Poreklo stanovništva sela Goševo, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Goševo je u srednjoj dolini Jošanice, između Znuške Reke, njene desne pritoke Kovačevca, planinskog venca koji se pruža od Leče preko Čumina Dola do Oholja.

Tip sela.

Kuće su po strmoj strani kose i u plitkim suhim dolinama; dele se na Gornje Goševo i Donje Goševo, po veličini gotovo ista.

Vode.

Voda se upotrebljava sa izvora Makovice, starog Grčkog Bunara i s Bare u Donjem Goševu; Stublina je izvor između kuća Bejtovića i Janićijevića, a u Gornjem Goševu su Rekavac, Ladevića Voda, Jezerina i Vodice.

Zemlje i šume.

Njive su srednje rodnosti na mestima koja se nazivaju: Padališta, Laz, Makovica, Drenjak, Duvarina, Vrtine, Ravančica, Jošine, Vrtovi, Ladeviće, Spasovik, Kurtovača, Draginac, Lukovac, Nikoljačke Livade, Gudžalište, Šišmanovac, Pluga, Svinje, Prlovi, Vrtača, Selište, Laz, Vrelo, Papratnik, Trbovača, Bobove Njive, Stanovište, Duvarina, Čurakinje, Osobina, Međak, Ovsište, Strnjište, Bazva, Prosište, Pasuljevina, Petrovača, Miljevka, Konopljište, Pečenjak, Bogdanov Do, Vitkova Njiva, Krlje; šuma je sitna: Radev Vrh, Jankovača, Mustafin Konak, Veliki Krš, Crkvina, Ćurulika, Sastavni, Blatine, Oluga (Aluga), Buče, Crveno Prlo, Košenjak, Paljevina, Grabljak, Čumin Breg, Šemov Gaj, Veliki Vrh, Kiseljaja, Lomine, Belovi Breg, Sečine, Anine, Preslo, Bele Vode, Utar, Veliki Gaj, Mušov Vrh, Grablje, Šumarika, Gospavino Brdo, Kočin Potok; livade i paše: Ćuša, Radojevića Livade, Stanovi, Medojevića Livade, Vrtina, Jasik, Hrskovac, Kruškar, Makov Potok, Zukova Livada, Provalija, Vukova Livada, Dobra Voda, Močila, Lekina Voda, Sprud, Kurtovača, Kleče, Kruševlje, Sekiljevac.

Starine i ostali podaci o selu.

U Trnjaku, u Donjem Goševu, ima vidnih ostataka hrišćanskog naselja. Ty je bilo staro groblje sa ostacima crkvine. Na Selištu i Starom Selištu bila su naselja koja su prethodila današnjem selu. Ime sela spomenuto je oko 1316. i 1780. godine. Godine 1948. imalo je 173 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

Arbanaški rodovi:

-Lukarčani, Bejtovići, 7 kuća, su Gašani, prešli iz Lukara, odeljaci Bejtovića u Jošanici, starinom iz Malesije.

-Hot, 1 kuća, predak mu je iz nekog sela između Karanovca (Kraljeva) i Kruševca, u kome je bio u hrišćanskoj veri, u štavičkom Paljevu primio muhamedanstvo.

-Paljevac, Zećović, 1 kuća, je Hot, iz Paljeva, doseljen 1919. godine.

Kučki rodovi:

-Crnčanin, 1 kuća, predak bio neko vreme u okolini Kraljeva, otac došao iz Crnče u Štavici.

-Štiljanac, 1 kuća, je iz Štiljana u Štavici, doseljen 1878. godine.

-Dražani, Čolakovići, 3 kuće, su doseljeni iz Drage kod Rožaja.

-Alilović, 1 kuća, otac doseljen iz Komina kod Žunjevića, 1914. godine.

-Lošović, 1 kuća, je doseljen iz Lukara 1920. godine; ima odeljaka u Novom Pazaru.

-Karović, 1 kuće, je prešao iz susednog Kneževića 1920. godine.

-Žitničani, 2 kuće, su došli iz pešterskog Žitnića.

-Mustafići, 3 kuće, su doseljeni iz Brodareva 1890. godine.

-Dupljaci, 2 kuće, su iz okoline Nove Varoši, otac se rodio u Dupljacima na Pešteru. Goševci u Novom Pazaru su iz ovog sela.

Hrišćanski rodovi:

-Košani, Janićijevići, 2 kuća, Sv. Petka, su iz Vitkojevića na Ibru, doseljeni 1925. godine, u kome i sada imaju krvne rođake, starina u Morači.

-Mehovići, 2 kuće, su turski rod, poreklom iz Konje u Turskoj, ovamo se doselili iz Novoga Pazara 1913. godine.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Goševo (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Žunjeviće, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Žunjeviće je na prisojnim stranama Žunjskog Brda i Javora.

Tip sela.

Kuće su grupisane po rodovima i čine naselje manje razbijenog tipa; donji kraj, kod vodenice, naziva se Barkovo, a gornji Žunjsko Brdo.

Vode.

Selo ima izvorsku vodu u izobilju: Rajovac, Vasiljevac, Bijele Vode, Čajir–Voda, Česma u Barkovu; korita za stoku su u Kućištu i na drugim manjim izvorima.

Zemlje i šume.

Njive i livade su slabe, prave „prljuše“ i na priličnoj nadmorskoj visini; one su pomešane s livadama na mestima: Donji Kun, Ornice, Rastovača, Ciganište, Stari An, Kurvin Grad (kod sastavaka), Rupe, J anjevac, Rovine, Slavkovo Brdo, Zapis, Petrovača, Zaluže niže Barkova, Zabeo, Prlovi, Vukov Do, Dugi Laz, Trešnje, Han, Njivetak, Lazovi, Vrelo, Rasadnik, Konopljište, Konjušac, Vrtovi, Koljeno, Krlje, Stup, Andrijaš, Vrtine, Borovače, Eljdište, Padalica, Jagnjilo, Golać, Šarenike, Čekrk, Selište, Buče, Prijelaz, Stonoga, Rakita, Zminjak, Staro G uvno, Vukena, Kite, Savina Voda, Novakova Bara, Višnjevo, Jalova Njiva, Jova, J ovanin Stan, Groište, Duvarine, Agine Njive, Kikovača, Naslon, Desetak, Odžina Njiva, utrina Svinjkovo; šume i paše: Čukara, Bimbirački Brijeg, Jezerište, Furin Potok, Rupski potok, Gaj, Brezovački Potok, Popovac, Mednici, Radovana, Perjanski Potok, Duboki Potok, Kuminac, Čardak, Beloš, Smrdljivac, Batke, Pogledača, Točilo; između sela i brda Tubretine je utrina Banji Laz.

Starine u selu.

Na Gradištu i Kurvingradu nema nikakvih vidnih ostataka od utvrđenja. Niže Gradišta je staro i današnje groblje, u kome su temelji od crkvine. Nedaleko od groblja su rovovi i zakoni od starih rudarskih zgrada. U Rupskom Potoku ima zatrpanih rudarskih okana.

Ostali podaci o selu.

Žunjeviće, Trnje i Šalinoviće imaju zajedničko groblje u Žunjeviću, u kome se kopaju Vesovići i Novičići iz Vojsalića.

Ime i postanak sela.

U prvoj polovini 15. veka spomenut je neki Šajin Žunjević iz Jeleča. Po tom starom srpskom rodu Žunjevićima se prozvalo selo Žunjeviće. Selo i crkva sv. Đorđa u njemu spomenuti su 1568, a selo i 1780. Današnje selo zaselilo se krajem 17. ili u početku 18. veka. Godine 1948. imalo je 220 stanovnika:

Poreklo stanovništva.

-Rajovići, Ćirkovići, 10 kuća, su od Kuča Rajovića u Šalinoviću.

-Lopaćani,  Petrovići, 1 kuća, Maksimović, 1 kuća, Sv. Jovan, su dosljeni iz Morače.

-Ojići, Aleksići, 2 kuće, Sv. Lesendra, s kućama u Barakovu, Vasojevići; isti rod s Ojićima u Znuši.

-Drobnjaci, Đošići, 5 kuća, Đurđevdan, bili u Veljem Brijegu, u ibarskom Kolašinu, pa ih „digao aga“: jedni otišli u Preseku kod Brnjaka, drugi u Dren na Ibru, treći u Toplicu oko 1880, a četvrti u Žunjeviće: oni su krvni rođaci Komatovićima.

-Mićovići, Josivljevići, 2 kuće, u Barakovu, od Rajovića.

-Pištolji, 3 kuće, u Barakovu,  preci slavili Sv. Alempija, krvni rođaci pravoslavnim Pištoljima u Radošiću i Rvatima u kopaoničkom Ibru.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Žunjeviće (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Mur (u knjizi opisan kao deo sela Bajevica*), Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Bajevica je, sa svojim potesom, u dolinama Jošanice i Jovanova Potoka.

Tip sela.

Veći broj kuća je na obodu aluvijalne ravni, a manje ih ima na stranama kosa, koje skupno čine naselje manje razbijenog tipa. Niže Crvenijeh Prla je zaselak Mur*, koji se deli na Lubursku Mahalu i na Bujupsku Mahalu. Kroz selo prolazi put koji vezuje sela po zapadnoj Rogozni s Novim Pazarom.

Vode.

Oskudno je vodom, naročito donji kraj sela, pa se voda uzima za domaće potrebe sa Jošanice. U Muru je izvor Stublina. Stoka se poji na potocima, koji presušuju.

Zemlje i šume.

Ziratna zemlja je pored reke i po stranama blagih kosa: Jalija, Golo Brdo (s voćkama), Murski Lugovi, Rohovo, Grnčare, Stara Karaula. Utrina, ispaše i šume: Kolibište, Jazbine, Bune, Goloderica, Veliki Vrh, Murske Kaluge, dolinski tesnac Krš, Čumin Do, Dublje, Dolački Potok i po Turjaku. U Muru su njive Lanište, Ravan, Čuka, Hanište, Čajir, Begova Njiva, Smonica, Vlas, Luka, livade na Kleču, šume i pasišta u Šumskom Potoku, Murskom Potoku, Alugi, Beluhi, Majdanu i Pijesku.

Starine selu.

U Jovanovu Potoku ima ostataka nekog starog naselja. Kod Stare Kuće ima ostataka hrišćanskog groblja.

Ime selu.

Ime selu postalo je od hipokoristika Bajo, a naziv Mur je skraćeni oblik od naziva sela Murine kod Plava, odakle su se doselili današnji arbanaški rodovi. Po predanju Mur je starije naselje od Bajevice. Arbanaški rodovi došli su na mesta odseljenog hrišćanskog stanovništva 1809. godine. U oba naselja bilo je 1948. godine 434 stanovnika. Selo je raslo više množenjem nego doseljavanjem.

Poreklo stanovništva.

Arbanaški rodovi:

-Murići, 9 kuća, su u zaseoku Muru,  predak „od fisa Murića iz Murije kod Skadra“, naselilo se u Murinu kod Plava, pa njegov sin zasnovao zaselak Mur.

-Džakavci, 4 kuća, su od Klimenata Ljajića iz Rvatske na Ibru, doseljeni oko 1880. godine.

-Žirčani, 5 kuća, su Šaljani, praded doseljen iz štavičke Žirče.

Pomuhamedanjeni srpski rodovi:

-Dražani, 2 kuće, su Kuči, doseljeni iz rožajske Drage.

-Dolovci, 3 kuće, su Kuči, i oni su od Gegića u Vrbasiću.

-Lubure, 6 kuće, su Kuči; imaju odeljake u Novom Pazaru.

-Rašljani, Suljevići 3 kuće, su doseljeni iz Šutenovca 1880. godine, starina u Rasnu kod Sjenice; od njih su Rašljani u Oholju.

-Belopoljci, 3 kuće, su doseljeni iz Zapona kod Bijelog Polja 1920. godine, starinom su iz „Gornjeg Kolašina“ na Tari.

-Lukarčani, 2 kuće, su Gašani, doseljeni iz Lukara, 1918. godine.

*Tekst se odnosi na selo Bajevica u čijem sastavu je i deo sela Mur.

*

Porklo stanovništva naselja Šutenovac u sastavu sela Mur.

Pložaj naselja.

Šutenovac je na osojnoj strani Šutenovačkog Brda kod Novoga Pazara. Kuće su po obodima njiva, čine naselje razređenog tipa. Okošani su gornji kraj naselja, nazvalo se po doseljenicima iz Okosa.

Vode.

Voda se uzima sa izvora, koji ne presušuje. Kroz selo protiču Šutenovački Potok i Mehmedov Potok, oba presušuju. Tada se stoka poji na Jošanici.

Zemlje i šume.

Njive su dosta slabe, dele se na njive „u ravni“ i „na brdu“. Mesta s njivama su: Drača, Aptovina, Ulica, Hrenište, Ferovača; mesta s livadama: Male Ravni, Gaj, Gladnice, Gudžalište, Liješće, Drenovi, Vrtača, Padalište, Zagrađenik i Breze. Seoska hrastova šuma je sitna. U dolini potoka ima vrtova za povrće.

Starine u naselju.

Na Adžetu („Hadžetu“) bilo je do pred kraj 19. veka muhamedanske naselje, čije se stanovništvo preselilo u Novi Pazar. Staro hrišćansko groblje je u vrhu sela. Tu se i sada sahranjuju hrišćani, a muhamedanci u starom groblju na Adžetu i u Gazilaru. Selo se zasnovalo na mestu starog. Godine 1948. imalo je 174 stanovnika.

Poreklos tanovništva.

Arbanaški rod su:

-Murići, 8 kuća, su iz Murije u Albaniji u selo Mur, pa predak ćog-Prelja došao u Šutenovac; odeljaci su im Murići u Oholju i Zaguljači. Pomuhamedanjeni srpski rodovi:

-Mecinovići, 3 kuće, su u kraju Okošanima, došli 1879. godine iz štavičkog Godova, starinom iz Kolašina na Tari.

-Dupljak, 1 kuća, iz pešterske „Dupljaje“ (Dupljaka).

-Kijevčani, 2 kuće, iz Kijevaca kod Sjenice, bili u Leči i Zaguljači, ovamo su doseljeni 1910. godine.

Hrišćanski rodovi:

-Korićani, Vasojevići, 5 kuća, Sv. Arhanđeo, predak iz pešterskih Korita, 1840. godine, starinom Moračanin, pobegao od „dužne krvi“.

-Miletići odselili se u Novi Pazar.

*

Porklo stanovništva naselja Zaguljača u sastavu sela Mur.

Položaj naselja.

Zaguljača je u klisurastoj dolini donjeg toka Lečke Reke, desne pritoke Jošanice.

Tip naselja.

Kuće su sa obe strane reke po strmim stranama brda; uz reku vodi put, od kojega se odvajaju staze za svaku kuću. Skupno sve kuće čine naselje  razbijenog tipa. Gornji kraj sela je Zaguljača a donji Ljutaja.

Vode.

Oba kraja oskudni su vodom. U Ljutaji ima izvor i bunar, koji ne presušuju, a u Zaguljači su manji izvori na ustave i dva bunara koji presušuju. Stoka se leti poji na virovima Lečke Reke, a kada presuše, onda na Jošanicu.

Zemlje i šume.

Njive i livade se nazivaju: Plandište, Stanovište, Hanište, Dakovina, Vrt, Vlas, Jalije, Progon, Karaula, Ravan, Luburske Njive, Selište, Koničanska Njiva, Aluga; paše i šume: Liješće, Kleče, Guvno, Selište, Ledine, Ozimača, Stublina, Klik. Ispust stoke je na Šutenovačko Brdo.

Starine i postanak naselja.

Staro naselje bilo je na Selištu. U Ljutaji je bilo staro groblje sa crkvinom, a muhamedanske na Adžetu, sada je u selu. Selo je zaseljeno u prvoj polovini 19. veka. Godine1948. Zaguljača je imala 194. stanovnika.

Poreklo stanovništva.

Arbanaški rodovi:

-Murići, 5 kuća su doseljeni davno iz Murije u Albaniji, bili u Besniku kod Rožaja.

-Demirović, 1 kuća, je Škrielj, doseljen iz Potreba u Koštan-Polju 1916. godine.

- Šalja, 1 kuća,  je od Šaljana u štavičkoj Žirči.

-Đakovac, 1 kuća, je doseljen iz Đakovice u Metohiji, bio neko vreme u Novom Pazaru.

Srpski rodovi:

-Pejići, 5 kuća, su Kuči, predak od Peći došao u Jarebice, u Štavici, pa ovamo.

-Vučelj, 1 kuća, je Kuč, ded doseljen od Gusinja.

-Kačapori, 2 kuće, su u Njutaji, poreklom su od Rožaja.

-Biševac, 1 uća, je Kuč, doseljen iz Biševa kod Rožaja oko 1880.  godine.

-Hodžić, 1 kuća, su doseljeni iz Kruščice kod Ivangrada 1917. godine.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Mur (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Kožlje, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Kožlje je u najvišem delu doline Jošanice, gotovo pod samim razvođem na Kominama, koje deli vodu J ošanici i Ibru. Ono je u sklopu visokih brda Baljinog Brda, Čelopeka i Botuna i potoka Mačice, koji ističe iz Kominskih Bara i utiče u Jošanicu.

Tip sela.

Kuće su udaljene jedna od druge, razbijenog je tipa.

Vode.

Selo obiluje izvorskom vodom: Biser-Voda u Visigaćama, Kladenac u Kolibarima, Stublina u selu, Lokva za stoku i drugi manji izvori.

Zemlje i šume.

Zbog visinskog položaja njive su slabe, glavnije su oko kuća i na mestima: Kruškov Laz, Selište, Kačeri, Jasiče, Kompirište, Velika Njiva, Panjevo, Mataruga, Crkva, Čajir s voćkama, Pavlice, Prijelog, Zalipovača, Kućerište, Zenoga, Spasovik s livadama, Vrletnica, J ohova Bašta, Bostanište, Staro Selo, Idište, Desetak, Drenovlje, Okruglica, Lug s voćkama, Hanište, Osobna Njiva, Kamenjača, Hlebna Njiva, Kutnjica, Duvarine, Vrtine, Šarunika, Stari Drum; šume, livade i ispaše su na Mačici, Kominskim Barama, Botunu, Kleču, Rašću, Ravni, Buču, Međaku, Stublju, Jagnjilu, G rmlju, kod Janine Bare, na Malom Šiljku, Skladu, Vrtači, Drenovima, Belom Lazu, Podjazu, Zalužju, Begaru, Gložju, Vučjoj Vodi, Bačevcu, Pećini, Guvništu, Đurđevici, Čadorištu, Lisničištu, Jasikovcu, Binjektašu, Kominskom Potoku, Murovačkom Potoku, Boričkom Potoku, Grpcu, Plandištu. Rod Kačari imaju stočarske stanove u Izroku, nedaleko od Ribarića na Ibru.

Ostali podaci o selu.

Ime selu zabeleženo je 1711. godine. Ono je bilo na mestu Staro Selo, u kome je ostalo „grčko“ groblje na Botunu. Nekad zapusteli kraj sada se naziva Selište. Selo se raselilo u početku 19. veka, a današnje se zaselilo oko sredine 19. veka; Godine 1948. imalo je 171 stanovnika:

Poreklo stanovništva.

-Hoćani, Mašovići, 4 kuće, Ejupovići, 2 kuće, Azirović, 1 kuća su iz okoline Rožaja.

-Kačari, 3 kuće, su Kuči, dosljeni iz Bukovice kod Rožaja, oko 1890. godine.

-Halkovići, 2 kuće, otac se doselio iz Crniša oko 1890. Godine.

-Kačapori, 2 kuće, su Kuči iz okoline Rožaja, doseljeni krajem 19. veka.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kožlje (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Kruševo, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Kruševo, s potesom, je na prisojnoj strani razvođa gornjih tokova Jošanice i Sebečevske reke i u dolini Kruševskog Potoka, leve pritoke Jošanice. Opkoljavaju ga brda Bukvar, Dub i Kosa prema Lukaru.

Tip sela.

Kuće su u uvalama  i y dolinama potoka, udaljene jedna od druge, dele se na mahale koje nazivaju po rodovima, a jedna je Latinska Mahala (bila naseljena katoličkim rodovima, sada muhamedanskim). U selo se ubrajaju posebna mala naselja Štedim sa kućama po brdu Dubu, kraj Osoje i zaselak Janičari ca kućama između Gorandžske Reke i seoskog puta koji vodi za Gorandžu.

Vode.

Selo i krajevi piju dobru vodu. U Kruševu su Kladenac, Jusufova Voda u Latinskoj Mahali, Suva Voda, Ferhatovača, Santrač, Česmice, Smajovača i Pojila za stoku; y Janičarima su Voda u Bašči, Jošine, Korita i drugi manji izvori. Kraj Osoje je siromašno vodom. U njemu je Laz–Voda, a to je stublina na ustavu i Poćesten (pod kestenom) je stublina koja presušuje. Niže sela teče Gorandžanska Reka. Vode u planini Turjaku su Bilalova Voda, Šemova Voda, Lokva, Jezero, Studenac, Markovac, Hajdučka Voda i Pojila.

Zemlje i šume.

Njive su slabe, jer su na nadmorskoj visini od oko 1000 m, pa se stanovniptvo više bavi stočarstvom, manje zemljoradnjom. Potesima Štedimu i Kruševu pripadaju njive: Ćerlek niže kuće, Selište usred sela, zatim Milišina Njiva, Votnjak, Brajinovce poviše kuća, Kaldrma kod kuće Koporaca, Bašča c voćkama, Kleče s voćkama, Velika Njiva, „Njive na zove“ (kod zova), Zahovača, Borovi, Kiseljača, Čardolija s livadama, Beširovača, Mramor, Njivče, Livadki, Ibrovača, Bedrika, Ruševica, Drazgovac, Ambarište, Brajina Česma; u Janičarima: Krčevine, Las (Laz), Desetak, Zapis, Stojanova Njiva, Krivača, Brežina, Čardačine, Danijalove Njive, Prokove Njive; u Osoju Ranjka, Debelo Kleče, Ravnina, Alkovi Stanovi, Šljive; ispaše, livade i šume: Metaljica, Ljuta Livada, Mujovo Polje, Grohot, Dugi Do, Špat (Kosa), Krš, Makva, Luke, Ornice, Lazine, Sklad, Buče, Jajščare, Padine, Selište, Stanište, Borović, Branjevac, Vrletnica, Prla, Česta, Paljevine, Osmanovača, Škrbina Strana, Čađa, Granice, Sokak, Čajir. Stočarski stanovi su po Ibrovači i Grohotu pod Turjakom. Nazivi u Turjaku: Velike Ravnine, Ornice, Ganićevo Brdo, Borovnjak, Veliki Krš, Ploče, Kauše, Mujovo Polje; u planini Crvljivcu su Studenac, Lazovi, Rakite i Vr(h).

Starine, istorijat, postanak i ime selu

Ime sela spomenuto je u Sopoćanskom pomeniku. Staro selo bilo na Selištu, niže kuća u Kruševu. U Janičarima ima „grčko“ groblje poviše kuća Dupljaka; nedaleko od njega je Čemarasko (Džemalarsko) Groblje. Po predanju selo su osnovali doseljenici iz okoline Kruševca 1830. godine i dali mu ime Kruševo po Kruševcu. Po zabelešci u Sopoćanskom spomeniku predanje nije tačno. Godine 1948. selo je imalo 471 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

Arbanaški rodovi:

-Lotinci, 8 kuća, su Klimente iz Ulotine kod Andrijevice, starinom iz Rugove.

-Džeferdari, 3 kuće, su Hoti u Štedimu su doseljeni iz Rasna na Pešteru, prethodno su bili u Pokrveniku.

-Trokovići, 2 kuće, su Šaljani sa Peštera.

-Bilali, 4 kuće, su Hoti, doseljeni iz okoline Kruševca 1830. godine.

-Trokovići, 3 kuće, i Džeferdari, 3 kuće, su u Janičarima.

Srpski rodovi:

-Koporci, Gusinjci, 23 kuće u Kruševu, 7 kuća u Osoju i 3 kuće u Štedimu, su Kuči, doseljeni iz okoline Kruševca, bili u okolini Gusinja, pa došli ovamo „pre četiri pasa“.

-Kolašinci, 5 kuća u Kruševu, jedna kuća i Osoju, su iz ibarskog Kolašina, doseljeni oko 1880. godine.

-Dupljaci, 3 kuće, otac im se doselio iz Dupljaka oko 1900. godine.

-Biševci, 5 kuća, su  Kuči, doseljeni iz rožajskog Biševa.

U Janičarima su:

-Koporci, 1 kuća, su od Koparaca u Kruševu.

-Puljići, 1 kuća, su starinci.

-Pištolji, Crnišani, 2 kuće, su od Pištolja u Jošanici.

-Dupljaci, 3 kuće, su od Dupljaka u Kruševu.

-Drašković, 1 kuća, su doseljeni iz pešterskih Delimeđa oko 1880. godine.

-Martinović, Kolašinac, 1 kuća, je doseljen iz ibarskog Kolašina. Bio u Novom Pazaru.

-Biševac, 2 kuća, je Kuč iz Biševa, doseljen 1914. godine.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kruševo (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Leča, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Leča je y proširenoj dolini srednjeg toka Lečke (Crnovrške) Reke.

Tip sela.

Kuće su sa obe strane reke, ali ih ima više na desnoj strani.

Vode.

Selo obiluje izvorskom vodom: Ploča, Buban, Grozničavica, Šemov Bunar. Potoci presušuju, a ponekad, zbog navodnjavanja njiva i livada, presuši i Lečka Reka. Potoci su: Cerovički Potok, Ševarski Potok, Nozdrčki Potok, Nikolićki Potok, Dubočki Potok, Poljski Potok, Mačkov Potok ili Lešćak, Topolski Potok, Mali Potok, Petrin Potok.

Zemlje i šume.

Njive su dobre rodnosti. One su oko kuća i na mestima: Grabova Ravan, Jasik, Ornica, Nozdrci, Livadak, Mačak, Lazovi, Kojovo Kućište, Misir, Kompirište, Lipa, Špat, Hazirovača, Paljevina, Beluha, Jaz s voćkama, Domuz-Pazar (Svinjski Trg), Stup, Pramenkova Njiva, Osretke, Koliba; livade su: Ledine, Kruškar, Gropine, Cvetanska, Dumače, Živkova Livada, Brežđe, Brtina, Kotar, Slana Bara, Vrtovi, Polje; šume, hrastove i bukove, i ispaše: Cerovička Kosa, Jazavačke Rupe, Belovi, Doljače, Jelečki Krš, Plandište, Kolovoz, Krive Livade, Valoge, Preslo, Golo Brdo, Kućište, Džamića Gaj, Grabljak, Bunika, Prosine, Široki Do, Popišano Brdo, Vukomirov Laz, Crveno Prlo, Doljače, Pasuljište, Drača.

Ime sela.

Narod kazuje, da se selo nazvalo po klekama, ali je verovatnije, da je naziv postao od „dečka“: pregib, tj. selo je na pregibu, prevoju. Godine 1666. jeromonah Jovan našao je knjigu svoga oca popa Novaka u selu Leči. Ime selu spomenuto je i 1780.  godine.

Starine u selu.

Na brdskoj glavici u sredini sela ima „latinsko“ groblje. Kod današnjeg hrišćanskog groblja je drugo staro, u kome ima ostataka od crkvine. Treće, verovatno najstarije, je u Krivim Livadama pod Mušovim Vrhom. Kod njega je „duvarina“ od nekakve zgrade. Na Plandištu, između Leče i Koznika, ima duvarina. Muhamedanci su se sahranjivali na Gazilaru kod Novoga Pazara, a sada im je groblje u selu. Godine 1948. u selu je bilo 180 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

Hrišćanski rodovi:

-Češibabe, Radosavljevići, 2 kuće, Đurđevdan, su Dobnjaci, od Češibaba u Cvrnju; imaju odeljake Češibabe u Gokčanici i Kovačima u Podibru.

-Drobnjaci, Petrovići, 2 kuće, Aleksić, 1 kuća, Đurđevdan, su od Bojovića u Lukovu, u Podbukoviku.

-Komatovići, Vasiljević, 1 kuća, Veselinović, 1 kuća, Đurđic, su Kuči, praded se doselio iz Brnjaka u ibarskom Kolašinu; imaju odeljake u Osoju.

-Gašovići, Slavković, 1 kuća, Pavlović, 1 kuća, Sv. Petka, su Gašani, ded se doselio iz Vojsalića.

-Krčmarac, Milosavljević, 1 kuća, Sv. Jovan Glavosek, je Drobnjak, ded se doselio  iz Krčmara na Rogozni; od njih su Drobnjaci u Babrežu.

-Arsenijević, 1 kuća, Sv Arhanđeo, je doseljen iz štavičkog Crniša, došao odivi – prizetio se 1921. godine.

-Šarovljevići, Mehići, 4 kuća, praded se doselio iz ibarskog Kolašina; od njih su Mehići u Žiračkom Docu.

-Dupljaci, 2 kuće, su doseljeni iz pešterskih Korita oko 1880. godine.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Leča (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Lukare, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Lukare je na prisojnoj strani Kose, Lazova i Belovine, koja se strmo spušta u dolinu Jošanice.

Tip sela.

Kuće su grupisane po rodovima. Ima nekoliko kuća pod vrhom Belovine. Selo se deli na Veliko Lukare c kućama sa obe strane Mekinjskog Potoka i na Malo Lukare, s kućama niže Lazova i Kose. Sada Veliko Lukare ima manje stanovnika od Malog Lukara, jer mu se stavništvo odselilo za Tursku i Novi Pazar. Kraj Muževac je u gornjem kraju Malog Lukara, zaselak Mekinje je u klisurastoj dolini Jošanice, između Čumina Dola i Dublja.

Vode.

Selo obiluje izvorskom vodom. U Velikom Lukaru su izvor Vrba, Česma u Bahči i Hanumina Voda; u vrhu sela je izvor Grozničavica, a Perišina Voda i Ibrovača su pojila za stoku. U Malom Lukaru su izvori Razina Voda kod kuća Ugljana, a Dolovska Voda je česma u selu, leti presušuje.

Zemlje i šume.

Ziratna zemlja je u dolinama potoka i pored Jošanice; one su na mestima: Ravna Njiva, Ražište, Velika Njiva, Velike Livade, Crkvina, Selište poviše kuća, Jagnjila, Duvarine, Tatabača, Galjaja, Nemrak, Belica, Močila s voćkama, Konjevica, Mujovača, Bubanj, Joše, Prosine, Selište, Medunak, Papratište, Čardaklija, Lešak, Kumsak, Petrovača, Kurbaševa Njiva, Višnjak, Međak, Ortak, Peralište, Vrletnica, Jagnjica, Vrtača; ispaše i šume: Barine, Dublje, Kleče, Gruma, Lazovine, Fujaljka, Delića Stan, Fuša (Polje), Njubavac, Stari Stan, Batalište, Ujkanovo Korito, Mekinje, Selište, Studenac, Grkaja, Papradine, Hajrov Kamen, Breza, Obarak, Kupusište, Grdev Potok, Suhi Potok i utrine Kalemi i Jaruga; ispaše su po Turjaku, Dublju i Rašću. Turjak je državna planina „na bolovanju“ (ne pušta se stoka niti se seče drvo).

Starine u selu.

Na vrhu Grume ima ostataka od Velikog Groblja. U njemu se poznaju temelji crkvine. Na Crkvinama u Velikom Lukaru ima ostataka starog groblja, u kome ima temelja od crkvine. I u Dublju, na strani prema Velikom Lukaru, ima staro hrišćansko groblje.

Ime sela, postanak i ostali podaci oselu.

Sada u oba Lukara imaju posebna groblja. Ime selu postalo je po ličnom imenu Lukar, koje je zabeleženo u našim starijim pisanim izvorima. Selo se zaselilo, po predanju, u prvim desetinama 19. veka a 1948. godine oba Lukara imala su 329 stanovnika a Mekinje 135.

Poreklo stanovništva.

Stariji pomuhamedanjeni srpski rodovi su iz raznih krajeva, a hrišćanski su noviji doseljenici.

U Malom Lukaru su:

-Dupljaci,  2 kuće. sišli sa Komina, starinom iz Dupljaka kod pešterskih Korita.

-Saračevići, 4 kuće, su Kastrati iz Bihora; imaju odeljake u Novom Pazaru.

-Plojović, 1 kuća, su od Plojovića u Velikom Lukaru.

-Ugljani, 2 kuće, su od Pljakića iz Ugala na Pešteri, tamo su im krvni rođaci Čelići; neko vreme bili u štavičkim Batragama i Dolovu, ovamo se doselili oko 1900.  godine.

U kraju Muževcu su Kuči:

-Milentijevići,  2 kuće, Sv. Nikola, su doseljeni iz Znuše 1922. godine.

U Velikom Lukaru su:

-Plojovići, 19 kuća, su Kuči, ded iz Bahče kod Rožaja; bili su hrišćani, imaju odeljake „Srbove“ u Drenici i Plojoviće muhamedance u Novom Pazaru.

-Alilovići, 2 kuće, su pomuhamedanjeni Crnogorci iz okoline Ivangrada; u Crnoj Gori imali su krsnu slavu.

-Saračević, 1 kuća, je od Saračevića u Malom Lukaru. Lukarčani u Novom Pazaru su iz Velikih Lukara.

U Mekinjama su:

-Plojovići, 9 kuća.

-Pajević, 1 kuća, si iz Kamešnice na Pešteri, doseljeni 1900. godine.

 -Lakota, 1 kuća, su doseljeni od Sjenice 1905. godine.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Lukare (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Oholje, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Oholje ili „ Olje “ je na blagim stranama razvođa između donjeg toka Lečke Reke i Jošanice.

Tip sela.

Kuće su u plitkim dolinama potoka, podeljene na Gornje Oholje i na Donje Oholje.

Vode.

U selu ima nekoliko izvora na ustavama, koji su u potocima, u Gornjem Oholju tri u Donjem dva. Stoka se poji na potocima, a kada presuše, onda na Jošanici. Potoci su Selimovića Potok, utiče u Kazanski Potok a ovaj u Lečku Reku; Dragunac teče Čuminim Dolom i utiče u Jošanicu. Svi potoci presušuju.

Zemlje i šume.

Njive i livade su niže kuća na mestima: Bijela Njiva, Stublina, Mera, Korita, Petrovača, Bubajlija, Bazve, Acov Jaz, Bajov Ugar, Ornice, Jasike, Bostanište, Tepe, Pasuljište, Gornje Blato s voćkama, Bačila, Debela Brda, Osredak, Ravnine, Ječmište, Ražište, Rakite, Krš i Livadak; šume i ispaše su na Glavici, Rasadištu, Čuminama, Dragincu, Lazovima, Gaju, Kleču, Čardaku, Liješću, Osobinama, Stublini, Jarčevu Dolu, Ulici, Belovlju, Biševskom Potoku, Bihorskom Prlu i po Oholjskim Stranama.

U Gudžalici, u Gornjem Oholju, vadi se glina, pomešana sa sitnim peščarom, za pravljenje zemljanih lonaca i crepulja.

Starine i ostali poaci oselu.

Kao selo „Oholi“ zabeleženo je 1780. godine.  Od starog sela ostalo je hrišćansko groblje u Dolovima i naziv Selište. Muhamedansko groblje je u Gornjem Oholju pored puta. Selo se zaselilo u prvim desetinama 19. veka. Godine 1948. imalo je 172 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

Pomuhamedanjeni rodovi:

-Pejići, 3 kuće, su Kuči doseljeni iz Jarebica y Štavici, starinom su iz „Peja“, po kome su dobili prezime; imaju odeljake u Paralovu i Zaguljači.

-Osmanović, 1 kuća, je starinom iz Karanovca.

-Rašljanin, Suljović, 1 kuća, su od Suljovića u Muru, starinom iz Rasna u Sjeničkom Polju.

-Mekić, Kolašinac, Spahović 1 kuća, je Kuč, otac došao iz Drpa („Drpljana“) u Kolašinu na Tari, oko 1880.  godine.

-Jelačanin, Husović, 1 kuća, su doseljeni iz Jarebica 1932. godine.

Arbanaški rodovi:

-Dizdarevići, 3 kuće, su Klimente, praded se doselio iz štavičkog sela Godova.

-Rašljanin, 1 kuća, su y Donjem Oholju, otac se doselio iz Rasna.

-Murić, Muratović, 1 kuća, su od Murića u Zaguljači.

Hrišćanski rodovi:

-Dišović, Petrović, 1 kuća, je Kuč od Janićijevića u Dedilovu i Dišovića y Grubetiću.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Oholje (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Čašić Dolac, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Čašić–Dolac je na istočnim padinama Bukvara, s kućama koje su niže Prla i Zabele.

Ime sela.

Za razliku od Žiračkog Doca ovaj se naziva Čašić–Dolac po najstarijim doseljenim Čašićima.

Tip sela.

Kroz selo vode dva puta, pored kojih su, u dva niza, podignute kuće. Murovac je kraj sela, a zaselak Golo Brdo je na severnim padinama Tepe (1141 m);  zaselak Brezovica je niže sela na desnoj strani Dolačke Reke.

Vode.

Selo i zaseoci su bogati izvorskom vodom: Naumovića Česma, Mehova Česma, Bijela Česma i Reljča. Stoka se poji po česmama i na izdanima Žujova Voda, Babina Česma i Martina Česma. U Golom Brdu su česme Šlijevnica, Bača, Obadova Česma, sve niže kuća; u Brezovici su Stublina i Mandina Voda, a stoka se poji na Bari u Brdu. Niže sela teče Dolačka Reka, leva pritoka Jošanice.

Zemlje i šume.

Njive i livade su pomešane na mestima: Selište, Sićevac pored reke, Ledenica, Livdruec, Staro Guvno, Košarište, Lopatnik, Podvodnica, Kalemi, Luđa, Stužište, Zenovka, Bučanka, Lemaske Njive, Bežanije, Bahtijarova Rahima, Tarajište, Borina, Debelo Brdo, Belice, Struga, Sovište, Čelište, Timborača, Maslo, Emrovka, Kleče, Lazovi, Borine, Ilidža, Kajgana, Lešće, Vrtača, Vrlača, Emonovka, Klisura, Venovka, Limon, Močila, Toliševac, Crepac, Nedina Kuća, Crkvina, Garulja, Bazve, Zečov Han, Gluhi Laz, Smrdan, Koznik, Župa, Klekovača, Letovina, Medunak, Čalija, Metin Do. U Golom Brdu su: Miholjača, Šljivica, Duhanište, Selište, Repište i Rovine niže kuća; utrine, šume i ispaše su po brdima: Kano (Kaljavo) Buče, Rašće, Paljevina, Rasadište kod Mehove Česme, Golinek niže Brezovice, Kruševlje, Orlujak, Tepe, Dudulice, Salkov Stan na Stružištu, Orahovina, Mačji Laz, Gaj, Višnjica, Guče, Zabrdnjak, Kolo, Stojanov Vrt, Klik, Bukovik, Abazov Do, Lepavina. U prisoju Dolačke Reke je hrastovina a u osoju bukovina.

Starine u selu i groblja.

U selu ima dva stara groblja, jedno je na Teferiču, vrhu brda Tepe, a drugo na Kršu. Golo Brdo i Komine imaju zajedničko groblje, a Brezovica i Čašić-Dolac imaju posebna groblja.

Postanak sela i zaselaka.

Naselje Golo Brdo spomenuto je oko 1316. godine. Za mesto Bežanije kazuje se, da su se nekada Čašić-Dolci tukli s Radujovčanima oko ispaša, pa su se noću krili u brda, bojeći se napada i osvete. Selo su osnovali Hoti Čašići krajem 17. veka, Brezovicu pomuhamedanjeni Martinovići iz Crne Gore u početku 19. veka, a Golo Brdo zaselilo se tek krajem 19. veka. Godine 1948. Čašić-Dolac je imao 243 stanovnika

Poreklo stanovništva.

-Čašići, 13 kuća, Numanovići, 10 kuća, Aljevići, 6 kuća,  su poreklom iz severne Albanije.

-Dupljak, 1 kuća, je od Dupljaka u Kominama.

-Košyta, 1 kuća, je Klimenta iz Vuče u Štavici.

U Golom Brdu su:

-Novalići, 4 kuće, su Kuči iz Godočelja u Gornjem Bihoru, doseljeni oko 1880. godine, bili neko vreme u Lagatoru kod Ivangrada.

U Brezovici su:

-Martinovići, Kolašinci, 5 kuća, su doseljeni iz Kolašina na Tari, pre toga bili u Bukovici kod Rožaja.

-Naumovići, po kojima se naziva Naumovića Česma, odselili se u Toplicu.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Čašić Dolac (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Blaca, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Blaca je malo naselje u proširenoj čelenci Blackog Potoka, najniže leve pritoke Smolućke Reke, a neposredno pod razvođima Međugora, Glavice i Stanovišta, koja dele vodu Slatinskoj Reci i Sebečevki.

Tip sela.

Kuće su pored glavnog seoskog puta koji vodi obodom terase.

Vode.

Ima izvor Rugovku i bunar. Malih izvora ima gotovo svaka kuća, ali oni presušuju. Stoka se poji barama koje postaju od izvora i od izdani u planini.

Zemlje i šume.

Njive su niže kuća i one su vrlo slabe, jer su na visini od preko 800 m. Niže njiva su senokosne livade, a dalje niz potok je kržljava hrastova šuma; pored Smolućske Reke su najbolje njive i livade i vodenice; ispaše su u uskoj dolini i po stranama brda i Česti; oko kuća ima malih voćnjaka.

Starine u selu.

U Blaskoraću ima ostataka „latinskog groblja“, u kome se poznaju temelji od crkvine; Drugo staro groblje „latinsko“ na rtu kose, na kome se održalo oko stotinu grubo klesanih nadgrobnih ploča. Oba stara groblja su niže Česte. Treće staro groblje je na razvođu Vračevca.

Ime, postanak i ostali podaci o selu.

Sadašnje muhamedansko groblje je na ledini nedaleko od kuća. Naziv naselja je srpski, postao po mnogim „barama“. Zabeležen je pred kraj 13. veka. Današnje selo zaselilo se u drugoj polovini 19. veka kao raselica Braniševa na mestu stočarskih stanova. Godine1948. u njemu je bilo 148 stanovnika:

Poreklo stanovništva.

-Murići, Halkovići, Hazavuci, 12 kuća, su poreklom iz Grahova kod Rožaja, ovamo došli iz Braniševa.

-Hot, jedna kuća, ded mu se prizetio u Muriće.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Blaca (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gluhavica, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Gluhavica je u gornjoj dolini Sebečevke, na osojnoj strani Ostrog Vrha.

Tip sela.

Kuće su grupisane po rodovima u posebnim mahalama: Kukića Mahala u sredini sela, Prenča Mahala u vrhu sela, Azemovića Mahala u severnom delu sela, Bošnjačka Mahala u istočnom kraju, Odžiska Mahala i Babićska Mahala; najviši kraj sela su Kuti.

Vode.

Selo ima dobru izvorsku vodu: Stublina i Česma u Prenči Mahali, Dublje u Redžijskoj Mahali, Barina u Odžiskoj Mahali, Ademova Voda u Bošnjačkoj Mahali i najbolji izvor Husina u Prenča Mahali. Potok presušuje, s proleća je plahovit.

Zemlje i šume.

Pošto su njive slabe rodnosti, to se Gluhavičani bave stočarstvom. Najbolje su njive pored korita Sebečevke na mestima Lugovi, Ćomka, Luke, Ledine, Lazine, Ornice i Baštine; niže kuća su Beševka, Drača i Tutića Njiva (Tutići se negde odselili). Na mestu Ćumurnjači „palio se ćumur“ (drveni ugalj). Nove krčevine su po stranama brda; šume i ispaše su po Račevcu, Gurini i Husini, Velikom Kapavcu, Poljaku poviše kuća Kukića, Ostrom Vrhu i u Dublju.

Ime sela.

Ime selu je srpsko, staro, postalo po „glušnom“ mestu, tj. onom koje je zavetrini, zaštićeno od vetrova. Takvo mesto moralo je biti u dolini, na mestu današnjih Crkvina. Položaj današnjeg sela nije „glušno“, pa se, prema tome, ime srednjovekovne Gluhavice prenelo na današnje selo. Kao Gluha Vas zabeleženo je oko 1316, 1330. i 1396. godine. Tada je Gluhavica bila rudarsko nalje na mestu Crkvina.

Starine u selu, postanak i istorijat.

Alije i u današnjoj Gluhavici bilo neko srednjovedovno naselje ili kraj stare Gluhavice, koje se spominje u Sopoćanskom pomeniku. Od njega su ostala tri stara groblja, među njima verovatno i groblje aseljenih rudara. Jedno staro hrišćansko groblje je u Prenča Mahali, od kojega nema vidnih ostataka; drugo je bilo na Ćafi, na kome i sada ima nadobnih ploča; treće je bilo u potoku niže Prla. Bektašev Grob na Vratnicama je iz nedavne prošlosti.

Današnje selo zaselili su Kuči Alilovići oko sredine 19. veka. Neko starije muhamedansko naselje prethodilo je današnjem. Ostataka tog starog muhamedanskog naselja ima na nekoliko mesta: na vrhu Račevca je staro muhamedansko groblje, u selu na mestu Orahu je drugo staro njihovo groblje, u kome se i sada kopaju muhamedanci; na Ostrom Vrhu ima vidnih ostataka gradine, kod koje su čobani nalazili novac od bakra. Selo je imalo 1948. godine 90 stanovnika:

Poreklo stanovništva.

-Alilović, 1 kuća, je Kuč, prešao iz susednih Kovača oko 1850. Godine.

-Babići, 3 kuće, su od Kuča Babića u Nadumcima.

-Bronja, 1 kuća, je doseljen iz Sebečeva 1913. godine, starinom iz pešterskog Ramoševa.

-Plojović, Šemović, 1 kuća, je dovodak iz Velikog Lukara 1915. godine.

-Bošnjaci, Alilovići, 2 kuće, su doseljeni iz Bosne 1879, godine; šest njihovih porodica odselilo se 1920. godine  u Tursku; odeljaci su Murović i Alilović u Varevu.

-Koca, 1 kuća, je Hot iz Bujkovića u Štavici, došao odivi u kuću.

-Škrielji su doseljeni iz štavičkog Dobrog Duba, starinom iz „Morine“ u Albaniji (znaju da su im preci bili katolici).

-Redžići, 3 kuće su na Ledinama;

-Hodžići, 4 kuće, su na Ornicama;

-Kukići, 4 kuće, su pod brdom Poljakom;

-Matare 2 kuće, i Prenče (imaju odeljake u Novom Pazaru), Azemovići, 10 kuća, su sa kućama niže Ostrog Vrha:

Svi su oni doseljeni oko 1870. godine iz Smoluće.

Gluhavičani i Kurtovići u Novom Pazaru su iz Gluhavice.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo stanovništva, selo Gluhavica (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Kovači, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Kovači su u izvorišnoj čelenci Sebečevke, odnosno njene desne sastavnice Kovačke Reke.

Tip sela.

Kuće su u podnožjima dolinskih strana, raspoređene po mahalama: Rijeka, Ćosovska Mahala, Džafer, Bare, Tabačka Mahala i zaselak Kaluđeri („Kulunđeri“).

Vode.

Upotrebljava se izvorska voda, jer je ima u izobilju: Elezovka u Bučju, Zekovića Česma u Barama, Lastaruša, Kroni i Memetit (Memedova Česma) u Džaferu, Lastaš u Metaljičkom Potoku, Vrelo i Stublina. U Kaluđerima ima česma, tri stubline i bara za stoku. Kroz selo protiču Rijeka (Kovačka), Suhi Potok, Džafer-Potok i Metaljički Potok.

Zemlje i šume.

Njive i livade su slabe: Do, Brdo, Kruške, Njive kod Česme, Kolovoz (brdo), Papradljivac i Lazine; pasišta i šume su u planini Prevali i Mađeru.

Ime i postanak sela.

U dolini Kovačke Reke ima na tri mesta stare rudarske šlaknje. Tu su bili stari rudarski samokovi, pa je po kovačima u njima selo dobilo ime, koje se spominje u Sopoćanskom pomeniku. Današnje selo osnovali su doseljeni hotski rodovi u početku 18. veka. Godine 1948. u Kovačima je bilo 294 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

U Rijeci su hotski rodovi:

-Mustafići, 2 kuće;

-Zekavić, 1 kuća i:

- Hamzić, 1 kuća.

U Tabačkoj Mahali su:

-Tafilovići, 3 kuće, Radetinac, 1 kuća, su doseljeni iz rožajske Radetine.

U Ćosovićskoj Mahali su:

-Ćosovići, 8 kuća, su doseljeni iz pešterskog Braćaka.

-Lotinac, 1 kuća, je Klimenta, prešao 1929. godijne iz Kruševa, predak potiče iz Ulotine u Polimlju.

U Kaluđerima su:

-Ujkanovići, 3 kuće, Hajdinovići, 2 kuće, su Hoti iz pešterskih sela.

U Barama su:

-Zekovići, 2 kuće su Hoti, i oni su po predanju najstariji u selu.

U Džaferu su:

-Omerovići, 3 kuće, Vejsilovići, 4 kuće, su Hoti iz pešterskih sela.

-Bišević, 1 kuća, je Hot, predak iz rožajskog Biševa.

Pomuhamedanjeni srpski rodovi:

-Kučevići, Petlače, 1 kuća, je prešao iz Piskopovca 1920. godine.

-Kučević, Paučinac, 1 kuća, je došao odivi u kuću iz rožajskih Paučina.

-Čmanjak, 1 kuća, se doselio iz štavičkih Čmanjaka 1900. godine.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kovači (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Nadumce (po knjizi Nadumci), opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Naumce su na prisojnoj strani Mačkovice, s kućama po rečnim terasama.

Vode.

Selo obiluje izvorskom vodom: Joše, Ledine, Pijeska, Hamidova Stublina  i stublina Hamzača. Arnautski Potok izvire iz Bojišta, utiče kod Crkvina u Kovačku Reku.

Zemlje i šume.

Njive su slabe, unekoliko bolje pored reke, jer se navodnjavaju; ima ih i na mestima Fetahovo Guvno, Liješće i kod Vlaškog Groblja poviše sela; ispaše i šume su po Ravniku, Trijebežini, Gluhčevoj Pčeli, Debelom Brdu, Todorovu Brdu i po Ćafi.

Ime sela.

Po položaju sela „nad humkama“ postalo je ime Nad(h)umci. Humke su postale prirodnim klizanjem zemljišta prema koritu Sebečevke.

Starine u selu.

Staro Vlaško Groblje, niže Trijebežine, nema ostataka, sem imena. U Arnautskom Potoku, niže Ravnina i Prla, ima staro „latinsko“ groblje s „mezarovima“ (nadgrobnim kamenjem). Muhamedansko groblje je nedaleko od kuća, poviše Ledina.

Postanak sela.

Po predanju selo su zaselili hrišćani u početku 18. veka. Poslednji stari  rodovi odselili su se krajem 19. veka. Uspomena na njih ostala je samo u nazivu Todorovo Brdo. Godine 1948. selo je imalo 150 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

- Radonjice, Arslanovići, 23 kuće, su Kuči, odeljaci rođaka u Plavu i Gusinju, starinom iz Morače (tamo bili uskoci).

-Babić, 1 kuća, je Kuč, otac iz rožajskog Biševa, doselio se 1910. godine;  ima odeljaka u Gluhavici.

-Kolašinac, 1 kuća, je ušao odivi u kuću 1916. godine, otac je poreklom iz Kolašina na Tari.

-Preljić, 1 kuće, je Kuč, doseljen iz Ervenice u Štavici 1924 godine. Otac poreklom iz štavičkih Dolova.

-Škrielj, 1 kuća, je arbanaški rod iz štavičke Šipče.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Nadumce (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Piskopovce, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Piskopovce je u prisoju Turjaka, sa obe strane Šaćirova Potoka, desne pritoke Sebečevke.

Tip sela.

Kuće su grupisane po srodničkim rodovima, od kojih se jedan kraj naziva Trapolje.

Vode.

Voda se upotrebljava sa nekoliko izvora i česama, od kojih su najbolje česma Markovac i Voda u Jelinom Dolu. Između sela i planine Borovnjaka je izvor Šemova Voda, a niže planine Crvljivca ističe Vrelo. U Borovnjaku su Hajdučka Voda pod Markovicom, Babova Voda, Majkina Voda poviše Doca, Velika Voda i Studenac pod Turjakom.

Zemlje i šume.

Njive su zbog visinskog položaja, slabe na mestima: Ornice, Bare, Brdo, Kadijača, Rakića Brdo i njive kod Vode. Među njima ima senokosnih livada; ispaše i šume su po Turjaku, Borovnjaku, Crvljivcu, Dubravi, Jeleni, Ganića Brdu i na Gudžalištu.

Starine u selu.

Između Piskopovca i Pokrvenika, pored puta kod vrtače, ima ostataka Crkvine. Izuzetno od drugih crkvina ona je okrenuta u pravcu sever–jug, što je uslovio položaj mesta. I u Starom Selu održale su se zidine porušene crkvice. Staro selo bilo je na Duvarinama pod Turjakom, pa se pomestilo u župnije Trapolje. Tu je sadašnje muhamedansko groblje.

Ime selu.

Ime selu postalo je od „biskup“, koje se izmenilo u „piskop“ i Poskopovce („piskoupija“ zabeleženo je u izvorima 13. veka).

Postanak sela.

Po predanju selo se zaselilo oko sredine 19. veka, a 1948. godine imalo je 182. stanovnika.

Poreklo stanovnika.

Pomuhamedanjeni srpski rodovi:

-Novalići, Novovići, 2 kuće, su Kuči.

-Petlače, 3 kuće, su Kuči, bili u Jošanici i Sebečevu u kome su primili muhamedanstvo, pa prešli na dobijenu zemlju; imaju odeljake u Novom Pazaru.

-Biorac, 1 kuća, otac se doselio iz Bihora.

-Traponje, 5 kuća, su Kuči, bili u Pokrveniku, ovamo došli oko 1870. godine; imaju odeljake u Novom Pazaru.

-Draga, Dražanin, 1 kuća, je Kuč, doseljen iz Sebečeva 1913. godine.

-Jablaničanin, 1 kuća, je od istog roda u Kutima.

Pomuhamedanjeni arbanaški rodovi:

-Lotinci, 2 kuće, su Klimente sa Peštera.

-Oćanin,1 kuća, je Hot iz susednog Kruševa.

-Paljevac, 1 kuća, je Hot iz štavičkog Paljeva.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Piskopovce (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Pokrvenik, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Pokrvenik je u dolini Pokrveničkog Potoka, koji utiče u Sebečevku niže Gluhavice.

Tip sela.

Kuće su sa obe strane seoskog puta grupisane na Gornju Mahalu, Donju Mahalu i na Rijeku.

Vode.

U svakoj mahali ima po jedna česma. Stoka se poji na Smail–Bašinoj Vodi, Bilalovoj Vodi, Ciganskoj Vodi i Kokinoj Vodi.

Zemlje i šume.

Usled priličnog visinskog položaja seoskog potesa njive su slabe pa se stanovništvo bavi stočarstvom, manje zemljoradnjom. Njive i senokosne livade su na mestima: Zabeo, Kaluđerovac, Solila, Božilovica, Lanište u Srednjem Potoku, Milanovo Selište niže Crkvišta, Neškov Laz i Petrov Laz su prema Piskopovcu, Dobriš poviše Crkvišta, Klanac niže kuća, Džeferdarova Livada, Velike Kućetine pod Mačkovicom, Srndać, Butkovina; ispaše i šume su po Turjaku, Markovici, Obradovu Potoku, Bukvaru, Todorovu Brdu, Cijepcu, Kočaku i Borovnjaku na kome ima malo „jezero“.

Ime sela.

Jedno mesto niže sela, prema Sebečevu, naziva se Krvine, po kome je selo dobilo naziv.

Starine u selu i istorijat.

Na Ciganskom Groblju, kod Bojišta, nema vidnih ostataka od groblja. Usred sela Crkvina, u kojoj ima temelja crkve i grobova oko nje. U temeljima jedne stočarske zgrade uzidan je nadgrobni kamen s natpisom, po kome se doznaje, da je uzet s groba seoskog kneza Josifa iz 18. veka. Ime sela zabeleženo je u Sopoćanskom pomeniku i 1711. U Donjoj Mahali kod česme jedno mesto naziva se Crkvište. U selu se održao „grčki“ bunar. Pod Međama poznaju se „skladovi“ napuštenih njiva „srbovskih“ (srpskih).

Postanak sela.

Hrišćansko selo raselilo se krajem 17. veka, a sadašnje se zaselilo u početku 18. veka. U selu ima dva muhamedanska groblja. Rod Čokrlije ima svoje posebno groblje, a svi drugi imaju zajedničko groblje. Godine 1948. u selu je bilo 338 stanovnika:

Poreklo stanovništva.

-Skarepi, 6 kuća, su od Kuča Ganića, preci iz Zeleni kod Rožaja, u kome i sada imaju krvne rođake; imaju odeljake u Fiulju kod Sjenice, odakle su jedni prešli u Novi Pazar.

-Babinići, 2 kuće, su Kuči, stariji doseljenici.

-Traponja, 1 kuća, je Kuč.

-Čokrlije, 6 kuća, su Kuči, doseljeni iz Čokrlija kod Rožaja,

-Bihorac, 1 kuća, je Kuč, doseljen iz Bihora 1913. godine.

-Udovići, 7 kuća, su su Šaljani, doseljeni iz štavičke Žirče.

U Rijeci su:

-Biševci, 7 kuća, su Kuči.

-Crnovršani, 2 kuća, su Kuči, doseljeni iz Crnog Vrha kod Ivangrada.

Napomena:

Po R. LJ. Pavloviću u kopaoničkoj Jošanici ima naselje Pokrvenik, koje su zaselili Radovanovići (sv. Vrači) iz Pokrvenika „od Novog Pazara“ pre dvesta godina.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Pokrvenik (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Raduhovce, opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Rašthovce, „ Rauohovce “ je planinsko selo u izvorišnoj čelenci Sebečevke, a u sklopu brda Bukvara, Piskava Laza, Haskova Laza, Hajrata. Berima, Kolovoza i Mačkovice.

Tip sela.

Kuće su na desnoj strani rečice Metaljice. Mahala Rosulje je na levoj strani Metaljice.

Vode.

Selo ima dobru izvorsku vodu: Sejdovača, Ševarka, Česma poviše džamije, drugaje niže džamije, Vrelo niže Bojišta, Stublina kod Čajirova, Ilidža, Berimska Česma, Hajrat i drugi manji izvori. Kroz selo protiče Isov Potok i Metaljica, a niže sela je Kovačka Reka.

Zemlje i šume.

Njive su okućnice i po stranama brda, livade u dolinama potoka. Mesta s njivama su: Garište, Crkvište u Isovu Potoku, Selište poviŠe džamije, Ornice, Borisavac, Berim (sa šumom), Metaljice, Kopšt (Vrt), Dužica, Njutaja, Zabeo, Grablje i Ćafa; livade; Ravan, Ramove Livade, Boškov Do, Božova Livada, Bojište, Buče, Samokovo. Dragujevac, Čajirovi, Metiljave Livade. Okućnice su pod voćnjacima i s baštama, a više kuća su privatne šume.

Starine u selu.

Na Dudulicama ima starih rudarskih okana. U samokovu ima povelika gomila rudarske šlaknje. U Crkvištu se jedva poznaju temelji od crkvine. U Lukama bilo je „latinsko“ groblje. Po njivama se razoravaju temelji zidanih zgrada s malterom. Džamija je u Donjem kraju sela, jedina u okolini. Tu je i današnje groblje.

Ime i postanak sela.

Po predanju selo se nazvalo što se narod posle nekog „zla vremena radovao selametu“. Ime je zabeležno 1711. Današnje selo osnovali su u početku 18. veka pomuhamedanjeni srpski rodovi iz Radovovca, kod užičke Požege, i dali mu ime po selu odakle su došli. Godine 1948. u njemu je bilo 443 stanovnika:

Poreklo stanovništva.

Hoti:

-Husovići, 11 kuća, Hajdinovići, 6 kuća, Sejdovići, 3 kuće, Ejupovići – Aždarevići, 4 kuće, Bašići, 8 kuća, preci im se doselili pre sedam „pojaseva“ iz Albanije (Bašići su prešli iz susednih Kovača).

Klimente:

-Binjoši, 1 kuća, su Lotinci iz Bukovice kod Rožaja 1905.  godine.

-Čmanjci, 3 kuće, su doseljeni iz Čmanjaka u Kolašinu na Ibru.

-Čolović, 1 kuća, je Šalja, doseljen iz Smoluće 1915. godine.

-Dupljak, 1 kuća, je doseljen iz Banje kod Novoga Pazara 1925. godine, starina u pešterskim Koritima.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Raduhovce (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Ruđa (po knjizi Ruđe), opština Tutin – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Ruđa je planinsko selo na presedlini Krošanja i Krštine, s kućama oko izvorišta karsnog potoka Podujeva, podignute po srodničkim grupama. Kraj sela naziva se Krš.

Vode.

Hajdučka Voda je s koritom za stoku, Bara izvor kod Alilovića kuća, Bukovik kod Suljovića kuća i Avdovka kod Šaćirovića kuća.

Zemlje i šume.

Ima malo ziratne zemlje. Njive su male na Ravni usred sela, Krčevinama i Lazu; livade su niže kuća: Podujevo, Krština, Selište, Divljake, Ševarika, Krš i Lokva na Žarima; ispaše su po Plandištu, Selištu, Rašću, Buču, Rupama i po planini Ljeskoviku.

Starine u selu.

U selu ima na više mesta starih rudarskih okana zasutih zemljom, samo u Podujevu ima ih 15. Zemljište na Rupamaje izrovljeno na dosta mesta u obliku vrtača, ispunjene vodom, u čijem glibu strada stoka.

Ime, starine i postanak sela.

Selo se nazvalo po ostacima iskopane rude. U kraju Kršu je poveliko „grčko“ groblje. Današnje selo zaselilo se u prvoj polovini 19. veka. Godine 1948. imaloje 158 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

-Alilovići, 4 kuće, su od istog roda u štavičkim Konićima, Žirči i Plenibabama.

-Suljovići, 8 kuće, Šaćirovići, 8 kuća, su iz štavičkih sela.

Sva tri roda su Šaljani.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Ruđa (Tutin) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Sebečevo, Grad Novi Pazar – Raški okrug. Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Sebečevo je najveće naselje u predelu. Ono je, s potesom, u srednjoj i donjoj dolini Sebečevke, s kućama na obe strane reke, grupisane po mahalama: Gornje Sebečevo niže Turjaka (hrišćani nazivaju planinu Markovina, a muhamedanci kazuju, da je to deo Turjaka); Ganića Mahala s kućama na rečnoj terasi s desne strane reke; kraj Grnčari su u jugoistočnom delu naselja, a Kraj Kuti su s kućama niže razvođa na Vračevcu (muhamedanci je nazivaju: Račevac); kraj Krivajaje niže Kuta s kućama sa obe strane reke; kraj Bubregoviće je između reke i Velikog Vrha; kraj Vračevac je niže planine istog imena, poviše Beleškovine; Potok Mahala ili Beleškovima je pored peke; kraj Smakoviće je na rečnoj terasi na desnoj strani reke; Zelenoviće je između reke i Velikog Vrha; Spužaniće je najniži deo naselja sa obe strane reke.

Vode.

Voda se uzima sa izvora, stublina i ustava. Marinovići u Krivaji i u Bubregoviću imaju po česmu. Stoka se poji na potocima i reci. Na Sebečevki ima nekoliko poredovničkih vodenica, od kojih je najveća Čekrlijska u Beleškovini.

Zemlje i šume.

Njive su u okućnicama i na stranama pobrđa, ali su plodnije one pored reke, jer se navodnjavaju; šume se neprestano krče i pretvaraju u ziratnu zemlju; ispaše su po Vračevcu, Velikom Vrhu, Turjaku, Gradini, Lovištu, Ravnom Gaju i Bačvaru.

Istorijat i starine u selu.

Sebečevo i Bubregovići zabeleženi su u Sopoćanskom pomeniku. Ostataka starih naselja ima na nekoliko mesta. U Bubregoviću je, pod Paljevskim Brdom, hrišćansko groblje s temeljima crkvine. U Ganića Mahali ima duvarina i temelji od crkvine na Grobljištu. U Gornjem Sebečevu jedva se poznaju temelji od crkvine. U Spužaniću jedno mesto naziva se Velika Crkvina, a drugo je Mala Crkvina, na kojima nema vidnih ostataka crkava.

Ostali podaci o selu.

Sebečevo, bez Bubregovića, imalo je 1948. godine 697 stanovnika, a Bubregoviće 137.

Poreklo stanovništva.

U Zelenoviću su:

-Zelenovići, 5 kuća, Sv. Luka,  su Rovčani; zovu ih Erama, jer su neko vreme bili u zbegu među Starovlašanima, pa se povratili.

-Milosavljevići, 4 kuće, Radovanovići, 2 kuće, Đurđevdan,  su Drobnjaci, stariji doseljenici.

-Mihailović, 1 kuća, Sv. Arhanđeo,  je Vasojević.

U Spužaniću su:

-Zelenović, 1 kuća.

-Pantovići, Sretenovići, 4 kuće, su od Mihailovića u Zelenoviću.

-Novović, 1 kuća, Lesendra, je Vasojević, iz Brusnika u Starom Vlahu, doseljen 1925. godine.

U Bubregoviću su:

-Zelenović, 1 k.

-Marinkovići, 2 kuće, Đurđic,  su Drobnjaci, od Mihailovića u sopoćanskom Zabrđu; imaju odeljake u Orahovu u Podbukoviku.

-Pavlovići, 2 kuće, Sv. Jovan, su doseljeni iz susedne Slatine 1921. godine, starinom iz rožajske Bukovice; imaju odeljake u Novom Pazaru.

U Ganića Mahali su:

-Zelenović, 1 kuća i:

-Novović, 1 kuća.

U Krivaji  su:

-Marinkovići, 3 kuće, su od Marinkovića u Bubregoviću.

U Gornjem Sebečevu su:

-Starovlašani,  2 kuće, Sv. Nikola, su doseljeni iz Starog Vlaha.

Pomuhamedanjeni rodovi:

U Ganića Mahali:

-Ganići, 7 kuća, su Kuči, prešli iz Piskopovaca, preci došli iz Plava.

-Čmanjak, 1 kuća, je doseljen iz Čmanjaka na Ibru.

-Crnovršanin, 1 kuća, su iz iz rožajskog Crnog Vrha, doseljeni 1908. godine, predak iz pećke Jablanice.

U Beleškovini su:

-Ganići, 2 kuće.

-Mekić, 1 kuća je Kuč, od Mekića u Roginju.

-Crnovršani, 4 kuće, su od Crnovršana u Ganić Mahali.

U Gornjem Sebečevu su:

-Bačevci, 4 kuće, su Kuči iz rožajskih Bačevaca; krvni rođaci hrišćanima Bačevcima u Supnju kod ušća Raške i pomuhamedanjenim Eminovićima u Smolući.

-Biševci, 5 kuća, su Kuči, iz rožajskog Biševa, doseljeni 1903. godine.

-Biševci drugi, Mukovići, 2 kuće, su doseljeni iz Biševa, starinom iz okoline Kragujevca; imaju krvne rođake Mukoviće u deževskom Miščiću.

-Lotinci, 3 kuće, su doseljeni iz Ulotine na Limu.

-Dolovac, 1 kuća, je Kuč, iz Štavice, doseljen 1913. godine.

U Vračevcu su:

-Gusinjac, 1 kuća, je Kuč. doseljen iz susedne Slatine, otac poreklom iz Gusinja.

-Šipčani, 3 kuće, su Kuči iz štavičke Šipče,  u pešterskom Suvom Dolu.

U Bubregoviću su:

-Mekići, 3 kuće, su Kuči od Mekića u u Beleškovini.

-Hamzagić, 1 kuća, je doseljen iz Tutina oko 1900. godine.

U Krivaji su:

-Kučevići, 2 kuće, su doseljeni iz Bijelog Polja, 1916. godine.

U Smakoviću su:

-Smakovići, Brunčevići, 6 kuća, su stariji doseljenici nepoznatog porekla.

-Hamzagići, 2 kuće, su od Hamzagića u Bubregoviću.

-Kačar, 1 kuća, je Kuč iz rožajske Bukovice, doseljen 1917. godine.

U Kutima su:

-Crnovršani, 6 kuća, su od istog roda u Ganić Mahali.

-Jablaničanin, 1 kuća, je doseljen iz rožajske Jablanice, 1924. godine.  Kuči Komatine odselili se u Novi Pazar.

-Dizdarević, 1 kuća, su Klimente u Bubregoviću, doseljeni iz štavičkog Godova.

-Murić, Jablaničanin, 1 kuća, je doseljen iz rožajske Jablanice oko 1890. godine.

*

Poreklo stanovništva naselja Bobovik (po knjizi Bobivik), sada u sastavu sela Sebečevo. 

Položaj i tip naselja.

Bobovik je na desnoj strani Sebečevke, nedaleko od njena ušća u Rašku, sa kućama na pobrđu između Gradine i Velikog Vrha (1080 m).

Vode.

Izvorske vode ima u izobilju: Preobraženje, Glava poviše kuća, Kladenac niže kuća i tri česme u selu nemaju nazive.

Zemlje i šume.

Njive i livade su na Dobroj Strani, Padini, Krčaniku i njive u lugovima pored Raške; ispaše i šume su na Zlatarevini i po Velikom Vrhu.

Starine, ime i ostalipodaci o naselju.

Ostataka od starog groblja i crkvine ima na Crkvini u potesu. Tu se sada kopaju hrišćani. Muhamedansko groblje je na desnoj strani puta Novi Pazar—Sopoćani. Rod Murići se kopaju na posebnom mestu, jer su arbanaškog porekla. Naziv sela postao je po svoj prilici po ispupčenom položaju na kome je bilo staro naselje;  Godine 1948. selo je imalo 270 stanovnika.

Poreklo stanovništva.

Pomuhamedanjeni rodovi:

-Brunčević, 1 kuća, su Kuči.

-Šekovići, 3 kuć, (pod jednim krovom), su Kuči, doseljeni iz Biševa kod Rožaja.

-Biševci, 7 kuća, su Kuči iz Biševa; krvni rođaci su im Biševci u Jerki i Veveru.

-Osmanovići  su se odselili se u Novi Pazar.

Hrišćanski rodovi:

-Radović, 1 kuća, Sv. Arhanđeo, je Vasojević, doseljen iz Bašče kod Rožaja 1920. godine.

-Vukićević, 1 kuća, Lesendra, je Vasojević, doseljen iz Erčega u Starom Vlahu, 1923. godine.

-Palibrci, 2 kuće, Sv. Jovan, su doseljeni iz Erčega.

-Marsenić, 1 kuća, Sv. Arhanđel, je Vasojević doseljen iz Marsenića Rijeke 1925. godine.

-Vukašinović, 1 kuća, Sv. Jovan, je doseljen iz Gleđice u Starom Vlahu 1929. godine.

*

Poreklo stanovništva naselja Roginje, sada u sastavu sela Sebečevo.

Položaj i tip naselja.

Roginje je u prisojnoj čelenci seoskih potoka, koji kod Bajevice utiču u Jošanicu. Opkoljeno je Velikim Vrhom, Vragolijama i Crvenom Stranom. Jedan kraj sela naziva se Grnčari, u kome je staro stanovništvo izrađivale zemljane „grnce“, po kojima je kraj dobio naziv.

Vode.

Selo obiluje izvorskom vodom: Belan pored „nade“, Kahrovača, Barnik i česma kod Krša. Stoka se poji na potoku.

Zemlje i šume.

Njive su srednje rodnosti na mestima Razbojištu, Jasiku, Brednji, Daništu, Maloj Bakči, Čajiru; livade su u Jerebazu (Krušaku) i Džakovske Livade kod Česme; šume i ispaše su na Velikom Vrhu, Vragolijama i dolini potoka.

Ostali podaci o naselju.

Od starog sela ostalo je groblje „vlaško“ s temeljima od crkvine. Po natpisu na nadgrobnom kamenu Pauna Jankovića, Roginjca iz 1817. godine, sahranjen kod Petrove Crkve, doznaje se, da je Roginje bilo u prvoj polovini 19. veka hrišćansko selo.

Poreklo stanovništva.

Srpski rodovi:

-Bugarići, 2 kuće, su iz Bugarića na Ibru, doseljeni oko 1840. godine.

-Međedovići, Bihorci, 2 kuće, su doseljeni iz Bihora oko 1850. godine.

-Dražanin, Čolaković, 1 kuća, je Kuč, doseljen iz rožajske Drage; od njih su Čolakovići u Paralovu, Goševu i Žiračkom Docu.

-Mekići, Kolašinci, 2 kuće, su rod Mekićima u Žiračkom Docu i sebečevskim Bubregoviću i Beleškovini, predak je poreklom iz ibarskog Kolašina a starinom od Gusinja.

U kraju Grnčarima su:

-Biševci, 2 kuće, su Kuči, doseljeni oko 1850. godine.

-Biševac drugi, 1 kuća, je Kuč, doseljen iz Lukocreva 1930. godine.

-Petlače, 2 kuć, su Kuči, doseljeni iz Piskopovaca.

Arbanaški rodovi:

-Džakovci, 2 kuće, su doseljeni iz Džakova (Žakova) kod Istoka u Metohiji.

-Paljevac, 1 kuća, je Hot, otac se doselio iz štavičkog Paljeva.

-Murići, Jablaničani, 5 kuća, su doseljeni iz rožajske Jablanice oko 1900. godine,  od njih su Murići u Bubregoviću.

IZVOR:  Prema knjizi Petra Ž. Petrovića „Raška“ – izdanje 2010. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Sebečevo (Novi Pazar) appeared first on Poreklo.

[caption id="attachment_66149" align="alignright" width="219"] Milenko Braković[/caption]

Na dan 7. jula 1941. godine ubijen je žandarmerijski kaplar Milenko Braković iz gružanskog sela Donja Vrbava.

Zadojen komunističkom mržnjom prema svemu što je srpsko, prema Kraljevini Jugoslaviji, Žikica Jovanović Španac, ubio je na seoskom vašaru u Beloj Crkvi kod Valjeva žandarmerijskog kaplara Milenka Brakovića i žandarmerijskog narednika Bogdana Lončara. Ovim ubistvima ni krivih ni dužnih srpskih žandarma, pokrenut je građanski rat u bivšoj Kraljevini Jugoslaviji.

Brakovići potiču iz bratstva Batronožića i svi su potomci Braka koji je živeo od 1625. godine do 1706. godine. Za Braka se zna da potiče od loze Vuka Brankovića, srpskog junaka koji je učestvovao u boju na Kosovu protiv Osmanlija i u njemu komandovao desnim krilom srpske vojske, a kasnije, nakon pada srpske države pokušao da se odupre Osmanlijama i očuva nezavisnost svoje oblasti. Brakovići su se u gružansku Donju Vrbavu doselili ili 1730. ili 1804. godine.

Milenko Braković je rođen 1904. godine u Donjoj Vrbavi, od oca Koste i majke Jovanke. Imao je još dva brata i tri sestre. Milenko je odrastao u siromašnoj porodici. Od detinjstva je patrijahalno vaspitavan i krasile su ga sve vrline čestitog srpskog seljaka pa je bio cenjen i poštovan u svojoj Vrbavi. Na početku Drgog svetskog rata je službovao u Zavlaci kao žandarmerijski kaplar. U Zavlaci je imao i verenicu, ali je svadbu odložio zbog početka rata i okupacije.

Snove, nadanja i život mladog Milenka Brakovića prekinuo je pucanj iz puške Žikice Jovanovića Španca. Dogodilo se to u ponedeljak, 7. jula 1941. godine, na Ivanjdan, u Beloj Crkvi kod Valjeva. Tog dana je trebao da se održi vašar, kao i decenijama unazad. Međutim zbog ratnog stanja, nakon liturgije u crkvi, predsednik opštine i seoski starešina saopštili su narodu da vašara neće biti. Narod se ubrzo razišao, ali oko kafene je ipak ostalo okupljeno oko stotinak meštana.

Oko pet sati popodne, kod kafane se pojavila grupa od oko petnaestak  dobro naoružanih partizana, pripadnika Rađevačke čete. Prisutnim meštanima se obratio tamošnji opančar, komunista Bogoljub Rakić, koji je reč dao političkom komesaru Žikici Jovanoviću Špancu. Španac je u svom govoru veličao boljševičku revoluciju i Staljina. Kasnije su partizani napustili Belu Crkvu a narod je počeo da se razilazi.

U međuvremenu, predsednik opštine je pozvao žandarmerijsku patrolu iz susedne Zavlake da dođe u Belu Crkvu. Kod kafane su ubrzo stigli žandarmi Bogdan Lončar i Milenko Braković. Dok su oni obavljali svoju službenu dužnost i razgovarali ispred kafane sa meštanima i predsednikom opštine, partizani su obavešteni o prisustvu žandarma u Beloj Crkvi. Dok su još žandarmi Lončar i Braković razgovarali sa predsednikom opštine, ispred kafane je pristigao Žikica Jovanović Španac sa partizanima. Partizani i žandarmi pozvali su jedni druge da polože oružje. Potom su vatrenim oružjem iz neposredne blizine ubijeni srpski žandarmi  Bogdan Lončar i Milenko Braković.

Posle ubistva u Beloj Crkvi, Milenko Braković je sahranjen na groblju u Zavlaci. Kasnije je njegove posmrtne ostatke rodbina tajno prenela i sahranila u Vrbavi. Tu su mu podigli i nadgrobni spomenik ali su ga komunisti posle rata porušili. Spomenik Milenku Brakoviću su rođaci obnovili 1970. godine.

Okružni sud u Šapcu je polovinom decembra 2008. godine usvojio zahtev za rehabilitaciju žanarmerijskog kaplara Milenka Brakovića i žandarmerijskog narednika Bogdana Lončara. Sud je zaključio da su Lončar i Braković lišeni života 7. jula 1941.godine u Beloj Crkvi, opština Krupanj, kao žrtve progona i nasilja od strane pripadnika partizanskog pokreta, čime je povređeno njihovo pravo na život.

AUTOR: Saša Zarić

The post Znameniti Gružani: Milenko Braković appeared first on Poreklo.

Poštovani,

ova stranica je u pripremi.

Pozivamo vas na saradnju.

Pošaljite nam svoj prilog, sve što znate o ovom prezimenu na osnovu usmenog predanja ili citiranjem navoda iz knjiga (navedite kojih) ili onog što je već objavljeno na ostalim internet sajtovima (napomenite kojim).

Obavezno napišite i koju krsnu slavu slavite i područje u kojem se ovo prezime pojavljuje.

Navedite i ime poznate ličnosti (gde je rođen-a, čime se bavi), koja nosi ovo prezime.

Vaš prilog ostavite u komentaru ili pošaljite na i-mejl:

prezime@poreklo.rs
Pišite nam

The post Poreklo prezimena Šimonović appeared first on Poreklo.