Poreklo stanovništva sela Šainovac (po knjizi Šainovac - Sokolovac), Grad Prizren – Prizrenski okrug. Prema knjizi „Gora i Opolje“ Milisava Lutovca, izdanje 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan
Položaj sela.
Ovo selo je u Gori, ali se ono u etničkom pogledu razlikuje od goranskih sela; naseljeno je Albancima. Šainovac nije pod ovim imenom postojao u Srednjem veku. Ovo se vidi iz toga što je njegov atar bio tada u sastavu sela Radeše. Docniji doseljenici koji su naselili Opolje prodrli su i u pravcu Gore i na jednoj kamenoj kosi osnovali današnje naselje. Naselje je na stenovitoj čuki odakle je zgodan pogled na sve strane; a ispod sela je „Polje“, odnosno prostrana fluvioglacijalna terasa, po kojoj su njive i utrine.
Zemlje i šume.
Topografstš nazivi mesta u Seoskom ataru su utlavnom ostali od starijeg srpskog stanovništva: Lovka (livadei njive), Dubrava (pašnjak i njive), Ržanike (livade do potoka), Reka, Bosna, Ravništa (njive), Zuč (šume i livade), Mejdan (ravan kod groblja), Zabeli Lojes (šuma), Stenica, Šulaja (njive), Zabeli Kišes (Crkvena Šuma), Livada Priftit (Popova Livada), Garčica, Fuša (Polje), Sredne Brdo, Vatojza. Njihova je planina u Šari; nju albanski stanovnici zovu Guri Kuća, a srpski Crveni Kamen.
Vode.
Izvori su retki i presušuju. Da bi se naselje održalo na ovom mestu, dovedena je voda za piće iz mesta Bosna. Osim toga, u najnovije vreme izvedeni su i kanali za navodnjavanje iz Radeške Reke.
Tip sela.
Šainovac je grupisane naselje; deli se na mahale po rodovima: Trikaj, Hasalar, Kamerogaj, Cakaj, Kozaj, Idičaj, Topalaj. U selu ima sto domova.
Poreklo stanovništva.
Preci današnjih stanovnika su doseljeni i to:
-Koze, 18 k., doseljeni iz Mata u Arbaniji;
-Cakaj - Cakovci, 15 k., došli iz Ujmišta kod Tetova a tamo iz Hasa;
-Hasalar, 10 k., su iz Rogova u Đakovičkom Hasu;
-Topalaj, 9 k. su iz Topoljana u Ljumi;
-Kameragaj, 12 k. i:
-Trikaj, 8 k., nepoznatog su porekla. Sudeći pa tome što imaju zemlju u ataru raseljenog sela Glivnika, verovatno su neki i otuda doseljeni.
Svi stanovnici Šainovca govore pored albanskog i srpski; ni u drugom se ne razlikuju od Gorana(ca).
Na to su uticali mešovito srpsko–arbanaško poreklo i svakodnevni dodir sa Goranima.
IZVOR: Prema knjizi „Gora i Opolje“ Milisava Lutovca, izdanje 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan
The post Poreklo prezimena, selo Šainovac (Prizren) appeared first on Poreklo.