Kao osnovu za sastavljanje registra banijskih prezimena uzeo sam podatke iz republičkog popisa (1948), koje sam poredio sa podacima iz spiskova žrtava Drugog svjetskog rata, kao i sa podacima iz sačuvanih crkvenih knjiga nastalih sredinom XIX vijeka.
Vremenom ću registar dopunjavati podacima o krsnim slavama pravoslavnih porodica.

Roviška, opština Glina (1948)

Prezimena sa brojem popisanih kuća, popisanih osoba i krsnim slavama:
– Anić (1 kuća, 1 osoba)
– Arbutina (9 kuća, 47 osoba)
– Badrić (1 kuća, 4 osobe)
– Bakrač (2 kuće, 6 osoba)
– Vekić (1 osoba)
– Vučetić (6 kuća, 16 osoba)
– Divjakinja (5 kuća, 20 osoba)
– Dmitrović (1 kuća, 6 osoba)
– Žarković (12 kuća, 54 osobe)
– Ivatović (7 kuća, 19 osoba)
– Jović (2 kuće, 6 osoba)
– Kovjenić (2 kuće, 6 osoba)
– Krnjajić (2 kuće, 11 osoba – popisani su kao Krnjaić)
– Lončar (1 kuća, 5 osoba)
– Meandžija (1 kuća, 2 osobe – popisani su kao Meanđija)
– Milašinović (3 kuće, 12 osoba)
– Nišević (5 kuća, 19 osoba)
– Pavlović (1 kuća, 3 osobe)
– Pajić (2 kuće, 17 osoba)
– Slijepčević (10 kuća, 49 osoba; 1 osoba)
– Smiljanić (1 osoba)
– Ćorić (1 kuća, 3 osobe)
– Ćupović (3 kuće, 11 osoba)
– Šaša (1 kuća, 3 osobe)

Napomena: Pošto je Roviška pripadala parohiji Majske Poljane za koju ne postoje sačuvane crkvene knjige iz sredine XIX vijeka, dati su samo podaci sa republičkog popisa iz 1948. godine.

Priredio: Petar Demić.

The post Poreklo prezimena, selo Roviška (Glina) appeared first on Poreklo.

Kao osnovu za sastavljanje registra banijskih prezimena uzeo sam podatke iz republičkog popisa (1948), koje sam poredio sa podacima iz spiskova žrtava Drugog svjetskog rata, kao i sa podacima iz sačuvanih crkvenih knjiga nastalih sredinom XIX vijeka.
Vremenom ću registar dopunjavati podacima o krsnim slavama pravoslavnih porodica.

Brnjeuška, opština Glina (1948)

Prezimena sa brojem popisanih kuća, popisanih osoba i krsnim slavama:
- Anić (1 kuća, 2 osobe)
- Arbutina (1 kuća, 1 osoba; 1 osoba – popisani kao Arbutina; 1 osoba – popisani kao Arbina)
- Babić (1 kuća, 1 osoba)
- Baltić (1 osoba)
- Banović (1 kuća, 5 osoba)
- Banjanin (1 kuća, 13 osoba - popisani su kao Banjan)
- Batula (3 kuće, 13 osoba)
- Bogdanić (1 kuća, 3 osobe)
- Bunčić (1 kuća, 3 osoba)
- Vorkapić (1 kuća, 1 osoba)
- Vrtić (1 osoba)
- Demić (2 kuće, 3 osobe)
- Divjak (1 osoba - popisana kao Divljak)
- Diklić (2 kuće, 4 osobe)
- Dmitrović (5 kuća, 17 osoba)
- Doljan (1 osoba)
- Drakulić (1 osoba)
- Đukić (3 osobe)
- Žarković (1 osoba)
- Žigić (1 kuća, 1 osoba)
- Zinaja (3 kuće, 16 osoba)
- Zlonoga (1 osoba)
- Jednak (1 osoba)
- Jekić (4 kuće, 18 osoba; 4 osobe)
- Kovač (2 osobe)
- Korać (2 kuće, 8 osoba)
- Košutić (2 kuće, 7 osoba)
- Krmpotić (2 osobe – popisane kao Krnpotić)
- Kukoleča (6 kuća, 39 osoba; 1 osoba)
- Kulović (2 osobe popisane kao Kulović; 2 osobe popisane kao Kulavić)
- Lončarević (19 kuća, 55 osoba; 2 osobe)
- Maljković (1 osoba popisana kao Manjković)
- Matijašević (6 kuća, 28 osoba)
- Meandžija (2 kuće, 5 osoba; 8 osoba – popisani su kao Meanđija)
- Medić (2 kuće, 9 osoba)
- Milašinović (1 osoba)
- Milošević (1 osoba)
- Mirčetić (2 kuće, 7 osoba)
- Nevajda (3 osobe)
- Obradović (3 kuće, 8 osoba)
- Orlić (2 kuće, 7 osoba)
- Ostojić (4 kuće, 15 osoba)
- Pavlović (1 kuća, 2 osobe)
- Pađen (2 osobe)
- Paspalj (1 kuća, 9 osoba – popisani kao Pospalj; 1 osoba popisana kao Paspalj)
- Podunavac (1 kuća, 3 osobe; 4 osobe)
- Rodić (1 kuća, 6 osoba)
- Rula (3 osobe)
- Sladović (3 osobe)
- Slijepčević (16 kuća, 49 osoba; 1 osoba)
- Tučar (1 kuća, 4 osobe)
- Ćupović (1 kuća, 6 osoba)
- Haler (3 kuće, 17 osoba)
- Crevar (3 kuće, 8 osoba)
- Čelar (7 kuća, 20 osoba; 4 osobe – popisani kao Čelar; 1 osoba popisana kao Pčelar)
- Šakić (5 kuća, 18 osoba)
- Šijuk (1 kuća, 3 osobe)
- Šikanja (1 kuća, 1 osoba – popisana kao Šikonja)

Napomena: Pošto je Brnjeuška pripadala parohiji Majske Poljane za koju ne postoje sačuvane crkvene knjige iz sredine XIX vijeka, dati su samo podaci sa republičkog popisa iz 1948. godine.

Priredio: Petar Demić.

The post Poreklo prezimena, selo Brnjeuška (Glina) appeared first on Poreklo.

Kao osnovu za sastavljanje registra banijskih prezimena uzeo sam podatke iz republičkog popisa (1948), koje sam poredio sa podacima iz spiskova žrtava Drugog svjetskog rata, kao i sa podacima iz sačuvanih crkvenih knjiga nastalih sredinom XIX vijeka.
Vremenom ću registar dopunjavati podacima o krsnim slavama pravoslavnih porodica.

Majske Poljane, opština Glina (1948)

Prezimena sa brojem popisanih kuća, popisanih osoba i krsnim slavama:
- Adamović (1 osoba)
- Arbutina (11 kuća, 37 osoba)
- Bakić (2 kuće, 4 osobe)
- Bakrač (1 kuća, 3 osobe)
- Baltić (1 kuća, 1 osoba)
- Banjanin (1 osoba)
- Bjelajac (9 kuća, 39 osoba), Nikoljdan
- Bjelan (1 kuća, 8 osoba)
- Bogdanić (7 kuća, 27 osoba)
- Budić (1 osoba)
- Budisavljević (1 kuća, 4 osobe)
- Buzak (1 kuća, 2 osobe)
- Bulat (2 kuće, 4 osobe)
- Velebit (1 kuća, 7 osoba)
- Vilić (1 kuća, 4 osobe)
- Vojnović (2 osobe)
- Vorkapić (1 kuća, 3 osobe)
- Vračar (1 kuća, 1 osoba; 2 osobe)
- Vujinović (1 kuća, 4 osobe)
- Vujčić (2 kuće, 3 osobe)
- Grozdanić (1 osoba)
- Grubić (5 kuća, 26 osoba)
- Gusić (1 kuća, 2 osobe – možda Gušić?)
- Dabić (4 kuće, 20 osoba)
- Djaković (3 kuće, 7 osoba), Nikoljdan
- Dmitrović (1 kuća, 3 osobe)
- Dobrijević (3 kuće, 13 osoba), Đurđevdan
- Drezga (2 kuće, 9 osoba)
- Drljan (7 kuća, 28 osoba), Nikoljdan
- Žarković (1 osoba)
- Žigić (1 kuća, 3 osobe; 1 osoba)
- Zinaja (2 kuće, 11 osoba), Jovanjdan
- Zlonoga (5 kuća, 20 osoba; 2 osobe)
- Janus (1 kuća, 2 osobe)
- Jarić (3 kuće, 10 osoba), Nikoljdan
- Karapandža (1 kuća, 4 osobe)
- Kljajić (1 kuća, 3 osobe – popisani su kao Kljaić)
- Kolendrović (1 kuća, 4 osobe)
- Kolundžija (2 kuće, 12 osoba)
- Koruga (1 osoba)
- Kotaran (1 osoba)
- Kukoleča (1 kuća, 4 osobe)
- Kurepa (3 kuće, 13 osoba)
- Lemić (1 kuća, 7 osoba)
- Lončar (17 kuća, 58 osoba)
- Maslovara (4 kuće, 20 osoba)
- Meandžija (28 kuća, 87 osoba; 2 osobe – popisani su kao Meanđija)
- Metikoš (1 kuća, 5 osoba)
- Milašinović (1 kuća, 2 osobe)
- Miličević (3 kuće, 9 osoba)
- Miljević (1 osoba)
- Miškić (1 kuća, 1 osoba - možda Mišić?)
- Mišković (1 kuća, 5 osoba)
- Mrđenović (3 kuće, 12 osoba; 1 osoba)
- Mrkobrada (2 osobe)
- Mrković (1 osoba – možda Mraković?)
- Mrkšić (3 osobe)
- Mudrinić (1 kuća, 6 osoba - popisani su kao Modrenić), Nikoljdan
- Narančić (1 osoba)
- Nikoliš (2 kuće, 8 osoba)
- Nišević (1 kuća, 4 osobe)
- Obradović (1 osoba)
- Oreščanin (2 kuće, 6 osoba)
- Pavlica (3 kuće, 16 osoba)
- Pađen (4 kuće, 26 osoba; 2 osobe)
- Palamar (7 kuća, 28 osoba; 1 osoba)
- Papuča (5 kuća, 21 osoba), Nikoljdan
- Paspalj (5 kuća, 24 osobe; 1 osoba), Nikoljdan
- Pjevac (2 kuće, 5 osoba)
- Polimac (2 kuće, 7 osoba; 1 osoba)
- Popović (4 kuće, 12 osoba)
- Priljeva (3 kuće, 6 osoba)
- Prica (2 osobe)
- Rebrača (14 kuća, 48 osoba)
- Relić (1 kuća, 3 osobe)
- Resanović (2 kuće, 10 osoba)
- Roksandić (4 kuće, 20 osoba)
- Rula (2 kuće, 5 osoba)
- Samac (1 kuća, 4 osobe)
- Sladović (1 kuća, 2 osobe)
- Smiljanić (1 kuća, 5 osoba), Đurđevdan
- Sužnjević (1 kuća, 5 osoba)
- Torbica (1 osoba)
- Ćupović (5 kuća, 34 osobe – popisani su kao Čupović)
- Uglješa (1 osoba)
- Haler (1 kuća, 1 osoba)
- Crevar (1 osoba)
- Čučilović (2 kuće, 8 osoba), Nikoljdan
- Čučković (1 kuća, 2 osobe)
- Džakula (3 kuće, 14 osoba)
- Šesto (1 osoba popisana kao Šesta)
- Šupljikac (1 kuća, 3 osobe)
- Šućura (3 osobe)

Napomena: Pošto je najveći dio Majskih Poljana pripadao istoimenoj parohiji za koju ne postoje sačuvane crkvene knjige iz sredine XIX vijeka, dati su podaci sa republičkog popisa iz 1948. godine uz nešto zapisa glinske parohije iz sredine XIX vijeka (osim podvučenih prezimena, u njima se pominju i prezimena Kajgana, Lukić, Mraović, Paripović i Tepšić iz Majskih Poljana).

Priredio: Petar Demić.

The post Poreklo prezimena, selo Majske Poljane (Glina) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Stubla, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo Stubla sa nalazi na istočnom obodu pustorečke oblasti, na pitomim padinama oko dva potočića, koji se u središtu sela sastaju, i na drugim susednim brežuljcima, koji ispod sela padaju u aluvijalnu ravan Puste Reke.

Ime sela.

Ime sela Stuble je izraziti hidronim. Ono dolazi od reči stublina koje, po Vuku, označava debelo šuplje drvo, koje se tamo gde voda slabo izvire metne odozdo i u zemlju oko izvora dobro ukopa pa se onda voda iz stubline zahvata. Danas u sredini sela Stuble, ispod sastava potočića na čijim oballjama se nalazi selo, postoji česma sa dva mlaza hladne vode. Na mestu česme, u doba nastanka sela, bila je stublina, pa su Stubljani i danas dali ime svome selu – Stubla.

Vode.

Kao vrlo staro ljudsko naselje, Stubla je zaseljena na terenu koji je znatno iznad Puste Reke, glavne tekućice ove oblasti, i nešto dalje od njene desne obale. Pored Puste reke, kroz Stublu protiču dva slaba potočića – Stojanovski Potok i Hristin ili Paunovski Potok. Izvorište prvog potoka je ispod Ćosinog Brda a drugog kod mesta Šljamovog Plandišta. Oba ova potočića se sastaji u središtu sela i kao jedan vodotok padaju u ravnicu i ulivaju se u Pustu Reku.

Osim ovih dva potočića, Stubljani za svoje potrebe koriste vodu iz česme u sredini sela i iz svojih bunara u sopstevnim dvorištima. Stubljani su na Savinoj Padini i Aršanskoj Dolini iskopali i ozidali velike bunare i izdansku vodu plastičnim cevima sproveli do svojih kuća iz kojih se mnoge kuće snabdevaju zdravom i pitkom vodom.

Iz prošlosti sela.

Izgleda da je današnja Stubla bila značajna naseobina neolitskog čoveka. Srpski istoričar Milutin Garašanin je ne teritoriji ovog sela pronašao dve istorijske naseobine, dva lokaliteta – jednu na severozapadu sela gde je nađeno obilje fragmenata keramike, plastike i kamenog oruđa. Drugi lokalitet je takođe na severozapadu sela, isto tako iz faze vinčansko-pločničke. I na ovm mestu nađeni su fragmenti keramike, kamena oruđa i jedan kameni žrvanj.

U blizini Stuble iskopan je jedan pitos sa natpisom, koji se na putu za Beograd izgubio i nije prispeo ni u bilo koji muzej.

Rimski period u Stubli opominje lokalitet Latinsko Groblje, a predanje o crkvi na lokalitetu Jorgovan sa grobljem i starim bunarom govori o naselju na ovom mestu iz ranovizantijskog perioda. Vrlo verovatno da je u ovoj crkvi služio pop Radivoje, čija se nadgrobna ploča čuva u muzeju u Leskovcu koji je, prema zapisu na ploči, umro u doba kneza Stepana, odnosno Stefana Lazarevića, između 1389. i 1402. godine i sahranjen na starom groblju u Stubli.

Albanci su počeli naseljavati u Pustoj Reci krajem XIX veka, potiskujući srpski živalj. Oslobođenje od Turaka 1878. godine zateklo je u Stubli samo osam srpskih kuća dok je albasnkih bilo 20. U novoj državi, Stubla se brzo razvila u najveće selo ovog dela Puste Reke.

Zemlje i šume.

Zemlja nosi ove nazive: Latinsko Groblje, Slanica, Markov Potok, Kara-Hasanaove Livade, Beli Kamen, Virovi, Išljamovo Plandište, Jezero, Topole, Preko Potok, Jorgovan, Slanačke, Belušine, Asanova Glava, Jaz,Ćopino Lojze, Progon, Savina Padina i Čair.

Poreklo stanovništva.

U Stubli danas žive ovi rodovi:

-Nikolići-Garci su iz sela Gara.

-Miloševići su iz Mlačišta.

-Ilići su iz Crne Trave.

-Pavlovići-Šapranci su iz sela Šapranca kod Vranja.

-Dimitrijevići-Šapranci su iz sela Šaprana kod Vranja.

-Pešići su iz sela Graova kod Predejana, na levoj obali Južne Morave, u brdu.

-Jovanovići-Ridarci su iz Velje Glave.

-Pejčići-Kalanci su iz Kalne-Vlasotince.

-Trajkovići-Baltijanci su iz okoline Vlasotinaca.

-Ilići-Baltijanci su iz okoline Vlasotinaca.

-Krstići-Bilci su iz Bila – Crna Trava.

-Nikolići-Bilci su iz Bila.

-Stojanovići-Marjanovci su iz Crne Trave.

-Marjanovići-Marjanovci su iz Crne Trave.

-Arsići-Čiklije su starosedeoci.

-Zdravkovići su starosedeoci.

-Stojanovići su starosedeoci.

-Ivanovići-Gopinci su iz Mlačišta.

-Mitići-Mrštanci su se bili odselili u Bivolje pa se vratili u Stublu.

-Živkovići-Mrštanci su nepoznatog porekla.

-Krstići-Čamugari su iz Vlasotinca.

-Jovići-Čamugari su iz Vlasotinca.

-Rajkovići su neutvrđenog porekla.

-Miladinovići su iz Crne Bare – Vlasotince.

-Radovanovići-Doganovci su iz Vlasotinaca.

-Radulovići-Ludarci („bili besni“) su Vlasotinčani.

-Jovanovići-Vračarci (neko od njih se bavio vradžbinama) su iz Jastrepca – Vlasotince.

-Damjanovići-Gorolomci su iz Mlačišta.

-Cvetanovići su iz sela Crna Bara.

-Ljubenovići su iz okoline Predejana.

-Đikići-Kokerde (lepi i ponositi) su iz Crne Bare.

-Stamenkovići su iz Crne Bare.

-Stojanovići su iz Crne Bare.

-Ristići-Paljinci su iz Bila – Crna Trava.

-Nikolići-Orašani su iz Orašja kod Vlasotinaca.

-Cvetkovići su iz Mlačišta.

-Ristići-Dejanci su iz Dejana kod Vlasotinaca.

-Đorđević Antanas – Grk – pastir-ašanin, koji je napasao svoje stado u okolini pa se zaselio u Stubli.

-Stojiljkovići drugi-Orašani su iz Orašja.

-Kostići su iz Crne Trave.

-Tasići su starosedeoci.

-Stamenkovići su iz Novog Sela kod Vlasotinaca.

-Savići-Kruškarci su iz Lugara kod Velikog Orašja.

-Jovići-Tukejinci su iz Šišave.

-Miljkovići su iz Crne Bare.

-Stamenkovići su iz Šišave.

-Tasići-Stojkovci su starosedeoci.

-Stamenkovići su iz Vlasotinaca.

-Stankovići su iz Crne Bare.

-Stojanovići su iz Crne Bare.

-Vojinovići su iz Mlačišta.

-Grujići-Momirovci su iz Mlačišta.

-Petrovići su iz Vlasotinaca.

-Kostići-Šojkinci su iz Crne Bare.

-Nikolići-Cininci su iz Mlačišta.

-Tomići su iz Ivanja.

-Vidojevići-Orašani su iz Orašja kod Vlasotinaca.

-Radulovići-Živoderci su iz Crne Trave.

-Stankovići su nepoznatog porekla.

-Momčilovići su nepoznatog porekla.

-Dimitrijevići-Đikinci su iz Repišta.

-Marković Mladen je neutvrđenog porekla.

-Bankovići su iz Crvene Jabuke, doseljeni 1888. godine.

Romi:

Selo Stubla ima dosta brojnu romskukoloniju. Pet sadašnjih kuća su ovde još iz vremena Turaka. Ostali su se kasnije doselili.

-Džafer Jašarević je starosedelac.

-Fazlija Jašarević je starosedelac.

-Tome Jašarević je starosedelac.

-Trajko Jašarević je starosedelac.

-Đura Ramić je starosedelac.

-Jova Ibraimović je iz Prištine, doseljen 1885. godine.

-Stojan-Cone Ibraimović je iz Međe, doseljen 1962. godine.

-Kalajić Voja je sa Kosova, doseljen 1890. godine

-Kalajić Alija je sa Kosova, doseljen 1890. godine.

-Kalajić Živka, udova, ne kaže se ništa za poreklo.

-Ramić Rustem, ne kaže se ništa za poreklo

-Demić Smaja je iz Vinaraca, doseljen 1915. godine.

-Demić Vlada je iz Vinaraca.

-Kalejić Veki je sa Kosova.

-Osmanović Raim je iz Pukovca, doseljen pred Drugi svetski rat.

Zanimanje stanovnika.

Glavno zanimanje je zemljoradnja. Seju pšenicu i kukuruz. Imaju vinograde i nešto šljivika. Čuvaju po par krava za vuču, mleko i priplod. Neki čuvaju i ovce. U selu ima dva stolara, tri kovača i jedna društvena trgovinska radnja.

Romi su sezonski poljoprivredni radnici. Neki imaju i zemlju u vlasništvu. Dobili su prilikom agrarne reforme dovoljno zemlje ali su je prodali i novac potrošili. Neki imaju konje. Imaju i jedno magare. Četiri domaćinstva dobija socijalnu pomoć. Slave, uglavnom, Đurđevdan. Trajko Jašarević slavi Sv. Savu, zbog toga što je na taj dan, zarobljen kao partizan, spašen od smrti.

Selo Stubla ima četvororazrednu osnovnu školu sa tri odeljenja kao istureno odeljenje osnvne škole u Kosančiću.

U sredini sela postoji lep spomenik palim borcima u ratovima 1912-1918. i 1941-1945. godine. Preko puta ovog spomenika se spomen-česma, podignuta ranije na mestu negdašnje „stubline“, po kojoj je selo dobilo ime.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Stubla (Bojnik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Turjane, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Turjane se nalazi na donjem delu više pustorečke diluvijalne terase, tamo gde prelazi u nižu diluvijalnu terasu. Severno od sela je postrana zalivađena ravan sa retkim parcelama oranica. Ova zaravan se kod samog sela prelama sa južne strane i pada ka Kameničkoj Reci. U tu blagu padinu usekao je svoju dolinicu potok, koji neki nazivaju Rimljanski Potok a sa obe strane potoka, naročito zapadno od njegovog vodotoka, na blago zaobljenom ridu, podignuto je selo Turjane.

Tip sela.

Turjane je selo zbijenog tipa i podeljeno je na mahale koje se zovu: Bugar-Mala ili Garejci, Srednja, Selo, Šumarci i Keč-Mahala. Susedna sela su: Savinac, Kamenica, Lozane i Vujanovac.

Ime sela.

 Ime sela Turjane asocira na sreddnjovekovno divlje goveče tur koje je živelo u šumama Evrope, pa i naših krajeva. Postojanje ovog govečeta ostavila je tragove u nazivima lokaliteta i naselja u Leskovačkoj Kotlini. Tako na planini Kukavici imamo zaseoke Vučje * Šutilci dolinu koja se zove Turjanska Dolina a potok koji njome teče Turjanski Potok, potom naziv sela Turekovac pa je i ime sela Turjana, svakako po mestu boravišta ovog govečeta u pustorečkom regionu, i dobilo svoje ime.

Vode.

Kroz selo Turjane protiče potok (Rimski Potok), čije se izvorište nalazi na lokalitetu Gornje Livade prema selu Vujanovu i uliva se u Kameničku Reku pod imenom Dakin Potok.

Osim ove tekućice u ataru sela Turjane postoji nekoliko izvora ili kladenaca: Veličkov Kladenac – dva kladenca Čubura i srpska srednjovekovna Stublina, Garejski Kladenac, Pupulejci i Stošin Izvor.

U selu, kod zgrade osnovne škole, postoji seoski bunar. Osim toga mnoge kuće imaju svoje bunare čija je dubina od 14-24 metra.

Centralni deo Turjana-Selo ima vodovod sa izvorišta na lokalitetu Pitome Livade, dve kuće su izgradile svoj vodovod sa izvorišta na lokalitetu Nedeljkov Zabel. U mahali Selo pet kuća je pomoću hidrofora uvelo vodu u svoje kuće.

Starine u selu.

Na lokalitetu Livade, sa leve strane potoka ima ostataka zidina, cigala. Ove zidine su ostaci starog „rimskog“ naselja po čemu je potok dobio naziv – Rimski Potok.

Ispod Sela, ispod lokaliteta Spasin Zabel, postoji crkvište. Ranije je bilo kamenja, sada je zalivađeno.

U dolini Rimskog Potoka postoji kladenac kome se pripisuje lekovito dejstvo. Ovaj izvor je kultno mesto, gde ljudi peru oči a na trnje oko njega ostavljaju belege i novac.

Mita Rakić je o Turjanu zabeležio: „To je arnautsko kao i sva druga od Bojnika pod planinu“.  Prema statističkim podacima za 1879. godinu vidi se da je imalo 16 kuća sa 117 stanovnika.

Zemlje i šume.

Atar sela Turjana veliki je 472 hektara, od koje površine oranice i bašte zahvataju prostor od 246 hektara, voćnjaci 19, vinogradi 5, livade 53, pašnjaci 87, šume 44 dok je neplodno 18 hektara.

Zemlja nosi ove naazive: Kolir, Kovačeve Njive, Beljurovo, Šiljast Kamen, Lozanski Rid, Vojnici, Trševiine, Gusta Šuma, Arsina Čuka, Gornje Livade, Dolnje Livade, Lozja, Nedeljkov Zabel, Abdulovo, Rid, Spasin Zabel i Pitome Livade.

Poreklo stanovništva.

Stanovništvo ovog sela je u stalnom opadanju: 1952. godine u selu je bio 77 kuća sa 430 stanovnika, 1971. godine popisano je 80 kuća sa 309 stanovnika.

Sadašnje stanovništvo čine ovi rodovi:

-Petrovići su doseljeni iz sela Zladovca* kod Trgovišta.

-Stamenkovići-Žigovci su  iz Zladovca.

-Stajići su doseljeni iz sela Crnovca – Pčinja.

-Smiljkovci su iz vranjskog kraja, selo Zlodovce.

-Jankovići su takođe iz Zlodovca.

-Cvetkovići-Deda Antini su iz vranjskog kraja.

-Arsići su iz sela Zlodovce.

-Stojmenovići-Garejci (po dedi Stojanu gareji) su iz Zlodovca.

-Veličkovići-Dešini su iz Zlodovca.

-Stefanovići su doseljeni iz Lozana.

-Jovići su doseljeni iz Zlodovca.

-Stanojevići-Pupulejci su doseljeni iz Zlodovca

-Stojanovići su iz Zlodovca.

-Veljkovići su iz Zlodovca.

-Paunovići-Pekidanci su iz Zlodovca.

-Stankovići su iz sela Oguta, vranjanski kraj.

*Zladovac i Zlodvac su po ovoj knjizi dva različita sela, op. Milodan.

Zanimanje stanovništva.

Meštani ovog sela se bave zemljoradnjom i na svojim njivama seju kao glavne useve pšenicu i kukuruz. Krompir samo za domaće potrebe. U malim baštama uzgajaju povrće – papriku, luk i drugi zeleniš za domaće potrebe. Pasulj kao pod kulturu, za svoje potrebe.

Od voća neguju šljive šumadinke i ranke. Peku rakiju, neki i do 600 litara. Ostalo voće – kruške i jabuke. Grožđe samo za svoje potrebe.

Bave se stočarstvom. Ovaca u selu ima oko 100 brava. Krave vrste buša čuva svako domaćinstvo, jedno do dva grla u proseku. Svinje samo za domaće potrebe.

Turjane je pečalbarsko selo. Svi oni su zidari i tesari i za vreme građevinske sezone odlazi na rad u gradove širom Jugoslavije. Ima ih i u drugim profesijama: u vojsci kao oficiri (tri pukovnika) i podoficiri; tri lekara, nastavnika i učitelja. Odlaze na rad i u inostranstvo.

Omladina se školuje ili ide na zanate. U selu su sve sama staračka domaćinstva.

Škola je četvororazredna, istureno odeljenje osnovne škole u Oranu.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Turjane (Bojnik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Ćukovac, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo Ćukovac se nalazi na severnom obodu pustorečke oblasti i to ograncima bregova koji čine prelaznu zonu između niže diluvijalne terase i aluvijalne ravni oko Puste Reke.

Tip sela.

Selo Ćukovac je selo zbijenog tipa. Graniči se sa selima: Kosančić, Obilić i topličkih sela Kara i Dubova. Selo je udaljeno od Kosančića oko 4,5 kilometra, zapadno.

Ime sela.

Nije poznato otkud  potiče naziv ovog sela. Kako u topličkom kraju postoji istoimeno selo, moguće je da postoji neka veza između ova dva sela; moguće je da su Toplički Ćukovačani prešli u Pustorečni Ćukovac i dali ime svoga sela, kao što je moguć i obrnut slučaj.

Vode.

Pored Ćukovca protiče potok čije je izvorište iznad sela Granice. Izdanska voda u Ćukovcu nalazi se na dubini preko 10 metara, pa su bunari duboki i do 25 metara. Osim toga, u selu je izgrađen 1974. godine vodovod sa izvorištima na lokalitetu Rimski Bunar. Pre toga mahala Rid, koja je na najvišem terenu, ima svoj vodovod sa kaptažom ispod brega Jezero.

Iz prošlosti sela.

U ataru sela Ćukovca postoje tragovi antičkog naselja. Na lokalitetu Kruškar i danas postoji ozidani bunar. Ne zna se iz kojeg je vremena a u narodu ga zovu „rimski“ bunar. Sadašnji meštani Ćukovca, vlasnici pojedinih parcela na ovom mestu, kopajući bunare na svojim parcelama nailazili su na keramičke cevi od starog vodovoda.

Postoji lokalitet Rimsko Groblje na kome su pre Prvog svetskog rata pronađeni stari grobovi.

Na sredini sela Ćukovca postoji crkva ozidana 1931. godine. Pre toga na istom mestu postojala je kapelica na razvalinama stare crkve. Ćukovačka crkva je posvećena je Sv. Pantelejmonu. Napuštena je, zvonik je pao, a zvono pri padu naprslo. Sada je u crkvenom holu. Osim toga, desno od puta Ćukovac – Kosančić, iznad leve obale potoka, postoji crkvište otkriveno 1930-31. godine. Obraslo je u gusto šiblje pa se do njega ne može doći. U sredini je veliki hrast.

Godine 1879. Ćukovac je imao sedam kuća sa 54 stanovnika a beleži se pod imenom Čukovac.

Zemlje i šume.

Atar sela Ćukovca ima prostor od ukupno 557 hektara. Od ove površine pada na oranice i bašte 350 hektara, voćnjake 4, vinograde 5, livade 53, pašnjake 87, šume 44 dok je neplodno 14 hektara.

Zemlja nosi ove nazive: Jezero, Goli Rid, Kladenac, Čuka, Kruškar, Zabel, Zavoj, Pod Obilić, Nad Livade, Dugačke Njive, Pojatište, Gornje Livade, Donje Livade, Crkvena Gora i Zapis.

Poreklo stanovništva.

Ćukovac je malo selo, sa tendecijom brzog smanjivanja. Godine 1953. imalo je 69 domova sa 386 stanovnika a 1971. godine popisano je 65 kuća sa 218 stanovnika.

Sada u njemu žive ovi rodovi:

-Tričkovići su poreklom iz okoline Trna, odatle došli u Kalnu a iz Kalne u Ćukovac.

-Stamenkovići su doseljeni iz Vlasine.

-Stankovići su iz Vlasine.

-Dinčići su iz Vlasine kod Jezera.

-Radenkovići su iz Vlasine.

-Miloševići su doseljeni iz Leve Reke kod Trna.

-Petrovići su sa Vlasine.

-Stanojevići su poreklom iz Leve Reke – Trn.

-Zlatkovići su iz Leve Reke.

-Savići su iz nekog sela sa bugarske teritorije.

-Ilići su sa Vlasine.

-Petkovići su iz sela K'šla – Bugarska.

-Lazarevići su sa Vlasine.

-Mihajlovići su sa Vlasine.

-Ivkovići su sa Vlasine.

-Cvetkovići su iz Lipovice – Lebane.

-Milenkovići su iz Leve Reke.

Zanimanje stanovništva.

Ćukovčani seju na svojim njivama pšenicu i kukuruz, kod kojih useva se javlja tržištni višak, pa to prodaju trgovačkoj mreži. Sade kromir sa domaću upotrebu. Nisu baštovani. Ćukavčani se smatraju siromašnim selom, jer u sušnim priodima na njihovoj zemlji „ne rodi ništa“. Imaju nešto vinograda zasađenim „prokupcem“, ali za domaće potrebe. Od voća imaju „moravke“ i sitne. Od nje peku rakiju.

Od stoke čuvaju krave. Većina domaćinstava samo po dve. Svinje čuvaju od 1 do 5, kako koje domaćinstvo. Ovaca u selu ima oko 140 brava.

Ćukovčani idu u pečalbu. Rade u Leskovcu, Nišu, Beogradu a ima ih i u Nemačkoj. Omladina ide na zanate: kremičarski, zidarski, tkački idrugi.

U selu postoji četvororazredna škola kao istureno odeljenje osnovne škole u Kosančiću.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Ćukovac (Bojnik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Štulac, opština Lebane – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Štulac se nalazi na brežuljcima niže divulijalne terase, u južnom delu pustorečke oblasti. Njegovih osam mahala razbacano je po velikom prostranstvu između atara sela Prekopčelice, Geglje, Lalinovca, Svinjarice i Sekicola. Te mahale nose ove nazive: Donji Štulac, Gornji Štulac, Stojanovci, Kostadinci, Brdarci, Kodralije, Garci i Caričina. Pojedine mahale čine grupe kuća zbijenog tipa koje, često, nastanjuju pojedini rodovi, što se vidi iz naziva tih mahala.

Ime sela.

 Legenda o nazivu sela Štulca vezane se sa legendama o Caričinom Gradu, koji se nalazi u ataru sela Štulca i legendama o imenu susednog sela Svinjarice. Jedna legenda kaže da je gospodarica Caričinog Grada sa svojim ljubavnikom, lepim svinjarem, bežeći od svog razjarenog cara u selu Štulac ispadne tulac na zlatnim karucama te su ih morali popraviti. Od tada je selo dobilo naziv Štulac.

Po drugoj, beguncima je u selu Štulac desila drugačija neprilika. Na konjima koji su vukle kočije su ispale „štule“ (potkovice) pa su odatle vukli karuce „bosonogi“ i u Geglji počeli „gegati“ – pa je po tome selo dobilo ime Štulac a susedno Geglja.

Treća kaže da je lepi svinjar zaprosio od cara njegovu lepu kćer. Car je pristao ali pod uslovom da u Caričin Grad dovede vodu. Svinjar je pristao i sa Radana doveo vodu do sela Štulac, nedaleko od Caričinog Grada. Plašeći se da car neće ispuniti svoje obećanje on pozove cara da se uveri da je doveo vodu. Kada je car došao vode nije bilo – negde je štukla. Od tada je selo nazvano Štulac.

Po četvrtoj legendi, svinjar je čuvao svoje svinje po ridovima ovog sela. Najednom svinje su se nekuda nekuda izgubile – štukle. Po tome je selo dobilo ime Štulac.

Vode.

Štulac je zaseljen na ridovima koji razdvajaju tri vodotoka čija se izvorišta nalaze ispod bučumetske terase. Prvi vodotok je onaj koji  čini levu sastavnicu Prekopčeličke reke. Drugi je onaj koji se kao potok formira kod sela Lalinovca i teče paralelno sa Svinjaričkom Rekom, opasuje caričin Grad sa južne, jugoistočne i istočne strane i ispod Caričinog Grada sa sastaje sa Svinjaričkom Rekom. Treći vodotok je Svinjarička Reka na kojoj leži mahala Štulca – Caričina. Od svih ovih vodotokova najbogatija je vodom Svinjarička Reka.

Bunari ovog sela su duboki od 8 do 18 metara i imaju dobru vodu. Neke mahale imaju vodovode od 1973. godine. U Gornjem Štulcu su tri bunara iz turskog doba: Tekijin, Radomira Stojanovića i seoski.

Postanak sela i prošlost.

Štulac je staro srpsko selo, podignuto još u doba stare srpske srednjovekovne države, u kome se za sve vreme turske okupacije održalo nekoliko srpskih rodova od kojih danas potiču 44 domova. Štulačka mahala Caričina izgleda da je u prvoj polovini XV veka bila samostalno srpsko selo. Mihajlo Lukarević pominje ovo selo u svojoj trgovačkoj knjizi na dva mesta 1434 godine - dužnike i jemce iz ovog sela.

Kad je reč o prošlosti i starinama ovog sela, Štulac je selo na čijem ataru se nalazi Caričin Grad, najznamenitije antičko nalazište u Leskovačkoj Kotlini i jedno od najvažnijih u celoj Srbiji.

Zemlje i šume.

Štulac ima atar prostran 857 hektara. Od ove površine oranice i bašte zahvataju prostor od 442, voćnjaci 15, vinogradi 7, livade 111, pašnjaci 184, šuma 57 dok jeneplodno 41 hektar. Zemlja je smonica i peščara. Ima i liske.

Zemlja nosi ove nazive: Kruškar, Goleme Njive, Jaminove Njive, Rušitove Njive, Rid, Caričina Gornja, Na Trle, Padine, Breg, Krs – gde je bio zapis i sada je tu brest, Dubrava, Dervišov Kamen, Kitice, Beljine Livade, Kitarkino, Kuzino, Bunajke, Pode, Avdikučev Breg, Bunaje, Jezero, Tekija, Gošnjane ili  Gošnjanke, Kodralije i Preke.

Poreklo stanovništva.

U populacionom i demografskom pogledu selo Štulac u poslednjih 20 godina je zadržalo manje-više jednu stabilnost. Ono je 1953. godine imalo 121 kuću sa 782 stanovnika; 1961. - 137 – 786 a 1971. 153 kuće sa 731 stanovnikom.

Sadašnje stanovništvo čine ovi rodovi:

Starosedeoci:

-Stojanovci, Kostinci, Arsići, Stošići, Stankovići, Kostići-Deda Kostini, Jovanovići, Minići, Stankovići drugi, Miloševići i Stojanovići.

Doseljenici:

-Cvetkovići su doseljeni iz Gara 1914. godine.

-Perići su iz Krive Reke.

-Paunovići su iz Krive Reke.

-Todorovići su iz Krive Reke.

-Pešići su iz Krive Reke.

-Jankovići su iz Krive Reke.

-Mihajlovići (Stanko) su iz Krive Reke.

-Jovanovići drugi su iz Krive Reke.

-Gligorijevići-Garci su iz Gara.

-Jovanovići treći-Kalanci su iz Kalne.

-Arsići drugi (Dušan) su iz Prekopčelice.

-Draganovići-Kalanci su iz Kalne.

-Pantići su nepoznatog porekla.

-Kostići drugi su iz Kalne.

-Kostići treći su iz Kalne.

-Đurini-Dobropoljci su iz Dobrog Polja.

-Garci su iz Gara.

-Mitrini su nepoznatog porekla.

-Miloševići drugi su nepoznatog porekla.

Romi:

-Alilovići.

-Ibraimovići.

-Rečkovići.

-Azirovići (Ruža).

Zanimanje stanovnika.

Kao poljoprivrednici, Štulčani seju na svojim njivama pšenicu i kukuruz. Oba ova useva dobro rađaju i daju tržišni višak. Svaka kuća ima 3 do 7 hektara obradive zemlje. Zemlju obrađuju uglavnom starci i žene, dok mlađi muški i ženski svet traži zaposlenje van svog mesta u fabrikama, trgovini, rudnicima u administraciji... Pored ova dva useva sade krompir samo za domaću upotrebu.

Od voća gaje najviše šljivu vrste „šumadinka“. Peku rakiju, od 50 do 300 litara po domaćinstvu, koja se uglavnom potroši u kući. Malo koje domaćinstvo da nema svoj vinograd. Parcele pod vinovom lozom su mahom 10 do 15 ari. Spravlja se vino i od komine peče rakija, takođe za domaće potrebe. Duvan se uzgaja znatno manje od ranijih vremena.

Štulčani imaju dosta stoke. Svako domaćinstvo ima ovce osim dve kuće. Goveda ima svako domaćinstvo, uglavnom krave od dve do sedam po domaćinstvu. Štulčani imaju i konje.

U Donjem Štulci postoji četvororazredna osnovna škola.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Štulac (Lebane) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Dukat, opština Gadžin Han. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Poreklo stanovništva.

-Stojanovići su starosedeoci. Najstariji predak, za koga se zna, je Stojan po kome su dobili prezime. Ima ih u Dukatu 3 porodice i u Nišu dve. Nadimak familije je Cajinci po Stojanu, koga su zvali Caja. Slave Nikoljdan.

-Veselinovići. Rodonačelnik Veselin je zasnovao familiju oko 1820. godine. Doseljen je iz Babušnice. U selu ih ima 12 kuća, 10 u Nišu i jedna u Popovcu. Nadimak familije Šopovi kao doseljenicima iz Babušnice. Slave Nikoljdan.

-Milojkovići. Rodonačelnik je Milojko, koji se doselio iz Crne Trave. U selu ih ima tri kuće i isto toliko u Nišu. Slave Mitrovdan.

-Kitanovići. Rodonačelnik je Kitan. Oni su starosedeoci. U Dukatu ih ima pet kuća i odseljenih sedam kuća. Nadimak familije je Kitanovci po osnivaču Kitanu. Slave Savindan.

-Jankovići. Rodonačelnik je Caka. Ne zna se da li su starosedeoci. Predak od koga počinje ova familija – porodica je Dača. U selu ih ima 5 kuća i jedna odseljena u Ub. Familija ima nadimak Dudukovci po narodnom muzičkom instrumentu „duduku“ (frula) u koji je više njih u familiji sviralo. Slave Jovanjdan.

-Vojinovići. Porodicu je zasnovao Vojin. Zna se da su starosedeoci. Od ove familije u Nišu ima 7 kuća i u Brestovcu jedna. U selu ih je osam kuća. Nadimak ima je Vojinovci po osnivaču Vojinu. Poznati su po dugovečnosti. Slave Savindan.

-Stankovići. Familiju je zasnovao Stanko oko 1830. godine. Starosedeoci su. U selu ih ima pet kuća i isto toliko odseljenih – 4 u Nišu i jedna u Varaždinu. Imaju nadimak Džoljci po Stankovom unuku Vlajko koga su zvalu Džolja. Rod ima tendenciju širenja – povećanje broja članova. Slave Nikoljdan.

-Živkovići. Rodonačelnik je Živko, koji je familiju zasnovao još u XVIII veku. Doseljeni su iz okoline Pirota oko 1750. godine. U Dukatu ih ima 10 kuća. Ima ih odseljenih u Doljevcu, Nišu – pet kuća i Lipovici jedna. Familija je u usponu. Imaju dosta muške dece. Nose nadimak Živkovci po osnivaču Živku. Slave Nikoljdan.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Dukat (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Grkinja, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Starine u selu i prošlost.

Grkinja je nakadašnje grnčarsko selo. Za vreme Prvog svetskog rata imalo je 40 grnčarskih radionica. U selu je sačuvana crkva iz 1838. godine koja je živopisana pod Turcima 1867. godine. U porti crkve nalazi se zgrada za koju se pretpostavlja da je sveštenikova kuća. U neposrednoj blizini je školska zgrada, za koju se pretpostavlja da je izgrađena krajem XIX ili početkom XX veka.

Poreklo stanovništva.

Selo Grkinja je 1878. godine, nakon oslobođenja od Turaka imalo 58 kuća i 775 stanovnika. Ovo selo je jedno od 8 zaplanjskih sela koje nije imalo spahiju. Grkinja je, prema popisu iz 1948. godine imala 240 domaćinstava i 1402 stanovnika: 1953. – 260 – 1393; 1961. – 291 – 1320; 1971. – 302 – 1101 stanovnika.

U selu žive ovi rodovi:

-Živkovcki (Drusini). Familiju je zasnovao neki Živko u XVII ili XVIII veku. Smatraju se starosedocima. Krsna slava je Aranđelovdan. Ima ih raseljenih po čitavoj Srbiji – 38 kuća. Potomci ovih rodova nose ova prezimena:

-Ilići, Živkovići, Miljkovići, Jovančini-Ristini, Miljkovi, Anđelkovići, Ranđelovići, Jovančići i dr.

-Mišinci, Aranđelovdan. Ne zna se kada je osnovan ovaj rod, pa se smatraju da su starosedeoci. Smatra se da sa rodom Živkovci potiču od istog kolena. Zna se da je odseljeno 28 kuća dok ih u selu ima 24  kuće. Potomci ovog roda su:

-Miljkovići, Pavlovići, Mišići.

-Ličkovi (Stanimirovići), Kardošovi, Toškini i Drusini su poreklom sa Kosova. Ima ih raseljenih po čitavopj Srbiji. Ne kaže se koju slavu slave.

-Miloševci (Stamekovići), Žutini (Mitići), Čvokanovi i Kapčini. Osnivač ove familije je Miloš, doseljen sa bratom iz Gornjeg Vlasa. Od njega su Miloševci a od njegovog brata preostala tri roda. U Grkinji ihima 29 kuća a raseljeno je 40 kuća. Slavili su Sv. Đorđa. Bili su najbogatiji u selu a danas su među najsiromašnijim. Imali su više od 1000 ovaca i druge stoke. Kažu da ih je Miloš prokleo zbog bahaćenja.

-Tatari (Jovići). Osnivač roda je Jovan doseljen iz sela Dejana kod Babušnice. Jedna od najmlađih familija u Grkinju, doseljeni oko 1800 godine. Slave Đurđevdan.

-Petkančini. Osnivač roda je neki Đorđe koji je doseljen iz sela Zavidince kod Babušnice, pre oko 150 godina. Rod je dobio naziv po Đorđevoj ženi Petkani, koja je bila vrlo žustra i otvorena žena. Ima ih raseljenih, najviše u Nišu. Ne kaže se koju slavu slave.

-Vranjanci (Miljkovići). Osnivač roda je Mladen. Doseljen je i z sela Ruplja kod Mačkatice u okolini Vranja za vreme Turaka. Ima ih odseljenih u Niš – 4 kuće. U selu ih ima 6. Slave Đurđevdan.

-Biljarci –Stojkovići (Džonini, Cekini). Rod je osnovao Blagoje a njegov otac  se zvao Ilija. Blagoje je doseljen iz Gornjeg Vlasa a poreklo im je iz Biljanice kod Leskovca. Po tome se zovu Biljarci. U selu ih ima 20 kuća a  raseljenih 22, od kojih jedna u Grčku. Slave Sv. Vrače.

-Miljkovci (Stanovići). Osnivač roda je Miljko sa bratom Stankom. Ovaj rod potiče od iste loze iz koje je Blagoje, koji je osnovao Biljarsku familiju. Ima ih raseljenih. Slave Sv. Vrače.

-Pešinci, Draganovi, Cupini i Velkovci. Osnivač roda je Đorđe, doseljen iz Gornjeg Vlasa dosta davno. U selu ih ima 25 koća a raseljenih 21 kuća. Slave Sv. Vrače. Od ovih rodova potiču sledeći rodovi:

-Petrovići, Jovančići, Ilići, Mitići (prizetko). Ne kaže se koju slavu slave.

-Bravinci (Stojilkovići, Giljmanci, Stamenkovići - prizetko). Rodonačelnik je Petar, prethodno su se zvali Petrovci. Petar je doseljen iz Gornjeg Barbeša. U selu ih ima 16 kuća a raseljeno ih je 20. Ne kaže se koju slavu slave.

-Bajini. Ne zna se tačno odakle su doseljeni. Loza potiče od Stamenka, koji se doselio iz Draškova Kutina, verovatno početkom XVIII veka. Ima ih raseljenih. Ne kaže se koju slavu slave.

-Canjinci i Đorčinci (Cvetkovići – prizetko). Osnivači ovih familija su Canja i Đora, doseljeni iz sela Orljana kod Doljevca. U tom selu ubili su Turčinu lovačkog psa pa ih je proterao u plaaninu, te su tako došli u Grkinju, negde oko 1750. godine. Ima ih raseljenih – od Đorčinaca i u inostranstvu. Slave Nikoljdan.

-Markovci i Marinkovi (Stojilkovići). Kao prvi potomak i njen osnivač pominje se Stojan, doseljen iz Gornjeg Vlasa za vreme Turaka. Utvrđeno je da je Stojan brat Petra i Miljka, koji su osnovali Pešinski i Miljkovski rod. Markovci imaju u selu 10 kuća i 5 odseljenih. Marinkovi u selu imaju 7 kuća. Ne kaže se koju slavu slave.

-Popovci. Kao osnivač ovog roda pominje se pop Đorđe, koji je doseljen sa Kosova. Kažu da je imao netrpeljiv odnos prema Turcima te da je ubio jednog Turčina pa pobegao u Grkinju negde u XVII ili XVIII veku. U selu ih ima 15 kuća i odseljenih 6 kuća. Tradicija sveštenstva u ovom rodu održala se do 1950. godine, kada je pop Rista umro. Ne kaže se koju slavu slave.

-Veselinovi. Osnivač ovog roda je doseljen sa Kosova. Bio je to neki pop čije ime nije utvđeno. U selu ih ima dve kuće a raseljenih pet domaćinstava. Ne kaže se koju slavu slave.

-Gligorijini. Osnivač roda Rajko doselio se Azbresnice, opština Merošina, koji je u svađi ubio dva Turčina pobegavši i Grkinju. Ne zna se tačno kada je to bilo ali svakako za vreme Turaka. Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Grkinja (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Vilandrica, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo leži sa jugoistočne strane Seličevice. Do Drugog svetskog rata selo je bilo potpuno uvučeno u planinu tako da se sa puta Grkinja – Gornji Barbeš nije mogla videti nijedna kuća. Posle rata Viladričani su počeli da „silaze“ iz planine i podižu kuće bliže pomenutom putu.

Vode.

Kroz selo protiče potok koji se po selu zove. Sa obe strane potoka nalaze se kuće. Na najlepšem mestu je novoizgrađena osnovna škola. Najvažniji izvor u Seličevici koji pripadaju selu su: Bazak – sa koga je voda 1970 godine dovedena voda u selo, Buke, Studenac, Simonovo Kladenče i dr.

Zemlje išume.

Vinogradi su u Podini i Kruševom Delu. Šume u polju su na mestima zvanim: Slanište, Petričkov Međak, Grnčarska Njiva, Dlaga Šuma. Livade su na mestima: Vlaaška Livada, Virovi, Nova Livada, Crvena Dolina i Mlaka.

Poreklo stanovništva.

-Đorđinci* su najbrojnija familija u Vilandrici. Njen osnivač je Đorđe, koji je rođen 1770. godine. Zna se da je Đorđe starosedelac. Prema porodičnom predanju dvojica Đorđevih potomaka – Cona i Jovanča su dobro stajali sa Turčinom, čije ime nije upamćeno, spahijom sela pre oslobođenja. Taj Turčin je dao Jovanči i Coni dve njive na poklon, Rosulju i Dlagu Šumu. Ima ih odseljenih u Niš, preko 10 porodica. Osnivač roda Đorđe je 1841. godine ubijen od Arnauta zbog učešća ustanku 1841. Naime, Đorđe je u bunu poslao sinove i sa ustanicima sarađivao.

-Babaružinski (Tasići). Rodonačelnik je Kosta, rođen oko 1840. godine. Ime su dobili po Baba Ruži ali se ne zna čija je ona žena bila. Slave Nikoljdan a Tasići Pejčindan.

-Kostići. Osnivač roda je Kosta, rođen oko 1850. godine. Ima ih odseljenih u Niš. Slave Aranđelovdan.

-Stamenkovići. Ovo je jedna od najmlađih rodova u selu. Sava iz Babaružinske familije je hteo da posini Aleksandra (Sandu) pa ga je iz Gornjeg Babeša doveo, oženio, ali je odustao od usvajanja. Međutim Aleksandar nastavioda živi u Vilandrici. Slave Tomindan.

-Đošini*. Ovaj rod osnovao je Ilija, rođen oko 1823. godine u Brestovom Dolu kod Pirota. Posle ugušenja ustanka Ilija je pobegao u Vilandricu 1841. godine. Bio je mutavdžija. U selu ih ima 4 kuće i isto toliko u Nišu.

-Mihajlovići. Zasnivač roda Mihajlo, živeo je oko 1820. godine i njegovo poreklo se vezuje sa vilandričku familiju Savini, koja je starosedelačka. U Nišu ih ima 6 kuća, u Vilandrici dve i isto tolio u Gornjem Barbešu. Deo familije slavi Savindan a deo Nikoljdan.

-Zdravkovići (Jerci). Ovo je starosedelačka familija, koju je osnovao Zdravko, rođen oko 1840. godine. Imaju nadimak Jerci, jer se nekolicina njih oženila iz okoline Užica. Skloni su radu, čuvanju stoke i lovu. Ima ih tri kuće u Vilandrici, 4 u Nišu i jedna u Smrdanu. Slave Aranđelovdan.

-Marinkovići (Krstići). Osnivač roda Marinko rođen je 1820-25. godine. Starosedelačka familije. I Vilandrici ih ima 7 kuća a u Nišu 6. Jedan član ovog roda živi u Vinarcu kod Leskovca. Zovu ih Čpiljci jer su nekog od predaka nazivali Čpilja. Slave Aranđelovdan.

-Mišići*. Familiju je osnovao Miladin, koga je majka, prilikom preudaje, dovela iz Donjeg Barbeša.

-Stamenkovići drugi. Osnivač roda Stamenko doselio se iz okoline Pirota, posle ustanka 1841. godine, najpre u Prvu Kutinu a zatim u Vilandricu. Jedan od predaka je bio poštar, nosio je tefter, pa su dobili nadimak Teftedari. Slave Mitrovdan.

-Mitići. Oni su starosedeoci. Osnivač roda bio je Mita. U selu ih ima dve kuća a u Nišu tri. Poznati su po svojoj umešnosti. Vole tehniku i kao samouci izrađuju mnoge predmete za kućne potrebe. Nadimak im je Busonjci, verovatno od busare u kojoj je neko od predaka živeo. Slave Aranđelovdan.

-Kitanovići. Osnivača roda Kitana dovela je majka iz Grkinja, iz familije Miloradovi, prilikom preudaje, pa je bio pastorak. I selu ih ima 7 kuća, Grkinji jedna, u Nišu 6. U familiji ima inženjera, lekara i drugih. Slave Nikoljdan.

-Stavrići. Osnivač roda je Dina, koji se doselio iz Malošišta. Slave Nikoljdan.

-Kostići* drugi. Osnivači roda, braća Peško i Velko su starosedeoci. Imali su vodenicu na Vilandrici. Svi potomci ovog roda žive u Nišu a deca su završila razne škole.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Vilandrica (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gornji Barbeš, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Gornji Barbeš se nalazi na jugozapadnom podnožju Seličevice. Seoski atar je prostran. Zemljište je pod selom ravničarsko, negde blago zatalasano brežuljicima. Zemljište pod brdima je mestimično zasađeno vinogradima i voćnjacima a mnoge njive, koje su na ovoj krčevini davale obilan rod žitarica, naročito ječma, danas su napuštene i na njima raste retka planinska trava koja služi za pašu. Neke od njih su zasađene bagremom.

Vode.

Od pet potoka koji se slivaju sa Seličevice na atar ovog sela, četiri pravcem sever-jug presecaju sam teren sela čineći ga brežuljkastim. U gornjem toku i njima ima vode preko cele godine a selom samo u zimskoj polovini godine dok preko leta sasvim oslabe ili presuše. Prvi potok se zove Popov Dol, drugi nosi ime Prevod pored čijih obala su podignute prve seoske kuće. Treći potok Poklopčevica ima svoju dolinu do ispod samog sela, gde se uliva u Prevod. Na izvoru potoka, na mestu zvanom Đurđevica bilo je, kažu, veliko vrelo. Danas je to vrelo slabo. Postoje dve varijante slabljenja ovog izvora. Po prvom to su učinili meštani kako se pored njega ne bi naselili Turci a po drugom da bi, zbog obilja vode, onemogućili plavljenje sela. Četvrti potok se zove Pramputak. Iako od pet potoka četiri teku selom, njihova slaba i povremena voda ne može da podmiri potrebe za tekućom vodom. Veliki broj bunara i seoskih česama ublažavaju posledice presahlih potoka u vreme leta. Bunarskom vodom se poji stoka, pere rublje, navodnjavaju bašte. Selo ima i vodovod.

Ostali podaci o selu.

Odmah ispod puta, koji odatle skreće ka Grkinji a dalje za Niš, diže se velika zgrada zadružnog doma; jugozapadno na brdašcu odakle se pruža najlepši poglde nalazi se crkva sa zvonarom dok je ispod zadružnog doma stara seoska česma od koje je južno na oko 50 metara stara školska zgrada a između česme i stare škole sagrađena je nova školska zgrada. Osim toga podignute su tri stambene zgrade, dve za nastavno osoblje a jedna za šumare. Izgrađena je i ambulanta, prodavnice..

Postanak sela i prošlost.

Ne zna se kada su na ovom mestu podignute prve kuće današnjeg sela, ali po iskopinama opeka na nekim njivama i starog vodovoda za česmu može se zaključiti da je ovde od davnina postojalo naselje.

Po jednom drugom predanju, selo je najpre bilo na vrhu Seličevice, na mestu Crkvište gde se i danas dobro vidi temelj nekadašnje crkve. Kada je pored stočarstva počela i zemljoradnja došlo je do seobe, pa se selo preselilo u podnožje.

Odmah posle osvajanja ovih prostora Turci su došli u ovo selo. Turski konak, „kovanluk“ nalazio se odmah ispod današnjeg mosta na Prevodskom potoku. Pamte se Alil-beg, Mamut-beg i Sadik-beg. Ne može se odrediti ko je od njih bio „gospodar“, koji je živeo u Nišu i povremeno dolazio u selo. Selo je imalo dva tuska gumna. Jedno se zvalo Begovo gumno a drugo Spahisko. Na mestu rodinje nalazilo se „tursko lojze“ i u Krivulji „turska njiva“.

Ime sela.

Kako se u prvo vreme zvalo i kada je dobilo naziv Gornji Barbeš – ne zna se. Čak se i malo zna značenje sadašnjeg imena. Postoje tri tumačenja, ali su jako nepouzdana. Po jednom je nekada na mestu zvanom Kapovac bilo selo koje se zvalo Barbeš, jer je u njemu bilo dosta bara. Na turskom kaže se pet kaže „beš“ pa je od te dve reči, bara i beš nastalo ime Barbeš. Docnije je selo izmešteno na lokaciju današnjeg Gornjeg i Donjeg Barbeša.

Po drugom predanju selo se nalazilo između Gornje i Donje Bare, gde su danas livade, i da je tu bilo mnogo bara. Predanje tvrdi da je ime Barbeš nastalo od reči „bara“ – „barište“ i da je to vremenom to preinačeno u Barbeš.

Treće predanje tvrdi da reč „beš“ na turskom, kao što je rečeno, znači pet ali da reč „bar“ na persijskom znači polupusto mesto. Otuda bi te reči spojeno u jednu značile „peto polupusto mesto“

Poreklo stanovništva.

-Ivkovci (Ilići)*. Osnivač roda, Stojan, doseljen je iz Veliko Krčimira oko 1793. godine. Kažu da je došao u Gornji Barbeš zbog boljih uslova za život.

-Đurinci (Petrovići Pavlovci, Dinići, Spasići, Stojanovići, Vaskovići). Rodonačelnik Đura doseljen je iz Velikog Krčimira krajem XVIII veka zbog sukoba sa Turcima. U selu ih ima 20 a van sela – u Nišu 16 kuća. Familija je ratnička i hajdučka. Slave Sv. Petku.

-Vuvinci (Stamenkovići, Ćosinci)*. Familiju je zasnovao Vukadin – Vuva. Doselio se iz okoline Vranja.

-Jekini*. Ovo je starosedelačka familija. Najstariji predak za koga znaju se zvao Nikola.

-Popmarkovci (Kostići, Stevanovići). Rodonačelnik ovog roda je pop Marko. Došao je iz Velikog Krčimira oko 1805. godine. U selu ih ima 7 i odseljenih 9 kuća, najviše u Nišu. Imaju nadimak Kotinci ali se ne zna zbog čega, verovatno po nekom predaku, koga su zvali Kota. Slave Sv. Đorđa.

-Matinci (Dinići)* su doseljeni iz Velikog Krčimira, verovatno početkom XIX veka. Najstariji predak je Mata, po kome se familija zove. U selu ih ima 12 a odseljenih isto 12 kuća. Ima ih u Nišu i Beogradu. Familija je napredna i dala je niz istaknutih ličnosti, direktora, pravnika i drugih.

-Klančinci. Najstariji predak Zdravko je došao sa Kosova sredinom XIX veka. Slave Sv. Đorđa.

-Babaradinci*. Ova familija je starosedelačka. Najstariji predak, koga znaju, zvao se Đorđe.

-Jankulci. Ova familija je doseljena iz Bogojevca. Najstariji predak, osnivač roda, zvao se Stojan. Slava Sv. Đorđe.

-Zlokerci su doseljeni iz Berdulja. Rodonačelnik je Stojiljko. Imaju u familiji lekare i druge intelektualce. Slave Nikoljdan.

-Mitini su doseljeni sa Kosova. Rodonačelnik je Mita. Slave Đurđevdan.

-Pop-Aleksini*. Pop Aleksa se doselio iz Velikog Krčimira. Familija je dala dosta ratnika i intelektualaca – inženjeri, profesori i dr.

-Stojačinci. Najstariji predak Živko doselio se iz Lazarevog Sela. Imaju dosta odseljenih.  Među njima i intelektualaca. Familija je dala više solunaca i učesnika NOR-a. Slave Nikoljdan.

-Spasinci su starosedeoci. Zanivač roda je bio Spasa. Ima ih odseljenih. Slave Pejčin dan.

-Vranjanci*. Osnivač roda Dimitrije doselio se iz okoline Vranja. Ima ih dosta odseljenih.

-Ljoljinci*. Najstariji predstavnik ove familije je Zdravko, koji je došao sa Kosova.

-Berduljci* su doseljeni iz Berdulja. Doselio se rodonačelnik Stanoje.

-Vilandričani*. Stevan se doselio iz Vilandrice. Familija je od osnivanja imala sve same intelektualce – službenike i istaknute ljude.

-Popovići. Familiju je zasnovao sveštenik Jordan Popović oko 1870. godine. Jovan je došao iz Velikog Krčimira za sveštenika Gornjobarbeške crkve. U selu ih ime dve a odseljenih 5 kuća. Familija je dala više sveštenika, učitelja, prvnika i jednog vladiku. Slava Sv. Đorđe.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Gornji Barbeš (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Donji Barbeš*, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Ime sela.

Kako se u prvo vreme zvalo i kada je dobilo naziv Donji Barbeš – ne zna se. Čak se i malo zna značenje sadašnjeg imena. Postoje tri tumačenja, ali su jako nepouzdana. Po jednom je nekada na mestu zvanom Kapovac bilo selo koje se zvalo Barbeš, jer je u njemu bilo dosta bara. Na turskom kaže se pet kaže „beš“ pa je od te dve reči, bara i beš nastalo ime Barbeš. Docnije je selo izmešteno na lokaciju današnjeg Gornjeg i Donjeg Barbeša.

Po drugom predanju selo se nalazilo između Gornje i Donje Bare, gde su danas livade, i da je tu bilo mnogo bara. Predanje tvrdi da je ime Barbeš nastalo od reči „bara“ – „barište“ i da je to vremenom to preinačeno u Barbeš.

Treće predanje tvrdi da reč „beš“ na turskom, kao što je rečeno, znači pet ali da reč „bar“ na persijskom znači polupusto mesto. Otuda bi te reči spojeno u jednu značile „peto polupusto mesto“

Poreklo stanovništva.

-Cvetkovići, Živkovići, Petrovići i Nikolići. Ove četriri familije, pouzdano se zna, potiču od istok pretka, ali sadašnji potomci ne znaju ime tog pretka niti odakle se doselio pa se pretpostavlja da su starosedeoci. Izgleda da su najstarija familija u selu. Nadimak ove familije (zapravo sve četiri) je Kovačevci, verovatno po nekom pretku kovaču. Ima ih odseljenih 8 kuća, najviše u Nišu. Slava Sv. Đorđe.

-Stevanovići (Stevčinci). Osnivač roda je Stevan zvani Stevča. Stevan je bio istaknut u selu. Skupljao je porez za turske vlasti. Otišao je i u Instanbul da odnese porez i nije se otuda vratio. U selu ih ima pet kuća a odseljeno je 48 članova familija – u Nišu, Zagrebu, Rijeku i Kosovsku Mitrovicu. Slava Sv. Đorđe.

-Stanjinci. Familiju je zasnovao Stanko oko 1782. godine. Smatra se da su starosedeoci. U selu ima 15 kuća, Nišu 9, Gadžinom Hanu jedna, u Beogradu dve i Kanadi jedna. Prezime su dobili po Stanku koga su zvali Stanja. Slave Nikoljdan.

-Devinci. Familiju je zasnovao predak o kome današnji potomci znaju samo nadimaak – Deva. Rod je osnovan oko 1800. godine i starosedeoci su. U selu ih ima 14 kuća a odseljeno ih je 11 – u Beogradu i Nišu. Slave Mitrovdan.

-Sedlarci. Rod je zasnovao Miloš 1810. godine. Doselio se iz Sedlareva kod Gostivara. U selu ih ima 7 kuća i isto toliko odseljenih u Niš. U ovoj familiji dugo se negovao kačerski (pinterski) zanat. Slave Aranđelovdan.

-Brankovci. Rod je zasnovao Stevan oko 1800. godine, ali potomci ne znaju da li su starosedeoci. U selu ih ima tri kuće a i Nišu četiri. Slave Nikoljdan.

-Mirkovci. Rod je zasnovao Mirko koko 1800. godine. Mirko se doselio iz Rupnog Dola kod Gornjeg Barbeša, te je ovo starosedelačka familija. U selu ih ima 5 a na strani 3  kuće – jedna u Kanadi i dve u Nišu. Ne kaže se koju slavu slave.

-Miškinci (Savići, Jovanovići, Vučkovići i Dimitrijevići) su jedna od najstarijih familija u selu. Ne znaju zajedničkog pretka. Ima ih u selu 7 kuća, u Nišu 4 i jedna u Nemačkoj. Slave Mitrovdan.

-Cekini. Familija je očuvala predanje da je Ceka, osnivač roda, došao iz Ugarske (Mađarske) u Babičko za vreme Prvog srpskog ustanka. U Mađarskoj je bio zarobljenik kod nekog gazde. Ceka i ćerka od gazde su uzeli zlato od gazde i pobegli u Babičko. Ubrzo je Ceka došao u Donji Barbeš. U selu ih ima 6 kuća a odseljenih 11 – Beogradu, SAD, Čačku, Prokuplju i Nišu. Slave Nikoljdan.

-Novkovci. U familiji znaju da su u selu Rupju kod Crne Trave živela tri brata sa sestrom. Jednom Turčinu se svidela devojka i počeo je stalno da dolazi k njima. Jednom prilikom su ga braća ubila i pobegla na sever. Jedan od braće, Novko se nastanio u Donjem Barbešu, drugi u Dukatu a treći u Razgojni. Ova seoba se desila oko 1800. godine. U selu ih ima 9 a odseljenih 12 očega u Nišu 8, Beogradu dve i Gadžinom Hanu dve. Slave Sv. Vasilija – Novu Godinu.

-Vetanci. Familiju je zasnovao u Veti - Marko, a iz Vete u Donji Barbeš je došao Jovan unuk Markov, 1915. godine zbog teških uslova života u Veti. U selu ih ima 3 kuće i u Nišu dve. Imaju posebnu sklonost za muziku. Slave Sv. Đorđe.

-Markovci. Familija je doseljena iz Gornjeg Vlasa. Najstariji predak koga znaju je Stamenko. U selu ih ima jedna kuća, u Nišu i Donjoj Trnavi po jedna. Slave Užice i Verižice(?)

-Samardžije. Doseljeni suoko 1800. godine iz crne Trave. Prezime su dobili po Stojanu, koji je držao mehanu i pravio samare. U selu ih ima 3 kuće a odseljenih 5 kuća, jedna u Nišu  ostale u Gornjem Barbešu. Slave Stevanjdan.

-Icinci. Familiju je zasnovao Marinko, ali se ne zna da li su starosedeoci. Prezime su dobili po nekom pretku koji je imao nadimak Ica. U selu i  Nišu imaju po jednu kuću. Slave Sv. Đorđa.

-Blagojinci. Familiju je zasnovao Cvetan posle Prvog srpskog ustanka. Doseljen je iz Sedlareva kod Gostivara. U Sedlarevu su ubili Turčina i pobegli u Donji Barbeš. Prezime su dobili po Blagoju, članu familije, koji je bio predsednik opštine. U selu ih ima 5 kuća i odseljenih tri. Slave Aranđelovdan.

*U pisanju ove knjige piscu su pomagali anketari, različiti za svako naselje, koji se nisu pridržavali opštih uputstava akademika Jovana Cvijića o pisanju „poreklu prezimena“ naseljenih mesta u Srbiji. Tako je pisac hronike ovog naselja, Mile Mladenović iz Donjeg Barbeša, obradio samo poreklo prezimena. „Ime sela“ preuzeto od sela Gornji Barbeš.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Donji Barbeš (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gornje  Vlase, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Poreklo stanovništva.

-Aleničini* (Nikolini, Stankovi i Kostadinovi-Dinini). Osnivač roda je Sava, koga su zvali Alenica, te su po njemu postali Alenčini. Sava je imao tri sina – Nikolu, Stanka i Kostadina. Od Nikole, koji je jedini imao preživele potomke (Kostadinova deca su pomrla u ranom detinjstvu), nastala je rod Nikolini. Nikolina deca – pet sinova su stalno zamerali ocu što se odelio i na taj način stekao samo jednu trećinu zemlje – što im nije bilo dovoljno za preživljavanje pa su morali ići u pečalbu, čak i u Rumuniju.

Posle oslobođenja od Turaka 1877. godine Kostadin se počeo baviti trgovinom stokom. Idući tako poslom, dođe u selo Ćelije ispod Suve planine gde je saznao da je izvesnom Cvetanu umrla žena i ostavila malo dete-bebu što mu je smetalo da se oženi sa nekom udovicom. Kostadin je tražio od Cvetana da mu da bebu, što je on rado učinio, tako da su Stanko i Kostadin dobili naslednika – Miliju, kako se rečena beba zvala. Milija je imao šestoro dece, dva sina i četiri ćerke.

-Dikini, Petrovci i Jovini*. Rod se zove po Kostadinu koga su zvali Dika. Sa bratom Pavlom osnovao je kovačku radnju „Duganja“ 1860 godine. Kovački zanat su osavremenili i bili su najbolji kovači u okolini.

-Redžini*. Naziv roda potiče oed izvesnog Stojana koga su zvali Redža, kažu po spahiji u selu, Turčinu Redžepu-Redži. U ovom rodu rađalo se samo po jedno muško dete tako da nije bilo deobe.

-Cocini*. Familiju je zasnovao Đorđe koga su zvali Đokan, koji se sa 30 godina doselio u Gornje Vlase – ali se ne kaže odakle. Familija je dobila ime po sinu Đorđevom – Stojanu koga su zvali Coca. Đorđe je učesnik ustanka 1841 godine i drugih pobuna protiv Turaka.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Gornje Vlase (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva naselja Gadžin Han, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Postanak naselja.

Na obalama Kutinske reke nekada su postojale četiri kutine (naselja). Eminova Kutina (sada Prvi Kutina), Draškova Kutina (sada Taskovići), Prokopova Kutina (sada Gadžin Han) i Mirina Kutina, koja se i danas tako zove.

Sve četiri kutine za vreme Turaka nisu bile na mestima gde su sada. Kutina, koja je sada Gadžin Han se nalazila u dolini istočno od današnjeg naselja i to na oko 1,5-2 kilometra od sadašnjeg centra.

Položaj naselja

Gadžin Han leži na ušću Koprivničke reke i reke Venežice u Kutinsku Reku. Zbog ovakvog geografskkog položaja Gadžin Han je bio stecište građana još u tursko doba. U Gadžinom Hanu je bilo stecište sreza još 1878. godine, po imenom Koprivnički srez, koji je imao 41 selo, 1689 domaćinstava i 13456 stanovnika. Kasnije je srez ukinut i 1885. godine ponovo se formira srez pod imenom Zaplanjski srez sa sedištem u Prokopovoj Kutini (Gadžinom Hanu). Taj srez je imao 58 sela sa 3989 stanovnika.

Ime naselja.

Turci su izmestili trasu puta Niš – Babušnica prokopavši trasu puta kroz brdo Srok čime su ispravili i skratili taj put. Usek je prokopala raja, kulukom. Od tada se mesto zvalo Prokopova Kutina. To je bilo oko 1850. godine. Za vreme Turaka braća Stanko i Stojan Nikolić, iz Jelašnice kod Niša, došli su u Prokopovu Kutinu i sagradili han (mehanu). Han je sagrađen na mestu gde je danas Dom kulture. Uz han su napravili i štale za oko 30 konja. Vlasnik ovog hana zvao se Stanko a nadimak mu je bio Gadža. Kako u blizini nije bilo hana, to je narod iz okolnih sela odlazio kod Gadže u han, a govorili su da idu u Gadžin han. Negde oko 1880. godine Stanko se odselio u Niš, gde i danas ima svoje potomke. Posle Stankovog odseljenja han je preuzeo Mladen Krstić, takođe iz Jelašnica a posle je bio i drugih vlasnika. Danas je deo kafane u društvenom sektoru a deo drži Alaksandar Popović, doseljenik iz Donjeg Dušnika.

Do oslobođenja 1944. godine neselje se zvanično zvalo Prokopova Kutina i tako je stajalo na zgradi opštine. Posle oslobođenja prihvaćen je naziv Gadžin Han.

Poreklo stanovništva.

-Stankinski. Rod je zasnovao Krsta krajem XIX veka. Doselio se iz Kaletinca. Sa sobom je doveo i sina Dinu Živadinovića. Familija je dobila ime po Dininoj ženi Staniki, koja je posle smrti Dine bila glava zadruge. U Gadžinom Hanu imaju 7 kuća. Slave Sv. Đorđa Alimpija.

-Ketini. Oni su starosedeoci. Zasnovao je Stojan početkom XIX veka. Potomci ne znaju zašto se familija zove Ketina ali pamte kada se zvala Ćosinci. Imaju 9 kuća i odseljeno 7 kuća i Niš i jedna u Beograd. Iseljenje je izvršeno 1950. godine. Slave Mratindan.

-Oraovski*. Osnivač roda je Jovan Krstić, koji se, po povratku iz bugarskog zarobljeništva, za vreme Prvog svetskog rata, ovde naselio. Došao je iz sela Aleksine, ondašnja opština Gornji Orah, sada opština Svođe, pa je po tome rod dobio naziv Oravski. Jovan je bio odličan zidar, bio je poznat kao vredan majstor i dobar domaćin. Za relativno kratko vreme stekao je solidan imetak i važio je za srednje imućnog čoveka. Zanimljivo je da ni jedna generacija Jovanovog potomstva nije ostala da živi u Gadžinom Hanu, tako da ih u ovom mestu više nema.

-Kovandžici*. Familiju je osnovao Stojan, koji se doselio iz Čukljenika oko 1800. godine. Familija je dobila naziv po tome što su po doseljavanju u Prokopovu Kutinu dobili zemlju na mestu zvanom Kovanluk. Iz ove familije Milivoje je bio vlasnik kafane „Stara Srbija“ u Nišu.

-Milijini. Familiju je osnovao Đorđija, koji se oko 1850 godine doselio iz Linova. Familija je dobila ime po Đorđijevom sinu Miliji. Slave Aranđelovdan a pojedini iz familije Nikoljdan.

-Šljivini. Najstariji predak je Toma koji je osnovao ovaj rod, koji je dobio imanje od Turaka. Ime roda su dobili po tome što su kalemili šljive. Ne kaže se odakle je doseljen. Slave Jovanjdan.

-Lovranski. Ovaj rod je proizašao iz Mišinske familije, koja je starosedelačka i koja je po svoj prilici izumrla. Kao najstarijeg pretka pamte Miljka. Imaju 6 kuća u Gadžinom Hanu i 12 odseljenih. Nadimak su dobili po Dininoj (Miljkov sin) ženi, koja je došla iz Ćelija iz Lovranske familije. Familija je poznata po dobrim zanatlijama i trgovcima. Slave Nikoljdan.

-Kalavardini (Miljkovići). Oni su starosedeoci. Osnovao ju je Miljko još za vreme Turaka. Najpoznatija ličnost iz ove familije je pesnik Branko Miljković „liričar snažnog intelektualnog pogleda na svet, čija je osnovna preokupacija drama egzistencije i njen filozofski aspekt“. Slave Nikoljdan.

-Prčini. Rod je osnovao Anđelko. Ne zna se odakle se doselio niti čime se bavio. Familija je dobila ime po njihovom poznatom volu, koga su zvali „Prča“. Slave Nikoljdan.

-Zaglavski (Radenkovići). Ova familija je ogranak Živinske familije. Odvojio je deda Sava pre 80 godina. Sava je bio kafedžija i pravio je jela i pečenja koja je prodavao u vodenici. Često je prodavao prokisla jela i Moravci su ga prozvali „Zaglavka“ a familiju Zaglavska. Oni su starosedeoci. Slave Nikoljdan.

Pored ovih familija u Gadžinom Hanu danas ima preko 100 doseljenih porodica. Ove porodice stanuju u stanovima društvene svojine. Tu se zadržavaju izvesno vreme dok ne nađu bolji posao i onda odlaze odaavde. Druga kategorija ljudi je doseljen iz okolnih sela, zidaju kuće i trajnije ostaju ovde. Njihove porodice nisu obrađene. Gaadžin Han je opštinsko mesto sa mnogim novim institucijama – škole, dom zdravlja, SO Gadžin Han, fabrika EI i dr.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, naselje Gadžin Han appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gornji Dušnik, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Gornji Dušnik se nalazi u središnjem delu Zaplanja, neposredno ispod Suve Planine. Poznatno Dušničko Vrelo izvire u ataru ovoga sela.

Ime selu.

Samo ime Dušnik potiče, prema predanju, iz turskog perioda. Od Turaka je bažala jedna grupa mladića i devojaka, pa su naišli na Vrelo, napili se vode i „povratili dušu“. Od toga je izvedena reč „dušnik“ i dalje Gornji i Donji Dušnik kao imena dva sela pored ovog vrela.

Znamenitosti u selu.

Najveća retkost Gornjeg Dušnika je Dušničko Vrelo, na kome je, posle odlaska Turaka, od Gornjeg do Donjeg Dušnika podignuto 17 vodenica, od kojih većina sa 4 kamena. U ovim vodenicama mlelo se žito ne samo iz Gornjeg Zaplanja, već i sa znatno šireg područja. Ambijatalnu, etnografsku i arhitektonsku vrednost ovih vodenica prepoznali su kulturni radnici, koji organizuju Likovnu koloniju amatera „17 vodenica“ svake godine. Još ništa nije učinjeno da se očuvaju ove vodenice, od kojih su neke propale a druge su na tom putu.

Ambijentalnu vrednost Gornjeg Dušnika, njegove prirodne lepote i atraktivnost Dušničkog vrela otkrili su graditelji vikendica. Već ih je podignuto oko 20 koje unose novi stil gradnje i kulturu življenja.

Samo selo Gornji Dušnik leži uz brdo Suve Planine koje se zove Glavčina.

Druga znamenitost Gornjeg Dušnika, kao naselja, bile su mutavdžijske radnje, kojih je u selu između dva rata bilo oko 50. I ove radnje preživljavaju svoje zadnje dane. Pošto više nema koza ove radnje kao osnovnu sirovinu koriste ljudsku kosu i sintetička vlakna, ali je to sama zadnja faza u njihovom propadanju.

Iz prošlosti sela.

Iznad Gornjeg Dušnika postoji jedan veliki kamen, koji se zove Devojački Kamen. Predanje kaže da je neki Turčin jurio devojku, ona se popela na taj kamen i molila Turčina da je ostavi na miru. Kako on nije popustio, ona je skočila sa tog kamena i, spasivši svoju devojačku čast, ostala na mestu mrtva.

Poreklo stanovništva.

Danas je broj stanovnika ovog sela odseljen van Zaplanja. Jedan broj radi u „Elidu“ u Donjem Dušniku.

U Gornjem Dušniku ima oko 20 penzionera. Jednom rečju Gornji Dušnik se kao naselje dosta promenio, ali će te promene u budućnosti pretvarati ovo selo kao širi prostor u turističkom i rekreativnom smislu.

U Gornjem Dušniku postoje veće familije: Mandalska, Kečkina, Balina, Anđelkova ili Ljotina, Srndakova, Šakarska ili Ljubenkovićeva i Milenkova. Kao i u drugim selima, naziv familije je opšte poznat, pa su se ljudi identifikovali preko njega. Zbog toga i srećemo slučajeve da se prezime i menjalo, da se davalo obično prezime po dedi, pa je i bilo, kao što i sada ima, više prezimena u istoj familiji.

Mandalski*. Smatra se da je ova familija najstarija u selu. Ime je dobila po tome što je osnivač roda Nikola nije mogao da se odluči na koje mesto da se naseli, pa se „mandao“ (išao) od brežuljka do brežuljka. Tako su familiju nazvali Mandalska. Familija je brojna. Ima oko 40 kuća. Imaju različita preziemna, odnosno nove rodove, a to su:

-Milenkovci, Jankovci, Alalemci, Miloševići, Cvetkovići, Stefanovići, Petrovići i Stojanovići.

-Milenkovi (Milenkovići i Miloševići)*. Familiju ja zasnovao Milenko sa bratom Milošem. Došli su iz Predejana, jer se nisu mirili sa turskim zulumom. Milenko je bio nepomirljivi borac protiv Turaka. Neprekidno je hajdukovao po Zaplanju, ali je, čim se pogoršaju prilike u Zaplanju, prelazio u Šumadiju. Uoči oslobođenja od Turaka, a po oslobođenju 1878 godine, vratio u Zaplanje i zasnovao porodicu. Milenkov brat, Miloš, otvorio je han u Draškovoj Kutini (Taskovići). Kad su Turci saznali da je Milenkov brat, proterali su ga u Gornji Dušnik. Imaju dosta odseljenih, najviše u Niš, ali i u druge krajeve.

-Anđelkovi ili Ljotini*. Familiju se zasnovali braća Anđelko i Stevan. Doseljeni su iz Jersenova. Stevan se naselio u Gornjem Dušniku a Anđelko između Gornjeg i Donjeg Dušnika, na mestu koje se zove Vodeničje, po pomenutim vodenicama. Anđelko je nadimak Ljota dobio slučajno. Bio neki Ljota u Prvoj Kutini, koji je mnogo pecao ribe. Kad je jednom Anđelko pecao, neko ga je nazvao Ljota i tako jo stalo. Sada je cela familija poznata kao Ljotina. Od ove familije samo su dvojica (Predrag i Velimir) zemljoradnici. Ostali su se odselili, čak i  u Australiju.

-Srndakovići*. Osnivač roda je Ilija. Nadimak Srndak dobio je po tome što je bio strastven lovac. Za svoje vreme Ilija je bio napreedan čovek. Kažu da se oženo iz familije Obrenovića. Ilijin sin Nikola održavao je vezu sa Obrenovićima, koji je u Zaplanju okupljao ljude protiv Turaka u sklopu ustanka 1841 godine. Srndakov najbolji saradnici u Zaplanju bili su Stojan Čavdar iz Velikog Krčimira i Dina Petrović iz Gornjeg Barbeša. Srndak je imao borbu na brdu kod Prve Kutine. Nikola Srndak je pobegao u oslobođenu Srbiju. Njegovu ženu su zarobili Turci kod kojih je radila najgrublje poslove. Srndak je u Kragujevcu kupio plac za crkvu a isto tako i u Gornjem Dušniku. Ostali potomci ove familije prezivaju se:

-Stankovići, Golubovići, Stamenkovići, Vasići, Mitići i Ilići.

-Ljubenkovići ili Šakarski*. Osnivač roda Ljuben doselio se iz Malog Krčimira, iz Šakarske familije. Danas imaju 20 kuća. Iz familije se istakao Luka Ljubenković, najpre kao kmet, a posle kao komita u Prvom svetskom ratu. Bugari su ga uhvatili i streljali kod crkve u Gornjem Dušniku.

-Kečkini*. Ime je postalo od nekog pretka, koji je kao dečak umesto reči „gmeči“ izgovarao „keči“. Danas imaju 15 kuća. Imaju potomke pod ovim prezimenima:

-Filipovci, Tomini, Ranđelovi, Drkljanci i Simonovi.

-Šušnjarevi*. Zaplanjci jednu travu (korov) u pšenici zovu šušnjar, ali se ne zna da li je po toj travi nazvana ova familija. Osnivač roda je Zdravko.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Gornji Dušnik (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Donji Dušnik, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Poreklo stanovništva.

-Ristići. Ova familija je ogranak Cvenjinske familije. Rod je osnovao Rista. Oni su starosedeoci. Ima ih u selu četiri kuće. Slava Sv. Đorđe.

-Šarci-Šarkovići. Osnivač roda je Nikola koji se u Donji Dušnik doselio sa područja prema bugarskoj granici. U selu ih ima 13 kuća a odseljenih imaju u Novom Sadu, Negotinu, Nišu i u drugim mestima. Slave Nikoljdan.

-Stojanovići. Ovaj rod potiče od Šarske familije. Osnivač roda je Živko. Familija je dobila ime po Živkovom ocu, za koga se pretpostavlja da je imao ime ili nadimak Šarko. Imali su dve vodenice. U selu ih ima 15 kuća a odseljenih 10, mahom u Niš. Slave Nikoljdan.

-Zlatanovići, Stojanovići, Šarkovići. Potiču od familije Šarkovići. Osnivač je neki Živko. Stojanovići potiču od Stojana a Šarkovići od Jovana. Oni su sinovi Velka, koji je, pak, Živkov sin. Iz ove familije je Slavica koja igra profesionalni ženski fudbal u Italiji. Između dva rata svi su bili zanatlije – terzije, šusteri a posle Drugog svetkog rata imaju predstavnike raznih zanimanja. Ima ih raseljenih po celoj Srbiji. Slave Nikoljdan.

-Crvenjinci. Priča se da je ovaj rod osnovao neki Crnogorac, koji je zbog krvne osvete pobegao iz Crne Gore ili Kosova. Ne kaže se koju slavu slave.

-Crvenjinci drugi. Ime su dobili po dedi Stojku koga su zvali „Crvenja“. Bio je Crnogorac i kažu da je zbog krvne osvete pobegao iz Podujeva. Sa sobom je poveo dva brata. Imao je četiri sina. Slava: Sv.Đorđe.

 -Tričkovski. Familiju je osnovao Tričko, koji se doselio iz područja prema bugarskoj granici. U selu ih ima četiri kuća. Ima ih i odseljenih. Slave Veliku Gospojinu.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Donji Dušnik (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Kaletinac, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Kaletinac se nalazi u srednjem delu Zaplanja, u podnožju Suve Planine. Za zapadne i jugozapadne strane nalazi se brdo zvano Mandara. Sa jugoistočne strane selo je potpuno otvoreno i odatle ima širok pogled prema Gornjem Zaplanju.

Starine u selu.

U ataru ovog sela nalazi se Trem, najviši vrh Suve Planine. Ime je dobilo, očigledno, po reči „kale“. Zapravo, na južnoj strani sela ima ostataka male tvrđave koju meštani zovu Grad, a ovu stranu sela zovu Gradska Strana. Ne zna se ko ja sagradio tvrđavu, ali kota na kojoj je sagrađena dominira Gornjim Zaplanjem. Danas od tvrđave postoje samo zidine sravnjene sa zemljom. Zidovi su širine do jednog metra. Sa ove tvrđave uziman je kamen za razne potrebe. Meštani pričaju da je do skora postojala pokrivena prostorija u okviru tvrđave, ali se niko nije našao da spreči njeno rušenje i propadanje.

Poreklo stanovništva.

-Kenjini. Ne zna se odakle su doseljeni pa se pretpostavlja da su starosedeoci. Znaju za najstarije pretke – Pejču i Jovana. U selu ih ima oko 20 kuća a ima ih još više odseljenih, u Nišu, Prokuplju... Posle Drugog svetskog rata odselili su se gotovo svi mladi ljudi tako da u selu mahom žive starci i starice. Čak i oni, koji su zaposelni u Donjem Dušniku – sele se iz Kaletinca u Donji Dušnik. Slava: Sv.Đorđe.

-Petkovski. Osnivač roda su braća Jovan i Stojan. Ne zna se poreklo. U selu ih ima 8 kuća. Ima ih odseljenih u Čagrovac, Beograd, Niš i druge krajeve. Slave Andrijevdan.

-Matini. Familiju su zasnovali Mata i Živojin. Ne znaju za svoje poreklo. U selu ih ima tri kuće a ima ih odseljenih – u Beograd, SAD, Studena, Gadžin Han, Duga Poljana, Valjevska Kamenica... Slava: Sv. Đorđe.

-Stojiljkovi (Miljkovići i Stojiljkovići). Ovaj rod zasnovalla su braća Miljko i Stojiljko. Ima ih odseljenih u Jagodinu i SAD. Slava: Sv.Đorđe.

-Poštrakuljci-Nikolići. Familiju je zasnovao Stojan Nikolić doselivši se iz Donjeg Dušnika. Slava: Sv. Đorđe.

-Gagini*. Familiju je osnovao Baja. Doselio se iz Tetova. Familija ima dosta intelektualaca. Ima ih u selu 4 kuće a 9 u Nišu.

-Mališini*. Familiju je zasnovao Mališa. Doselio se iz Kosmovca kod Bele Palanke. U selu ih ima jedna kuća i jedna u Gornjem Milanovcu.

-Petkovi*. Rod je osnovao Petko sa braćom Jovanom, Đurom, Stojanom i Zdravkom. Ne kaže se odakle su doseljeni. Familija ima 8 kuća a ima ih odseljenih, najviše ih se odselilo posle Drugog svetskog rata.

-Dikljičevski. Rodonačelnik je Petar. Ne zna se odakle se doselio niti se zna poreklo naziva familije. U selu ih ima 20 kuća. Slava: Sv. Đorđe.

-Krajini-Milenkovići. Osnivač porodice je Svetislav Milenković, koji se doselio iz Negotinske Krajine. U selu ih ima 11 kuća a veći broj u nišu i drugim mestima. Slava: Sv. Đorđe.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kaletinac (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Sopotnica, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo se nalazi na nadmorskoj visini od 450 metara i ima dobar pogled na gornji deo Zaplanja.

Ime sela.

Ime sela potiče od izvora koje meštani zovu Vrelo. „Sopot“ znači izvor.

Vode.

Sopotnica ima dva vrela, Malo i Veliko Vrelo. Oba su iznad sela. Pored Malog Vrela sagrađena je osnovna škola. Voda Malog Vrela je konstantna a kod Velikog Vrela u toku godine oscilira, zavisno od godišnjeg doba i atmosferskih prilika. Kada je najveća izdašnost vrela, vode ima za pokretanje dva vodenična kamena.

Postanak sela.

Ne zna se tačno od kada postoji naselje Sopotnica. Njegov povoljan položaj – zaklonjenost Suvom Planinom od vetrova i izloženost južnoj strani, dobra voda i blizina ispaše za stoku – privlačili su ljude od davnina.

Starine u selu.

Mesto ispod sela, na kome se nalaze livade i bašte zove se Selište. Prilikom radova na zemlji nailazi se na „creputine“, što ukazuje da je tu postojalo naselje.

Tip sela.

Sopotnica je naselje zbijenog tipa, odnosno nije podeljeno na mahale ili zaseoke. Stanovništvo se, kao i u ostalim selima Zaplanja, deli na familije. Nazivi familija su različiti. Obično se familija zove po imenu a ređe po nadimku osnivača roda. U jednoj familiji ima više prezimena, a ponegde dva rođena brata imaju različita prezimena.

Ostali podaci o selu.

Sopotnica je 1878. godine imala 59 kuća sa 486 stanovnika. Selo je bilo bez spahije kada su oslobođeni od Turaka. Broj kuća i stanovnika prema popisu stanovništva.

1948. – 161 - 950
1949. – 159 - 824
1950. – 156 - 715
1951. – 151 – 602

U periodu od 1948. do 1971. godine broj stanovnika je smanjen za 348. Između dva svetska rata samo je u Mačvu odseljeno 15 kuća. Danas u selu preovlađuju staračka domaćinstva. Izgradnjom industrije u Zaplanju, u prvom redu fabrike „Elid“ u Donjem Dušniku, modernizaciojom puteva i drugim merama stvaraju se uslovi da se mlađe stanovništvo zadrži u Sopotnici.

Poreklo stanovništva.

-Staničini. Rod je zasnovao Stanča. Njega je majka pre oko 200 godina dovela iz Miljkovca, prilikom preudaje u Sopotnicu. Familija u koju je doveden Stanča zvala se Grljnini. Kada je Stanča odrastao dobio je četvrtinu njihove zemlje. U selu ih ima 21 kuća a odseljenih preko 30 kuća, u Mionici, Šapcu, Loznici, Leskovcu, Nišu i drugim mestima. Ljudi iz ove familije su vredni, marljivi, obrazovani... Slava: Sv.Đorđe.

-Deda-Nikolini, Mitići. Osnivač familije Nikola doselio se pre 200 godina sa Kosova. Sin Dimitrije-Mita se prezivao Mitić. U selu ih ima 9 kuća, Nišu 11, Dugoj Poljani jedna, Marinoj Kutini dve kuće. U familiji ima intelektualaca. Slave Lučindan.

-Soleničini. Osnivač roda je predak kome samo pamte nadimak – Solenica. On je pre oko 150 godina doseljen iz Kaletinca, najpre kao sluga u familiji Suronjani, a kasnije je, posle 20 godina slugovanja, dobio jednu trećinu imanja. U selu ih ima 10 kuća, Nišu 8, Gadžinom Hanu, Brestovcu, Glušcima (Mačva), Obrenovcu i Šapcu po jednu kuću. Slava: Sv. Đorđe.

-Živkovi, Živkovići. Familiju je osnovao Živko pre oko 150 godina. Živko se doselio iz okoline Vranja. Živko je tamo čuvao ovce. Ima je i psa. Jednom prilikom je naišao Turčin i iz čistog mira kuburom ubije psa. To razljuti Živka i treskom (iverom) zakolje Turčina te je zbog toga pobegao u Sopotnicu. U selu ih ima 4 kuće i toliko odseljenih – Beograd, Valjevo, Niš i Prva Kutina. Slave Aranđelovdan.

-Baba-Marijini. Ovo je jedna od najpoznatijih familija u Sopotnici. Baba Marija se doselila sa Kosova, gd je njen muž poginuo u sukobu sa Turčinom. Sa sobom je dovela četiri sina. Jedno vreme su živeli u Jagličju. Vema su bogati. Imali su trojicu sluga. Mnogi su zavšrili visoke škole, neki čak i u XIX veku. Imaju jednog doktora pravnih nauka, koji je bio u diplomatskoj službi. Slave Lučindan.

-Suronjini*. Osnivač roda je Antanasije (Tane). U selu ih ima osam kuća. Ima ih odseljenih u Nišu, Leskovcu, Mačvi.... Ne kaže se ništa o poreklu.

-Džokerski*. Familija ima 5 kuća u selu a ima i dosta odseljenih, najviše u Nišu i Zaječaru. Ne kaže se ništa o osnivaču roda i poreklu.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo stanovništva, selo Sopotnica (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Krastavče, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela i vode.

Kroz Krastavče protiče Kutinska Reka, koja selo deli na dva dela. Jedan deo se zove Selo a drugi Jezero. Selo se proteže sa leve strane Kutinske Reke i njega presecaju četiri potoka: Livorovac, Sokak, Brdareva Dolina i Dobra Potočina. Jezero je na desnoj obali Kutinske Reke. Na ulasku u ovaj deo sela protiče manja rečica Bučan. Krastavče se graniči sa osam sela: Donji Dušnik, Gar, Babičko; Gornje Vlase, Marina Kutina, Čagrovac, Duga Poljana i Miljkovac.

Zemlje i šume.

Veći deo seoskog atara je pod šumom a njive su na potesu Dubac. Najbolja zemlja je pored Kutinske Reke. Taj deo se zove Polje.

Klima.

Krastavčani pamte vrlo oštre zime. Te zime su nazivali „golem stud, skrč, seče od stud i dr“. Kiše u selu „dolaze“ najčešće „od kude Babičko“ a ređe „iz Tumbu“ ili „od Dušnik“.

Zanimanje stanovništva.

Kao i u drugim selima u Gornjem Zaplanju, i u Krastavču je bilo najviše ovaca, tako da su neki „tri puta iljadili“, odnosno imali su po 3000 ovaca. Posle Drugog svetskog rata gajen je duvan u većem obimu a poslednjih godina ima dosta akcija u skupljanju šumskih gljiva, koje prodaju raznim otkupnim preduzećima.

Postanak sela i prošlost.

Za Krastavčane se može pouzdano reći da su sredinom XVIII veka u njemu živele tri porodice: Ilići (Nedeljkovi), Veličkovići (Rožinci) i Veličkoovići drugi (Đorđini). Ove tri porodice su starosedelačke. Postoji jedno predanje o „prokletstvu“ ovih familija. Predanje veli da je neki vladika išao u selo da „svešta maslo“. Vladika je jahao na konju i u blizini sela naterao konja da preskoči neku ogradu.Tom prilikom konj je poderao trbuh, pao i povredio vladiku. Tada je vladika prokleo tri kuće u kojima su živele pomenute porodice ovim rečima: „Da za vek u selo od njih buda samo po jedna kuća“. Poznavaoci sela, kažu, da se ta kletva ostvarila.

Ime sela

Krastevče se, kažu meštani, nekada zvalo Železnik, što vezuje za rimsku topionicu železa u selu, kako pretpostavljaju da je nekada, u doba Rimljana, postojala. Ime Krastavče potiče iz doba Turaka i to po krastavcu od 12 oka koji je rodio u ovom selu. Kasnije su Krastavčani pokušali da selu daju ime Žitorađa, ali to nije prihvaćeno. I 1934. godine pokušali su da selo prozovu Petrovac, ali ni to im nije uspelo.

Poreklo stanovništva.

-Ristići. Familiju je zasnovao Milan 1875. godine, doselivši se iz Čagrovca. U seluih ima jedna kuća, Nišu dve i Aleksincu jedna. Nose nadimak Puzini i poznata je po štedljivosti. Slave Aranđelovdan.

-Cvetkovići. Rodonačelnik ovog roda je Cvetan, koji se 1810. godine doselio iz Čagrovca. U selu ih ima 7 kuća a odseljenih u Nišu, Kraljevu i Odžacima. Cvetan je bio sluga kod Turčina Šerifa, koji mu je, posle služenja, dao imanje da zasnuje porodicu. Slave Aranđelovdan.

-Ilići. Rod je zasnovao Ilija oko 1840. godine. Ilija je prizećen u Krastavče došavši iz Velikog Bonjinca. Ilija je bio kozar kod Turčina. Koze je čuvao samo preko leta. U selu ih ima tri kuće a raseljenih ih ima u Nišu, Zaječaru i Nemačkoj. Slave Mitrovdan.

-Todorovići. Osnivač roda, Todor, doselio se iz Berdulja oko 1830. godine došavši sa ženom i sitnom decom, jer je tamo ubio Turčina, koji je pokušao da mu obljubi ženu. U selu ih ima 8 kuća a odseljenih ih ima u Brzom Brodu, Nišu, Beogradu, Šapcu i drugim mestima. Slave Nikoljdan.

-Mladenovići. Zasnivač familije, Mladen, došao je oko 1850. godine sa bugarske granice. Ovaj rod ima sledeće porodice:

-Mladenovići, Stamenkovići, Đorđevići i Jankovići. U selu ih ima 7 kuća, Nišu – 9 kuća i Aleksincu jedna kuća. Slave Jovanjdan.

-Ranđelovići (Markići i Plačkovci). Familiju je osnovao Mladen oko 1850. godine. Doselio se u Krastavče sa bugarske granice. Razlog doseljenja je nesloga sa bratom. U Krastavču se prizetio. U selu ih je samo jedna kuća dok ih u Nišu ima pet. Markići se zovu po deda Marku a Plačkovci po „mekom“ srcu. Slave Jovanjdan.

-Stankovići. Oko 1850. godine Mladen je došao sa bugarske granice i zasnovao ovu familiju. U selu ih ima 6 kuaća, Nišu 10, Gadžinom Hanu jedna, Leskovcu dve, Zagrebu jedna, Gabrovcu jedna i u drugim mestima. Iz ove familije ima nastavnika, profesora, pilota, inženjera i političara. Slave Jovanjdan.

-Stanojevići. Familiju je zasnovao Stanoje oko 1830. godine. Doselio se iz okoline Pirota. U selu ih ima 6 kuća, Nišu 11, Brzom Brodu dve, Medoševcu jedna, Gornjoj Toponici jedna a ima ih u Leskovcu, Ćićevcu, Marinoj Kutini i drugim mestima. Slave Nikoljdan.

-Stamenkovići. Stanko, osnivač roda, je došao iz Crvene Jabuke. Imao je više dece. Postao je bogat. U selu ih ima dve, Nišu 3 i Beogradu jedna kuća. Slave Jovanjdan.

-Mišići (Mišinci). Osnivač roda Todor doselio se iz Duge Poljane. U selu ih je jedna kuća, Nišu 3 kuće. Nadimak familije je Miššinci zbog prezimena. Slave Nikoljdan.

-Veličkovići (Đorđikini). Ovo je pomenuta starosedelačka porodica. Imaju jednu kuću u selu i u Nišu 5 kuća. Na ovu familiju se odnosi ona kletva. Nadimak im je Đorđikini. Slave Aranđelovdan.

-Ilići drugi. Familija je starosedelačka i jedna od „prokletih“. U selu ih ima jedna kuća, Nišu 5, Odžacima jedna kuća. Slave Aranđelovdan.

-Veličkovići drugi (Rožinci) Ovo je treća starosedelačka familija. Vode poreklo iz Crne Gore. U selu ih je dve kuće, Nišu, Čačku, Kladovu, Brzom Brodu po jedna kuća. Familija je napredna. Imaju dosta intetlktualaca i političara. Slave Alimpijevdan.

-Milutinovići. Rod je osnovao Đoka oko 1815. godine. Doselio se iz Crvene Jabuke. U selu ih je 3 kuće i Nišu dve. Slave Aranđelovdan.

-Petrovići. Familiju je zasnovao Petar oko 1817. godine. Ne zna se odakle je došao. U selu ih je jedna kuća, Nišu 4, Kanadi i Odžacima po jedna kuća. Slave Aranđelovdan.

-Stojiljkovići. Familiju je zasnovao Stojilko oko 1850. godine. Doselio se iz Duge Poljane iz familije Pačugovci. U selu ije je 3 kuća i Nišu 11 kuća. Slave Nikoljdan.

-Stojilkovići. Ne zna se odakle su doseljeni. U selu ima 5 kuća, Nišu 12, Boljevcu jedna i Nemačkoj 3 kuća. Slave Aranđelovdan.

-Stamenkovići, Ranđelovići i Jovanovići. Ne znaju osnivača roda, ali znaju da su doseljeni oko 1835. godine iz Modre Stene. U selu ih ima 6 kuća a odseljenih u Nišu i drugim mestima. Ima ih u Australiji i Nemačkoj. Imaju nadimak Brkaci, po Petru, koji je imao velike brkove. Slave Aranđelovdan.

-Milčići. Osnivač roda Milča doselio se iz Crvene Jabuke. U selu ih ima dve i u Nišu dve kuće. Slave Jovanjdan.

-Vučkovići. Familiju je osnovao Vučko, koji je 1780 došao sa Kosova. Vučko je imao više sinova tako da svi u familiji nose prezimena po sinovima a ne po Vučku. U selu imaju 24 kuće, Nišu 55. Osim toga ima ih u Beogradu, Apatinu, Francuskoj, Kanadi, Nemačkoj i drugde. U familiji ima mnogo inetelektualaca i značajnih ličnosti. Slave Aranđelovdan.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Krastavče (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Veliki Krčimir, opština Gadžin Han – Nišavski okrug. Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Poreklo stanovništva.

-Radeovski. Ovu familiju je zasnovao Zlatko. Potomci ne znaju pouzdano da li je Zlatko doseljen sa Kosova. Zlatko je imao sedam sinova. Ima  ih odseeljenih u mesta: Smederevo, Niš, Bela Palanka, Niška Banja, Odžaci, Zaječar, Gornji Milanovac i Pančevo. Ima ih i u Francuskoj. Slave Nikoljdan.

-Čavdarovci*. Rod je osnovao Stojan Čavdar, jedna od vođa ustanka 1841. godine. Ne kaže se za poreklo. Ima ih odeljenih u Čačku i Kragujevcu. U familiji je i danas vrlo živa uspomena na Stojana Čavdara.

-Anjaci (Popovići). Rodonačelnik Janićije, koga su zvalu Anja i Janja pa otuda naziv ove familije. Janićije se doselio iz Kalne (Crna Trava). Njegovi sinovi su Stanko, Đorđe i Stojan. Đorđe i Stojan su kao trgovci odseljeni u Paraćin. Ima ih odseljenih u Ravnu Dubravu, Vlasotnicu, Nišu, Beogradu, Engleskoj, Koritnici, Jagodinu, Leskovcu. U porodici je bilo dosta sveštenika, trgovaca i ugostitelja. Osim toga ima dosta fakutelski  obrazovanih – preko 20 a imaju i oficira. Iz ove familije je Milentije Popović visoki funkcioner posle Drugog svetkog rata.. Slave Jovanjdan.

-Goginci*. Osnivač roda bio je Goga, koji se doselio sa Kosova početkom XVIII veka. Ovo je najveća porodica u Velikom Krčimiru. To je stara patrijahalna porodica ali i sa savremenim shvatanjima.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Dragoljuba Simonovića „Zaplanje“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Veliki Krčimir (Gadžin Han) appeared first on Poreklo.