Rodovi slovenskog i germanskog porekla u Crnoj Gori

PIŠE: Ivan Vukićević

Uvod

Noviji sloj stanovništva u Crnoj Gori prevashodno čine pripadnici haplogrupa koje se vezuju za slovenske i germanske narode koji su naselili Balkan u ranom srednjem veku. Tako se CTS10228 grana I2 haplogrupe, kao i N2 i R1a haplogrupe na prostoru Crne Gore mogu poistovetiti sa Srbima i drugim Slovenima koji su se doselili na Balkan sa Karpata, dok se I1 haplogrupa i M223 grana I2 haplogrupe vezuju za pojedine germanske narode i plemena čiji su pripadnici dospeli na Balkan pod različitim okolnostima. U tekstu Genetska slika Crne Gore je bilo više reči o haplogrupama na prostoru Crne Gore, dok će ovde u kraćim crtama biti navedeni svi rodovi za koje je do sada utvrđeno da su slovenskog ili germanskog porekla. Rodovi su grupisani po granama za koje utvrđeno da im pripadaju preko SNP testiranja ili se to osnovano pretpostavlja na osnovu rezultata po markerima. Bitno je napomenuti da pripadnost spomenutim haplogrupama ne garantuje da su rodovi o kojima će biti reči u ovom tekstu zaista slovenskog ili germanskog porekla, već da se na osnovu dosadašnjih saznanja o migracijama tih haplogrupa tako nešto osnovano može pretpostaviti. Ovaj tekst će biti dopunjavan kako budu pristizali rezultati DNK testiranja.

I1 haplogrupa

I1-P109>Y3662>S14887>Y11203>FGC22046>FGC22045>FGC33034>FGC22054

Novljani su prema predanju srpsko pleme i rod iz okoline Travnika u Bosni od koga potiču Drobnjaci. Najpre su se preko Hercegovine naselili na poručju Banjana i Nikšićkih Rudina, da bi odatle kasnije prešli u Drobnjak. Osnovne grupe bratstava su Balotići, Vulovići, Dobrilovići, Đurjanovići, Zlatnopojasovići, Kalabići, Kosovčići, Kosorići, Lazarevići, Mandići, Miličići, Miloševići, Milutinovići, Omaklovići, Popovići, Srbljanovići i Cerovići, a prema predanju od Novljana su i Trepčani. Drobnjaci najvećim delom slave Đurđevdan, dok od većih bratstava jedino Mandići slave Aranđelovdan u Drobnjaku, a Nikoljdan u Bjelicama gde žive Mileševići koji su prema predanju njihov ogranak. Za najveći broj bratstava je potvrđeno da su genetski srodna čime je predanje o zajedničkom poreklu potvrđeno. Do sada je jedino za Trepčane ustanovljeno da nisu srodni ostalim Drobnjacima, odnosno da pripadaju I2-PH908 grani. Isto važi i za Ćetkoviće iz Šekulara koji imaju predanje da su od Cerovića, a pripadaju I2-A1328 grani, kao i za nekoliko bratstava iz Grahova i Ledenica koja su prema predanju poreklom od Mandića i pripadaju R1a-YP4278 i I2-CTS10228 granama. S druge strane, za pojedina bratstava koja imaju drugačija predanja o poreklu se takođe ispostavilo da pripadaju rodu Novljana. To su Kasalice iz Drobnjaka, Bulatovići-Stajovići iz Mrtvog Dubokog u Rovcima od kojih potiču islamizirani Erovići iz Bihora, Stanišići iz Vražegrmaca u Bjelopavlićima, Vraneši, Sadikovići i Furtule iz Donjeg Kolašina, Kajevići iz Srednjeg Polimlja, kao i Šabanovići iz Korita. Kasalice iz Drobnjaka su prema predanju od Kovačevića iz Grahova što se ispostavilo kao netačno jer Kovačevići pripadaju I2-PH908 grani. Bulatovići-Stajovići su, kao i svi ostali Bulatovići, prema predanju od Nikšića-Gojakovića, međutim to je slučaj samo sa jednim delom tog velikog bratstva. Slave Lučindan. Stanišići su prema ustaljenom predanju ogranak Bubića iz Bjelopavlića, međutim postoji i predanje po kome su pribraćeni Bubićima što će se ispostaviti kao tačno jer oni kao i ostali Bjelopavlići pripadaju E-Z16988 grani. Slave Petkovdan. Vraneši su rod iz Donjeg Kolašina čiji je rodonačelnik Herak Vraneš.  Joksimovići su prema predanju od Heraka Vraneša, a zahvaljujući rezultatu njihovih iseljenika utvrđeno je da pripadaju rodu Novljana. Slave Cveti. Islamizirani Dautovići su prema jednom predanju takođe od Vraneša što će se ispostaviti kao istinito jer su srodni Joksimovićima. Prema istom predanju su Dautovićima srodni Mušovići i Hasanbegovići, ali se ispostavilo da su sva tri bratstva raznorodna, zbog čega se može zaključiti da su Mušovići i Hasanbegovići preuzeli spomenuto predanje od Dautovića. Lekovići iz Pavinog Polja i Stožera u Donjem Kolašinu su prema predanju od Lekovića iz Ozrinića, međutim genetski nisu srodni Ozrinićima koji pripadaju I2-PH908 grani. Takođe se rođakaju i sa istoimenim bratstvom iz Godinja u plemenu Boljevići, međutim Lekovići iz tog sela su poreklom od Vuksageljića koji pripadaju J2b-Y23094 grani. Lekovići u Pavinom Polju Sadikovići su muslimansko bratstvo iz Sadića u Donjem Kolašinu koje je prema predanju poreklom iz Šaranaca. Furtule iz Pavinog Polja u Donjem Kolašinu takođe pripadaju rodu Novljana. Slave Aranđelovdan. Šabanovići su prema predanju od Muratbašića iz Godijeva koji su srodni Mustajbašićima, Mušovićima i Muratbašićima. Kada je u pitanju dalje poreklo Novljana, na osnovu pripadnosti I1-FGC22054 grani se može zaključiti da su skandinavskog porekla. Novljani su po brojnosti četvrti rod u Crnoj Gori sa 5,45% zastupljenosti prema anonimnom istraživanju.

I1-Z63>BY151>S2078>S2077>Y2245>L1237

Bajići, Bijelovići, Milojevići, Miljanići i Mrkajići su rod koji čine bratstva različitih predanja o poreklu. Bajići iz Pljevlje i okolnih sela su prema predanju poreklom od Martinovića iz Bajica odakle su se u Pljevaljsku oblast doselili preko Bandića i Kolašina. S obzirom da Martinovići najverovatnije pripadaju J2a haplogrupi, ovo predanje se može odbaciti kao netačno. Bajići slave Stevanjdan. Bijelovići, Miljanići i Mrkajići iz Banjana prema predanju potiču od zajedničkog pretka Milisava koji se doselio iz Ozrinića, a daljim poreklom su iz Metohije. Bijelovići žive u Velimlju, Mrkajići u Petrovićima, a najbrojniji Miljanići u istoimenom selu. Od Miljanića su Bajčete u okolini Pljevlje. Svi slave Jovanjdan. Milojevići iz istoimenog sela u Pješivcima su poreklom sa Čeva, a doselili su preko Komana gde su živeli neko vreme. Prezime Milatović danas ne postoji, već se svi prezivaju Rosandić. Prema predanju su srodni Milatovićima u Vražegrmcima u Bjelopavlićima, međutim to predanje se ispostavilo kao netačno jer Milatovići pripadaju I2 haplogrupi. Rosandići slave Jovanjdan.

Ljuljanovići iz Kuča su prema ustaljenom predanju ogranak Mrnjavčića, dok postoji i prednje po kome su poreklom iz Dinoše u Grudama. Dele se na islamizirane Ledinjane u Fundini i nekoliko bratstava koja čine većinu Krivodoljana. Iseljenih Ljuljanovića-Krivodoljana ima u Lješnici u Bihoru.  Ljuljanovići-Krivodoljani slave Mitrovdan. Ledinjani se dele na Mustafiće, Prekoviće i Curiće, a Ljuljanovići-Krivodoljani na Laloviće, Mijoviće i Perkoviće i iseljene Mirkoviće u Lješnici u Bihoru. Iseljenih Ljuljanovića ima i u Gusinju, Tuzima i Podgorici. Među Ljuljanovićima do sada nema testiranih, međutim na osnovu rezultata islamiziranih Kalača iz istoimenog sela kod Rožaja se može naslutiti da pripadaju I1-L1237 grani. Naime, prema ustaljenom predanju Kalači su od Milačića iz Brskuta u Kučima koji su ogranak Drekalovića, a prema drugom predanju su iz Krivog Dola, takođe u Kučima. Kako Drekalovići pripadaju rodu Kuča i E haplogrupi, prvo predanje se može odbaciti, zbog čega se može pretpostaviti da su Kalači od Ljuljanovića iz Krivog Dola koji tamo žive zajedno sa Mrnjavčićima koji takođe pripadaju rodu Kuča i E haplogrupi. Kalačima su srodni i Moračani iz Mojkovca koji su prema predanju od Dulovića iz Gornje Morače. Kako je za Duloviće utvrđeno da pripadaju G2 haplogrupi, Moračani su najverovatnije od nekog manjeg bratstva iz Gornje Morače koje je živelo sa Dulovićima i od njih preuzelo slavu Stevanjdan.

I1-Z63>BY151>S2078>S2077>Y16435>Y16437

Pukići su katoličko bratstvo albanskog porekla iz Starog Bara. Poreklom su iz Puke u Albaniji po kojoj nose prezime.

I1-Z63>BY151>S2078>S2077>Y16435>Y16437>Y16434

Macure su starosedelački rod sa područja plemena Rovca, Donja Morača i Gornja Morača za koji se oduvek smatralo da potiče od predslovenskog stanovništva. U Crnoj Gori nijedno bratstvo nije zadržalo predanje o poreklu od Macura za razliku od iseljenih Macura u Dalmaciji čijim je testiranjem utvrđena haplogrupa kojoj pripada ovaj rod. U Crnoj Gori je do sada jedino za Neđeljkoviće iz Rovaca koji su grana Draškovića utvrđeno da pripadaju rodu Macura, umesto rodu Nikšića kako se očekivalo na osnovu predanja. U Rovcima i Donjoj Morači su noviji doseljenici često nazivali starince Macurama, međutim nijedno od do sada testiranih starosedelačkih bratstva iz tog područja ne pripada rodu Macura. Za Macure se na osnovu haplogrupe može zaključiti da su germanskog porekla. Krsna slava Macura u Dalmaciji je Aranđelovdan, dok Nedeljkovići slave Lučindan.

I2 haplogrupa

[caption id="attachment_43555" align="aligncenter" width="282"] I2-CTS10228 grane i rodovi u Crnoj Gori[/caption]

I2-CTS10228>Y3120

Vukotići-Stijenjani iz Pipera su prema predanju ogranak Lutovaca, međutim s obzirom na to da je za Đurkoviće utvrđeno da pripadaju R1b-Y33200 grani, kao i da jedino Vukotići slave Mitrovdan dok svi ostali Lutovci slave Aranđelovdan, osnovano se može pretpostaviti da su Vukotići pribraćeni Lutovcima. Dele se na Božoviće i Ravnolažane. Haplogrupa Vukotića je utvrđena preko rezultata Božovića iz Ibarskog Kolašina koji prema predanju potiču od Božovića iz Pipera na šta ukazuje i zajednička slava Mitrovdan.

Ilići i Lazovići iz Ledenica prema predanju potiču od Drakule Mandića iz Drobnjaka, međutim kako Novljani, čiji su Mandići prema predanju ogranak, pripadaju I1 haplogrupi, to predanje je vrlo upitno. Rođakaju se sa Gojkovićima iz Mokrina kod Herceg-Novog i Andrijaševićima iz Kešeljevićima iz Grahova koji imaju isto predanje, međutim ni oni ne pripadaju rodu Novljana niti su srodni Ilićima i Lazovićima. Bojkovići iz Višnjeva u Grblju su takođe istog porekla prema predanju, ali njihova haplogrupa još uvek nije utvrđena. Ilići i Lazovići slave Đurđevdan.

Karadžići u Vasojevićima i Drobnjaku su prema ustaljenom predanju grana Lopaćana od Vasojevića, a prema manje prihvaćenom predanju su poreklom iz Makedonije gde su živeli pod planinom Karadžicom. Utvrđeno je da nisu srodni ni Vasojevićima, ali ni Petijevićima koji su prema predanju potekli od Karadžića. Slave Aranđelovdan.

Lužani su jedno od prvih srpskih plemena koje je naselilo prostor današnje Crne Gore, konkretno dolinu reke Zete. Dolaskom Bjelopavlića, Pipera i Pješivaca na prostor današnjih istoimenih plemena Lužani delom napuštaju svoju dotadašnju oblast, a delom se pribraćuju većim novodoseljenim bratstvima, dok je svega par preostalih bratstava zadržalo svest o lužanskom poreklu. U Pješivcima su od Lužana Mandalinići i Škuletići koji slave Jesenji Jovanjdan, a od iseljenika Bogetići iz istoimenog sela koji su prešli u Goroviće u Grblju gde slave Nikoljdan. U Bjelopavlićima su Petričevići i Simonovići, a najverovatnije i nekoliko drugih bratstava koja sebe ne smatraju za Lužane. To su Popovići iz Slatine koji pričaju da su poreklom iz Dukađina poput Bjelopavlića, Vujadinovići koji sebe smatraju za Bjelopavliće, kao i Kovačevići koji imaju predanje o poreklu od istoimenog bratstva iz Grahova. Kovačevićima iz Dolova su prema predanju pribraćeni Abejevići i Murenovići koji su preuzeli njihovo prezime, međutim ne samo što je utvđeno da ne potiču od Kovačevića iz Grahova, već se ispostavilo i da su Murenovići zaista srodni Kovačevićima čime je predanje Murenovića o poreklu iz Cuca dovedeno u pitanje. Najverovatnije se radi o davno razrođenim lužanskim bratstvima od kojih su se Abejevići i Murenovići kasnije pribratili brojnijim Kovačevićima. Simonovići i Popovići slave Simeondan, Kovačevići-Murenovići Jovanjdan, a ostala spomenuta bratstva Petkovdan. U Piperima su od Lužana Stanišići u Seocima, ali i Crnci iz istoimenog predela koji su prema plemenskom predanju ogranak doseljenih Lutovaca. Oba bratstva slave Aranđelovdan. Od Crnaca su Stanjevići u Poborima i Dabkovići u Paštrovićima. Stanjevići slave Jesenji Jovandan, a Dabkovići Nikoljdan. Od iseljenih Crnaca su verovatno i Đedovići, Radovići i Sklenderi iz Drobnića u Paštrovićima koji su doseljeni iz Pipera u isto vreme kao i Dabkovići. Ova tri bratstva slave Malu Gospojinu. Od iseljenih Lužana iz Pipera su Vujotići u selu Duga u Bratonožićima koji slave Nikoljdan, a po selu koje nastanjuju se nazivaju i Dužanima. Od svih navedenih bratstava jedino su testirani Kovačevići (glavna linija i Murenovići), tako da tek ostaje da se vidi u kojoj meri su lužanska bratstva međusobno srodna. Veljovići iz Bijele Crkve kod Rožaja su prema predanju od Bulatovića iz Rovaca, pa samim tim i Nikšića, međutim ispostavilo se da im nisu srodni na osnovu čega se može zaključiti da su davno pribraćeni Bulatovićima. Veljovići su se najpre doselili u Trpeze u Bihoru gde od dva brata koja su prešla na islam potiču Muhovići i Osmanovići, dok su od trećeg brata pravoslavni Veljovići u Bijeloj Crkvi. Slave Lučindan. Kako je za Veljoviće ustanovljeno da su srodni Kovačevićima, može se pretpostaviti da su daljim poreklom od Lužana.

Paučinci su muslimanski rod iz Paučine kod Rožaja koji je prema predanju poreklom iz okoline Đakovice od albanskog plemena Gašana. Međutim, sudeći po pripadnosti I2 haplogrupi koja nije prisutna kod drugih do sada testiranih Gašana, najverovatnije se radi o rodu srpskog porekla. Dele se na Alijiće, Grliće, Seferoviće i Husoviće.

Pilatovci iz istoimenog sela u Oputnim Rudinama prema predanju potiču od bana Pilata koji je u srednjem veku kao vlastelin upravljao tim područjem, a pored ove oblasti, naseljavaju i susednu bilećku oblast u Istočnoj Hercegovini. U Crnoj Gori se dele na Komneniće i Šekariće u Pilatovcima i Dodere u Pivi. Slave Đurđevdan.

Raičevići i Šumanovići iz Vražegrmaca u Bjelopavlićima su prema sopstvenom predanju Bjelopavlići, dok ih ostala bratstva u Bjelopavlićima smatraju za starince u plemenu. S obzirom da Bjelopavlići pripadaju E haplogrupi ipak se radi o starijem sloju stanovništva.

Savići su bratstvo iz Meteha kod Plava koje je poreklom iz Rovaca. Deo Savića je prešao u Murino u Vasojevićima. S obzirom da nisu srodni nijednom bratstvu iz Rovaca, očigledno potiču od starijeg sloja stanovništva iz tog plemena. Slave Lučindan.

I2-CTS10228>Y3120>S17250>Y4882>A1328

Kostići, Lalovići i Ćetkovići su bratstva iz Pive i Šekulara sa različitim predanjima o poreklu koja čine jedan rod. Kostići iz Smriječna u Pivi su starosedeoci i prema predanju su doseljeni pre Branilovića i Ruđića. Slave Ilindan. Lalovići iz Borkovića u Pivi su prema predanju ogranak Branilovića, ali s obzirom da Branilovići pripadaju N haplogrupi, očigledno je da su im Lalovići pribraćeni. Dele se na Deliće, Londroviće i Radoviće. Slave Jovanjdan. Ćetkovići u Šekularu su grupa bratstava koja je prema ustaljenom predanju poreklom od Cerovića iz Drobnjaka. Međutim, za Ceroviće je utvrđeno da pripadaju rodu Novljana i I1 haplogrupi, kao i ostali Drobnjaci. Ćetkovići su poznati i pod nadimkom Vajmeši, a prema jednom starijem predanju nadimak nose prema svom pretku vojvodi Vajmešu iz XV veka. Dele se na veći broj bratstava koja nastanjuju Šekular i obližnja sela u Vasojevićima. Iako se to predanje nije očuvalo kod Ćetkovića, dobija na značaju s obzirom da je predanje o poreklu od Cerovića oboreno. Iseljenih Ćetkovića ima u većem broju u susednim selima Rovca i Kaludra, kao i Gornjim Selima. Za Tomoviće iz Šekulara koji su prema predanju ogranak Ćetkovića se ispostavilo da pripadaju E-Z19851 grani. Svi Ćetkovići slave Đurđevdan.

I2-CTS10228>Y3120>S17250>PH908

Azanci, Komnenovići i Nikšići na osnovu dosadašnjih rezultata po svoj prilici pripadaju istom rodu uprkos različitim predanjima o poreklu. Haplotip ovog roda je modalan za I2-PH908 granu u okviru koje je ovaj rod ujedno i najbrojniji u Crnoj Gori. Azanci iz Azana u Bihoru se dele na Vukajloviće, Lukoviće, Petroviće, Popoviće i Radoševiće. Prema predanju Vukajlovića poreklom su iz Ozrinića, dok su prema predanju Popovića poreklom iz Šekulara od Vukovića. S obzirom da nisu srodni Vukovićima koji pripadaju drugoj grani I2 haplogrupe, ovo drugo predanje se može odbaciti kao netačno. Svi slave Jovanjdan, sem islamizovanih Novalića u Lagatorima koji su ogranak Vukajlovića. Komnenovići iz Banjana prema predanju potiču od Pavla Orlovića i doselili su se iz Čarađa u Goliji, međutim to svakako nije slučaj jer nisu srodni velikim grupama bratstava sa istim predanjem. Nekada su živeli u Tupanu, da bi kasnije prešli u susedni Klenak. Ranije su svi Komnenovići slavili Jovanjdan, dok deo bratstva danas slavi Aranđelovdan. Nikšići su prema predanju poreklom od Nikše Grbljanovića iz Krtola čiji je otac kao vlastelin upravljao tim delom Boke Kotorske, međutim o Grbljanovićima nema istorijskih podataka koji bi potvrdili ovo predanje. Nikša je imao pet sinova: od Radovana su Trebješani iz Nikšićkog polja, od Milutina su Dragovoljići i Liverovići, Vladimir se vratio na imanje Nikšinog oca, od Gezimira je veći broj bratstava u Nikšićkoj Župi, a od Gojaka su Gojakovići u Rovcima koji se dele na Bulatoviće, Vlahoviće, Srezojeviće i Šćepanoviće. Dok su se Trebješani usled brojnih sukoba sa nikšićkim Turcima raselili širom Crne Gore (najviše ih je u Gornjoj Morači, Uskocima, Lješanskoj nahiji, Pivi, Nikšićkim i Oputnim Rudinama), Nikšići u Nikšićkoj Župi i Rovcima su se razgranali i čine većinu stanovništva u tim plemenima. Za Bulatoviće, koji su jedno od najvećih bratstava u Crnoj Gori, je utvrđeno da su raznorodni te da pored Bulatovića koji su srodni ostalim Nikšića postoje još čak četiri pribraćena roda u okviru ovog bratstva (dve R1a grane, dve I2 grane i jedna I1 grana). Takođe, kod Draškovića iz Rovaca koji su ogranak Šćepanovića postoji pribraćena grana koja je poreklom od Macura koji pripadaju I1 haplogrupi. Svi Nikšići slave Lučindan. Srzentići iz Paštrovića, koji su se nekada prezivali Ćude, imaju predanje o poreklu od Nikšića koji su u Paštrovićima imali svoje katune. Za sada nema testiranih Srzentića tako da ovo predanje ostaje nepotvrđeno. Srzentići slave Nikoljdan u Paštrovićima i Srđevdan u Ljubotinju. Ovom rodu pripadaju i Kulize iz Donjeg Biševa kod Rožaja čija je haplogrupa utvrđena preko njihovih iseljenika iz Srbije. Prema predanju su poreklom iz Kuča što se može odbaciti jer do sada nijedno testirano bratstvo iz Kuča ne pripada I2-PH908 grani. Kulize slave Mratindan.

Adžije, kako glasi nadimak jednog ogranka Nikolića-Pavlovića iz Lastve u Ozrinićima, su prema ustaljenom predanju od Nikolića čije prezime nose, odnosno Ozrinića Dragojevića, a prema drugom su poreklom iz Nikšića i pribraćeni su Nikolićima. S obzirom da nisu genetski srodni Ozrinićima, drugo predanje se može smatrati potvrđenim. Adžije slave Aranđelovdan.

Babovići-Luštičani su bratstvo iz zaseoka Žanjice u Radovanićima na Luštici. Prema predanju potiču od Babovića iz Konjuha u Vasojevićima, međutim kako ne pripadaju rodu Vasojevića, mogu se smatrati za starosedeoce. Slave Nikoljdan.

Baraći, Kurgaši i Stamatovići su tri bratstva različitih predanja za koja se ispostavilo da pripadaju istom rodu. Baraći su bratstvo iz Pavinog Polja u Donjem Kolašinu o čijem poreklu nema dovoljno podataka. Slave Nikoljdan. Kurgaši su muslimansko bratstvo iz okoline Bijelog Polja gde su se se prema predanju preko Plava doselili iz Stare Crne Gore. Stamatovići su starosedelačko bratstvo iz Rogama u Piperima. Njihovih iseljenika ima na Zlatiboru zahvaljujući čijim rezultatima je utvrđena haplogrupa ovog bratstva. Pretpostavljalo se da su Stamatovićima srodni Rajkovići, drugo starosedelačko bratstvo iz Rogama, međutim šanse za to su na osnovu dostupnih rezultata jako male iako oba bratstva pripadaju I2-PH908 grani. Slave Aranđelovdan. Baraći i Kurgaši najverovatnije potiču od Stamatovića, međutim nema dovoljno podataka koji bi potkrepili takvu pretpostavku.

Begovići iz Rasova kod Bijelog Polja su muslimansko bratstvo koje važi za najstarije u toj oblasti. Prema predanju su srodni Jaćimovićima, što se kao što je već spomenuto ispostavilo kao netačno, i zajedno potiču od niže vlastele koja je vladala tim područjem do turske okupacije kada su Begovići prešli na islam da bi zadržali povlastice.

Bezdanovići i Crnovići su rod koji čine bratstva iz Komana i Građana koja su različitog porekla prema predanjima. Bezdanovići iz Komana su prema predanju poreklom iz Nevesinja odakle su se najpre doselili na Čevo u Ozrinićima, da bi odatle kasnije prešli u Komane. Bezdanovići čine većinu stanovništva u Zelenim Dolovima, Milatama i Župi Bezdanskoj, a naseljvaju i Baloče i Oraovicu. Dele se na Jovanoviće, Pejoviće i Radonjiće i svi slave Aranđelovdan. Crnovići, odnosno Crnojevići kako se već duže vreme prezivaju, prema predanju potiču od Đurđa Crnojevića, brata Ivana Crnojevića čija se porodica nakon napuštanja Žabljaka Crnojevića najpre nastanila u Riječkom Gradu, a odatle prešla u Građane zbog sukoba sa Turcima. Slave Ivanjdan.

Bijelići i Prebiračevići nisu međusobno povezani predanjima, ali se na osnovu sličnosti između haplotipova i iste slave može pretpostaviti da su genetski srodni. Bijelići su grupa bratstava iz Mataruga kod Pljevlje koja se deli na Gačeviće, Kartale, Obreniće i Šarce i prema predanju su doseljeni iz Gacka, dok postoje i mišljenja da su starosedeoci. Slave Lazarevu subotu (Lazarevdan). Prebiračevići su starosedelačko bratstvo iz Pećarske u Bistrici. Od njih su iseljeni Balšići u Dragosinjcima kod Kraljeva zahvaljujući čijem rezultatu je utvrđen haplotip ovog bratstva. Takođe slave Lazarevdan.

Bjelići i Glavičani su dva bratstva iz Donje Morače za koja se na osnovu sličnih haplotipova i zajedničke slave može pretpostaviti da su isti rod. Bjelići iz Ljute su prema predanju iz Bratonožića. Kako među do sada testiranim Bratonožićima nema pripadnika I2-PH908 grane, ovo predanje je dosta upitno. Slave Nikoljdan. Glavičani iz Osredaka su starosedeoci u Donjoj Morači i nemaju predanje o daljem poreklu. Takođe slave Nikoljdan.

Brbuni, kako glasi nadimak dela Petijevića iz Mokrina, potiču od francuskog vojnika koji se pribratio Petijevićima što je i genetski potvrđeno s obzirom da Petijevići pripadaju E-L17 grani. Međutim, imajući u vidu da Brbuni pripadaju I2-PH908 grani može se pretpostaviti da se radi o vojniku Srbinu koji je regrutovan u francusku vojsku. Brbuni slave Jesenji Jovanjdan, kao i ostali Petijevići.

Bubanje su bratstvo iz istoimenog sela kod Berana o čijem poreklu postoji više predanja od kojih nijedno nije prihvaćeno u nekoj većoj meri. Prema jednom predanju su iz Ceklinske Župe i ranije su se zvali Lalovići, prema drugom su od Bubića iz Bjelopavlića, a prema trećem predanju prezime su dobili prema bubnju. Ono što je zajedničko svim ovim predanjima jeste da su Bubanjama rod Šabotići iz Bihora, međutim kao što je već spomenuto, Šabotići pripadaju G2a haplogrupi ime je utvrđeno da ova dva bratstva nisu srodna. Bubanje slave Alimpijevdan.

Veličani-Šaljani su najveći rod iz Velike u Vasojevićima čiji se predak Čera prema predanju doselio iz albanskog plemena Šalje zbog čega se još nazivaju i Šaljanima. S obzirom da među do sada testiranim Šaljanima nemaju srodnike, spomenuto predanje je u velikoj meri dovedeno u pitanje. Ovoj grupi bratstava pripadaju Brkovići, Gojkovići, Golubovići, Jokići, Kneževići, Kasumovići, Lakićevići, Mikići, Radulovići i Simonovići. Šaljići iz Gornjeg Polimlja su poreklom iz Velike i smatra se da su od Kneževića, međutim za njih je ustanovljeno da pripadaju N2-FGC28435 grani, odnosno rodu Banjana. Svi Čerani slave Nikoljdan.

Vrbice su bratstvo iz Vrbe u Njegušima, a tamo su se doselili iz istoimenog sela kod Gacka. Deo Vrbica je uzeo prezime Vučković prema svom rodonačelniku Vučku. Iseljenih Vrbica ima u Banja Luci i na osnovu rezultata jednog od ovih iseljenika je utvrđeno da pripadaju I2-PH908 grani. Slave Petkovdan.

Gojkovići iz Mokrina kod Herceg-Novog prema predanju potiču od Gojka Mrnjavčevića. Bratstva iz Ledenica i Grahova koja su poreklom iz Drobnjaka ih smatraju za svoje rođake, međutim ispostavilo se da nisu srodni iako pripadaju istoj haplogrupi. Gojkovići slave Đurđevdan.

Gračani, Mijanovići i Račete su dve grupe srodnih bratstava za koje se ispostavilo da pripadaju istom rodu.  Gračani su srodna grupa bratstava iz plemena Gradac u Lješanskoj nahiji u kome su ujedno i najbrojniji rod. Prema predanju su poreklom su iz Hercegovine odakle su se doselili u okolinu reke Gračanice kod Nikšića da bi zatim prešli u Lješansku nahiju. Dele se na Brnoviće, Đurišiće, Kažiće, Kovače, Radoviće i Raičkoviće, a pribrajaju im se i Marovići za koje postoji predanje su doseljeni ranije i da su poreklom od Vasojevića iz Gluhog Dola. Svi Gračani su nekada slavili Ilindan, dok danas tu slavu slave jedino Kažići. Sva ostala bratstva slave Petkovdan. Mijanovići i Račete su bratstva koja prema predanju potiču iz Zete. Odatle su prešli u Male Cuce gde su im bili katuni, da bi se predak Račeta dalje iselio u Kavač kod Kotora. Mijanovići naseljavaju Krug i Meoca u Malim Cucama, a njihovih iseljenika ima u Krivošijama i Krtolama. Oba bratstva slave Nikoljdan.

Gurešići iz Crnče u Bihoru su prema predanju doseljeni iz Rovaca, a starinom su iz Vranja u Zeti. Slave Klimanjdan. Gurešići imaju predanje da je od njih potekla dinastija Karađorđević čemu u prilog ide i to što Karađorđevići takođe imaju predanje o poreklu iz Vranja i što su u prošlosti su slavili Klimanjdan. Međutim, za Kuzmiće iz Mramorca kod Smederevske Palanke koji su bliski rođaci Karađorđevića je ustanovljeno da nisu srodni Gurešićima iako takođe pripadaju I2 haplogrupi, čime je predanje Gurešića oboreno.

Dapčići su rod iz Krtola koji je prema predanju poreklom iz Albanije. Dele se na veći broj bratstava od kojih neka žive i u susednoj Luštici. Većina bratstava slavi Srđevdan, dok pojedina bratstva slave Ivanjdan.

Dupončevići su starosedelački rod iz Velikih Zalaza u Njegušima. Dele se na Gačeviće, Drugoviće i Hrsoviće. U Katunskoj nahiji mnogi smatraju da su od Mataruga, međutim to je malo verovatno s obzirom da pripadaju I2 haplogrupi. Iseljavali su se u Bjelice i okolinu Kotora. Slave Vračevdan.

Živkovići u Jerinićima u Pivi su prema predanju od Cerovića iz Drobnjaka. Kako je za Ceroviće utvrđeno da pripadaju I1 haplogrupi, ovo predanje se ispostavilo kao netačno. Živkovići slave Đurđevdan.

Zubci su rod i istoimeno pleme u Trebinjskoj oblasti. U Herceg-Novom i okolnim selima ima nekoliko manjih bratstava koja vode poreklo iz Zubaca, a među njima su do sada testirani Radanovići iz Mokrina za koje je potvrđeno da pripadaju ovom rodu. Radanovići slave Đurđevdan, kao i većina bratstava doseljenih iz Zubaca.

Kaljevići su bratstvo iz Drobnjaka koje prema predanju potiče od Piletića sa Stijene u Piperima, međutim sami Piletići nemaju predanje o srodstvu sa Kaljevićima. S obzirom da je za Đurkoviće čiji su ogranak Piletići utvrđeno da pripadaju R1b-Y33200 grani, kao i da Piletići slave Aranđelovdan, to predanje se može odbaciti. Postoji i mišljenje da Kaljevići potiču od Liješevića iz Stijene u Piperima koji kao i Kaljevići slave Tomindan, međutim među Liješevićima još uvek nema testiranih tako da ta pretpostavka još uvek nije potvrđena.

Kanjoši su rod koji potiče iz istoimenog zaseoka u Buljarici u Paštrovićima. Od njih je Kanjoš Macedonović, što navodi na pomisao da je njihovo staro prezime Macedonović. Međutim, Kanjoši se kao bratstvo pominju znatno ranije u Paštrovićima zbog čega se može zaključiti da je Macedonović bio nadimak pomenute ličnosti. Kanjoši su se u potpunosti iselili iz Paštrovića, a od njih su Pejakovići u Ljubotinju koji slave Nikoljdan.

Kovačevići iz Grahova su najbrojnije bratstvo u tom plemenu i prema predanju su poreklom iz Starog Vlaha. Rođakaju se sa Cerovićima iz Drobnjaka za koje je međutim utvrđeno da pripadaju I1 haplogrupi. Iseljenih Kovačevića ima u Jezerima, a prema predanju od njih je i istoimeno bratstvo u Bjelopavlićima što se ispostavilo kao netačno jer pripadaju drugoj grani I2 haplogrupe. Kovačevići slave Đurđevdan.

Konatari i Popovići-Dubljevići su prema predanjima različitog porekla, međutim na osnovu dosadašnjih rezultata može se smatrati da su genetski srodna. Konatari su bratstvo iz istoimenog sela kod Bijelog Polja koje je prema predanju poreklom iz Kuča. S obzirom da u Kučima do sada ni za jedno bratstvo nije utvrđeno da pripada I2 haplogrupi, ovo predanje je verovatno netačno. Od Konatara su prema predanju islamizirani Hadžibegovići iz Boturića u Bistrici. Konatari slave Nikoljdan. Popovići-Dubljevići su bratstvo iz Pive koje je prema ustaljenom predanju od Milića iz Bjelica, dok su prema manje prihvaćenom predanju u Bjelice došli iz Bara gde su se prezivali Popović. S obzirom da Dubljevići nisu genetski srodni Milićima, drugo predanje je svakako merodavnije. Od Dubljevića su Popovići u Tepcima u Jezerima. I jedni i drugi slave Đurđic.

Maleševci, Slavujevići i Subotići su bratstva sa šireg područja Hercegovine za koja se na osnovu dosadašnjih rezultata osnovano može pretpostaviti da su genetski srodna. Maleševci potiču iz Malina kod Bileće odakle su se preselili u Oputnu Rudinu gde su najbrojniji rod. U Crnoj Gori se dele na Aleksiće, Jaramaze i Šupiće. Iseljenih Maleševaca ima u selu Crna Gora u Pivi. Za pojedine iseljene Maleševce je utvrđeno da pripadaju G2 i E haplogrupama, međutim tu se radi o pribraćenim brastvima s obzirom da testirani Aleksić pripada I2 haplogrupi. Svi Maleševci slave Ignjatijevdan, po čemu su jedinstveni ne samo u Crnoj Gori. Slavujevići su prema predanju iz Banjske sa Kosova odakle su se doselili zajedno sa pretkom Mulina sa kojima se rođakaju. Međutim, za Muline je utvrđeno da pripadaju N haplogrupi čime je pomenuto predanje o srodstvu pobijeno. Slavujevići se dele na Kruščiće i Matoviće, a u Banjanima se može čuti i da se radi o ostacima Mataruga što je malo verovatno s obzirom na srodnost sa Maleševcima i pripadnost I2 haplogrupi. Slavujevići slave Jovanjdan. Subotići iz Ledenica su prema predanju poreklom sa Čeva u Ozrinićima odakle su se doselili preko Vrbe kod Gacka. Smatraju da su srodni Vrbicama u Njegušima što se ispostavilo kao netačno jer iako oba bratstva pripadaju I2-PH908 grani međusobno ipak nisu srodni. Isto tako, utvrđeno je i da Subotići iz Ledenica nisu srodni ni istoimenom bratstvu iz Vrbe koje takođe pripada I2-PH908 grani. Subotići u Ledenicama slave Đurđevdan.

Medini iz Medinskog Krša kod Petrovca u Paštrovićima su jedno od najstarijih bratstava u plemenu koje se spominje još u XIV veku u povelji cara Dušana. Medini su u jednom trenutku svi prešli na katoličanstvo, da bi se većina kasnije pod pritiskom ostalih Paštrovića vratila na pravoslavlje zbog čega su preostali Medini katolici prešli u Budvu. Prema jednom predanju su poreklom iz Italije, dok Medini u Budvi smatraju da im je predak bio lutajući vitez iz Španije. S obzirom da Medini pripadaju I2-PH908 grupi koja je tipična za Srbe, oba predanja se mogu odbaciti. Pravoslavni Medini u  Paštrovićima slave Tomindan, a katolici u Budvi slave Lučindan.

Mijajlovići su bratstvo iz Igala kod Herceg-Novog, a tamo su doseljeni iz Bajkovih Kruševica. Slave Jovanjdan.

Miletići i Sinđići su uz Dmitriće jedina starosedelačka bratstva iz Rovaca koja se nisu pribila uz brojnija bratstva koja su kasnije naselila ovo pleme. Miletići nastanjuju Gornja Rovca, a Sinđići Međurečje. Ne postoji predanje o međusobnom srodstvu ovih bratstava, međutim genetika je potvrdila da su srodni. Krsnu slavu Lučindan su preuzeli od Nikšića-Gojakovića.

Ozrihnići, kako glasi staro prezime Ozrinića, su razgranati rod iz Katunske nahije. Na Čevo su prema ustaljenom predanju doseljeni iz Hercegovine i zovu se po svom rodonačelniku Ozrihni, ali zbog prezimena koje je vremenom skraćeno (slovo h je nestalo) postoje i pogrešna nagađanja da se predak zvao Ozro ili da su došli sa Ozrena u Bosni. Dele se na tri velike grupe bratstava - Gardaševiće, Dragojeviće i Cauševiće. Za sve tri grane je utvrđeno da pripadaju istom rodu čime je potvrđeno predanje o zajedničkom poreklu. Visokim natalitetom su najpre postali većina u plemenu koje je i preimenovano po njima, da bi se vremenom iselili gotovo svi starinci. Ozrinići su etnički najmonolitnije srpsko pleme jer pored samih Ozrinića u plemenu žive jedino dva mala bratstva koja su prema predanju drugačijeg porekla - Vulaši i Domazetovići, s tim što se i za njih ispostavilo da pripadaju rodu Ozrinića. Breškovci iz Pješivaca i Banjana koji su poreklom sa Čeva takođe pripadaju rodu Ozrinića iako se smatralo da su iseljeni starinci. Do sada se od brojnih testiranih bratstava koja su prema predanju od ovog roda jedino za rod Antunovića, Mijatovića i Papovića iz Gornjih Polja i Golije, Vukoviće iz Pive, Pavloviće-Adžije i Gajoviće iz Ozrinića ispostavilo da su drugačijeg porekla. Zbog nedostatka obradive zemlje u matici Ozrinići su se u velikom broju iseljavali širom Crne Gore. Ima ih u Ozrinićima kod Nikšića, Grahovu, Komanima, Lješanskoj nahiji, Nikšićkim Rudinama, Gornjem Polju, Pivi, Drobnjaku, Jezerima, Šarancima, Pljevlji i Krajini. Svi Ozrinići slave Aranđelovdan, sem u Krajini gde su islamizirani. Po brojnosti su treći rod u Crnoj Gori sa 5,94% zastupljenosti prema anonimnom istraživanju.

Punoševići su rod iz Njeguša čiji rodonačelnik Punoš prema predanju potiče od vlastele Vojinovića. Punoš se iz Gacka najpre preselio u Muževice ispod planine Njegoš u Banjanima, a odatle u Dugi Do u Njegušima. Punoševići su kasnije naselili i Kopito u Njegušima, a ima ih i na Mircu. Dele se na Vodaloviće, Đuranoviće, Marićeviće, Miloševiće, Otaševiće i Parače u Dugom Dolu i Bogdanoviće u Kopitu. Većina Vodalovića i Đuranovića je iseljena iz plemena. Prvih ima u Glibacu kod Nikšića, kao i u Krivošijama gde se prezivaju Odalović odakle je deo prešao u Boku Kotorsku i Lastvu u Grblju, a drugih takođe u Boki Kotorskoj i Pobrđu u Grblju gde su uzeli druga prezimena. Otaševića ima iseljenih u Gornjoj Ržanici u Vasojevićima. Punoševići su nekada svi slavili Nikoljdan, da bi većina bratstava u Dugom Dolu kasnije počela da slavi Nikolice. Iseljenici i dalje slave Nikoljdan.

Radulovići-Rovčani iz Liješnja u Rovcima imaju više predanja o svom poreklu. Prema prvom predanju su potomstvo Bogdana Vojinića kao i većina bratstava iz Liješnja, prema drugom su potomci Nikšića-Trebješana koji su boravili na području Morače u 18. veku, po trećom su od Radulovića iz Komana koji su od Ozrinića, dok postoji i mišljenje da su od Macura. Međutim, genetika je oborila sva spomenuta predanja jer Radulovići nemaju bliže srodnike među do sada testiranim bratstvima u Crnoj Gori. Slave Aranđelovdan.

Rajkovići-Vražegrmci su najbrojnije bratstvo iz Brezojevice u Vasojevićima. Prema predanju su iz Vražgrmaca u Bjelopavlićima. Slave Vračevdan.

Rajkovići-Rogamljani su najbrojnije bratstvo iz Rogama u Piperima i važe za jedan od starijih rodova u tom plemenu. Od njih su prema predanju i Latkovići, Radovići i Rajkovići u Kosijerima gde čine većinu stanovništva, a iseljenih Rajkovića iz Kosijera ima i u Njegušima. U Piperima slave Aranđelovdan, a u Kosijerima Malu Gospojinu.

Tmušići iz istoimenog sela u Polici u Vasojevićima su prema predanju poreklom od Selakovića iz Gornje Morače. S obzirom da Selakovići pripadaju G2 haplogrupi, a da je za Magdeliniće iz Bogaja kod Rožaja koji su ogranak Tmušića utvrđeno da pripadaju I2-PH908 grani, predanje o poreklu od Selakovića je očigledno netačno. Od Tmušića su još i Kurpejovići iz Seošnice kod Rožaja. Tmušići su po svemu sudeći starodelečako bratstvo u Srednjem Polimlju. Slave Stevanjdan.

Trepčani u Jezerima su prema predanju Novljani, kao i većina drobnjačkih bratstava, međutim s obzirom da Novljani pripadaju I1 haplogrupi, najverovatnije se radi o bratstvu koje se sa Novljanima zajedno preselilo u Drobnjak sa poručja gde su zajedno živeli. Iz Trepče u Nikšićkim Rudinama su se doselili Međužvalje u Drobnjaku, a odatle u Tepca u Jezerima odakle su se raširili i na susedna sela tako da su pojedinačno najbrojniji rod u Jezerima. Po svojoj novoj matici nazivaju se i Tepčanima. Dele se na Raičeviće, Stanišiće i Raduloviće. Raičevići i Stanišići slave Đurđevdan sem iseljenika u Rudom Polju u Drobnjaku koji slave Aranđelovdan, dok Radulovići slave Nikoljdan.

Šestovići su bratstvo iz Krupica u Zatarju odakle je deo bratstva kasnije prešao u Stožer u Donjem Kolašinu. Prema predanju potiču od Parovića iz Biograda kod Nevesinja, ali s obzirom da Parovići pripadaju N haplogrupi, to predanje se može odbaciti. Šestovići slave Aranđelovdan.

I2-Y3120>S17250>PH908>Z16983

Bjeloši su rod iz istomenog sela kod Cetinja koje je svojevremeno bilo i samostalno pleme koje se kasnije pridružilo Cetinju. Rodonačelnik Bjeloša se prema predanju doselio iz sela Grlje u Zeti. Dele se na Grljeviće i Jovanoviće, dok iseljenih Bjeloša ima u Grblju. Slave Jesenji Jovanjdan u Bjelošima, a Nikoljdan u Grblju.

Fuštići su bratstvo iz Brskova kod Mojkovca. Prema predanju su potomci Sasa koji su radili u rudniku Brskovu. Genetski su srodni pojedinim Nemcima što ide u prilog ovom predanju, kao i njihovo prezime koje bi moglo biti srpska verzija nemačkog prezimena Fušt. Slave Mratindan.

I2-CTS10228>Y3120>S17250>PH908>A5913>A22312

Žarići, Milatovići i Radeči su rod koji čine bratstva poreklom sa Čeva koja međutim nemaju predanje o zajedničkom predanju. Žarići iz Martinića u Bjelopavlićima su prema predanju od Vojinića iz istoimenog sela u Čevu i sebe smatraju za ogranak vlasteoskog roda Vojinovića. Lješnjani iz Rovaca takođe imaju predanje da su iz Vojinića kod Čeva i da su ogranak Vojinovića, ali pripadaju drugoj podgrani I-CTS10228. Žarići slave Petkovdan, slavu koju su preuzeli od Bjelopavlića. Milatovići su poreklom sa Čeva odakle su se preko Milata u Komanima preselili u Vražegrmce u Bjelopavlićima. Prema predanju su srodni Milojevićima iz istoimenog sela u Pješivcima, ali s obzirom da je za Rosandiće koji potiču od Milojevića je utvrđeno da pripadaju I1 haplogrupi, ovo predanje se može odbaciti. Slave  Petkovdan. Radeči su se sa Čeva najpre preselili u Komane u isto vreme kad i Milatovići, a odatle su prešli u Novo Selo kod Spuža i Gađi u Građanima gde se dele na Baše, Đukanoviće, Đuraševiće i Ukaševiće. Radeči slave Aranđelovdan u Novom Selu, a bratstva u Gađima slave Đurđevdan.

I2-CTS10228>Y3120>S17250>PH908>Y56203

Potarci su rod koji čine Tatići iz Kolašina i Krvavci iz Zatarja. Tatići su prema predanju od Nikšića, međutim iako su im genetski dosta srodni, utvrđeno je da se radi o dva zasebna roda u okviru I2-PH908 grane. Tatići slave Lučindan. Krvavci iz Zatarja su prema predanju od Dedejića iz Drobnjaka i slave Đurđevdan. Većina bratstava koja pripadaju ovom rodu se iselila iz Crne Gore i svi slave Lučindan, slavu Nikšića od kojih prema predanju potiču.

I2-CTS10228>Y3120>Y4460

Kočani su muslimansko starosedelačko bratstvo iz Godočelja u Gornjem Bihoru. Ne znaju odakle su se doselili, a o njihovom poreklu postoje razne teorije. Dok pojedini smatraju da su od nekog turkog vojnika, postoje i nagađanja na osnovu prezimena da su iz Kočana kod Nikšića ili Kočana u Makedoniji. I-Y4460 grana kojoj pripadaju je izuzetno retka na srpskom etničkom području.

I2-CTS10228>Y3120>Z17855

Vojvodići i Vukoljevakovići iz Šekulara prema predanju potiču od vojvode Petra Šekularca, kao i Radmuževići za koje je ustanovljeno da pripadaju J1a1 haplogrupi. Vojvodići se dele na Buliće, Dašiće i Rmuše, dok se Vukoljevakovići dele na Brakočeviće, Živkoviće i Jašoviće. Svi slave Jovanjdan, plemensku slavu Šekulara.

Lješnjani su razgranati rod iz Draževine u Lješanskoj nahiji i Lješkopolja koji prema predanju potiče iz Lješa u Albaniji. Dele se na Vukčeviće u Draževini koji u tom plemenu čine većinu stanovništva, Boleviće i Milijiće u Lješkopolju i islamizirane Amatbašiće koji su živeli u Podgorici do oslobođenja ovog grada 1878. godine kada su se iselili u Tursku. Zeci u Poborima, kao i Mudreše i Marotići u Ceklinu, imaju predanje da su srodni Vukčevićima, međutim utvrđeno je da ova bratstva pripadaju G2 haplogrupi. Svi Lješnjani slave Đurđic. Iako pripadnost Lješnjana I2-Z17855 grani još uvek nije potvrđena, to se na osnovu haplotipa osnovano može pretpostaviti.

Ceklinjani-Gornjaci su najveći rod iz Ceklina čiji se rodonačelnik Leka prema predanju doselio preko Pipera iz Vukli u albanskom plemenu Klimenti. Od Usen Leke, kako se prema predanju albanskih Klimenti zvao Leka, su u Klimentima preostala bratstva Vrata i Đonović u Selcima gde se Lekin sin preselio iz Vukli. S obzirom da Vukli pripadaju rodu Klimenti odnosno E haplogrupi, predanje o Lekinom srodstvu sa albanskim Klimentima je oboreno. Gornjaci se dele na dve grupe bratstava - Lješeviće i Vuličeviće. Iseljenih Gornjaka ima u Papratnici u Dupilu i Martinićima u Bjelopavlićima. Luščani u Vasojevićima, Đuričani, Ralevići i Ceklinjani-Veličani u Vasojevićima i okolini Plava, kao i Hadrovići u Bihoru, imaju predanje da su od Đuraškovića koji su grana Lješevića, ali za ova bratstva je ustanovljeno da pripadaju E i G2 haplogrupama, odnosno da nisu srodna Gornjacima. U Ceklinu Gornjaci slave Nikoljdan, dok iseljenici u Dupilu slave Aranđelovdan, a u Bjelopavlićima Petkovdan.

I2-CTS10228>Y3120>Z17855>A16413>A20030

Vojinići su razgranati rod čija bratstva nastanjuju Rovca, Donju Moraču i Gornju Moraču, a po Lješanskoj nahiji odakle su doseljeni se nazivaju i Lješnjanima. Postoje dva predanja o poreklu njihovog rodonačelnika Bogdana Vojinića kojima je zajedničko to što ga oba vezuju za vlastelu Vojinoviće. Prema prvom predanju Bogdanovi preci su se najpre iz Hercegovine doselili u Vojiniće u Čevu, da bi se Bogdan preko Lješanske nahije sa porodicom preselio u Liješnje u Donjoj Morači (kasnije će pripasti Rovcima) koje su nazvali po istoimenom selu iz Lješanske nahije. Prema drugom predanju Bogdan je istog porekla kao i Vukčevići iz Draževine, a iz Vučitrna su se najpre doselili Lješansku nahiju, odakle su Bodanovi preci prešli na Čevo. Iz Čeva se Bodan zatim vratio u Liješnje u Lješanskoj nahiji da bi odatle prešao u Donju Moraču. Međutim, kako je za Vukčeviće utvrđeno da nisu srodni Vojinićima iako takođe pripadaju I2 haplogrupi, drugo predanje se može odbaciti zbog čega se može smatrati da ovaj rod potiče sa Čeva, a eventualno daljim poreklom iz Hercegovine. Iz Rovaca su se iseljavali u susedna plemena Donju i Gornju Moraču. Lješnjani-Vojinići se dele na veliki broj bratstava. U Rovcima slave Aranđelovdan, u Donjoj Morači Ćirilovdan (Sv. Kirila Slovenskog, staru slavu ovog roda), a u Gornjoj Morači Sv. Ćirila i Metodija.

I2-M223>CTS616>Y3721>Y3670>L1229

Mehovići, Pepeljci i Fetići su tri muslimanska bratstva iz Bihora i Korita koja su prema predanju zajedničkog porekla iz Kuča. S obzirom da I2-L1229 grana do sada nije zabeležena u Kučima niti kod drugih iseljenika iz ovog plemena, ovo predanje je verovatno netačno.

I2-M223>CTS616>CTS10057>L701

Mikovići su jedno od 12 paštrovskih "plemena", odnosno rodova koji su upravljali Paštrovićima. Doseljeni su iz Crmnice gde su bili sitna vlastela u srednjem veku. Od Mikovića su u Crmnici preostali Đalci, dok se u Paštrovićima pored onih koji su zadržali staro prezime dele na Androviće, Gregoviće, Davidoviće i Medigoviće. Mikovići slave Ilindan.

Popovići-Barjaktarovići iz Petnjika i Kaludre u Vasojevićima prema sopstvenom predanju potiču od Nikole Popovića od istoimenog bratstva sa Meduna u Kučima koje je ogranak Drekalovića. Postoje i mišljenja da su se doselili iz Bratonožića. Za islamizovane Dudiće iz Biohana kod Tutina koji potiču od Barjaktarovića je utvrđeno pripadaju I2 haplogrupi, a kako Drekalovići pripadaju rodu Kuča i E haplogrupi, može se zaključiti da je deo predanja o poreklu od Popovića sa Meduna oboren. S obzirom na čvrsto predanje Barjaktarovića o starijem prezimenu Popović, najverovatnije potiču od istoimenog starosedelačkog bratstva iz Polimlja. Barjaktarovići slave Nikoljdan.

N2 haplogrupa

N2-P189.2>Y6516>Y7310>Y7313>BY21835>FGC28435

Banjani su rod i istomeno pleme iz Stare Hercegovine. Rod čini nekoliko razgranatih bratstava koja nemaju predanje o međusobnom srodstvu, a to su Ivaniševići, Kecojevići i Cvjetkovići iz Donjih Banjana, Muline i Vujadinovići iz Gornjih Banjana, Branilovići i Ruđići iz Pive, Višnjići i Tomovići iz Golije i Lalovići, Manojlovići i Tepavčevići iz Golije. Ivaniševići su staro bratstvo iz Petrovića u Donjim Banjanima od kojih potiču Vasiljevići iz istog sela koji su prema sopstvenom predanju rod sa Kecojevićima. Među Vasiljevićima u Banjanima nema testiranih, ali su testirane dve porodice iz današnje Istočne Hercegovine koje prema predanju potiču od njih i od kojih je za jednu utvrđeno da pripada rodu Banjana. Deo Vasiljevića je prešao u Ubla u Boki Kotorskoj gde slave Đurđevdan, dok u Banjanima slave Jovanjdan. Kecojevići prema predanju potiču od vojvode Tripka sa Kosova, a iz Banjana su se u potpunosti iselili, najvećim delom u Pivu, a manjim delom u Miruše u Oputnim Rudinama i Herceg-Novi. Kecojevići u Pivi smatraju da su od vojvode Tripka još i Jokovići i Pejovići u Pivi. Iako se ispostavilo da sva tri bratstva najverovatnije pripadaju istom rodu, Jokovići su međutim od Cvjetkovića, dok su Pejovići grana Ruđića. Kecojevići slave Jovanjdan. Cvjetkovići iz Petrovića u Donjim Banjanima prema jednom predanju potiču od Mitra Cvjetkovića iz Petropolja sa Kosova, a prema drugom su se doselili iz Banjske, takođe sa Kosova. Dva predanje se donekle dopunjuju jer je Grbo, rodonačenik iz drugog predanja, zapravo sin Mitra Cvjetkovića iz prvog predanja. Nadgrobni spomenici u Petrovićima potvrđuju da su se Donje-Banjci prezivali Cvjetković.  Dele se na Jokoviće koji su prešli u Pivu i Pejoviće, Mijoviće i Popoviće u Petrovićima u Donjim Banjanima. Donje-Banjaca ima iseljenih u Oputnim Rudinama. Svi slave Jovanjdan. Muline su grupa bratstava koja naseljava nekoliko sela u Gornjim Banjanima sa maticom u Klenku zbog čega se često nazivaju Klenčanima. Prema predanju su poreklom iz Stare Srbije i u srodstvu su sa Matovićima iz Velimlja, međutim za njih je utvrđeno da pripadaju I2 haplogrupi. Muline se dele na Antoniće, Baćoviće, Lučiće, Gligoviće, Đurkoviće, Lučiće, Orboviće i Tomaševiće. Iseljenih Lučića ima u Sutorini. Svi slave Jovanjdan, sem Lučića u Sutorini koji slave Nikoljdan. Vujadinovići su bratstvo koje se u potpunosti iselilo sa Tupana iz Banjana, a prema predanju su daljim poreklom iz Skadra. Od njih su Jokanovići i Kraljačići u Trsi u Pivi koji slave Đurđevdan. Branilovići i Ruđići su dve razgranate grupe bratstava koje čine većinu stanovništva u Pivi. Prema predanju potiču od braće Ruđa i Branila koji su doseljeni iz Banjana, međutim ne spominje se od kog konkretno bratstva potiču. Gagovići iz Bezuja su jedino bratstvo među njima koje ima nešto preciznije predanje prema kome su u srodstvu sa Petrovićima (tj. Cvjetkovićima) iz Banjana, što će se ispostaviti kao tačno. Za Kostiće i Laloviće koji su prema predanju Branilovići je utvrđeno da pripadaju I2 haplogrupi i da nisu srodni ostalim bratstvima. Branilovići slave Jovanjdan, a Ruđići Nikoljdan. Višnjići i Tomovići su bratstva iz Golije koja su prema ustaljenom predanju poreklom iz Vilusa u plemenu Grahovo. Višnjići imaju i predanje o poreklu iz Banjana odakle su se sa Lješevićima iz Pive najpre preselili u Goransko, a da bi zatim prešli u Višnjića Do u Goliji. S obzirom da pripadaju rodu Banjana, drugo predanje se može uzeti kao tačnije. Golijani i Savići su bratstva iz Nevesinja koja su prema predanju ogranci Višnjića, a na osnovu njihovih rezultata je utvrđeno da Višnjići pripadaju rodu Banjana. Svi slave Jovanjdan. Lalovići, Manojlovići i Tepavčevići iz Golije su prema predanju poreklom od Orlovića što se može odbaciti s obzirom da pripadaju rodu Banjana. Svi slave Jovanjdan. Na osnovu svega navedenog, može se zaključiti da ovaj rod najverovatnije potiče sa Kosova s obzirom da većina bratstava ima predanje o poreklu iz te oblasti.

R1a haplogrupa

[caption id="attachment_43556" align="aligncenter" width="300"] R1a-Z282 grane i rodovi u Crnoj Gori[/caption]

R1a-Z282

Gorevuci su rod iz Dobrskog Sela koji potiče iz Klobuka u Korjenićima gde su bili srednjovekovna vlastela. Češće se nazivaju Gornjevucima što je noviji naziv. Dele se na Jablane i Sjekloće u Dobrskom Selu, a u Dobrskoj Župi živi deo Sjekloća sa ogrankom Rasplapčevićima, kao i Moštrokoli koji su ogranak Jablana. Prema predanju Gorevuka istog porekla su i Kustudije u Njegušima i Gazivode na Ceklinu, međutim ova bratstva imaju predanje o poreklu iz Pješivaca, odnosno iz Njeguša. Svi Gorevuci slave Sv. Agatonika.

Lješevići-Lipovci su najveći rod u Građanima, plemenu u Riječkoj nahiji. Dele se na Vukotiće, Kneževiće, Milanoviće, Petroviće i Popoviće. Prema predanju potiču iz Prizrena odakle je njihov predak zbog ubistva izbegao u Malo Trnovo, da bi se njegov sin Lješ doselio u Građane. Iseljenih Lipovaca ima u Ceklinskoj Župi. Svi slave Ivanjdan.

Miočani su rod koji čine Kujovići i Šukovići iz Mioske u Donjoj Morači i Obradovići iz Gornjih Sela u Vasojevićima. Prema predanju potiču od Herakovića iz Njeguša odakle su se prema jednoj verziji preko Spuža, a prema drugoj preko Ožegovica u Ozrinićima, naselili u Miosku u Donjoj Morači. Odatle su Obradovići prešli u Gornja Sela. S obzirom da Herakovići pripadaju E haplogrupi, Miočani su najverovatnije od starijeg sloja stanovištva u Njegušima. Od Obradovića su Kneževići iz Budimlje i Otovići u Buču u Vasojevićima, Zekići u Radevoj Mali kod Rožaja, kao i islamizirani Babačići i Rebronje u Bihoru i Skoci u Sipanju u Koritima. Kneževići imaju predanje da su od hercegovačkih Erakovića (koji su grana Breškovaca) i da nisu ogranak Obradovića, već njima srodno bratstvo, ali to predanje se može odbaciti kako zbog toga što Breškovci pripadaju I2 haplogrupi, tako i jer je u suprotnosti sa predanjima Obradovića, kao i Zekića koji su se sa Kneževićima najpre doselili u Budimlju, a zatim prešli u Radevu Malu. Krsna slava ovog roda je Vasiljevdan.

R1a-Z282>PF6155>M458>PF7521>Y2604>CTS11962>L1029

Blagojevići, Bostandžići i Klikovci su bratstva različitog porekla za koja je ustanovljeno da pripadaju istom rodu. Blagojevići iz Bukovca u Pivi su prema predanju starosedeoci u tom plemenu. U prošlosti su se u potpunosti iselili u Gacko, da bi se posle nekog vremena vratili u Bukovac. Smatra se da su Aleksići u Malinskom u Uskocima takođe od Blagojevića, međutim za njih je utvrđeno da pripadaju rodu Novljana i I1 halogrupi. Blagojevići slave Đurđevdan. Bostandžići su bratstvo poreklom iz Kuča koje se iselilo u Tušinju u Drobnjaku. Jedan brat je ostao u Tušinji i njega su Zekovići, dok je drugi brat otišao u Nikšić i od njega su islamizirani Ljuvari. Kod Zekovića postoji i predanje po kome su od Radonjića iz Kuča koji su ogranak Drekalovića, međutim to predanje se može odbaciti jer Drekalovići pripadaju rodu Kuča i E haplogrupi. Zekovići slave Nikoljdan. Klikovci iz Zete su prema predanju od Vujoševića iz Orahova u Kučima koji su ogranak Mrnjavčića, međutim s obzirom da Mrnjavčići pripadaju rodu Kuča i E haplogrupi, i to predanje se može odbaciti kao netačno. Klikovci slave Đurđic. Može se zaključiti da Bostandžići i Klikovci potiču od najstarijeg sloja stanovništva iz Kuča.

Koraći su bratstvo koje nastanjuje Glavaca u Gornjim Selima, Krlje i Rujišta u Srednjem Polimlju, Johovicu u Bihoru i Bjeloševinu u Nikšićkoj Župi. Poreklom su iz Korać-dola u Bratonožićima, a Koraći u Nikšićkoj Župi smatraju da su od Darmanovića koji su grana Bratonožići. Kako Bratonožići pripadaju Q2 haplogrupi, to predanje se može odbaciti jer se i u Bratonožićima smatra da su Koraći od starijeg sloja stanovništva. Zbog toga se sumljalo da su Koraći možda od Bukumira, međutim na osnovu haplogrupe kojoj pripadaju Koraći to očigledno nije slučaj. Koraći iz Bihora su prešli na islam, a deo njih je promenio prezime u Palamar. Pravoslavni Koraći slave Nikoljdan.

Markovljani su grupa bratstava iz Šipačnog kod Nikšića koja je poreklom iz Markovine u Ozrinićima. Dele se na Božoviće, Boškoviće, Mariće, Mićoviće, Radoviće, Stojanoviće i Čoloviće. Prema jednom predanju njima su srodni Mijatovići iz Šipačnog i Antunovići i Papovići iz Kazanaca u Goliji, što se ispostavilo kao tačno na osnovu rezulata Mijatovića i Papovića za koje je utvrđeno da pripadaju ovom rodu. Ova tri bratstva su prema ustaljenom predanju od Ozrinića-Cauševića sa Velestova što svakako nije slučaj jer Ozrinići pripadaju I2 haplogrupi. Svi Markovljani slave Aranđelovdan.

Perišići su starosedelačko bratstvo u Kosijerima za koje nije poznato odakle potiču. Nekada su živeli u zaseoku Ploča, da bi kasnije prešli u zaseok Posajke. Slave Malu Gospojinu.

Radovići-Pljevljani su starosedelako bratstvo iz Pljevljaske oblasti. Od njih su Lončari iz Rađevića kod Pljevlje na osnovu čijeg rezultata je utvrđen haplotip ovog roda. Radovići i Lončari slave Đurđevdan.

R1a-Z282>Z280>Z92>Z685>YP270

Ćorovići su muslimansko bratstvo iz Donjeg Bihora. Potiču od Mehmed Ćor-paše koji se doselio u Loznu nakon pada Osijeka u austrijske ruke. Etničko poreklo Ćor-paše nije poznato sem što se zna da je bio u službi Osmanskog carstva. Iz Lozne su se iseljavali u druga donjebihorska sela, a najviše u Ivanje gde su pojedinačno najbrojnije bratstvo.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>YP4278

Andrijaševići, Draganići, Elezovići i Kešeljevići su tri bratstva iz Grahova i Banjana koja čine isti rod. Andrijaševići i Kešeljevići iz okoline Vilusa u Grahovu prema predanju potiču od Drakule Mandića iz Drobnjaka, međutim kako Novljani, čiji su Mandići prema predanju ogranak, pripadaju I1 haplogrupi, to predanje je vrlo upitno. Predanje o poreklu od Drakule Mandića imaju i Gojkovići iz Mokrina kod Herceg-Novog i Ilići i Lazovići iz Ledenica, međutim ni oni ne pripadaju rodu Novljana niti su srodni Andrijaševićima i Kešeljevićima. Draganići i Elezovići iz Banjana su prema predanju srodna bratstva što je i genetika potvrdila. Elezovići su u Cerovicu doseljeni iz Grahova preko Vilusa, a prema predanju koje su najverovatnije preuzeli od drugih bratstava iz Banjana, poreklom su sa Kosova. Draganići imaju predanje o najdaljem poreklu iz Novog odakle su se preko Nudola u Korjenićima (danas Grahovo) i Vilusa u Grahovu doselili na Drijen u Petrovićima. Istom rodu pripadaju i razgranati Šarenci iz okoline Bileće. Andrijaševići i Kešeljevići slave Đurđevdan, a Draganići i Elezovići slave Aranđelovdan.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>Y2613>Y2609>Y2608

Sekulovići iz Utrga u Podgoru su prema predanju poreklom iz Vasojevića, a u Utrgu su pribraćeni Mijačima čije su prezime uzeli. Mijači su od Abramovića iz Bjelica za koje je ustanovljeno da pripadaju E haplogrupi, a s obzirom da testirani Mijač pripada R1a haplogrupi, može se pretpostaviti da je od Sekulovića. Sekulovići kao i ostali Mijači slave Mitrovdan.

Hasanbegovići i Cvijovići su rod koji čine dva bratstva različite veroispovesti i različitih predanja za koja se ispostavilo da su srodna. Hasanbegovići iz Pavinog Polja u Donjem Kolašinu su prema predanju srodni Dautovićima i Mušovićima, međutim za Dautoviće je ustanovljeno da pripadaju rodu Novljana i I1 haplogrupi, a za Mušoviće da pripadaju R1b haplogrupi čime je to predanje oboreno. Hasanbegovići su se između dva svetska rata iselili iz Donjeg Kolašina, a od njih potiču Melunovići iz Prijepolja preko kojih je ustanovljen haplotip ovih bratstava. Cvijovići iz okoline Pljevlje prema predanju potiču od dinastije Branković, međutim za Korjeniće od kojih potiču Brankovići je utvrđeno da pripadaju G2 haplogrupi, zbog čega se ovo predanje može odbaciti kao netačno. Cvijovići su najbrojniji Malim Krćama gde žive u zaseoku koji nosi njihovo ime. Slave Mratindan.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>Y33>CTS8816>Y2902

Borojevići iz Donjeg Kraja na Cetinju su prema predanju iz Starog Vlaha odakle se doselio vojvoda Ivan Borojev. Dele se prema predanju na Borojeviće (Dapčevići i Ivaniševići), Vladisavljeviće (Ivanovići i Marinovići), Vušuroviće (sa Ivanovićima) i Dragosavljeviće (Šabani), međutim za Vladisavljeviće je utvrđeno da pripadaju E haplogrupi.  Iz Donjeg Kraja su se Dapčevići iselili u Vranjinu u Ceklinu i Velje Selo u Mrkojevićima, Šabani u Ljubotinj, a Vušurovići u Tomiće u Bjelicama odakle je deo prešao u Špiljare kod Kotora. Borojevići uglavnom slave Đurđevdan, dok u Tomićima slave Petkovdan, a u Špiljarima Vračevdan. U Mrkojevićima su islamizirani.

Kovači iz Petrovića u Banjanima su prema predanju poreklom "iz Ržanog Dola kod Podgorice" (moguće je da se misli na istoimeno selo u Cucama), a srodni su Deretićima iz Orovca kod Trebinja. Slave Jovanjdan.

Mrke iz istoimenog sela u Piperima su prema predanju jedna od dve grane Lutovaca iz Lutova u Bratonožićima, međutim za njih se pouzdano zna da su stariji sloj stanovništva u Piperima što je genetika i potvrdila. Mrke se dele na Buljeviće, Krčkoviće i Latkoviće. Islamizirani Barjaktovići i druga bratstva u Mrkojevićima koja su od njih potekla su poreklom iz Mrka.  Iseljenih Barjaktarovića ima u Mužovićima u Ljubotinju gde se prezivaju Prlje, a odatle su neki dalje prešli u Uliće u Ceklinu gde živi istoimeno bratstvo i Lajkoviće u Zeti po kojima se zove istoimeno selo. Mrke u matici slave Aranđelovdan, kao i u Ljubotinju i Ceklinu, dok Lajkovići slave Petrovdan. Od Mrka su najverovatnije i Madžgalji iz Pisane Jele u Donjem Kolašinu koji su prema predanju iz Kuča, a za koje se ispostavilo da pripadaju ovom rodu. Madžgalji slave Đurđevdan.

Radoničići su bratstvo iz Ubala odakle se deo iselio u Dobrotu kod Kotora gde su prešli u katoličanstvo. Poreklom su iz Popova. U Ublima slave Petkovdan, a u Dobroti Sv. Krst.

Smolovići i Španjevići su bratstva iz Potarja koja prema predanju potiču od Dedejića iz Drobnjaka koji su se tu doselili sa Čeva. S obzirom da je za Dedejiće i još neka bratstva koja su od njih potekla utvrđeno da pripadaju rodu Kriča, odnosno J2b haplogrupi, postoji mogućnost da su jedino Smolovići i Španjevići zaista došli sa Čeva jer prezime Španjević ukazuje na oblast Katunske nahije. Oba bratstva slave Đurđevdan.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>Y33>CTS8816>Y2902>Y4380

Žarkovići iz Nedajnog u Pivi prema ustaljenom predanju potiču od Žarka Mrkšića, sina Mrkše Mrkšića, vlastelina cara Dušana koji je upravljao područjem današnjeg Kosjerića. Žarkovići su pred Turcima izbegli u Čelikovo Polje kod Foče gde od jednog brata koga su zvali Čelik potiče istoimeno islamizirano bratstvo, dok je drugi brat Žarko prešao u Nedajno. O poreklu Žarkovića postoji i manje prihvaćeno predanje po kome su oni ogranak Branilovića. Među Žarkovićima nema testiranih, međutim za bratstvo Čelik je utvrđeno da pripadaju ovoj grani na osnovu čega se može pretpostaviti istoj grani pripadaju i Žarkovići. Slave Jovanjdan.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>Y33>CTS8816>Y3301>L1280>Y5647>YP6343

Bjelići iz Zaostra u Vasojevićima su prema predanju iz Kuča. Slave Mitrovdan, zbog čega se smatralo da verovatno potiču od Mrnjavčića iz Kuča, ali očigledno se radi o starijem sloju stanovništva iz tog plemena.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>Y33>CTS8816>Y3301>L1280>Y5647>YP611>YP3987

Mojanovići su jedan od najstarijih rodova u Zeti čija je matica u selu nazvanom po njima. Prema predanju su iz Stare Srbije odakle su se doselili pod planinu Mojan na Prokletijama, a odatle su prešli u Zetu. Dele se na Ajkoviće, Drakiće, Kneževiće, Lukačeviće i Pejanoviće, a od poslednjih su i islamizirani Dervanovići i Seknići u Podgorici. Od svih bratstava koja su prema predanju od Mojanovića do sada su testirani jedino Seknići. Svi pravoslavni Mojanovići slave Alimpijevdan, sem u Berislavcima gde slave Đurđic.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>Y33>CTS8816>Y3301>S18681>YP315>YP314

Pavlovići-Konavljani iz Bajkovih Kruševica su prema predanju poreklom iz Foče odakle su se najpre doselili u Konavle gde su živeli do prelaska te oblasti pod vlast Dubrovnika, da bi zatim prešli u Pode kod Herceg-Novog, a odatle u Kruševice. S obzirom da je poslednje uporište vlasteoske porodice Pavlović bilo upravo u Konavlima, postoji mogućnost da Pavlovići iz Kruševica potiču od njih. Slave Đurđevdan.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>YP237>YP951

Čepuri su starosedelački rod iz Rudenica u Pivi odakle je većina kasnije prešla u pivsko selo Bezuje. Krajem XIX veka promenili su prezime u Bajović. Prema prvom predanju su od braće Baja Pivljanina, prema drugom od seljaka Čepura koji je ostao na njihovom imanju, a prema trećem predanju su grana Ruđića. S obzirom da je za Ruđiće utvrđeno da pripadaju rodu Banjana i N2 haplogrupi, poslednje predanje se može odbaciti. Bajovići slave Nikoljdan.

R1a-Z282>Z280>CTS1211>Y35>CTS3402>YP237>YP235>YP234>YP295>L366

Ćeklići su rod i istoimeno pleme u Katunskoj nahiji. Rod čine tri grupe bratstava iz plemena koja su različitog porekla prema predanju - Marojevići, Buronjići i Miševići. Marojevići su prema predanju od Marka iz Vojkovića u Ćeklićima koji je prešao na islam i promenio ime u Maroje. Dele se na Adrojeviće, Milijeviće, Muhadinoviće, Radojeviće i Ramadanoviće i vremenom su svi koji su ostali u plemenu prešli na pravoslavlje. Od Marojevića su i iseljeni Stojanovići u Brajićima. Svi slave Ilindan sem Stojanovića koji slave Mitrovdan. Buronjići su prema predanju od Petra Buronjića koji se doselio iz Bjelopavlića, a po njemu se još zovu i Petrovići. Dele se na Dragomiljane, Jezerane, Petrodoljce i Ubljane. Prezime njihovog rodonačenika upućuje na to da bi daljim poreklom mogli biti iz Buronja u Lješanskoj nahiji. Slave Ilindan. Miševići iz sela Vuči Do u Ćeklićima se još nazivaju i Vučedoljanima po selu koje nastanjuju. Dele se na Vickoviće, Gvozdenoviće i Proročiće. Prema svim predanjima su poreklom iz Čarađa u Goliji, dok su prema jednoj verziji srodni Herakovićima i Raičevićima iz Njeguša. Sudeći po rezultatu jednog bratstva iz Hercegovine koje je prema predanju od Gvozdenovića, Miševići takođe pripadaju rodu Ćeklića. Slave Đurđevdan.

Izvori podataka

DNK rezultati:

• Srpski DNK projekat
• Albanian Bloodlines Project
• Bošnjački DNK projekat
• 23andMe - rezultate prikupio Nebojša Novaković (Srpski DNK projekat)
• Anonimno testiranje 404 pojedinca iz Crne Gore iz studije Human Y-Chromosome Short Tandem Repeats: A Tale of Acculturation and Migrations as Mechanisms for the Diffusion of Agriculture in the Balkan Peninsula, 2010. - statistička obrada Siniša Jerković (Srpski DNK projekat)

Literatura:

• Andrija Jovićević, Zeta i Lješkopolje, Beograd 1926.
• Andrija Jovićević, Malesija, Beograd 1923.
• Andrija Jovićević, Plavsko-Gusinjska oblast, Polimlje, Velika i Šekular, Beograd 1921.
• Andrija Jovićević, Riječka Nahija, Beograd 1910.
• Andrija Jovićević, Crnogorsko Primorje i Krajina, Beograd 1922.
• Andrija Luburić, Drobnjaci, Beograd 1930.
• Blažo Knežević, Vlastelinovići, Podgorica 2006.
• Blažo A. Strugar, Strugari - bratstvo u Ceklinu 1450-1980, Cetinje 1983.
• Bogdan Lalević i Ivan Protić, Vasojevići u turskoj granici, Beograd 1905.
• Bogdan Lalević i Ivan Protić, Vasojevići u crnogorskoj granici, Beograd 1903.
• Branko V. Kostić, Kostići - bratstvo u Ceklinu, Podgorica 2014.
• Bratstvo Vukčević, Crnogorsko pleme Lješnjani (Vukčevići) - Lješanska nahija, Draževina 1910.
• Vlado Đ. Duletić, Tragom prošlosti Duletića, Budva 2015.
• Vojin S. Murišić, Kruševice (Svrčuge - Petijevići - Bijelići), Beograd 2000.
• Vujanić, Jerković, Krtinić, Marinković, Knjiga o Macurama, Beograd 2014.
• Vukašin Vučkov Šoškić, Šoškići iz Polimlja, Beograd 1995.
• Vukota Miljanić, Akim Miljanić, Prezimena u Crnoj Gori, Beograd 2007.
• Vule Knežević, Pleme Šaranci, Beograd 1961.
• Dragan Krušić, Bratstvo Slavujevići (Matovići i Krušići) u prošlosti Banjana, Nikšić 2016.
• Đorđe Ojdanić, (Ne)poznate Lubnice, Podgorica 2005.
• Đurđica Petrović, Mataruge u kasnom srednjem veku, Cetinje 1977.
• Ejup Mušović, Etnički procesi i etnička struktura stanovništva Novog Pazara, Beograd 1979.
• Zvonimir M. Mijušković, Pleme Pješivci - krajina Stare Crne Gore, Beograd 1984.
• Zoran Mijbegović, Krtoljske priče, Tivat 2016.
• Jovan B. Keković, Porijeklo i rodoslov Kekovića iz Zagarača, Podgorica 2013.
• Jovan Vukomanović, Paštrovići, Cetinje 1960.
• Jovan Vukomanović, Crmnica, Beograd 1988.
• Jovan Erdeljanović, Bratonožići - pleme u crnogorskim Brdima, Beograd 1909.
• Jovan Erdeljanović, Piperi, Beograd 1917.
• Jovan Erdeljanović, Kuči, Beograd 1907.
• Jovan Erdeljanović, Stara Crna Gora, Beograd 1926.
• Jovan F. Ivanišević, Podlovćensko Cetinje, Cetinje, 1892.
• Jovan F. Ivanišević, Putopis kroz Male Cuce, Cetinje, Javor 1891.
• Kosto R. Perućica, Oputna Rudina, Beograd 1989.
• Marko D. Obradović, Porijeklo i rodoslov Obradovića iz Lubnica, Andrijevica/Bijelo Polje 1995.
• Marko Miljanov, Pleme Kuči u narodnoj priči i pjesmi, Beograd 1904.
• Miladin Kontić, Pleme Pješivci sa istorijom bratstva Kontić, Beograd 1977.
• Milan - Mišo Brajović, Pleme Bjelopavlići, Podgorica 2000.
• Milan Peković, Nikšićka Župa, Beograd 1974.
• Milan R. Milanović, Bajkove Kruševice, Beograd 1997.
• Mileta Vojinović, Pljevaljski kraj - prošlost i poreklo stanovništva, Pljevlja 1997.
• Milisav Lutovac, Bihor i Korita, Beograd 1967.
• Milisav Lutovac, Rožaje i Štavica, Beograd 1960.
• Milorad Joknić, Stanovništvo u pljevaljskom kraju, Pljevlja 2006.
• Miloš K. Vojinović, Stotinu godina od iseljavanja muslimana iz Crne Gore za Tursku 1914-2014, Kolašin 2014.
• Miloš K. Vojinović, Tadija B. Bošković, Popis domova u novim krajevima Kraljevine Crne Gore 1913. godine, Kolašin 2015.
• Milun M. Šturanović, Ozrinići kraj Nikšića - prilozi za monografiju, Podgorica 2000.
• Mirko Barjaktarović, Rovca, Titograd, 1984.
• Mirko Barjaktarović, Selo Petnjik, Beograd, 1986.
• Mirko Vukićević, Vukićevići iz Trešnjeva i njihovi korijeni, Andrijevica 2015.
• Momčilo Mićović, Banjani, Nikšić 2016.
• Nebojša Drašković, Čevsko Zaljuće i Donji Kraj - sela u plemenu Ozrinići, Beograd 1999.
• Obrad Višnjić, Golija i Golijani, Trebinje, 1987.
• Obren Blagojević, Piva, Beograd 1971.
• Pavle Radusinović, Naselja Stare Crne Gore, Beograd 1985.
• Petar Mrkonjić, Srednje Polimlje i Potarje u Novopazarskom sandžaku, Beograd 1905.
• Petar Pejović, Ozrinići - pleme Stare Crne Gore, Beograd 2004.
• Petar Šobajić, Bjelopavlići i Pješivci, Beograd 1923.
• Petar Šobajić, Korjenići, Cetinje 1964.
• Radoslav J. V. Vešović, Pleme Vasojevići, Sarajevo 1935.
• Rade Vujisić, Bratstvo Vujisića, Podgorica 1998.
• Radoje M. Uskoković, Iseljeni Nikšići, Beograd 1924.
• Radojko Koprivica, Bratstvo Koprivice - porijeklo, sveštenici, Nikšić 2016.
• Rajko Raosavljević, Morača, Rovca, Kolašin, Beograd 1989.
• Sava Nakićenović, Boka, Beograd 1913.
• Sava Pejović Treći, Protokol - Porijeklo Pejovića, Nikšić 2016.
• Svetozar Tomić, Banjani, Beograd 1949.
• Svetozar Tomić, Drobnjak, Beograd 1902.
• Svetozar Tomić, Piva i Pivljani, Beograd 1949.
• Slobodan Mišović, Stanovništvo pljevaljskog kraja, Pljevlja 2013.
• Slobodan N. Kovačević, Grahovski Kovačevići kroz vekove i ratove, Priština 1998.
• Stevan Popović, Rovca i Rovčani u itoriji i tradiciji, Nikšić 1997.
• Stojan Karadžić, Vuk Šibalić, Drobnjak - porodice u Drobnjaku i njihovo porijeklo, II izmijenjeno i dopunjeno izdanje, Beograd 1997.
• Tomo P. Oraovac, Arbanaško pitanje i srpsko pravo, Beograd 1913.
• Čedomir S. Bulajić, Vilusi, Beograd 1994
• Špiro Lučić, Ljetopis porodice Lučića i Parohije sutorinske od 1680. do 1930. godine, Herceg-Novi, 2000
• Božidar A. Vukčević, Lješanska Nahija II, Kanada 2003.
• Čedomir S. Bulajić, Rodoslov bratstva Bulajić, Beograd 1997.
• Fadil M. Kardović, Porijeklo bratstva Kardovića, Novi Pazar 2010.
• Jovo Medojević, Muslimani u bjelopoljskom kraju 1477-2002, Podgorica 2003.
• Risto Kovijanić, Pomeni crnogorskih plemena u kotorskim spomenicima - Knjiga I, Cetinje 1963.
• Risto Kovijanić, Pomeni crnogorskih plemena u kotorskim spomenicima - Knjiga II, Cetinje 1974.
• Robert Elsie, The Tribes of Albania - History, Society and Culture, London/New York, 2015.
• Veselin Konjević, Kazivanje Ahmet-bega Mušovića, Cetinje, 2017.

The post Rodovi slovenskog i germanskog porekla u Crnoj Gori appeared first on Poreklo.