O stanovništvu Erdevika

PIŠE: Saradnik portala Poreklo Radovan Sremac

Erdevik je najveće selo u opštini Šid. Prvi put se pominje u papskim dokumentima 1330. godine a potom ponovo 1351. godine. Postojao je tokom većeg dela turske vlasti u Sremu, sve do tatarske najezde 1664. godine kada je postradao. U toku rata 1683-1699. godine Erdevik je kompletno zapusteo. Nakon karlovačkog mira započinje novo naseljavanje sela. Zabeleženo je da je 1701. godine kompletno stanovništvo Novog sedla i Seleuša naselilo zapusteli Erdevik. Već 1702. godine za selo je zabeleženo da ima preko 100 kuća, da je stanovništvo došli sa raznih strana: Panonija, Beograd, Bugarska, savska obala, i da su svi pravoslavni. Isti izvor navodi da meštani Turcima nisu plaćali ni travarinu ni devetinu. Poslednji vlasnik sela je bio Ramad-aga iz Beograda, kome su plaćali svaku vrstu desetine, oku i po maslaca, voz sena i voz drva godišnje po kući. Erdevik se veoma brzo razvijao pa je već 1719. godine imao 124 domova, a 1787. godine 283 doma od kojih su svi bili srpski pravoslavni osim jednog koji je bio rimokatolički. Tokom 1828. godine u selu je bilo 369 domova, od čega 111 stanara i 14 podstanara. Bilo je 979 osoba starosti između 18 i 60 godina, zatim 22 zanatlija i 4 trgovca. Meštani su uživali 220 kosa livada, a posedovali su 296 bikova, 173 junice, 78 sterilnih krava, 162 volova za vuču, 643 konja, 305 ovaca i 761 svinju. U drugoj polovini 18. veka u Erdeviku se naseljavaju rimokatolici, tokom prve polovine 19. veka Jevreji, a sredinom 19. veka i Slovaci evangelici. Selo danas ima četiri groblja i tri crkve, dok je objekat sinagoge nakon rata prepravljen u stambenu kuću. Srpska pravoslavna parohija u Erdeviku, prema dostupnim podacima, ima najstarije sačuvane matične knjige od svih pravoslavnih parohija u Sremu  - od 1754. godine.

(podaci preuzeti iz knjiga u rukopisu „Pravoslavno stanovništvo Erdevika“ i „Popisi stanovništva sela Opštine Šid 1719-1906“)

The post O stanovništvu Erdevika appeared first on Poreklo.