Poreklo stanovništva selo Crnča, opština Bijelo Polje – Crna Gora. Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Položaj sela.
Selo u donjem delu reke Crnče, pritoke Lima. Crnča je staro naselje jer se pominje u Žičkoj hrisovulji, ali je ona tada zahvatala i današnja naselja Raduliće i Stojanoviće. Današnja Crnča čini geografsku celinu, ali se po položaju deli na Donju i Gornju Crnču. Crnča je delom na prisojnoj strani, a delom u aluvijalnoj ravni.
Tip sela, zemlje i šume:
U Donjoj Crnči po dnu doline krajevi su: Šćepanica, Radobratica, Poda, Bratodražina, Ridnice, Prorijeke (Prekorijeke), Duvarišta, Lopari, Orah, a u Gornjoj Crnči: Dragonjive, Pasjak, Selište, Rataj selo, Kovačevine, Podstijene, Brežđa. Na gornjim stranama kosa koje zagrađuju dolinu prostiru se šume i utrine: Smiljašnica. Krtovine, Samar (prevoj između Crnče n Jagoča), Banjska, Usovi, Staničevac, Stublovi. Svi ovi nazivi su još iz srednjeg veka.
Vode.
Vode ima u svim krajevima. Najvažniji su izvori: Banjska, Studenac, Antova voda, Studenac u Banjskoj, Bukovik. U Gornjoj Crnči najvažnija je voda Izvor u Selištu. Stočna pojila su: Slana voda, Bukovik u Krtovinama i reka. Iz reke se navodnjavaju Dragonjive u Gornjoj Crnči.
Starine u selu.
U Crnči ima dosta tragova iz ranije prošlosti. Tri kraja nose naziv „Selišta“. U njima se vide ostaci kuća, groblja i crkvina. U Gornjoj Crnči su ruševine crkve sv. Jovana, koja je, sudeći po položaju, dimenzijama i građi, imala veći značaj. Osim ove crkviie, u Crnči se vide tragovi još tri stara groblja. Dva su u dva selišta - jedno na Luci više puta, a drugo u Karan-njivama. Treće staro srpsko i novo groblje je zvano Dragoman - groblje.
Poreklo stanovništva.
Stanovništvo Crnče se smenjivalo kao i u drugim bihorskim selima. Pravih starinačkih rodova nema.
Najstariji doseljenici su:
-Gurešići (5 k., sl. Sv. Kliment), kažu da su imali deo svoje zemlje koju su im Kajabegovići postepeno preuzimali. Izgleda da i Gurešići nisu bihorski starosedeoci. I njihovi preci su doseljeni negde iz okoline Podgorice (Titograd). Oni odavno tvrde da su od njihove porodice Karađorđevići, čija je kuća bila u Dolini. To se predanje čuje ne samo u Bihoru već i u susednim oblastima. Jedan stari Gurešić mi je pričao kako im je Karađorđe, kad je dolazio do Suvodola 1809. godine, dao vediki bakarni kazan. Ovo narodno predanje nije bez osnova. U kretanju iz Zete prema Šumadiji (Vranj, Zlatica, Vasojevići, Bihor, Šumadija), pomerala se u etapama i ova porodica kao sve druge.
-Vukovići (20 k., sl. Sv. Luka), predak došao iz Rovaca pre 5 pojaseva i naselio se kao čifčija na zemlju Kajabegovnća.
-Živkovići (4 k., Sl. Nikoljdan), predak doseljen iz Kuča.
-Klapije (2 k.), rođaci Kajabegovića, koji su živeli u Crnči. Prezime su dobili, kažu, po tome što je jedan njihov predak klapio (buncao) u bolesti na račun neke žene.
-Spahijići (15 k.). njihov predak je dobio zemlju kao spahija, koji je po svoj prilici bio iz ovog kraja.
-Dizdarevići (1 k.), doseljeni iz Bijelog Polja.
Posle 1919. godine u Crnči se naselilo na kupovanoj zemlji nekoliko porodica iz susednih krajeva:
-Bubanje (2 k.), iz Bubanja, i:
-Ćorovići (1 k.), iz Štitara na devoj strani Lima.
-Tvrdišići (1 k.), iz Varovice,
-Kruščići (1 k.), iz Police,
-Markovići (1 k., sl. Aranđelovdan), iz Korita.
-Milići–Golići (1 k., sl. Sv. Nikola), pobegli od „krvi" iz Pive.
-Šćekići (1 k.) i:
-Nedovići (1 k.), iz Prijeloga, a:
-Dizdarevići (1 k.), iz Kolašina.
IZVOR: Prema knjizi Milisava V. Lutovca „Bihor i Korita“, izdanje Beograd 1967. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.
The post Poreklo prezimena, selo Crnča (Bijelo Polje) appeared first on Poreklo.