Poreklo stanovništva sela Donje Obrinje, opština Srbica – Kosovskomitrovački okrug. Prema knjizi Tatomira Vukanovića „Drenica“ – prema istraživanjima obavljenih od 1934. do 1937. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Tip sela.
Donje Obrinje — Obrinje e Poshtme, pripada džematskom tipu sela. U starini Donje Obrinje je bilo džemat — mahala Gornjeg Obrinja, od kojeg se izdvojilo kao samostalno naselje.
Istorijat i prihodi.
U katastarskom popisu oblasti Brankovića iz 1455. godine, pominje se selo Malo Obrinje u predelu Drenici, koje je imalo 41 kuću. U pitanju je današnje dreničko selo Donje Obrinje, što proizilazi iz prikazanog rasporeda dreničkih sela, koja se nabrajaju u katastarskom popisu.
U navedenom popisu pominju se i sledeće poljoprivredne delatnosti, uglavnom zemljoradničkog seljačkog zanimanja. Godišnji prinos od pšenice iznosio je 400 pukana, a feudalni dohodak od toga bio je 50 lukana. Od ječma i zobi, prinos je isto iznosio 400 lukana, a feudalni dohodak od ovih žitarica bio je takođe 50 lukana. Dohodak od kapludže iznosio je 80 lukana, a feudalni dohodak 10 lukana. Prinos od prosa i grahorice bio je 48 lukana, a feudalni dohodak je iznosio 6 lukana. Prinos od vrtova iznosio je 160 akči, a ušur, feudalni 10 akči. Prinos od vinogradaivnosio je 380 čabrova, a feudalni ušur 35 čabrova. Prinos od košnica pčela iznosio je 160 akči, a feudalni dohodak 20 akči. Od 1/2 mlina prinos je iznosio 800 akči, a dohodak 100 akči. Na kraju, prinos od svinja iznosio je 128 akči, a feudalni dohodak 16 akči, dok je selo imalo 256 svinja.
Groblja.
U Donjem Obrinju postoje šest starovremskih groblja, od njih je jedno Čumino groblje, a drugo Svatovsko groblje (zajedničko sa Polužom). U selu postoji i džamija.
Vode, šuma i ostali podaci o selu.
Domaća stoka se napaja na brojnim seoskim izvorima, a rublje pere bunarskom vodom, koja služi i za piće. Domaća stoka se napaja i na izvorima: Kroni troje, Krom' rases, Kroni Durtes, Kroni i gures, Kroni guri kishit, Lugaj i gure, Luguj isharovet.
Za šume postoje ovi toponimi: Ravshtina Buka, Panol, Stupe, Lazina, Ratavishte, Mai Osmanit.
Godine 1914. Donje Obrinje je imalo 632 stanovnika.
Prema popisu stanovništva u 1921. godini, Donje Obrinje je imalo 502 stanovnika, sa 90 domova.
Poreklo stanoovništva.
Prema ispitivanjima naselja i porekla stanovništva iz 1936. godine, u Donjem Obrinju je obitovalo ovo stanovništvo:
A p 6 a n a s i:
-Bulak (Bulići), fis Kuč, 13 kuća. U selu ih smatraju da su to jerlije Srbi, koji su u starini napustili hrišćanstvo i prešli u islam, pa se vremenom poarbanasili. Od ovoga roda odseljeno je 6 kuća u Murgu – Metohija, i dve kuće u Arbaniju 1916. godine.
-Ajrizi, fis Kuč, 3 kuće. Od ovoga roda jedna kuća se odselila u Prištinu 1925. godine.
-Žuž, fis Gaš, 2 kuće. Smatra se za najstariji rod u selu i po tradiciji seoskoj su srpskog porekla, od roda Žužića. Od ovoga roda odseljeno je jedno domaćinstvo u Podrimu i dva domaćinstva u dreničko selo Laušu, te i jedno domaćinstvo 1915. godine u Arbaniju.
-Durak, fis Kuč, 16 kuća. Od ovoga roda jedno domaćinstvo je odseljeno u Murgu — Metohija i jedno u Golubovce – Podrima. 1910. godine.
-Žabot, fis Bitić, 9 kuća, starinom su Srbi od Rožaja – Crna Gora. U starini od ovoga roda odseljena su 2 domaćinstva u selo Golubovce – Podrima.
-Smakići, fis Kuč, 23 kuće. Računa se u stari srpski rod ovoga naselja, koji se poarbanasio, pošto je primio islam. Od ovoga roda jedno domaćinstvo je odseljeno u selo Komorane – Drenica, a jedno domaćinstvo u selo Murgu – Metohija.
-Mustafović, fis Kuč, 9 kuća. Kotilo Kulić, fis Kuč, 8 kuća.
-Kabaš, fis Beriš, 2 kuće, iz dreničkog sela Poljanca su se doselili kao „odžalari“ – hodže.
-Mužak, fis Beriš, 1 kuća.
-Hadak, fis Beriš, 1 kuća, iz sela Turićevca su doseljeni početkom HH veka.
Rodovi Kulići i Mustafovići su od Smakića, te čine jednu ronđu. U to bratstvo spada i kotilo Bulak. Godine 1735. primili su islam. Predak koji je iz pravoslavlja prešao u islam, zvao se Veselin, te svi navedeni rodovi čine ronđu Veselini. Na kraju, za rod Žabot, tradicija rodovska govori, da pripadaju bratstvu Ganića – Rožaje.
Nakon iznetoga, sleduje ovaj zaključak. U 1936. godini prema proučavanjima naselja i porekla stanovništva, u Donjem Obrinju bilo je ovo stanje: arbanaških rodova je bilo 11, sa 89 kuća. Od toga srpskoga porekla 6 rodova sa 64 kuće.
Prema popisu stanovništva iz 1948. godine, Donje Obrinje je imalo 852 stanovnika, od toga 431 muških i 421 ženskih, sa 110 kuća.
IZVOR: Prema knjizi Tatomira Vukanovića „Drenica“ – prema istraživanjima obavljenih od 1934. do 1937. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
The post Poreklo prezimena, selo Donje Obrinje (Srbica) appeared first on Poreklo.