Poreklo stanovništva selo Godijevo, opština Bijelo Polje – Crna Gora. Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Godijevo je u izvornoj čedenci Godijevskog potoka, koji nastaje iz mnogobrojnih vreoca ispod krečnjačkih odseka. Dele ga od susednih sela kose: Grka, Orah, Kosa i Godijevski krši. Teren Godijeva je raščlanjen potocima izmeću koji su manje zaravni povoljne za ratarstvo i voćarstvo. Osobito su za poljoprivredu povoljni gornji delovi ispod krečnjačkog odseka, koji su položiti, vodom bogati i planini pristupačni.
Tip sela, zemlje i šume.
Zbog raščlanjenosti reljefa selo se deli u nekoliko krajeva koji nose nazive: Mahala, Cakule, Preselice, Kosa, Ćućiće, Dukoviće, Bošnjane, Harvatke, Ladniće. Ovi krajevi se dele u manje ili veće potese: Grka, Stupovi, Dvorišta, Baščina, Zekavača, Bašča doze, Popov do, Bajića do, Ravnaje, Grebenica, Vinograd (ispod Grebenice), Duvarine, Slatiie (bare), Bumba laz, Gligorovine, Livadice, Lukovice, Odubnice, Košare, Preštapnice, Dabovice, Milićev krš, Velike njive, Bukovica, Vijenac.
Utrine i šume su: Osoje, Grka, Buče i Kostreš. Selina Godijeva je Žiliće, gde izlaze sa stokom na stanove u letnjoj polovini godine. Oko stanova gaje krompir, inače preovlađuju livade i utrine.
Vode.
U svim krajevima i potesima Godijeva ima dosta izvorske vode. Niz vreoca izbija u podnožju krečnjačkih odseka: Vrelo, Ladnića, Dukovića, Durmiško i Sijarićko, Studenac, Rašovac, Donja voda, Johovik, Dušeljica, Krupna voda. Na Godijevskom potoku, koji potiče iz Durmiškog i Dukovića vrela, podignuto je nekoliko redovničkih vodenica.
Starine u selu.
U Godijevu ima mnogo tragova starijih naselja. Gotovo u svakom većem seoskom kraju postoji groblje i crkvina u njemu. U Cakulama na raskrsnici je staro srpsko groblje. U Ćućiću, na mestu „Crkvište" (Kijametska mahala), jasno se vide ostaci crkvine i groblja koji su zarasli u trnje. Do skoro su bili očuvani direci od crkve. Još 1927. godine zatekao sam na crkvištu trule daske i kovane eksere. U Ladniću, na mestu Dublje, gde su sada Hodžića kuće, vidi se staro pravoslavno groblje i u njemu nadgrobne krstače od tesanog peščara. Tu su, kažu, stanovali neki Ladnići za koje se ne zna kuda su odseljeni. Osim ovih, ima još dva–tri stara groblja: na Dubovima, u Grebnicama iza škole, na Krstacu (Cakule), Nikića groblje, izmeću Dukovića i Rvatke, i „Neznano groblje“ u Ulici kod Sijarića kuća.
Postanak i ostali podaci o selu.
Kao što se vidi iz groblja i crkvina, Godijevo je bilo od davnina gusto naseljeno, ali se stanovništvo smenjivalo; delom je ostajalo, delom se iseljavalo, a delom pridolazilo. Jasno se vide svi ti slojevi kako u tragovima, tako i u današnjem stanovništvu. Do Kapađopđevog pohoda u ovaj kraj, 1809. godine, ovde su bili izmešani pravoslavni i muslimani, koji su često pripadali istom bratstvu. Tada su se mnogi iselili, kao: Nikići, Ladnići, Dukovići, Lukovići i dr. Za Lukoviće se zna da su se iselili u sjenički kraj. U Ćućiću su živeli Pejčinovići. Pominje se Despina Pejčinovnć iz Ćućića, koja je priložila ikonostas crkvi sv. Nikole u Podvrhu. Starosedelac Ćućića je bio i pop Jeremija, čija je kuća bila na brežuljku iznad Popova dola.
Poreklo stanovništva.
Današnje stanovništvo potiče od starinaca i doseljenika:
-Kijameti (20 k.), vode poreklo od popa Jeremije. Po predanju, sa grupom seljaka otišli su da pređu na islam kod džamije u Radulićima i dva popova sina, jep nisu hteli da se sele. Pop se ovome protivio. Kada ie na putu čuo da su se i njegovi sinovi „poturčili", uzviknuo je: „Koji me kijamst nađe da se pod starost turčim". Na tom mestu js presvisnuo. Tada su njegovi potomci dobili prezime Kijametn.
-Sijarići (60 k.), ugledno bratstvo, koje je steklo agaluke i nosilo barjak u svom kraju. Starinci su. To se vidi i iz toga što se dovode u srodstvo sa Kijametima. Čuje se u narodu da su Sijara i Kijama bile sestre. Razume se, njihova prezimena nemaju veze sa ovom pričom. Iz ovoga bratstva bio je osobito poznat Osman-aga Sijarić.
-Hodžići (30 k.), takođe ugledno bihorsko bratstvo, ne znaju sigurno svoje poreklo. Neki kažu da su od nekud došli sa Hajdar-pašom, drugi tvrde da su starosedeoci u srodstvu sa Sijarićima i Kijametima. Po tradiciji Sijara, Kijama i Salija su bile sestre. Od Salije su Hodžići. Iako ovo sigurno nije tačno, ipak i ovakvo tumačenje srodstva upućuje na verovatnost da su i Hodžići kao Kijameti i Sijarići staro srpsko stanovništvo Bihora. Roćaci Hodžića su još Muratbašići u Stublu.
-Popare (10 k.), rod su sa pravoslavnim Bajovićima u Radulićima. Njihov predak je bio sluga kod jednog age Sijarića, koji mu je dao zemlju pošto je ovaj primio islam.
-Tarusi (l k.). Ranije ih je bilo još 6 kuća, koje su se iselile. Pripadaju nepoznatom sloju bihorskog stanovništva. Iz Dukovića su ih potiskivali Pepeljci.
-Pepeljci (25 k.), predak doseljen pa susednog sela Kradenika, zbog toga što se zavadio sa roćakom sasuvši mu pepeo u oči. Oni su rod sa Fetićima u Kradeniku i Mehovićima u Negobratini. Njihov zajednički predak je došao iz Kuča.
-Musići (6 k.), ne znaju sigurno svoje poreklo. Kažu da imaju rođaka u okolini Plava.
-Zvrci (2 k.), ne znaju dvoje poreklo.
Posle 1919. godine, umesto iseljenih Godijevaca, naselili su se:
-Drobnjaci (3 k., sl. Đurđevdan) iz Štitara.
-Protići (1 k.), iz Vasojevića,
-Softići (2 k.), iz susednog sela Vrbe,
-Ramčići (3 k.), iz Kradeiika, i:
-Kajovići (l k.), iz Kolašina.
IZVOR: Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
The post Poreklo prezimena, selo Godijevo (Bijelo Polje) appeared first on Poreklo.