todosijević Dobrivoja. Ima registrovanu radnju. Obavlja sve staklorezačke poslove, kao i proizvodnju stolarije od aluminijuma. Od zapošljenih ima pet članova porodice i četiri radnika sa strane. Ima radnje u Stopanji, Kruševcu i Trsteniku. Živko Radosavljev rabadžisao je, vozio kamen iz Dublja i Popine i preuzimao trgovačku robu iz Beograda, Zrenjanina, Bora, Kosova, Makedonije. Imao je i vršalicu. Veselin je došao u kuću Jovice Lapčevića i ćerke mu Milosije.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: G. Crnišava 3, Trstenik 2, Globoder 1.
- Lukići
Doseljeni iz Rogavčine.Radisav (star 31 godinu) interniran od 1915–1918. godine u Austro–Ugarsku. Milorad je bio u internaciji za vreme Drugog svetskog rata.
Slava: sv. Trifun.
Broj domova: D. Crnišava 7, Čairi 1, Jasikovica 1, Čikago 1, Savino Selo (Banat) 1, Srpska Crnja 1.
- Lapčevići
Lapčevići su doseljeni u Gornju Crnišavu. Kao najstariji je zabeležen Radovan, rođen 1803. godine i žena njegova Stanija. Zatim, Jevta (1828) i brat Marko (1821), a njihova majka je Stanisava (1802), Otac Kosta umro je dosta mlad. Zatim, Radovanovi bratanci Gmitar (1833) i Ćirko; majka je Ružica, a nije poznato ime oca. Lapčevići su u Crnišavu došli iz Rogavčine. Inače, Lapčevići su se pre 400 godina doselili iz Tetova u Omašnicu, potom u Stupanj, pa u Krivu Reku. Tu su popovi (dva brata, Vuksan i Milen) podigli crkvu 1618. godine, po dozvoli Sultana. Od tada se zovu Popovići. Odatle su se preselili u Paljevšticu, Veliku Vrbnicu, Rokce, Crnišavu, Stanišince, Ribnik. Celo ovo bratstvo je vredno i preduzimljivo, izuzetno su dobri domaćini. Stojanov Mirko poznat je kao ugledan domaćin. Njegov sin Savko završio je učiteljsku školu, a vanredno višu pedagošku školu – grupa istorija i geografija i zatim na filozofskom fakultetu istoriju. Službovao je u Rajincu, Lopašu, Gornjem Ribniku i Trsteniku. I u osnovnim i srednjim školama ostao je u sećanju kao vrlo stručan i odgovoran, kao primer kakav treba da bude prosvetni radnik. Kao istoričar dosta je građe sakupio o svom selu. Njegov sin Slavoljub završio je mašinski fakultet, ćerka Mirjana pravni fakultet, Slavoljubova supruga Jelena (devojačko Čabrović) završila je pravni fakultet, položila pravosudni ispit i radi kao sudija Opštinskog suda u Trsteniku.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: Okruglica 2, Trstenik 2, Osaonica 1.
- Markovići
Predak im doseljen iz Berana (Crna Gora). Familija se naselila i živela u zaseoku Gornje Crnišave – Ćukovac. Nije bilo pristupačnih puteva pa su se selili prema centru sela. Kao prvi preci zabeleženi su braća Đorđe (najstariji, rođen 1813), Mateja i Jovan. U Prvom svetskom ratu poginuli su Radula i Dragoljub. Miloš, po Đorđu, je ćorđević. Kod njega je na miraz došao Avram Paunović, pa je dalje familija Paunović.
Slava: sv. Nikola i sv. Agaton.
Broj domova: G. Crnišava 7, D. Crnišava 2, Trstenik 2, Kraljevo 3, Vr. Banja 1.
- Miodragovići
Predak im doseljen iz Leskovice. Vukosav je došao na miraz kod Margite. U Leskovicu prvi se doselio Cvetko Miodragović, a da li mu je Vukosav sin ili unuk nije se moglo utvrditi.
Slava: sv. Toma.
Broj domova: G. Crnišava 1, Ribnik 1, Odžaci 1.
- Nedeljkovići
Doselili su se iz Crne Gore. Kada su se Turci povlačili, posle Drugog srpskog ustanka njihov predak ubio je Turčina i prisvojio njegovu zemlju. U popisu 1862. godine popisana je Jovana, rođena 1797. god. sa sinovima: Dimitrije, Pavle i Svetozar i Zdravko (1833), žena Đurđija i sinovi Sibin i Andreja.
Slava: sv. Luka i Markov dan, ranije su slavili sv. Nikolu.
Broj domova: G. Crnišava 5, Jasikovica 3, Smederevo 1, Trstenik 1, Beograd 1, Mionica 1, Vrnjačka Banja 2.
- Paunovići, Đorđevići
Đorđevići su bili Markovići (ćorđe, Jovan i Mateja). Đorđev sin Miloš pri rođenju dobio je prezime Đorđević, po ocu Đorđu. Miloš je imao dva sina: Božidara (1873) i Stanimira (1875), ali nije poznato da li su umrli kao deca ili poginuli u ratu. Miloš je kod ćerke na prizetstvo doveo Avrama, sina Vasilija Paunovića iz Tobolca. Srđan Milomirov u Trsteniku drži radnju brze hrane. Radnja je registrovana 1999. godine. '
Slava: sv. Jovan (slava Paunovića).
Broj domova: G. Crnišava 2, Tobolac 3, Vrnj. Banja 1, Bogdanje 1, Leskovica 2, Valjevo 1.
- Palići
Palići su poreklom iz Dubrovnika. Došli su prvo u Janjevo (Kosovo) kao zanatlije – kujundžije, a odatle u Crnišavu. Na Kosovu (Janjevo) su katolici, ima ih i muslimana u Bosni, a u Crnišavi su pravoslavci. Pri doseljenju u Crnišavu bilo je više porodica. Kao najstariji zabeležen je Miljko (1798) sa sinovima: Simeonom, Milutinom i Lazarom. Sadašnji potomci su od pretka Živka. Najstariji y familiji je Ranko, star 97 godina. U Drugom svetskom ratu bio je u zarobljeništvu u Nemačkoj. Najviše se bavio rabadžisanjem zapregom volova. Prevozio je nadgrobno spomenje i piće. Dobar je poznavalac starina i prošlosti. Pavle Palić, rođen je 1944. godine, završio je Vojnu vazduhoplovnu tehničku akademiju, kasnije i Generalnu akademiju. Prošao je sve dužnosti starešine. U 1991. Godini bio je komandant brigade, a 2002. godine bio je komandant baterijske vazduhoplovne baze. Penzionisan je kao načelnik personalnog odeljenja u Generalštabu u činu pukovnika. Vojislavljeva supruga Jasmina, devojačko Vukićević, završila je medicinski fakultet, specijalizirala opštu medicinu, radi u Trsteniku kao lekar.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: G. Crnišava 11, Trstenik 2, Vrbas 3, Kruševac 1, Savino Selo 1, Melenci 1, Pula 1.
- Pavlovići
Najstariji predak Pavlovića Pantelija umro je 1838. godine. Damnjan se pojavljuje i prezimenom Kozničanin, što upućuje da je doseljen sa prostora okoline Koznika (Župa).
Slava: (?)
Broj domova: Trstenik 1, Vrbas 1, Vrnjačka Banja 1.
- Ristići
Predak Ristića Stojan doselio se u Donju Crnišavu. Imao je tri sina: Radivoja, Milenka i Radoja. Radojičin Danilo završio je pravni fakultet i radio kao zamenik pravobranioca samoupravljanja Opštine Trstenik.
Slava: sv. Luka.
Broj domova: G. Crnišava 3, Trstenik 1, Kruševac 1, Jasikovica 1.
- Radičevići
Nije se moglo utvrditi da li su Radovan (r. 1827) i Radič (1832) braća ili braća od stričeva. Milorad Radovanov poginuo je u ratovima 1912-1918. godine.
Slava: sv. Nikola.
Broj domova: Gornja Crnišava 1, Pančevo 1, Čitluk 1, Jasikovica 1.
- Todorovići
Poreklo ove familije je od Nikšića. Predak im se doselio u Veliku Drenovu, pa kako mu nisu odgovarali uslovi življenja preselio se u Počekovinu. To je familija Stanimirovića. Milosavljev sin Nikola otišao je u Gornju Crnišavu (verovatno na miraz) i umesto sv. Nikole prihvatio slavu sv. Arhanđela. Dušan je u Osaonici, a Milan u Jasikovici.
Slava: sv. Arhanđel, sv. Nikola.
Broj domova: G. Crnišava 2, Jasikovica 1, Osaonica 1.
- Trošići
Trošići su, verovatno, starosedeoci. Kao najstariji pojavljuju se preci Uroš (1823) i Mihailo (1830), ali nema jasnih podataka da su rođena braća.
Slava: sv. Agaton i sv. Mina.
Broj domova: G. Crnišava 5, Trstenik 2, Grabovac 1, Osaonica 1, Rijeka 1.
- Šljivovci, Šljivići
U devetnaestom veku Šljivovci (nekoliko predaka) pojavljivali se prezimenom Litrići i Vitići. Najstariji se pojavljuje Todor, rođen 1823. godine. Ubeležena je i porodica Đurđa (rođ. 1827), sa još dva brata, a oni su tada zabeleženi kao Litrići. Pojavljuje se i Radojica Litrić (1802), žena Jovana (1832), sin Jovan (1850), iz čega se može zaključiti da je ovo Radojici drugi brak i da on može biti otac Đurđu i Avramu, jer su i oni Litrići i Šljivovci. Avramov Sava došao je na miraz u Gornji Ribnik. Najpoznatiji je Milunov Vladan, koji je dobio čin generala. Završio elektrotehnički fakultet i magistrirao. Bio pomoćnik ministra za narodnu odbranu.
Slava: sv. Ćirik i Petkovica (Litrići).
Broj domova: G. Crnišava 6, Ribnik 1, Čairi 1, Vrbas 1, Beograd 1.
Doseljeni u HH veku
- Janković Ljubiša iz Dublja, došao na imanje kod dede po majci Lapčević Davida;
- Veljković Radoslav doseljen;
- Pecić Slavko, došao na miraz u domaćinsto Zdravković Zdravka;
- Karadžić Zoran, iz Donje Crnišave, usvojen od Živković Sretena;
- Mijajlović Stevan iz Stubline, u domaćinstvo Živković Smiljane;
- Milošević Budimir, iz Bratića, u domaćinstvo Živković Vitomira i ćerke mu Rade;
- Vidaković Miodrag;
- Dačković Jovan;
- Erić Ljuba;
- Džalić Miroljub.
IZVOR: Prema knjizi Momčila R. Todosijevića „Podgočka naselja trsteničkog kraja“, izdanje Beograd 2008. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan
The post Poreklo prezimena, selo Gornja Crnišava (Trstenik) appeared first on Poreklo.