Poreklo stanovništva sela Radmanovo, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je visoko nad dolinom Radmanovske reke, s kućama na krečnjačkim krševima Albini i Pešteru, i na levoj strani reke, na njenoj dolinskoj ravni.

Vode.

Potoci u selu su: Košarski potok (teče s Košara) i Beli potok. Vode imaju nazive: Jeminac (od muškog ličnog imena Emin), Izvor u Srezića i Izvor u Siga.

Zemlje i šume.

Delovi atara se zovu: Padine, Košare, Ogledna, Voćnjak, Sige, Sovine, Jasenje, Kamen. "Pojate" i zimovnici stočni su na Krstu.

Tip sela.

Dve kućne grupe jednoga roda: Gornji Pavličevići i Donji Pavličevići među sobom udaljene su oko 20 minuta hoda. Grobljeje na Zurovcu.

Postanak i ime sela.

Radmanovo je zasnovao davnašnji predak Radman, roda Pavličevića.

Godine 1837. selo je imalo 6 kuća sa 7 i 3/4 poreskih glava; 1874 – 6 kuća; 1921 – 15 kuća sa 109 članova; 1948 – 19 domaćinstava sa 146 članova.

Starine u selu.

Pod Brdom, na dolinskoj ravni Radmanovske kose je stara crkvina "Lazarica". Crkveni hram bio je posvećen Lazerev danu. U potoku Šipotu jedno mesto zovu Stara kuća. Ovde su kućišta predaka današnjih Pavličevića. Niže Albina i Salinca, krečnjački krš "najbliži reke" – Radmanovskoj reci zove se Gioč ili Radmanov kamen.

Postoji predanje da su Radmanovi "dvori" bili u Reci (mesto), na kućnom placu današnjeg Mirka Pavličevića.

Ispod krša Kljunca – Kljunate stene, na levoj obali Radmanovske reke je Radmanov grob. Priča se da se Radman utopio u reci prilikom velikog povodnja izazvanog provalom vode iz rudarskog potkopa, a bujica izbacila njegov leš na ovom mestu.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Pavličevići (6 kuća u Reci) i:

-Savići (3 kuće na Pešteru i 1 kuća na Albini, svega 10 kuća, Sv. Sava i Sv. Sava Osvečeni). Potomci su Radmana, davnašnjeg doseljenika iz Popova polja.

Posle rata 1914/ 18. doselio se:

-Lukić (1 kuća, Đurđic i Đurđevdan) iz Botunje u Aleksandrovačkoj Župi.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Radmanovo (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Vlajkovci, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je u dolini Vlajkovačke reke, c kućama po brdima, na stranama rečne doline.

Vode.

Selom protiče Vlajkovačka reka, a potoci u selu su: Runtski, ili Potok  u Runte, Gradinački ili Kupalica, Jarinjski, Vragovački, Pačićki ili Kovaćevski potok. Vode imaju nazive: Crveni izvor u Runte, Izvor u Ćatovcu (u šumi), Izvor na Malom vlasu, Protićka česma, Izvor na Vragovcu, Izvor na Šiljaka. Stanovnici piju vodu s tri bunara.

Zemlje i šume.

Potesi u ataru sela su: Kozji do, Skapet, Raporit, Gornja Runta, Arčilaz, Gračac, Piskavac, Glavica i Navrata. Na ovim mestima su kuće, "šljivari" (voćnjaci), njive i livade. Šume i ispaše su na Ćatovcu, Velikoj steni, Cermulama, Obzovlju, Dobravi, Velikom i Malom vlasu, Šiljcima, Lipljaku, Orljaku, Gradištu, Krstatoj gori, Kulini i Karauli. Bačije su na Gvozdu i na Krševima.

Tip sela.

Selo sastavljaju kućne grupe rodova. One su nablizu, a kuće u njima su zbijene. Pord puta Brus–Blaževo su: zgrada osnovne škole, crkva, opštinska sudnica, mehana i jedna sitničarka trgovina. Seosko grobvlje je u Selištu, kraj nedavno obnovljene crkve.

Godine 1837. selo je imalo 8 kuća, sa 12 i ½ poreskih glava; 1844 — 12 kuća sa 54 stanovnika; 1874 — 31 kuća; 1921 – 43 domaćinstva sa 326 članova; 1948 – 72 domaćinstva sa 533 člana.

Starine u selu.

Selište je najstarije naselje; "ovde su živeli stari Vlajkovci". Vide se neravnine i ulegnuća s ostacima temelja kuća i zgrada. Ovde je do 1934. godine bila stara crkvina, hram posvećen Sv. Alekseju, a iste godine na starim temeljima seljaci su obnovili crkvu, hram Sv. Alekseja. Više Selišta, idući Radmanovu, visoko na desnoj strani Vlajkovačke reke su dva manja utvrđenja – Kulina i Karaula debelih, jakih, u znatnoj meri porušenih zidova, sagrađenih od nešto tesanog kamena i opeka. Više zgrade opštinske sudnice, u samom koritu Vlajkovačke reke, nizvodno od Kuline i Karaule su ostaci samokova. Odatle niže, u koritu reke, prema valjalici i strugari Simića iz Graševaca, bio je drugi samokov.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U doba kretanja našeg stanovništva u 17. veku doselili su se "od Tetova" preci:

-Maksimovića, Todosijevića, Vučića, Stevića, Milićevića i Đerasimovića (38 kuća, Đurđic i Đurđevdan).

-Ostraćanima – Đorđevićima (5 kuća, Sv. Vračevi) došao je predak iz Ostraća — Leška.

Za Ostraćanima su došli:

-Pačići — Jovanovići (3 kuće, Sv. ap. Luka i Markov dan), i Žiljaka, od Lučinaca.

-Stojanovići (4 kuće, Mitrov dan i ženina slava), iz Žiljaka, od Petrovića. Iz Žiljaka prešao je predak"na miraz" u "prave" Stojanoviće, odseljene posle rata 1914/18 u neko selo na Kosovu. Prizet je uzeo ženino prezime i slavu zemlje.

Posle 1900. godine u selu se nastanjuje:

-Panić – Pantelejić (1 kuća, Mitrovdan i Jeremijin dan) iz Paljevštice, od Popadića.

-Lukići (2 kuće, Đurđev dan) su Cigani iz Prebreze u Toplici.

-Džamić (1 kuća, Sv. Nikola i ženina slava Mitrovdan) iz Velike Vrbnice u Aleksandrovačkoj Župi, od Džamića.

Ovde je na mirazu u Stojanovića:

-Bozoljac (1 kuća, Sv. Arhangel i ženina slava Đurđic) iz Bozoljina na Kopaoniku, od Žura – Moračana došao je "na ženu" Todosijevića.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Vlajkovci (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Graševci, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Niže Vlajkovaca, na stranama doline Graševačke reke su rasturene kuće sela Graševaca. U međama sela su: Vilja rudina (986), Velika čuka (905), Lazine (822), Piskavac, Đurđev deo.

Vode.

Seoski potoci su: Simićki, Veljin i Velji potok, a poznatije vode su: Izvor na Vašljivici i Izvor "u vila". Stanovnici se služe vodom iz tri bunara i jedne česme.

Zemlje i šume.

Pojedini delovi atara imaju nazive: Prževina Golo brdo, Rupine, Cerova, Bozoljci, Grujići, Ravan, Golajevac – Golujevačko brdo, Lazine, Pasuljište, Bare, Jezero, Kolenac, Vrbe, Kosa, Jelov breg. Na tim mestima su kuće, voćnjaci, njive i livade. Šume i ispaše su u Vilskom, Kočinskom, Slatinskom potoku, na Roljivama, u Veljom osoju i na Čikeru.

Tip sela.

Selo je s rasturenim kućama, ali se ipak izdvajaju tri zasebne veće kućne grupe u kojima su kuće nešto zbijenije: Grujići pod Cerovom; Simići pod Veljom rudinom i na Đurđevom delu, obe na desnoj i Crnovršani pod Crnim vrhom (1019), na levoj strani doline Graševačke reke.

Šest grobalja sela Graševaca su: na Crnom vrhu, Bavanu, Brdu, G olujevcu, Starom selu i kod Stare sudnice.

Istorija sela.

Selo Grasovci zapisano je u Sopoćanskom pomeniku.

Godine 1837 imali su 29 kuća sa 192 stanovnika; 1874. godine selo Graševci, zabeleženo kao Graševo imalo je 48 kuća; 1921 — 75 domaćinstava sa 599 članova; 1948 – 103 domaćinstva sa 732 člana.

U Starom selu, nad kućama Grujića i Obradovića, nema nikakvih ostataka nekog naselja Selište, zemljište pod livadama, na desnoj strani doline Graševačke reke (kod vodenice Živanovića) je puno neravnina i ulegnuća-rupa od kuća i zgrada. Ovde je starije seosko groblje u kome su ukopani preci današnjih Đorđevića. U blizini je "samokovska" vada, jarak kojim su rudari sprovodili vodu u samokov. Na levoj strani Graševačke reke, upravo prema Selištu novopresečeni put iz Brusa u Blaževo na Kopaoniku ide preko "rimskog" groblja. U groblju su mali, a debeli kameni krstovi na kojima nema nikakvih oznaka. "U Roljive", niže kuća današnjih Đorđevića i u Prževini-Pržincima ili Simićima su dva stara groblja. U ovim grobljima na grobovima pobiveno je veliko neobrađeno kamenje. Na kamenju, nigde nikakve oznake. Preko Prževine prelazi "Drum", stari put u selo Šošiće.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U doba opšteg kretanja našeg naroda tokom 17. veka prešli su iz sela Blaževa na Kopaoniku preci današnjih:

-Simića, Smiljkovića, Stanići, Čalavejića (Milenkovića), Crnovršana i Čolića (40 kuća, Đurđic i Đurđevdan), oni su od Blaževaca. Njihovi krvni srodnici su u selu Stublu u Aleksandrovačkoj Župi.

Pedesetak godina posle Blaževaca u selu su se nastanili preci današnjih:

-Grujića, Živanovića, Krušića (Milenkovića) i Lukića (17 kuća, Sv. Arhangel) iz plemena Morače. U Žiljcima imaju srodnike Petroviće.

Oko pola veka od doseljenja Moračana u selu se nastanjuje predak:

-Markovića (6 kuća, Sv. Nikola). Seoski aga preselio je njihovog pretka iz Drtevaca (u selu Drenovi) kod Brusa, od Mečkara "Nikoljčana".

Posle 1850. godine u selo je došao:

-Kuliza —Marković (1 kuća, Sv. Mina–Mrata i Sv. Arhangel). On je od Kuliza – Maksića iz Krive Reke na Kopaoniku.

Posle rata 1914/ 18. godine u selu se nastanili:

-Pribanovići (1 kuća, Sv. ap. Toma) iz Jelakca jošaničkog, od Pribanovića.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Graševci (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Žiljci (i zaselak Zrake), opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Žiljci su zapadno i jugozapadno od varošice Brus u uglu što ga grade Rasina i njena desna pritoka Graševačka reka. Žiljačke kuće su na stranama doline Graševačke reke pod "Prečešćem" — Pričešćem, u podnožju Velike i Male Cerove. Najveći broj kuća sela Žiljaka je na levoj (prisojnoj) strani doline Graševačke reke, dok na desnoj (osojnoj) strani ima samo nekoliko (5–6) kuća.

Zaselak Zrake – Drake je severno od Žiljaka, u podnožju Ravne čuke (522), na desnoj strani doline reke Rasine.

Vode.

Reke su: Rasina i Graševačka reka. Potoci su: Krakati, Bačanski, Jasički, Lukićki, Drački ili Zrački i Jaćin potok. Vode imaju nazive: Izvor u Selu i Izvor "Na vrbe". Za piće i ostalu upotrebu stanovnici sela i zaseoka koriste vodu s 12 bunara.

Zemlje i šume.

Delovi atara imaju nazive: Veliko brdo, Podvadnica, Velika glavica, Reka,

Rosulje i Selo.

Tip sela.

Selo sastavljaju kućne grupe pojedinih rodova i sve su nablizu. Zaselak Drake – Zrake udaljen je oko 300 m od najbliže kuće u selu. Zajedničko groblje sela i zaseoka je na mestu Staro selo.

Godine 1837. selo Žilce imaloje 14 kuća sa 20 i ¼ poreskih glava; 1844 – selo Žiljak imalo je 19 kuća sa 84 stanovnika; 1874 – 23 kuće; 1921 — 36 domaćinstava sa 270 članova; 1948 – 57 domaćinstava sa 407 članova.

Starine  u selu.

U Starom selu na Velikom brdu nema ostataka naselja. Ima predanje da je "nekad na Žiljaka" (mesto) bilo selo "od sedamdeset sedam kuća" i seoskom crkvom. Na Žiljaka vide se ulegnuća i neravnine – "rupe od kuća". Za turske vladavine sveštenik je pod starim hrastom na Prečešću (Pričešću) činodejstvovao i "delio prečest". Na desnoj strani puta iz Brusa u Blaževo je staro "rimsko" groblje. Ovde su grobovi obeleženi neobrađenim uspravno pobodenim kamenjem.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Petrovići (6 kuća u Žiljcima i 3 kuće u Drakama – Zrakama, Sv. Arhangel). Moračani poreklom, došli su oko Velike seobe u selo Krivu Reku na Kopaoniku, jer su negde kod Novog Pazara pobili turske haračlije. Predak Milojko spusti se iz Krive Reke i nastani u Žiljcima na mestu – današnjem selu. Kasnije potomci ovoga Milojka izmestili su se na današnje mesto. Predak Milojko otetim novcem kupi od age Turčina "pet sela" "u Rasine", u okolini Brusa: Lipovac, Kneževiće (deo sela Brđana), Drtevce (zaselak selu Drenova), Žiljce i Kočine. Srodnici Petrovića su: Miljojkovići ili Bubunjci u Lipovcu (Starom Selu ili Bubnju); Kneževići u Brđanima — Kneževićima; Starinci (Stanojevići i Miljkovići) u Drtevcima i Brusu i Čolići u Bzenicama; Moračani, svetoarhangelci u Kočinama; Grujići u Graševcima.

-Popovićima (10 kuća, Sv. Arhangel) doselio se predak pop iz Morače u vreme kad se Milojko, predak Petrovića bio spustio iz Krive Reke.

U isto vreme kad i gornji, možda i nešto kasnije, u selu se nastaniše preci današnjih:

-Pavlovića, Pantića, G ašića, Obradovića, Agatonovića i Stojanovića (22 kuće, Sv. ap. Luka i Markovdan i Sv. ap. Matej) iz nekog sela u predelu Laba, dok su najdaljom starinom iz Nikšića.

Ima više "od sto godina" kako su se u selu nastanili:

-Tatići (4 kuće, Sv. Arhangel i prekada slava zemlje Sv. ap. Luka) . Predak Tatića iz Brzeća "ušao je" u kuću Agatonovića.

Posle rata 1914/ 18. došli su:

-Cincarević – Kuliza (1 kuća, Sv. Mina–Mrata i ženina slava Sv. Arhangel) iz Tršanovaca na miraz u kuću Petrovića.

-Miljković (1 kuća, Sv. Nikola zimski i ženina slava Sv. Arhangel) iz Drenove, od Mečkara – Miljkovića, na miraz u Popoviće.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, sela Žiljci i zaseoka Zrake (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Kobilje, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo na razlomljenom zemljištu širi se na sve strane. Kuće su na stranama Kobiljačkog brda, Gledališta, Vukovićkog brda, Zdravićkog brda i na dolinskoj ravni reke Rasine.

Vode.

Osim Rasine u selu su potoci: Otočki, Zrački–Drački, Mioljački, Petkovićki – Vukovićki, Staroselski, Cerovi, Azdejkovićki potok, Klisura i Čerenac. Vode se nazivaju: Izvor u Krivoj luci, Simićki izvor, Rakićki izvor, Izvor u Starom selu, Jazvina, Jeličićka voda, Kovčeg, Izvor u Ravni, Zdravićki izvor, Izvor kod Zapisa, Prvčevica, Milenova voda, Crkvena voda. Za piće i ostalu upotrebu stanovnici koriste vodu s dvadesetak bunara. Bunar na Kobiljačkom brdu zove se Krvajci.

Zemlje i šume.

Topografska imena za pojedine delove u ataru sela su: Lazine, Rakići, Radenkovići – Žurići, Azdejkovići, Zdravići, Donje rosulje, Prodanac, Stenice, Jovac, Milan laz, Žive bare, Ivezići, Čelovine, Beli potok, Staro molitvište, Otok, Carica, Očan do, Kiselice, Nerezine.

Tip sela.

Selo je s rasturenim kućama na brdima, s izuzetkom kućnih grupa Božanovića, Vukovića i Zdravića. Kuće u ovim grupama su nablizu. Kuće su na malom odstojanju i u delu sela na dolinskoj ravni reke Rasine — Jeličići, s kućama u nizu.

Groblja su na mestima: "Na ravni" Božanovića groblje; u Cerovima groblje Vukovića; u Kiselicama sahranjuju se Jeličići. Na Donjem brdu je groblje Zdravića i Azdejkovića; y Čelinama je groblje Božnovića i Jeličića. Na carini je groblje Radenkovića, Žura–Žurića.

Ime sela, istorijat i starine.

Ime selu dato je po kobili, i veoma je staro. Naselje, ukoliko se pamti, zvalo se Kobile. Priča se da su na kobiljačkom brdu, upravo ne mestu zvanom Carice, "u vreme cara Dušana" čuvali priplodne kobile. Napomena: Caricaje kosa delom pod šumom, a delom je ispaša niže kuća Radenkovića, Žura ili Žurića s kućama u vrh sela Kobilja u blizini Milentije i Malih Ribara, sela "u Rasine". Prema narodnom shvatanju ime Carica se vezuje za poznatu priču o carevoj sestri udatoj za Mrnjana, oca Vukašina i Uglješe Mrnjavčevića – Žura.

Godine 1837. selo Kobile imalo je 27 kuća sa 32 poreske glave i 71 aračkim licem; 1874 — 14 kuća; 1921 – 58 domaćinstava sa 533 člana.

Napomena: Ad Malo Ribare, selo u Rasine. "U Jelenkovice" pod Jelenkovom stranom "u vreme cara Dušana" su "ribolovnici", u kojima se lovila riba za carevu trpezu.U Selištu, nad obalom Zračkog potoka, otkopana je stara crkvina Jovanjača (hram posvećen Sv. Jovanu Krstitelju). U crkvini je iskopana ploča od belog mermera na kojoj je bio "naslikan Sveti Đorđe kako ubija aždaju". Seoski sveštenik otkupio je ploču pa je poklonio crkvi u Kruševcu. Niže Jovanjače, ispod puta Boturići–Razbojna je izvor Crkvena voda. Na levoj strani reke Rasine, naspram Jovanjače i Crkvene vode izdiže se naglo, od rečnog korita, kosa Nerezine.

Nekad davno na ovoj kosi bilo je "rimsko" groblje. Grobovi su bili obeleženi velikim oblucima kvarcita iz Rečnih korita. Danas od groblja nema traga. Povađeno nadgrobne kamenje, otisnuto je niz kosu u korito Rasine.

U Ivezićima, niže kuće Čedomira Zdravića, otkopani su temelji crkve, a oko crkvine otkopane su velike ploče, izvan svake sumnje nadgrobne. Za crkveni hram se ne zna. Jedni misle da je crkva bila posvećena Sv. Đorđu, dok drugi tvrde daje crkva bila posvećena Sv. proroku Iliji.

O Sv. Iliji kupi se sabor kod crkvine. U međama sela Kobilje i Male Vrbnice je mesto Slava. Na brdu preko plitke presedni prelazi put Brus—Aleksandrovac. O postanku imena brdu — Slava postoje predanja.

Napomena: Priča se da je na brdu Kraljević Marko "dizao i pio u slavu", pa brdu ostade ime Slava. Po drugoj priči za turske vladavine stanovnici su na brdu "krišom" slavili slavu. Po predanju s najviše verodostojnosti priča se kako su naši (srpski) hajduci na brdu presreli i pobili Turke zulumćare, koji su se posle pokolja okupljenih na saboru kod crkve Sv. Petke u Maloj Grabovnici, vraćali u Kožetin (Aleksandrovac). Naši hajduci su na brdu "slavili pobedu".

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U vreme opštih pokreta naših naroda u 17. veku doselili su se preci:

-Radenkovića – Žura ili Žurića (3 kuće, Sv. Arhangel i Velika Gospojina) iz Morače.

Od Stoca u Hercegovini su došli tri rođena brata: Božan, Vukoje – Vuko i Zdravko. Njihovi potomci su:

-Božanovići (22 kuće),

-Vukovići i Vukovića – Mulići (31 kuća) i:

-Zdravići (7 kuća, svega 60 kuća, Sv. Nikola zimski i letnji).

-Azdejkovići (10 kuća, Sv. Arhangel, Aćim i Ana i Mala Sv. Ana) došli su iz Crne Glave u Jošaničku Banju u Drtevce, zaselak Drenovi, selu kod Brusa. Njihov daleki predak "Sviloje iz Drtevaca" s nadimkom Hazda – Hazdejko preseli srodnike u Kobilje. Po srodniku Sviloju Hazdeji njegovi preseljeni rođaci prozvaše se Azdejkovići. Mnogobrojni srodnici preseljenih Azdejkovića su Crnoglavci u Crnoj Glavi, Drtevcima, Brđanima, Rogavčini, pa Crnoglavci u Strojincima u Aleksandrovačkoj Župi; u Mrmošu, u Donjoj Rasini, u Đurovcu kod Blaca u Toplici.

-Jeličići (10 kuća, Sv. arhiđakon Stefan) su takođe stari doseljenici. Najdalju starinu znaju u severnoj Albaniji, odakle su preko Zete i Hercegovine došli u Jelakce na južnom Kopaoniku, a iz Jelakca u vreme Karađorđevog vojevanja bili izbegli u Vrbu, podibarsko selo kod Kraljeva, a otud se povratili i nastanili u Kobilju. Ovde došla udovica Jelica sa sinom. Po ovoj Jelici rod se prozvao Jeličići. Srodnici Jeličića su Jeličići u Brusu, Kruševcu, Požarevcu i Beogradu.

Posle rata 1914/ 18. došli su na miraz:

-Gočmanac (1 kuća, Sv Mina i ženina slava Sv. Nikola) od Gočmanaca iz Velikog Ribara.

-Dačković (1 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik i ženina slava Sv. Nikola) iz Malog Ribara, u Božanoviće.

Ušli su u Vukoviće prizeti:

-Bakić (1 kuća, Đurđic i Sv. Nikola) iz Lipovca i;

-Pavličević (1 kuća, Sv. Sava), iz Radmanova.

-Vukajlović (1 kuća, Sv. Arhangel i Sv. arhiđakon Stefan) prizetio se u Jeličiće.

-Lapčević (1 kuća, Sv. Nikola zimski), iz Lepenca ušao u kuću Zdravića.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kobilje (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Mala Grabovnica, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je istočno od Kobilja. Sela razdvaja samo put iz Brusa u Aleksandrovac. Kuće sela Male Grabovnice su na stranama Mitrovačkog brda i Stevovićkog brda, kao i u Kočinskom polju — dolinskoj ravni reke Rasine, na levoj strani, u prisoju.

Romsko naselje je odvojeno i na levoj strani reke, pored puta Brus — Razbojna. U selu su nastanjena mesta: Ivezinac, Jelin šljivak, Radevac, Beljićka čuka, Stevovićki potok, Kočonsko polje, Čelovine.

Vode.

Reka je Rasina, a potoci su: Klisura, Radevački i Beljićki potok. Poznatije vode su: Stara voda u Stevovićima i Arsinac u Ivezićima. Pije se i voda s nekoliko bunara.

Zemlje i šume.

Pojedini delovi u ataru sela nazivaju se: Mitrovačko brdo, Šindina koliba, Stevovićko brdo (702), Selište, Pajin breg, Pajino prisoje, Pajino osoje, Zavoji, Arsine strane, Gradište (Gobelja).

Tip sela.

Kuće kraj puta Brus–Aleksandrovac i puta u ravni pored reke Rasine su u nizu. Naselje Roma je mala kućna grupa u kojoj su kuće toliko zbijene da ni jedna nema dvorište. U drugim delovima sela kućne grupe su nablizu. Groblje je na Stevovićkom brdu. Neke porodice rodova Ivezića, Nikolića i Stevovića kopaju se u groblju mesta (varošice) Brus.

Godine 1837. Mala Grabovnica ima 6 kuća sa 13 oženjenih i 25 neoženjenih; 1874 – 16 kuća; 1921 – 25 domaćinstava sa 174 člana; 1948 – 56 domaćinstava sa 335 članova.

Starine u selu.

Na Gradištu (Gobelji) su neznatni ostaci manjeg utvrđenja zidanog kamenom i opekom. U Gornjim Mitrovićima jedno mesto zovu Šindina koliba. Šinda, srodnik Ivezića došao je iz Bozoljina na Kopaoniku i nastanio se u kolibi. Kasnije prešao u Lesenovce u Aleksandrovačkoj Župi i stalno se nastanio. U Lesenovcima žive Šindini potomci – Šindići. U staroj crkvini Sv. Petki prilikom raščišćavanja ruševina nađen je odlomak nadgbornog spomenika od belog mermera, kao i mermerni kotur s vinovom lozom u niskom reljefu po obodu kotura. Crkvina je u ogradi od dasaka i pod krovom. Kod crkvine se kupi sabor o Velikom petku. Sabor je "gluhi" sabor. Na njemu se ne čuje muzika i sve je tiho. Sabor se kupi radi pomena nastradalim kad su Turci iz Kožetina iznenada napali okupljene na saboru, pobili i poklapi mnoge, a crkvu zapalili i porušili.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U Velikoj seobi doselili su se:

-Miletići (Vojmilovići – Stevovići, Mihailovići, Čevrljakovići) od Miletića iz Vojmilovića u Plani, daljim poreklom Lopaćani iz Lopata u Levoj reci u Vasojevićima. U selu su sami:

-Stevovići (8 kuća, Sv. Jovan krstitelj).

Posle Miletića u selu su se nastanili:

-Ivezići (6 kuća, Sv. Arhangel i Velika Gospođa), od Moračana iz Bozoljina.

Za Ivezićima su došli i nastanili se:

-Mitrovići (13 kuća, Sv. Arhangel), od Moračana, iz sela Kočina više Brusa.

Doseljenici posle 1900. godine su:

-Zdravići (2 kuće, Sv. Nikola i Jovanj dan), prizeti iz Kobilja, ušli su u Stevoviće.

-Mečkari — Nikolići (2 kuće, Sv. Nikola zimski) su prešli iz Drenove, jedan "na imanje" Mitrovića, drugi "na imanje" Ivezića.

Rome:

-Jovanoviće (7 kuća, Sv. Jovan Krstitelj) dovelaje iz Odžaka (kod Trstenika) opštinska uprava.

Najkasnije u selu su se nastanili (posle rata 1914/18.):

-Joldić (1 kuća, Sv. Arhangel), od Moračana iz Brđana došao je na miraz u Zdraviće (1 kuća od gornjih prešao je "na kupovinu").

-Pejić (1 kuća, Sv. Alempije i Đurđic), došao je iz Osredaka.

-Radulović (1 kuća, Đurđic i Đurđev dan), prešao je iz Botunje.

-Smakić ili Đorđević – Sirenjar, došao je iz Malog Ribara.

-Aleksić (1 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik i slava miraza Sv. Arhangel) iz Šljivova u Aleksandrovačkoj Župi.

-Lazarević Radule , kovač (1 kuća, Sv. sava) i:

-Maksić Dragoslav, kovač (1 kuća, Sv. Mina-Mrata i Mali Sv. Arhangel). Došli su iz Krive Reke na Kopaoniku.

-Mitić (1 kuća), mutavdžija "vrećar" došao je u toku rata 1941/45. iz sela Temske u Ponišavlju.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Mala Grabovnica (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva varošice Brus, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj naselja.

Varošica u ataru sela Male Grabovnice zasnovana je na mestu zvanom "Brusu". Toponim "Na Brusu" u narodu se objašnjava oblikom zemljišta; ono liči na brus – belegiju za oštrenje kose. Dugačak a uzan pojas zemljišta pored desne obale reke Rasine i severnim padinama Žiljačkog brda (Ravna čuka, 522m), do stava Rasine i jake, vodom bogate njene desne pritoke Graševačke reke ispod kote 429, oblikom zaista podseća na brus-belegiju: sužen na krajevimna širi se u sredini.

Postanak naselja.

Za turske vladavine Brus je "jalija", ispaša za ovce zaseoka Male (Donje) Grabovnice. Gospodar seoski aga–Turčin dao je ovu jaliju u razmenu za "dobru (belu) kobilu i ćup masla" Živku Starincu iz Drtevaca. Živko poklanja jaliju opštini bruskoj (u zaseoku Tršanovcima) i određuje da se na darovanom zemljištu podigne crkva i da ono, zemljište, zauvek ostane crkveno.

Ispod stava Rasine i Graševačke reke izdigla se velika visoka plavina slaganjem materijala što ih reke naneše. Na najvišem zaravnjenom delu planine, pored stare crkvine "Kod Drena" sagrađenaje 1836. godine nova crkva "Na Brusu", posvećena Preobraženju Gospodnju. Posle godinu dana po izgradnji crkve Preobraženja, na desnoj strani crkve idući zapadu kraj puta u Brzeće na Kopaoniku, današnjoj Kopaoničkoj uličici podižu se kuće i dućani prvog, najstarijeg bruskog naselja. Ovde se prvi nastanio neki Stojanović, mutavdžija iz zaseoka Žiljaka. Pored puta podigao je kuću "daščaru", uz kuću radionicu u kojoj je tkao razne stvari potrebne selu kao i putujućim kiridžijama. Današnja Kopaonička ulica druga je glavna ulica varošice. Šezdesetih godina 19. veka, na levoj strani crkve idući zapadu nad desnom obalom Rasine pograđene su kuće za stanovanje, trgovačke i zanatlijske radnje od slabog materijaala, na placevima izdeljenog crkvenog zemljišta "otkupljenog" od crkve. Ovo je danas najveći i najgušće naseljeni deo varošice.

Razvoj naselja.

Osim velikih savremenih zgrada za stanovanje u ulici su: škola i razne javne ustanove, hotel i gostionice, velike trgovine i zanatlijske radnje.

Oko 200 m idući od crkve zapadu je raskrsnica puteva: kopaoničkog puta pravca Biljanovac na Ibru–Jošanička Banja—Pleš—Brus–Razbojna i župskog puta pravca Kruševac–Aleksandrovac–Brus—Brzeće–Blaževo–Rudnica na Ibru. Pored glavnih ulica kojima idu pomenuti putevi ima šest kratkih sporednih ulica "sokaka". U njima su izgrađene najviše zgrade za stanovanje. Dve sporedne ulice odvajaju se od glavnih i otvorene su, dok su četiri zatvorene ulice; povezuju dve glavne ulice bruskog naselja. "Pijaca" za snabdevanje namirnicima je u središnjem delu varošice. Na Vašarištu uvrh Kopaoničke ulice na desnoj strani i prema Sreskom rasadniku, trguje se zemaljskim proizvodima i stokom.

Istorijat naselja.

Jovan Gavrilović u svom Rečniku ne pominje Brus. Navodi da je "primeritelni" sud (opština) u Tršanovcima i da selo Tršanovci sa selima Gornjom Grabovnicom, Kobiljem i zaseocima: Malom (Donjom) Grabovnicom, Drenovom, Drtevcima i Kočinom sastavljaju opštinu. U Tršanovcima 1840. godine je sedište bruske opštine. U knjigama za upisivanje umrlih bruske crkve od 1860–1970. godine Mala Grabovnica, Drtevci i Tršanovac zabeleženi su kao zaseoci Brusa.

Godine 1874. u Brusuje 43 kuće; 1895 – 50 kuća; 1921 — 76 domaćinstava sa 359 članova; 1948 – 195 domaćinstava sa 660 članova; 1953 – 260 domaćinstava sa 856 članova.

Starine u naselju.

Brus je varoško naselje. Međutim, u varošici ima tragova ranijeg života. Uvrh Vašarišta je staro groblje Male Grabovnice. U njemu se sahranjivalo i posle zasnivanja naselja Na Brusu. Tako je groblje neko vreme bilo zajedničko za pomenuta naselja. Danas je groblje na Vašarištu sasvim rastureno. Kraj crkve Preobraženja sahranjivali su sveštenike i pojedine članove njihovih porodica. Najstariji natpis na nadgrobnoj ploči je iz 1841. godine. Izvan ograde je varoško groblje obrazovano oko 1860. godine. Najstariji natpis na nadgrobniku je iz 1864. godine. U ovom groblju se sahranjivalo do rata 1914/18, kada je dalje sahranjivanje zabranjeno, a obrazovano novo brusko groblje na Rosuljama, u ataru zaseoka Drtevaca.

Po prisajedinjenju kruševačke nahije u knez Miloševoj Srbiji nastaje naseljavanje mesta "Na Brusu". Pored starih doseljenika, stanovnika Male Grabovnice, porodice iz naselja u okolini naseljavaju se u Brus. Doseljenici iz udaljenih mesta i oblasti u prvo vreme su sasvim retki. Doseljenici iz okoline kao i ranije nastanjeni stanovnici Male Grabovnice su po zanimanju, u prvom redu, zemljoradnici, pa zanatlije, trgovci "sitničari", mehandžije, abadžije, terzije. Podmiruju potrebe sela i seljaka dok neki među zanatlijama svojim proizvodima vezuju za živ saobraćaj kiridžijski. Trgovci –sitničari, u svojim "dućanima" bave se "terzilukom" —izrađuju razne delove muške i ženske odeće.

Način obrade podataka.

Kako nisam raspolagao starijim popisima stanovništva Brusa sve do popisa 1931. godine, skoro uvek sam se oslanjao na podatke ispisane iz crkvenih knjiga, naročito iz Protokola rođenih (krštenih) od 1837–1901. godine i knjiga za upisivanje umrlih od 1837–1910. godine. Neki broj podataka dali su mi članovi pojedinih rodova, a do nekih podataka došao sam, ispisujući natpise na nadgrobnim spomenicima. Mogu reći da među današnjim stanovnicima preovlađuju potomci doseljenika iz sela i zaselaka u okolini varošice i da je među njima i neznatan procenat pravog varoškog elementa.

U novije vreme, osobito posle rata 1914/ 18. godine u varošici se nastanio priličan broj službenika raznih struka i zvanja iz udaljenih pokrajina i mesta. Kako su u Brus došli po službenoj potrebi i za mesto su vezani jedino službom, to ove privremeno nastanjene službenike ne ubrajam u stalne stanovnike. Međutim, kako među doseljenim službenicima ima priličan broj naseljenih iz naselja u okolini i vezani su za naselje, a u mestu službovanja ostaju i po više godina, to ih, kao potomke ranije nastanjenih srodnika, ubrajam y stanovnike Brusa.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

Najstariji stanovnici zasnovanog naselja "Na Brusu" su sami stanovnici zaseoka Male Grabovnice, znatnije ranije naseljeni u zaseoku. Na prvom mestu to su:

-Vojmilovići – Stevovići i druga prezimena (Sv. Jovan, 7*. januara) od Miletića iz Vojmilovića u Plani. Godine 1953. u Brusu su 4 kuće Stevovića: zanatlije, službenik i trgovac.

-Dmitrovići – Mitrovići su od Mitrovića –Moračana iz Hočina. U Maloj Grabovnicp poznati su kao Gornji i Donji Mitrovići. Slave Sv. Arhanđela, 8. novembra. Godine 1953. u Brusu je jedna kuća ovih Mitrovića –ugostiteljski radnik.

-Stojanovići (Sv. Arhanđeo, 8. novembra) su od Moračana u Žiljcima. Posle rata 1914/ 18. odselili su se na Kosovo i nastanili kao kolonisti. Pominju se u vezi izgradnje Bruske crkve, odmah posle 1836. godine.

-Starinci (Miljkovići i Stanojevići), (Sv. Arhanđeo 8. novembra), od Starinaca - Stanojevića iz zaseoka Drtevaca. Godine 1806. rođen je u Drtevcima Miljko, sin Živka Starinca. Godine 1935. u Brusu su dve porodice Stanojevića, trgovci.

-Nedeljkovići 1828–1953** (Sv. Arhanđeo, 8. novembra, Aćim i Ana 9. septembra i Mala Sv. Ana), od Nedeljkovića iz zaseoka Drtavaca. G. 1953. u Brusu su dve kuće ovih Nedeljkovića, zanatlija i radnik.

-Popovići (1837–1953), sveštenički rod od Popovića Moračana iz Žiljaha. G. 1953. u Brusu je jedna kuća ovih Popovića, nezaposleni trgovac.

-Popovići –Antonijevići, od starine Botuni, sveštenički rod (Đurđic i Sv. Đorđe) 1837–1953. U Brusu su 4 kuće ovih Botuna Popovića, zanatnije, trgovac i domaćica.

-Golubovići. Godine 1821. Turci su obesili u Nišu Goluba, mutavdžiju, oca Todora i Ilije N. Po oslobođenju Kruševca (1833) Todor i Ilija izbegli su u Srbiju, pa se iz Kruševca odselili u Brus. Slava Golubovićaje Sv. Jovan zimnji. Godine 1953. u Brusu su Golubovići, dve službeničke porodice.

-Popovići – Kostići (Sv. Petka), sveštenički rod od Popovića – Kostića iz Velike Grabovnice (1837–1910).

-Milićevići - Popovići, sveštenički rod (Sv. Jovan, 7. januara) u zaseoku Hočinama, od Popovića iz Vlajkovaca pre 1833–1953. Godine 1953. u Hočinama je kuća Milićevića.

-Vukićevići - Bićani (Sv. Nikola, zimnji), od Bićana iz Osredaka (1842–1859), dve porodice: trgovačka i zanatlijska. Izumrli su.

-Nikolići (Sv. Nikola zimnji) 1846–1953), od Nikolića iz sela Drenove kod Brusa. Godine 1953. u Brusu su šest porodica ovih Nikolića: trgovci, zanatlije i službenici. Napomena: Naselje "Na Brusu" pominje se 1864. godine. U groblju kod crkve sahranjena je "raba božija Jovana. Na nadgrobnom spomeniku ove Jovane čitamo: Ovde počivaet(6) raba boži! Jovana supruga počiv/šeg/b ege! Milenka Nikolića presa/la s! u v6nos(t6) na sv. troicu 7 !on!! 1864 god na brusu.

-Božanovići — Radovanovići, od Božanovića iz Kobilja (Sv. Nikola zimnji) od 1851–1953. Po popisu od 1963. U Brusu 6 njihovih porodica: zanatlije i službenici.

-Stankovići 1849–1880 (Sv. Mina-Mrata). Prešli su u Brus iz Trošanovaca, od tamošnjih Stankovića.

-Zbilje –Zbiljići 1852-1953 (Sv. Arhanđeo i Velika Gospođa —Velji Gospođindan). Svi su od Moračana Tatića iz Brzeća. Iz Brusa spustili su se u Dupce "na Rasine".

-Lazarevići 1852–1953 (Sv. Arhanđeo, jesenji) su od Lazarevića iz Jelakca u Jošanici. G. 1953. 1 kuća (penzionisani zanatlija).

-Azdejkovići 1855-1953 (Sv. Arhanđeo, 8. novembra, Aćim i Ana, 9. septembra i Mala Sv. Ana, 25. jula). Njihove daleke pretke preveo je iz zaseoka Drtavaca u Kobilje kod Brusa predak "Sviloje iz Drtevaca". Godine 1953. u Brusu su 5 kuća Azdejkovića, od Azdejkovića iz Kobilja: zemljoradnik, zanatlija i službenici.

-Marjanovići 1855-1953 (Sv. Vartolomej, Vrtoloma i Varnava) od Marjanovića iz Velike Grabovnice. Godine 1953. u Brusu dve kuće Marjanovića: zanatlija i službenik.

-Beljanski, služavka Danica 1855-1894. U crkvenim knjigama nalazimo zabeleženo da je rođena i umrla u Brusu.

-Đorđevići (Đurđic) 1856-1858, dva učitelja u bruskoj školi su od Đorđevića iz Botunja.

-Mihailovići (Sv. Jovan Krstitelj) su jedan rod sa Stevovićima 1848-1900: Vuksan–Vuksa kafedžija i supruga Marija, prešli su iz Male Grabovnice. –

-Janoševići 1860–1882, sveštenik Todor – "pop Toša", paroh brzećki bio je iz Trstenika. Porodica se vratila u Trstenik.

-Agatonović Lazar, trgovac pa crkvenjak bruske crkve; slavio je Sv. arh. Stefana. Poreklom od Ćosića iz kopaoničkog zaseoka Guvništa. U Brusu od 1860–1898, kadje umro.

-Jeličići 1860-1953. Slava Sv. arh. Stefan, od Jeličića iz Kobilja. Godine 1953. u Brusu bilo je 6 kuća Jeličića, najviše nezaposlenih trgovaca i zanatlija.

-Bradići 1861–1878. Slavili su Sv. Petku. Iz Grgura u Toplici prešli su u Pavašticu, a otud su došli u Brus. Iseljena porodica.

-Živanovići, Petar, mutavdžija, "zanatlija trgovačkog reda" i supruga njegova Jana, "mutavdžika" Jana; slava Sv. Arhanđeo; od Živanovića iz Graševca, 1861–1878.

-Vasilijevići–Vasiljkovići ili Petrovići 1862-1877, bili su iz Velike Grabovnice.

-Uroševići 1863-1953, su od Uroševića iz Trošanovaca kraj Brusa. Obrad Urošević je otkupio plac na crkvenoj zemlji. Godine 1953. u Brusu Bošnjak Jeremija 1863–1867, na placu otkupljenom od bruske crkve. Pronović Petar 1863. Vlasnik placa s kućom na zemljištu otkupljenom od bruske crkve.

-Đorđevići, Petronije, trgovac i supruga Milenija 1863–1895 su od Đorđevića iz Gornjeg Stupnja u Aleksandrovačkoj Župi. Izumrla porodica.

-Filimonovići (Arhanđelov dan 8. novembra, Aćim i Ana i Mala Sv. Ana) 1863-1913. Blagoje, sveštenik bruske crkve i supruga Draginja - Draga su od Filimonovića iz Lepenca. Daljim poreklom su od Crnoglavaca iz Crne Glave u Jošaničkoj Banji.

-Kostić Radosav, od Popovića - Kostića iz Velike Grabovnice, na crkvenom zemljištu otkupljenom od bruske crkve. Podigao na otkupljenom placu 1863. kuću od slabog materijama.

-Petrović, berberin Mijailo i supruga Draginja 1864-1900.

-Tomići, Miloš 1864–1898, po zanimanju trgovac-abadžija, crkvenjak bruske crkve, pa zemljoradnik, služitelj Telegrafa bruskog bio je iz Graševaca.

-Jovanovići (1866–1953, zanatlije kovači i potkivači. Došli su iz Kukljina u Temniću. Godine 1953 – 1 kuća.

-Beočani (1866–1935). Milan, sveštenik bruske crkve (Sv. Nikola zimnji), iz Stanjeva kod Aleksandrovca u Aleksandrovačkoj Župi. Posle 1935. odselili su se u Stanjevo i tamo su izumrli.

-Đorđevići, Milan, pisar Bruske opštine (1866–1882).

-Stamatovići (Sv. Vartolomej i Varnava), od Marjanovića iz Velike Grabovnice (1867- 1935), dve kuća, obućar i domaćica.

-Nikolići – Strugari (Sv. Jovan Krstitelj), od Strugara iz Žareva (1869-1953; dve trgovačke porodice.

-Ivezići (1869-1953) (Arhanđelov dan 8. novembra i Velika Gospođa), od Moračana iz Bozoljina. Najdaljom starinom su iz Severne Albanije. Prezime po pretku Ivezi. Od Ivezića bio je Gerasim Ivezić, lekar i književnik.

-Sudimci - Lazarevići (1855-1869), su od Sudimaca iz Ćelija – Sudimske klisure u u Donjoj Rasini.

-Živkovići (Sv. Arhanđeo, 8. novembra), je od Živkovića – Moračana iz Kočina.

-Lazarevići (1870-1900) (Sv. Arhanđeo, 8. novembra, Aćim i Ana i Mala Sv. Ana), od Crnoglavaca iz Crne Glave u Jošaničkoj Banji.

-Nikolići, Luka (1870–1889), kafedžija i trgovac i njegova supruga Smiljka, doselili su se iz Atenice kod Čačka.

-Paunovići – "Dučulovci" (1870–1953), Čedomir, Đak, posle pekar i kasapin i supruga Zlata iz Dučalovića u Donjem Dragačevu. Godine 1953. u Brusu jedna kuća, penzioner.

-Kneževići (1871–1953). Milan, trgovac i supruga Anka (Sv. (Sv. Alimpije Stolpnik), od Kneževića iz Osredaka. Godine 1953. imamo 3 kuće od ovih Kneževića: trgovac, zanatlija (krojač) i službenik.

-Milenkovići (1871–1910). Slava Sv. Arhanđel 8. novembra, od Milenkovića iz Graševaca.

-Pavličevići (1871-1876). Sv. Mina-Mrata. Milan i supruga Nikosava, od Pavličevića iz Trošanovaca.

-Gočmanci – Nikolići, Grujica, bojadžija i supruga Anica, od Nikolića iz Gočmanca (1872-1896). G. 1953. u Brusu ih je bilo dve kuće: radnik i službenik.

-Stanković, dunđer, Đorđe, došao je iz "Turske" – iz sela Dragočeva na Rogozni. Pominje se 1872–1878. Posle rata 1877/78. odselio se iz Brusa u Prekadin u Toplici.

-Radonjić, "tufekdžija" (puškar) Damnjan i supruga njegova Nikoleta (1873–1910). U Brus se doselio Damnjan iz sela Koritnika u Moravicama.

-Tatići (Sv. Arhanđeo i Velika Gospođa) Milivoje, trgovac i supruga Petrojka (1874–1881), su od Tatića iz Žiljaka. Prezime im po dalekom pretku Tatu, poreklom Moračaninu iz severne Albanije.

-Milićevići (1874-1953) su od Milićevića iz Velikog Ribara. Godine 1953. U Brusu su 4 kuće ovih Milićevića: zanatlija i radnici.

-Valjari - Valjarevići (1875–1953), doselili se iz Velike Grabovnice. Godine 1953. u Brusu je jedna službenička porodica.

-Vukajlovići (1875–1853). Slava Sv. Arhanđeo, 8. novembra. Godine 1953. u Brusu su 3 kuće Vukajlovića: zanatlije i službenik.

-Jovanovići, mutavdžija Vojin (Sv. Arhanđeo, 8. novembra) (1875–1881). Vojin je bio iz Graševaca.

-Zdravići (Sv. Nikola zimnji), od Zdravića iz Kobilja (1875–1953). Po popisu od 1953. g. Zdravići su 4 kuće: zanatlije, radnik i službenik.

-Živadinovići (1876–1953); Mateja, trgovac i supruga Jelisaveta (Sv. Alimpije Stolpnik), od Živadinovića iz Žareva. Godine  1953. porodica službenika.

-Lozanci - Jovanovići, Milan, kafedžija i supruga Stojka (Đurđic, 3. novembra), za rata 1876. iz Lozne na južnom Kopaoniku. Pominju se i 1898. godine.

-Đorđevići, Vladimir Vlada, gostioničar i supruga Kostadinka (Sv. Vračevi jesenji i letnji), (1872-1953). Doselili su se u Vlajkovce iz zaseoka Ostraća, u kmetiji Lešku, na kopaoničkom području sliva Gornjeg Ibra. Godine 1953. u Brusu su 4 kuće ovih Đorđevića: trgovac i službenici.

-Đorđevići (drugi), Radomir, trgovac (1876-1880), od Đorđevića iz Vlajkovaca.

-Deljani (1876–1882), (Đurđic i Đurđevdan), od Deljana iz Lipovca u okolini Brusa.

-Bašići (Sv. Arhanđeo zimnji). Milun, "ustaš" u ratu 1876, iz Boranca kod Blaževa na Kopaoniku. U Brusu otvorio kafanu. Godine 1953. kuća Milunovog unuka.

-Kozići (1876–1953). Nedeljko, abadžija i supruga Persa (Sv. Alimpije Stolpnik). Nedeljko je od Kozića iz Velikog Ribara. Godine 1953. u Brusu Kozići su 4 kuće: radnici, službenik i zanatlija.

-Radulovića, starinom Đotuni (Đurđic i Đurđev dan), (1876–1953) iz Botunja u Aleksandrovačkoj Župi. Godine 1953. 4 kuće Radulovića u Brusu: radnici, 1 službenik i 1 udova gostioničara.

-Čajići (Sv. arh. Stefan), (1877–1953), od Čajića - Čajetinaca iz Čajtine na Kopaoniku. Najdaljom starinom su od plemena Kuča. U Brus su se doselili iz Dobroljubaca – Dobrlevica u Aleksandrovačkoj Župi. Godine 1953. u Brusu su 3 kuće Čajića: zanatlija i službenici.

-Šovići-Milutinovići (Đurđic i Đurđev dan), (1878-1953) su od Šovića iz Botunja. Godine 1953. u Brusu su 2 kuće ovih Šovića: službenik i zanatlija (krojač).

-Marinkovići (1878-1901), kuća Svetozara, trgovca.

-Lazići (Sv. Arhanđeo), (1879–1909). Od Lazića iz Brđana.

-Jovanovići – Jovčinovići (1882–1932-1935), (Sv. Mina–Mrata), Miloje, kafedžija i supruga Jovka, od Jovanovića - Jovčinovića iz Trošanovaca kod Brusa.

-Kneževići (drugi), (Sv. Arhanđeo, u novembru). Milan i supruga Živka (1882–1 911). Povratnici iz Blaca u Brus. U Blace su otišli posle rata 1877/78. Oni su od Kneževića iz Brđana, a daljim poreklom od Moračana Petrovića iz Žiljaka.

-Gribanovići-Veljkovići (Tomindan i prekada Tomine nedelje), su iz Velje Glave (nom. Veljeglava) u Aleksandrovačkoj Župi, a tamo su došli od Pribanovića iz Jelakca u Jošanici (1883–1953). Godine 1953. u Brusu su 4 kuće, zanatlije i radnik.

-Mladenovići „Vranjanci" (Sv. Petka, 14. oktobra), (1885-1904-1953). Nikola, dunđerin i supruga Persa su došli iz sela Vučedelca u Vranjskoj kotlini. Po smrti Radojka Mladenovića Vranjance je nasledio usinjenik"-usinovljenik Nikolin Vuković - Mulić od Vukovića Mulića iz Kobilja. Usinjenik slavi slavu poočimovu, a svoju slavu Sv. Nikolu zimnjeg prislužuje.

-Stefanovići, Avram, obućar i Jovan, pekar (1887-1899).

-Mihailović, opštinski pisar (Trifundan), (1889-1953), doselio se iz varošice Raške. Godine 1953. kuća udove Katarine.

-Stošovići (Sv. Arhanđel, 8. novembra), Bogoljub, trgovac i supruga Stanika; od Stošovića iz Igroša, daljim poreklom su iz Morače – Moračani. Stanovnici Brusa (1893–1910).

-Antići (1893-1897), Stevan, "šuster" i supruga Darinka su iz velike Grabovnice.

-Skoković Ranko, sveštenik bruske crkve, bio je iz Sevojna kod Užica (1895–1905). Po smrti popa Ranka porodica se odselila.

-Simići (Sv. Đurđic), (1896-1953), od Simića iz Graševaca. U Brusu kuća Novice, predsednika Opštine bruske.

-Miljkovići (Sv. Alimpije Stolpnik i Đurđevdan), Petar, zanatlija (potkivač), od Đukića iz Ploče, došao u Brus od Miljkovića iz Gornjeg Stupnja. (1897-1953) u Brusu 1 kuća Mila, učitelja u penziji.

-Arsići, Vladislav, mehandžija, od Arsića iz Igroša (1901-1953). U Brusu su 4 kuće ovih Arsića, nezaposleni trgovac, zanatlija i službenici.

-Krapčevići (1900–1953), Milorad, poreski pomoćnik. Iz Brusa se odselila Miloradova udovica.

-Palurci – Palurovići (Đurđic i Đurđev dan), mehandžija Vasa i kafedžija Žika su od Paluraca – Palurovića iz Dobroljubaca, a daljim poreklom su Botuni iz Botunja, od tamošnjih Đurđevštaka. Pominju se od 1901–1953. Godine 1953. u Brusu je kuća udove Žike kafedžije.

-Milosavljevići (1901-1931), Dragutin, kafedžija i njegova supruga, sada udova Angelina, odseljena porodica.

-Nedeljkovići (Sv. Nikola, zimnji), (posle rata 1914/18-1932). Porodica pekara Nedeljkovića se odselila iz Brusa.

-Savići, Stanoje, kazandžija, iz Blaca (posle rata 1914/18—1931). Kasnije se porodica odselila u Kraljevo.

-Vukovići - Mulići (Sv. Nikola, zimnji), (1919-1953), su od Vukovića - Mulića iz Kobilja. U Brusu su 3 njihove kuće: trgovac, službenik i zanatlija (krojač).

-Kaluđerovići, Blagoje, sveštenik iz Kruševa (Makedonija), posle rata 1914/ 18. Godine 1953. kuća Blagojeve udove–popadije.

-Mađarci, (posle rata 1914/18-1932), porodica poč. Bogomira, pekara, iz Poljne u Levču, daljim poreklom iz sela Mađara u Toplici. Odseljena porodica.

-Milosavljevići (Sv. Petka), (1919–1932). Panta, stolar, došao iz Pridvorice u Moravičkom Starom Vlahu. Odseljena porodica.

-Cvetkovići (Sv. Arhanđeo, zimnji) (posle rata 1914/18-1931). Sima, piljar, doselio se iz Prokuplja. Posle Simine smrti porodica se odselila nekud.

-Lazići (1919–1953) (Mitrov dan i Jeremin dan). Lazić, zanatlija (opančar), došao je u Brus iz Dubaca - Kovioca na Kopaoničkom području sliva Rasine, a daljim je poreklom od Mitrovštaka iz Paljevštice bruske.

-Čelikovići (Sv. Jovan Milostivi, 12. novembra), od Čelikovića iz Milutovca u Temniću. Godine 1953. u Brusu je kuća Đorđa, opančara.

-Raičevići (tako), Sv Ćirik), (posle rata 1914/18), od Raičevića iz Stroinaca y Župi. Godine 1953. trgovački rod.

-Ratkovići (Sv. Mina-Mrata, od Ratkovića iz Igroša (posle rata 1914/18). Kuća udove Radomira, predsednika Opštine bruske.

-Pantići (Sv. Mina–Mrata), Božidar, opančar (posle rata 1914/18–1931). Božidar je došao u Brus iz Milutovca u Temniću. Porodica Božidarova odselila se u Kruševac.

-Antić (posle rata 1914/18–1936), zanatlija (berberin), bio je iz Kruševca. Posle 1936. povratio se u Kruševac.

-Todorović Vukoman, stolar, od Todorovića iz Brđana (1914/18–1931). Porodica se odselila u Kruševac.

-Saula–Saulović (Sv. Mina–Mrata), Mato, hotelijer od Saula – Saulovića iz Budilovine (za rata 1914/18). Godine 1953. udova Matova, domaćica.

-Crnići - Mitrovići (Đurđic), (1914/18-1953), od Crnićke familije iz Rataja u Župi, a u Rataje su došli iz Lipovca (više Brusa) i od Đokića. U Brusu 1 kuća Mitrovića - Crnića, kasapina.

-Miljkovići (Sv. Jovan Krstitelj), (posle rata 1914/18). Vujadin, trgovac i supruga Jelena, od Miljkovića iz Ljubinaca kod Aleksandrovca. Godine 1953. – 1 kuća Miljkovića.

-Lazarevići (1918–1953), Jelenko, opančar iz Lazarevića iz Jelakca u Jošanici.

-Tomići, 1 kuća (Sv. Alimpije Stolpnik), (posle rata 1918), od Tomića iz Gornjeg Stupnja. Godine 1953. porodica Vitomira, službenika.

-Obradovići (Sv. Alimpije Stolpnik) (posle rata 1914/18), od Obradovića iz Šljivova. G. 1953. kuća Vlastimira, trgovca, potom penzionisanog službenika.

-Slavkovići (1914/18–1942) Velimir, sveštenik, rodom iz Malog Umnikova. U toku rata 1941/45. odselio se s porodicom u Železnik u okolini Beograda.

-Lazić Stanislav, opančar, od Lazića iz Kovioca (1914/18-1953).

-Čukurani - Čukuranovići – Petrovići (Sv. Mina–Mrata), od Čukurana iz Lepenca. Godine 1953. Kuća Save, trgovca, kafedžije pa službenika.

-Milojević, Jovan, potkivač, od Milojevića iz Ražnja (1931–1953).

-Gašići (Sv. evanđ. Luka, 18. oktobra), od Gašića iz Žiljaka. Godine 1953. Kuća Gašića, bolničara pri Sreskoj bolnici u Brusu.

-Burgići (1931–1953), od Burgića iz Dubaca – Kovioca. Godine 1953. Dve  porodice službenika.

-Pavlović (1931-1953). Pavlović, stolar, je od Glavnjana, iz zaseoka Glava u selu Kovačima.

-Milenkovići (1931-1953), Dušan, opančar iz Milenkovića iz Žilinaca u Donjoj Rasini.

-Rakonjac (Sv. Nikola, zimnji). Došao za vreme rata 1941/45. Iz Prebreze u Toplici. Godine 1953. kuća Rakonjca, penzionisanog službenika.

Doseljenici posle rata 1941/45 – 1953. godine.

-Ilić, berberin iz okoline Blaca u Toplici. – Šindići, 1 kuća (Sv. Sv. Arhanđeo, zimnji i "Veliki Gospođindan"), od Šindića iz Lesenovaca u Župi.

-Dačkovići (Sv. Alimpije Stolpnik), od Dačkovića iz Malog Ribara.  Godine 1953. u Brusu su 3 njihove kuće: zanatlije i službenik.

-Dimići (Sv. ap. Toma), od Dimića iz Belog Polja na Kopaoniku. Godine 1953. porodica službenika.

-Dragići (Sv. Nikola, zimnji), sveštenik  Đorđe, rodom iz Peći u Metohiji. U Brusu od 1947. i danas (1953. g.).

-Živančevići (Sv. Mina–Mrata), od Živančevića iz Trošanovaca. Godine 1953. tri njihove porodice: zanatlije i službenik.

-Jovkovići (Sv. Nikola), od Jovkovića iz Osredaka. Godine 1953. u Brusu jedna njihova porodica.

-Kapijadis Đorđe, apotekar, poreklom Grk, doselio se u Brus iz Prokuplja. Godine. 1953. jedna kuća Đorđa, apotekara.

-Katančevići (Sv. Arhanđeo zimnji), od Katančevića iz Lesenovaca. Starinom su od plemena Morače. Godine 1953. – jedna porodica službenika.

-Kačarevići, 1 kuća, radnik; od Kačarevića iz Dubaca - Kovioca.

-Kljajići (Tomindan i prekada Tomina nedelja), od Kljajića iz Lopaša u Zapadnomoravskom Pomoravlju. Godine 1953. kuća službenika Kljajića.

-Lisinci (Sv. Jovan Krstitelj), od Lisinaca iz Gornjeg Stupnja. Godine  1953. kuća Miroslava, penzionisanog službenika.

-Malinići, 1 kuća (Sv. Jovan 7. januara), od Malinića iz Milentije. Godine 1953. jedna kuća službenika.

-Miladinovići, od Miladinovića iz Sebečevca u Donjoj Rasini. Godine 1953. kuća krojača HH.

-Milanovići, od Milanovića iz iz Strojinaca u Župi. Godine 1953. kuća opštinskog službenika.

-Minići (Sv. Nikola zimnji), od Minića iz Parčina u Župi. Godine 1953. porodica Milana, sveštenika.

-Moskovljevići (Sv. ap. Toma i Tomina nedelja), od Moskovljevića u Velikom Ribaru. Godine 1953. Dve porodice službenika.

-Nedovići (Sv. Nikola zimnji), od Nedovića iz Gornjeg Goračića u Sjenici. G. 1953. u Brusu je kuća radnice Borke.

-Obradovići – Šundići (Sv. Nikola zimnji), od Obradovića – Šundića iz Budilovine. Godine 1953. jedna njihova kuća u Brusu.

-Pejići (Sv. Alempije Stolpnik), od Pejića iz Osredaka. Godine 1953. kuća kovača Pejića.

-Perići (Sv. Nikola zimnji), od Perića iz Kobilja. Godine 1953. porodica krojača Radisava.

-Predolci (Sv. Nikola zimnji), od Predolaca iz zaseoka Ravni u selu Razbojni. Godine 1953. u Brusu jedna porodica ovih Predolaca.

-Stanići (Sv. ap. Toma), od Stanića iz Trnavaca kod Aleksandrovca. Godine 1953. u Brusu je kuća Stanića, upravnika Pošte, telegrafa i telefona.

-Stanković Mirko, radnik iz Aleksandrovca. Godine 1953. porodica radnika Mirka.

-Toskići (Sv. Nikola zimnji), od Toskića iz Budilovine. Godine 1953. jedna njihova porodica.

-Ćirković Božin, voskar iz Kruševca. Godine 1953. kuća Božina voskara.

-Šulovići (Sv. Jovan Krstitelj), od Šulovića iz Ravništa – Zaplanine na Kopaoniku. Godine 1953. dve porodice penzionera Šulovića.

-Šindići (Sv. Arhanđeo i Velika Gospođa), iz Lesenovaca u Župi. Godine 1953. jedna porodica službenika.

-Boškovići (Sv. Nikola zimnji), od Boškovića iz Batota. Godine 1953. jedna službenička porodica.

-Virijević (Sv. Arhanđeo zimnji), od Virijevića iz Razbojne. Godine 1953. u Brusu dve porodice službenika.

-Đorđevići - Đorđilevići, bolničar u Veterinarskoj stanici u Brusu, od Đorđevića – Đorđilovića iz Razbojne.

-Jovanović, potkivač, od Jovanovića iz Gornjeg Stupnja. Godine 1953. jedna zanatlijska porodica.

-Halimi Ismail, poslastičar Goranac iz Prizrenske Gore, došao 1951. godine. Godine 1953. kuća Ismaila, poslastičara.

-Petrovići, Stanimir "lončar" (1951-1953), došao iz sela Gnjilan kod Pirota.

*Datumi su po starom kalendaru.

**Vremenski period obrađenih podataka.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, varošica Brus appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva naselja Drenova i zaseoka Drtevci, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj naselja.

Selo Drenova, s rasturenim kućama, je na kosama Golog brda i Bakarštaka, a zaseok Drtevci s kućama y nizu je pod Žljebovima. U međama ovih naselja su: Jelova ravan, Lazin grob, Kozja glava, i Torovi na jugu, prema selu Lipovcu; Kobilište "Nad Kneževiće", Eljdovište, Bakarštak, Rasina (reka) na istoku prema selu Brđanima; Dvorište, Studenjak (korito Rasine), Luka, Srednjak (Srednji potok), Žljebovi, brdo na severu prema Brusu; Golubinjak, "Drenjska" (Drenovska ili Drenovačka) čuka, na zapadu prema Žiljcima; Velika čuka (905 m), Golo brdo, Vuča livada i Bludna, prema Graševcima. Unutar dižu se uzvišenja: Vrteška, Rid, pa Bregovi: Mali breg, Strnački breg, Jazvinački breg, Nestorovački breg, Ravni breg, Kozarevački breg, Konjarevački, Kameniš, Veliko prisoje, Ovčarevac i Tipševina.

Vode.

Rečice i potoci su: rečica Vuča i potoci: Ajdučki, Ćirićki i Veliki potok, a vode se nazivaju: Košinac, Sovina, Drenjak, Izvor na Kozjoj glavi, Izvor kod Stare kuće (u Miljkovićima), Izvor u Potočku, Pljakinac, Lipljak, Izvor na Vrteški, Izvor u Dikinoj livadi, Crvenjak (na Velikoj čuki), Kozarevac i Izvor "U Baru". Ispod Kolibišta izbija izvor "barutljive" vode; voda "zaudara na barut". U koritu Ćirićkog potoka desne pritoke reke Rasine izbija na dvatri mesta hladna kisela voda prijatna za piće. Stanovnici piju i vodu c tri bunara.

Tip sela.

U selu su male: Gornja Drenova ili Gornja mala i Donja Drenova ili Donja mala, obe pod golim brdom i na malom odstojanju jedna od druge. Bugarci u Bakarštaku su odvojeni deo sela, oko 2 km udaljeni od najbliže kuće ovog naselja pod Golim brdom.

Zaselak Drtevci je izdvojeno naselje i oko 1/2 časa hoda udaljeno od sela. Vukosavljevići (pod Vrteškom) – Dvorištem) su desetak minuta udaljeni od najbliže kuće u zaseoku. Izdvojeni delovi naselja nazivaju se prezimenom roda koji ih nastanjuje.

Dva groblja su u Donjoj Drenovi i na Bakarštaku. Drtevci ili Drtevčani sahranjuju u groblju na Rosuljama, dok Vukosavljevići, svakako zbog brzine, sahranjuju u groblju sela Tršanovca "Preko Rasine", na levoj strani rečne doline.

Ime i ostali podaci o naseljima.

Selu je dato ime po drvetu (drenu). Mečkari, stanovnici Drtevaca su na mestu današnjeg sela "u Drenjaku" (drenovoj česti) imali svoje bačevine, kolibe i torove za stoku. Prešli su iz Drtevaca, iskrčili drenovu čestu i dotadašnje bačevine preobratili u kuće za stanovanje. Kao uzrok preseljenju navode da su ih u Drtevcima često posećivali i uznemiravali Turci prolazeći putem dolinom Rasine. Po kazivanju Čedomira Nikolića, starešine sela i zaseoka 1935. godine preseljavanje iz Drtevaca je izvršeno "ima više od dve stotine godina"; dodaje da su njegovi Nikolići: ded Miloš (1834–1926) i Milošev ded Miljko rođeni "u Drenove" a da se ded, možda i praded Miljko preselio iz Drtevaca. (Napomena: Oko 1660. godine, pre Velike seobe.)

Godine 1833. selo ima 4 kuće sa 5 oženjenih i 7 neoženjenih; 1837 – 5 kuća; 1874. u Drtevcima je 21 domaćinstvo sa 150 članova, a u zaseoku Drtevcima 16 domaćinstava sa 130 članova; 1948. u Drenovi je 41 domaćinstvo sa 272 člana, a u zaseoku Drtevci 17 domaćinstava sa 105 članova.

Starine.

Na desnoj strani doline reke Rasine, u onom njenom delu imenom Studenjak, upravo prema Gradištu (Gobelji), izdiže se naglo od rečnog korita brdo Dvorište. Na brdu su livade, dok je severna strana brda zarasla u mladu šumu od lisnatog drveća. Idući od Brusa niz Rasinu, na ulazu u Studenjak, upravo u uglu što ga stvaraju reka i desna pritoka Ćirićki potok u ataru Drtevca, u potesu "u Bare" je sasvim porušen neki stari manastir. Na brežuljku je velika rupa trebljenog kamena skoro sasvim zarasla u meki travnati bus. Idući od manastirišta naviše u livade Stevovića vide se ulegnuća, rupe na mestu ćelija kaluđera starog manastira.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U Drenovi su danas jedini stanovnici potomci preseljenih Drtevčana:

-Nikolića, Mandića i Miljkovića (10 kuća) u Gornjoj mali;

-Vukojevića i Simonovića (12 kuća) u Donjoj mali i:

-Bugarci (4 kuće), svega 26 kuća, Sv. Nilola zimski i Sv. Agatonik. Dve kuće Bugaraca prekađuju i Sv. Minu-Mratu, slavu poočimovu.

Preseljeni Drtevčani žive u Kobilju više Brusa i prezivaju se Azdejkovići. Imaju predanje da je njihove daleke pretke iz Drtevaca u Kobilje preselio "Turčin" Hazda – Hazdejko; Azda – Azdejko s otpalim H , a on je upravo bio njihov predak iz Drtevaca Sviloje, ponosnik dubrovačkih karavana obučen u azdiju, kratak ogrtač postavljen krznom, skupoceni ogrtač, ili dolamu pa po ovom aljetku (delu nošnje) imao nadimak Azda — Azdejko.

Današnji stanovnici u Drtevcima:

-Starinci —Stanojevići i Miljkovići (3 kuće, Sv. Arhangel) bili su jedini u Drtevcima po odlasku Mečkara u Drenovu. Kasnije predak Starinaca:

-Milojko Petrović Moračanin otkupio je od Turčina i "selo Starince".

U selo Starinaca doselili su se Crnoglavci:

-Nedeljkovići, Vukosavljevići i Milosavljevići (13 kuća, Sv Arhangel, Aćim i Ana i Mala Sv. Ana). Došli su iz Crne Glave u Banji (Jošaničkoj Banji).

Novi doseljenici, posle 1900. godine su:

-Jovanović –Jovčinović, "Prža" (Sv. Mina-Mrata), prešao je iz Tršanovaca.

-Stevovići (4 kuće, Sv. Jovan Krstitelj) su iz Male Grabovnice. Ovde su na "kupovini" — kupljenom zemljištu.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, naselja Drenova i Drtevci (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Tršanovci (po knjizi doslovno piše: TROŠANOVCI, novije (pogrešno) TRŠANOVCI) , opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je na stranama brda Rapčevice (691m) i Trline (615m), na levoj (prisojnoj) strani doline Rasine. Zemljišno područje Trošanovaca* zahvata prostor između Male Grabovnice na severozapadu, Drenove na jugozapadu, Lepenca na jugoistoku. U međama sela su: Gradište (Gobelja), Radevac, Božanac, Batlaski rid, Bugarci, Vrteška.

Vode.

Reka je Rasina, a potoci su: Brđanac i Donji potok. Vode imaju nazive: Stara voda (u Pavličevićima), Isenovac (u Kovačevićima) i Izvor u Starom selu. Za piće i ostalu upotrebu stanovnici se najviše služe vodom iz dvadesetak bunara.

Zemlje i šume.

U selu su potesi: Čajir, "Pod bregem" (bregom), Ograđa, Kod Inđaka, Blato. Na navedenim mestima su voćnjaci, bašte, njive i livade.

Tip sela.

Selo je razbijeno na veće i manje kućne grupe pojedinih rodova. Grupe su na malom odstojanju, a kuće u njima su zbijene. Nastanjena mesta se nazivaju: Uroševići, Batlane, Padine i Kostinac. Groblje je ispod Gradišta (Gobelje) kraj seoskog zapisa — starog hrasta.

Naselje Trošanovci zabeleženo je u Sopoćanskom pomeniku.

Godine 1833. ima 18 kuća, 35 oženjenih i 53 neoženjenih; 1844 – 31 kuću, a 295 stanovnika; 1874 – 30 kuća; 1921 — 45 domaćinstava sa 328 članova; 1948 — 49 domaćinstava sa 405 članova.

Starine u selu.

Na Dubu, "između dve vode" nedavno su otkopani zidovi od sukozida neke građevine. Stanovnici misle da su zidovi ostaci neke crkve. Na Karauli, na kućama Uroševića, bila je nekad stražarnicva s posadom. Izvor Iseinovac odavno potpuno zapušten niže kuće Dragoljuba Kovačevića zove se po "gospodaru agi – Turčinu" Iseinu.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Pavličevići, Živančevići, Kovačevići, Jovanovići ili Jovčinovići "Prže", Stankovići, Cincarevići i Uroševići (42 kuće, Sv. Mina–Mrata, Mali Sv. Arhangel i Sv. Nikola letnji, seoska zavetina) živeli su u Trošanovcima "mnogo pre Karađorđa". Znaju da su u vreme Karađorđevog ustanka bili izbegli u selo Medveđu, pa su se otud posle 3–4 godine povratili u Trošanovce, dok su drugi ostali i dalje u Medveđi. Potomci doseljenika u Medveđu su: Trošići, Bajići, Tarajići, Kelje – Keljići, i Veke – Vekići (više od 40 kuća). Trošići u Žilincima u Aleksandrovačkoj Župi doselili su se iz Trošanovaca.

U svetomince u Trošanovcima ušli su prizeti:

-Jelići (2 kuće, Sv. Jovan Krstitelj) iz susednog Lepenca;

-Šljivić (1 kuća, ćurđic) iz Botunje;

-Krčanin (1 kuća, Sv. Nikola), od Kršana iz Dobroljubaca u Aleksandrovačkoj Župi.

Svi prizeti su došli posle 1900. godine.

*U tekstu se selo naziva Trošanovci, kako u knjizi piše.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Tršanovci (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gornji i Donji Lipovac (po knjizi Lipovac) , opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Lipovac je u brdima visoko nad dubokom a uskom dolinom Lipovske reke, na Babinom nosu, Debelom bregu, Boroviku, Deljanskom brdu, Bubunju, Grčačkom brdu i Šarenicima. Zemljišno područje Lipovca zahvata prostor između sela Drenove na severu, Graševaca na severozapadu, Šošića na jugozapadu, Žareva na jugoistoku, Batota na istoku i Brđana na severoistoku. U međama sela su: Oglavlje, Vilja Rudina, Priplaće, Stara sudnica, Crkvište, Borovik, Kadina čuka, Vrata, Bogdanovska čuka, Kadina kosa, Kozja glava, Jelova ravan, Bludna. Unutar međa su uzvišenja: Babin nos, Debeli breg, Bubunje, Deljansko brdo, Stože, Grčačko brdo, Oraovačko brdo – Šarenice, Zaječine, Staro guvno.

Vode.

Rečice i potoci su: Lipovska reka, Mala reka, Oraovica (Oraovički potok), Vardički potok, Letice, Bačkalo, Vranjski, Borovički, Stožanski, Rupski potok, Košinski - Košinac, Kozarevac, Velika i Mala reka. Vode su tri bunara i izvori: Ajdučka voda, Izvor na Lazu, Izvor u Jagodinu dolu, Izvor u Šeljegnjištu — Šiljegništu ili Cvetkova voda, Mladenovićka voda, Izvor u Starom selu, Sečine, Izvor na Deljanskom lazu, Izvor u Starom selu (u Grčacima), Izvor u Šarenica, Kod Stare kuće. U Oravici je izvor hladne kisele vode vrlo prijatne za piće.

Zemlje i šume.

Šume, utrine, livade i njive su na graničnim brdima. Potesi se nazivaju: Bubunje, Vranja stena, Borovik, Kadić kosa, Ora(o)vička čuka, Vrata, Stože, Šarenice, Babin nos, Oglavlje, Kadina čuka, Priplaće, Crkvište, Mečak, Stara sudnica. Dve bačije su na Kadić kosi. Vinogradi s pivnicima i podrumima su u poljani imenom Pokrp u Aleksandrovačkoj Župi.

Tip sela.

Lipovac se prema toku Lipovske reke deli na Gornji Lipovac i Donji Lipovac. U oba ova dela izdvajaju se veće i manje kućne grupe pojedinih rodova, 1-3 km udaljene jedne od druge. Kuće u kućnim grupama su više ili manje rasturene i obično ostojanje jedna od druge 50—100 m, negde i više. Sedam grobalja sela Lipovca su na Đurincu, Boroviku, Varničkom lazu, u Starom selu (u Bubunjcima), u Starom selu (u Deljanima), u Zaječini (pod virovima) i Kod Starog guvna.

Popis kuća i stanovnika.

Godine 1833. imao je 20 kuća s 30 oženjenih i 40 neoženjenih; 1874 — 39 kuća; 1921 – 67 domaćinstava sa 534 člana; 1948.

Donji Lipovac ima 54 domaćinstva sa 377 člnova, a:

Gornji Lipovac – 44 domaćinstva sa 330 članova.

Starine u selu.

Na mestu Stara sudnica bilaje u prvoj polovini 19. veka sudnica lipovačke opštine. Opštinu sastavljaju sela: Lipovac, Žarevo i Šošiće. Upravo na međi Lipovca i Šošića je Crkvište, s neznatnim ostacima davno porušene crkvice, u ogradi od dasaka. Crkva je bila posvećena Sv. Romanu. U Bubunjcima, Grčacima i Deljanima postoji predanje da su sva tri bila nastanjena od davnina, pre dolaska predaka današnjih stanovnika. Staro selo je i danas nastanjeno mesto.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U vreme pokreta naših naroda tokom 17. veka doselili su se od plemena Kuča, iz Zagrijepče sa granice prema Albaniji, preci:

-Đokića (arb. Đokaji) i:

-Aleksići (33 kuće, Đurđic i Đurđevdan). Njihovi mnogobrojni srodnici su u selu Rataju (nom. Rataje) u Aleksandrovačkoj Župi. Tamo su poznati pod zajedničkim prezimenom–nadimkom kao Crnići – Crnićka familija (oko 150 kuća, što slave Đurđic i Đurđevdan).

Malo vremena posle Đokića došao je iz Zatrijepča predak:

-Deljana (arb. Delai), Obradovića i Živkovića (20 kuća, Đurđic i Đurđevdan) i nastanio se pored svojih ranije naseljenih rođaka. Deljani su se tako isto iseljavali u razna vremena i na razne strane. Deljani su u Gornjoj Mikuljani (35 kuća), u Donjoj Mikuljani (1 kuća), u Draguši (7 kuća), u Sibnici (1 kuća), svi u Toplici. Deljani (oko 20 kuća) u Gornjem Stuplju u Aleksandrovačkoj Župi su od Deljana iz Lipovca.

-Bubunjci – Milojkovići – Petrovići (11 kuća, Sv. Arhangel) su jedan isti rod sa Starincima u Drtevcima i Brusu, Petrovićima u Žiljcima, Moračanima u Kočinama, Kneževićima u Brđanima, Grujićima u Graševcima.

-Grčaci (10 kuća, Sv. arhiđ. Stefan zimski i letnji) došlisu iz G rčaka "u Rasine", a tamo iz "Čajtine" na Kopaoniku, od Krstojevića. Najdaljom starinom su od plemena Kuča.

U Aleksiće su ušli prizeti:

-Nedeljković (1 kuća, Sv. Arhangel i ženina slava Đurđic) iz Drtevaca i:

-Aleksić — Kuliza (1 kuća, Sv. Mina i slava imanja Đurđic) iz Tršanovaca.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, sela Gornji Lipovac i Donji Lipovac (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Brđani, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Brđani su brdsko selo s kućama na stranama brda: Jeloštaka, Dubovskog brda, Savićke čuke i Kneževićkog brega. Zemljišno područje Brđana zahvata prostor između sela Drenove na zapadu, Lipovca na jugozapadu, Batota na jugoistoku i Lepenca na istoku. U međama Brđana su uzvišenja: Kozja glava, Zaječinska čuka (Zaječina), Kadić kosa, Mečkarsko brdo, Lazovi, Bogdanovo brdo.

Vode.

Reke, rečice i potoci su: Rasina, Vuča, Lipovska, Strmačka reka i potoci: Miloševićki, Stajkovski, Todorovićki i Drenovački potok. Vode imaju nazive: Gornja voda, Vodica, Jagnjilo i Dubovska voda.

Zemlje i šume.

Delovi atara nazivaju se: Selište, Bačište, Kruševlje, Ravna, Popova kuća, Grujićke kuće.

Tip sela.

Selo sastavljaju pet kućnih grupa na pet seoskih brda. Srodičke kuće na tim brdima su nablizu, a odstojanje među pojedinim grupama je 500—1.000 m. U selu su četiri groblja: na Dubravskom brdu, Brđanskom brdu, Savićkoj čuki i Kneževićkom bregu.

Godine 1833. imalo je 11 kuća, 19 oženjenih i 30 neoženjenih; 1874 – 28 kuća; 1921 – 24 domaćinstva sa 121 članom; 1948 – 37 domaćinstava sa 296 članova.

Starine u selu.

U Dubovcima, u mestu Selištu, današnjoj okućnici Aleksandra Lukića bilo je staro "latinsko" groblje. Ovo groblje je odavno rastureno. U mestu imenom Trole, prilikom obrade zemljišta nailazi se na temelje kuća i zgrada oko kuće, od opeke. Priča se da je ovde “bilo nekad neko naselje".

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Kneževići (4 kuće, Sv. Arhangel). Jedan su rod s Petrovićima– Moračanima u Žiljcima.

-Dubovci– Lukići i Markovići (8 kuća, Sv. Jovan Zlatoust i Prenos moštiju Sv. Jovana Zlatoustog), doselili se iz Dubovca u Drenici.

-Vučkovići (3 kuće, Sv. Arhangel, Aćim i Ana i Mala Sv. Ana) su od Crnoglavaca u Jošaničkoj Banji. Ovde je došao Miloš, čukunded starom Milanu (85 godina).

-Savići (4 kuće, Sv. Arhangel i Velika Gospođa). Prešli su iz Lipovca (Crne Glave), a starinom su od Žura – Žurića iz Morače.

Posle 1850. godine doselili su se:

-Ibrići – Jovanovići (2 kuće, Sv. Jovan zimski i letnji) iz sela Drena u Ibru;

-Lazići (3 kuće, Sv. Nikola zimski) iz Trećaka;

-Kuliza — Radenković (1 kuća, Sv. Mina-Mrata i Mali Sv. Arhangel), od Kuliza svetominaca iz Trošanovaca.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Brđani (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Lepenac, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Seloje u dolini Rasine. Najveći deo selaje na levoj (prisojnoj) strani ove doline. Kuće su na stranama Sagratovice, Gnjile, Kostinca, Jabukovca, Dobrog dela, Paradskog brda, Trnovog brda i Mečkrskog brda. Zemljišno područje Lepenca zahvata prostor između sela Trošanovaca na severozapadu, Brđana na zapadu, Batota na jugu i Dubaca na istoku. U međama sela su: Veliko brdo, Drenjački potok, Barski potok, Nemčev grob, Pajin do, Sastavci Lipovske reke i Strmačke reke, Ignjatovac, Debeli sklad, Samarni breg, Bećirovac, Šljivarski potok, Žute prline, potok Dimitrinac.

Vode.

Reka je Rasina, a rečice i potoci su: Rečica, Mečkarski, Rakićevački, Trošanovački, Kostinački, Lapčevićki, Planinićki, Čingelićki, Čukuranski, Vekin i Kućišni potok. Vode se nazivaju: Jelićka voda, Čingelićki izvor, Ristićki izvor, Čukuranski izvor, Voda u Vekincu, Buban, Kućiški izvor, Izvor kod Beljika, Milenova voda, Manastirska česma. Pije se voda s desetak bunara.

Zemlje i šume.

Delovi atara zovu se: Babe, Reka, Ključ, Polje, Lazovi, Kamenara, Vekinac, Rosulje, Duboke doline, Dubrava, Malonjina bara, Velike njive, Beljurinac.

Tip sela.

Selo je razbijeno na veće i manje kućne grupe pojedinih rodova i one su nablizu. Pored puta Brus–Razbojna–Kruševac je drumski deo sela. Ovde su: opštinska sudnica, zadružni dućan, jedna kafana, dve zanatlijske radnje. "Veliko" groblje i prema njemu "Malo" su pored pomenutog puta za Kruševac i u drumskom delu sela.

Istorija sela.

Lepenac kod Brusa s manastirom zabeležen je u Pećkom pomeniku, a i godine 1645.

Godine 1833. ima 16 kuća c 31 oženjenim i 46 neoženjenih; 1874 – 55 kuća; 1891 — 110 poreskih glava; 1921 – 82 domaćinstva sa 626 članova; 1948 — 126 domaćinstava sa 981 članom.

Starine u selu.

Na Lazinamaje manastir, hram posvećen arhiđ. Stefanu. Ima predanje da je manastir u Lepencu gradio Stevan, sin kneza Lazara. Niže manastiraje izvor hladne vode, dok je drugi izvor, opet hladne vode, kod zgrade osnovne škole i opštine. Ova dva izvora su dve manastirske vode. Na Rasini traje i danas vodenica, kažu iz onog vremena kad je građen manastir Sv. Stefana. U Kućištu živeli su preci današnjih Čukurana. Na mestu "Kod Cera" je staro "latinsko" groblje.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Jelići (5 kuća, Sv. Jovan zimski i letnji). Na Gnjili su starinci.

Ostali rodovi su doseljeni.

-Mečkari i Rakićevići (15 kuća) su iz Mečkara, zaseoka Crnoj Glavi u Jošaničkoj Banji. Otud je došao predak Tanasko Milosavljević — Mečkar.

-Crnoglavci – Filimonovići (5 kuća, Sv. Arhangel, Aćim i Ana i Mala Sv. Ana), od Crnoglavaca iz Crne Glave.

-Parađani (8 kuća, Sv. Petka), su od petkovčana iz Parade na Kopaoniku.

-Gmiovići (9 kuća, Sv. Arhangel i velika Gospođa) su povratnici iz Levča. Tamo su izbegli u vreme Karađorđevog vojevanja. Starinom su od plemena Morače.

-Čukurani – Čukuranovići (10 kuća, Sv. Mina). Poreklom su Cincari iz Soluna. Prezime, nadimak je po gostionici Čukurkanu u Solunu. Oni su Čukurkanlije. Iz Čukurkana su Čukurkanlije u Budimu davno izumrli, i u Beogradu. Čukurani u Lepencu biće od Čukurkanlija koji su se iz Budima spustili u Beograd, pa otud preko Kruševca došli u Lepenac.

-Lapčevići i Radmanovići (16 kuća, Sv. Nikola). Oni su od Lapčevića iz Rokca, a starinom su od plemena Kuča,

-Planiničići (6 kuća, Đurđic i Đurđevdan) su iz Planinice na Kopaoniku.

-Frtunići — Jeremići (8 kuća, Đurđic i Đurđevdan), su sa Kosova. U Kučima došli su u Skočnu, selu na vučitrnskom Kosovu, a otud ovamo. U Vučitrnu su njihovi srodnici Frtunići.

-Čingeli – Dimitrijevići (4 kuće, Sv. Alimpije Stolpnik i Đurđevdan) su od Čengelića – Markovića iz zaseoka Pupavna u Plani.

-Ristići (4 kuće, Mitrov dan i Sv. pror. Jeremija). Su od  Savića su iz Batota.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Lepenac (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Batote, opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je visoko na stranama doline Strmačke reke i njene desne pritoke Batotske reke. Zemljišno područje Batora zahvata prostor između Lipovca na zapadu i severozapadu, Dubaca i Žunja na istoku i sela Magova na jugu. U međama sela su: Barska čuka (909m), Lepa gora (1036m), Ravna gora (1112m) ili Mladenov grob "Nad Janiće", Vrškovac, Velika i Mala Lipa, Veliki trupac (953m) Mali trupac (Mijatova livada), Magovsko preslo, Humka (993m), Lokvenik (1.052), Kadić kosa, Lipovska reka.

Vode.

Rečice i potoci su: Strmačka reka, Batotska reka i potoci: Gluvarski, Krkanovački, Savićki, Šljivanski, Grčki, Stari, Janićki, Ravanički potok. Poznatiji izvori su: Slatina, Siga vodica i Izvorak. "U planini" su jaki hladni izvori: Ajdučka voda u Lepoj godi i Studenac "u Male lipe".

Zemlje i šume.

Delovi seoskog atara nazivaju se: Koputica, Milenkovićko preslo, Rode, Savićka čuka, Ravanica. Na brdima Glavaru i Lepoj gori su državne bukove šume.

Tip sela.

Seoske kuće izdižu se na stranama brda ili su u podnožju brda u međama seoskim, dok ih nema u dolinama rečica i potoka. Kuće su na Rasju, Ristićkom bregu, Milenkovićkom brdu, Đuričkoj čuki, Mikuljanskoj čuki, Janićkom brdu ispod Lepe gore, Vrškovca i Babinog brega.

Kućne grupe udaljene su 300 –1.000 m jedna od druge. Osam grobalja sela Batota su: na Čuki, Gradištu, Vrškovcu, Lepoj gori, Lazu, Janićkom brdu, Naslonu i Rasju.

Godine 1837. ima 26 kuća sa 36 poreskih glava; 1874 – 67 kuća; 1921 – 26 domaćinstava e 621 članom; 1948 – 121 domaćinstvo sa 1.007 članova.

Starine u selu.

U selu su mnogi tragovi ranijeg života. U Selištu (Strijićkim livadama) je staro Vučino groblje. Prema predanju, Vučino groblje ostalo je od ranijih seoskih stanovnika "Džidova" – Jevreja. U Rasju, u blizini kuća Bajagića (Radonjića) je "džidovsko groblje". U njemu su se kopali sami Džidovi (Jevreji).

U Grčkom potoku jedno staro groblje je "grčko" groblje. U grčkom groblju, kao i u starom groblju (u Janićkom potoku) sahranjivani su Grci.

Niže kuće Borisava Ristića je staro seosko groblje, groblje predaka današnjih stanovnika. U Starom selu su neravnine, veća i manja ulegnuća. Po predanju, ovde je bilo naselje. U Rasju, na Kućetinama, nema vidnih ostataka naselja.

U Stojićima stajala je dugo vremena crkcina Nikoljača, hram posvećen Sv. Nikoli letnjem. Godine 1931. na crkvini je podignuta crkvica-hram poisvećen istom svecu. U Košutici, pod Kadić kosom, priča se da je bila neka velika kuća s podrumom. Manastir Strmac s crkvom posvećen Bogorodičinim roditeljima Joakimu i Ani, priča se, podigli su "davno" monasi iz razorenog manastira Sv. arhiđ. Stefan u Lepencu, "bili su izbegli u planinu Lepu goru". Prema objavljenim podacima manastirska crkva je izgrađena 1865. godine. Crkva nije proučena. U Ravaničkom potoku, u mestu "Selce" Batoćani su živeli u zbegu, u ratu 1876.godine.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Savići – Radosavljevići (15 kuća, Mitrov dan i Sv. pror. Jeremija) i:

-Stojići (4 kuće, Sv. Nikola) vratili su se iz bežanije iz Levča. Tamo su izbegli u vreme Karađorđevog vojevanja.

U doba opštih pokreta naših naroda u 17. Veku u selu su se nastanili:

-Đurići, Miloševići, Janići, Bajagići – Radonjići (22 kuće, Sv. Arhangel). Janići i Bajagići prislužuju "Velji" Gospođindan. Svi ovi su od plemena Morače.

Oko pola veka posle Moračana Došli su:

-Košutanci–Zdravkovići (11 kuća Sv.arhiđ.Stefan), su od Krstojevića iz Čajetine na Kopaoniku. Jedan rod s Košutancima–Zdravkovićima su  Čajetinci u Dobroljupcima u Aleksandrovačkoj Župi i Čajići u Brusu. Krstojevići u Čajetini najdaljom starinom su od plemena Kuča.

Posle 1750. godine u Batote je prešao iz Trećaka Boško Andrejić, predak današnjih:

-Boškovića — Andrejića (7 kuća, Sv. Nikola i Sv. Agatonik) i Rista Mečkar, praded Borisavu Ristiću (rođen 1875. godine), od Mečkara iz Drenove. Od Ristinih sinova: Marka, Đoke, Todora i Save su današnji

-Ristići, Markovići, Đokići i Todorovići (14 kuća, Sv. Nikola i Sv. Agatonik).

Posle Riste Mečkara u selu se nastanjuje predak današnjih:

-Jočića (9 kuća Sv Toma i Tomina nedelja), iz Igroša u Aleksandrovačkoj Župi.

Posle rata 1877/78. u selu se nastanjuju:

-Bačićani – Milenkovići (3 kuće, Sv Vračevi), iz Kovačice u kopaoničkoj Šalji.

-Burgija – Burgići (2 kuće, Sv. Jovan), od Burgija iz Rokca – Ivlja u Jošanici.

-Mehuljanci — Mikuljanci (2 kuće, Sv. Petka), iz Donjeg Mikuljana više Kuršumlije.

-Nikolići – Veselinovići (2 kuće, Sv. ap. i evang. Luka), iz Trnovice u Labu.

-Mitrovićima (2 kuće, Sv. Alimpije Stolpnik) došaoje otac iz Žareva y Stojiće.

-Kuliza — Petrović (1 kuća, Sv. Mina), došao je na devojku Košutanaca.

-Kuliza – Radovanović (1 kuća, Sv. Mina-Mrata), od Kuliza iz nekog sela u okolini, ušao u kuću Kulize Petrovića.

-Đokić (1 kuća, Đurđic) iz Lipovca, ušao u kuću nikoljštaka Đokića.

-Marinković i Minić (2 kuće, Tomindan i Tomina nedelja) su od Tominčana iz Igroša, srodnici Jočića u selu. Prvi se prizetio u Miloševiće, a drugi u kuću Bajagića.

-Kričak — Simić (1 kuća, Đurđic), od Kričaka iz Žunja, ušao u kuću Nikolića.

-Radmanovac (1 kuća, Sv. Vračevi) je od Radmanovaca iz Žareva.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Batote (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Dupci (i zaseoci — Mošute, Krivi Brod, Kovioce), opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Dupci su na stranama doline Rasine, u podnožju Kremenjaka i Čuke (Kostićke čuke) i Oble glave (624m).

Mošute su na desnoj strani rečne doline pod Gradištem.

Krivi brod je na levoj strani rečne doline pod Velikim brdom.

Kovioce je na desnoj strani doline Koviočke reke, sa kućama na stranama brda Berde.

U međama sela i njegovih zaselaka su: Obla glava, Šiljak, Mikuljanska čuka (803m), Drenjački potok, Veliko brdo, Kremenjak, Berda (509m) i Čuka (Kostićka čuka).

Vode.

Reka je Rasina, a rečice i potoci su: Strnička reka, Koviočka reka, i potoci: Dubački, Stanićki, Biserčićki i Kačarevićki potok. Vode se nazivaju: Lazićki izvori u Krivom brodu, Tačićki izvor u Mošutama, Biserčićki izvor, Školska česma, Biserčićka česma, Izvor "u Ševe luke", Vučkovićki izvor, Kljajićki izvor u Dupcima. Pije se voda sa osam bunara.

Zemlje i šume.

Delovi atara imaju nazive: Rosulje, Bačište, Prisoje, Mošute, Radoševica, Smolenovica, Gradište, Drenjak – Drenjačka čuka, Peoš, Ćava i Vraca.

Tip sela i zaseoka.

U Dupcimaje kraj Peoš, inače nema nikakve podele sela. Zaseoci Mošute, Krivi Brod i Kovioce su zasebna naselja udaljena od najbližih kuća u selu po desetak minuta hoda. Dubačko i Peoško groblje je u prisoju. Koviočko groblje je u reci (Koviočkoj reci). Groblje Krivoga Brodaje na mestu zvanom Pećanac. Mošutsko groblje je pod Gradište.

Istorijat sela.

Selo Mošute u kruševačkoj nahiji zapisano je 1769. godine u Devičkom katastihu.

Godine 1833. naselje Mošute imalo je 4 kuće, sa 6 oženjenih i 11 neoženjenih; 1874. ima 14 kuća.

Godine 1833. Krivi Brod ima 4 kuće sa 5 oženjenih i 7 neoženjenih; 1874 – 9 kuća.

Godine 1833. u Koviocima ima 18 kuća; 1948 – u Koviocima je 55 domaćinstava sa 374 člana.

Godine 1833. u Dupcima ima 7 kuća s 9 oženjenih i 10 neoženjenih; 1859 – 43 kuće sa 52 poreske glave; 1874 – 17 kuća; 1921 – 104 domaćinstva sa 674 člana; 1948 — 93 domaćinstva sa 623 člana.

Prema ispitivanjima 1949. godine bilo je kuća: u Dupcima s Peošom 59, u Mošutama 16, Krivom Brodu 14, Koviocu 45, svega kuća 134.

Starine u selu.

Na Gradištu su ostaci manjeg utvrđenja od čvrste građe, danas skoro potpuno razorenog. Niže Gradišta, u Mošutskom potoku nedavno je otkopana stara crkcina "Vidovača". Crkva je bila posvećena svetom knezu Lazaru – Vidovdan. U reci je otkopana stara crkvina. Crkva je bila posvećena Sv. ap. Petru i Pavlu.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U Velikoj seobi krajem 17. veka doselili su se preci:

-Tačića, Tanaskovića i Vulića (5 kuća, Sv. Ćirik) iz nekog sela u Polimlju u Vasojevićima.

Čitav vek posle Tačića u selu se nastanjuju:

-Zbiljići (3 kuće, Sv. Arhangel i Velika Gospođa), su od Tatića iz Brzeća.

Doselili su se posle 1850 godine:

-Vasiljkovići i Timotijevići (3 kuće, Sv. ap. i evan. Luka i Markov dan) iz Ćelija u Donjoj Rasini.

-Stošovići (2 kuće, Sv. Arhangel i Velika Gospođa) iz Igroša u Aleksandrovačkoj Župi, a daljim su poreklom iz plemena Morače.

-Kovačevići (2 kuće, Sv. Alimpije Stolpnik) su iz Igroša.

-Raičevići (1 kuća, Sv. Ćirik) od Raičevića iz Strojinaca prešao na imanje Radivoja Biserčića.

Gore navedeni rodovi su u Mošutama.

U Krivom Brodu:

-Lazići i Đokići (7 kuća, Sv. Nikola), izdaju se za starince.

-Radovići (3 kuće, Lazarev dan, Sv. arhiđ. Stefan i Sv. Alimpije Stolpnik) ušli su u Ugljareviće, izumrle po muškoj liniji.

-Đolići (2 kuće, Sv. arhiđ. Stefan). U jednu njihovu kuću ušao je prizet:

-Stojanović (Sv. Nikola). Stefan Stojanović je iz Bogiša u Donjoj Rasini.

Radovići i Đolići su nepoznatog porekla.

Oko sredine 19. veka nastanili su se:

-Žure – Žurići ili Đokići (2 kuće, Sv. Arhangel i Velika Gospođa) iz Đerekara kod Blaževa, a starinom su od bratstva Žura iz plemena Morače.

U Dupcima su:

-Topalovići, Šiljići i Vuškovići (17 kuća, Sv. Jovan).

-Đokići (14 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik). Njihov predak došao i služio u Šiljićima. Oženio se od Šiljića i zakućio.

Antić (l kuća, Đurđic).

Gore navedeni rodovi su doseljeni, ali ne znaju oblast i mesto porekla. Ostali rodovi znaju svoje poreklo.

-Biserčići (8 kuća, Miholjdan i Sv. Agatonik). Najdaljom starinom su "od mora – iz Dalmacije". Otud su njihovi daleki preci došli u Mojstir u Štavici (na Gornjem Ibru). Iz Mojstira neke njihove porodice odselile su se u Drenicu. Kad predak Jakov "ubije Turčina" izbeže u Goč, selo na planini Goč nad Vrnjačkom Banjom. Bojeći se osvete srodnika ubijenog Turčina naseli se u Dupce. Kasnije osvetnici ubijenoga sačekaju u selu Botunju Jakova i ubiju ga iz zasede. Velimir Biserčić, rođen 1890. godine, nabraja pretke: Jakov –Ilija — Nikita-on, Velimir – Marko – Petar, dete.

Oko sredine prošloga veka doselili su se:

-Kačarevići (5 kuća, Sv. Jovan Zlatousti i Sv. Jovan letnji), iz Bugarskog Dola – Borčana na Kopaoniku. Njihovi srodnici su Bugari u Sagonjevu, kraju Bugarima; Dubovci (Lukići i Markovići) u Brđanima i Dubovci u zaseoku sela Rakovca — Dubovcima. Starinom su iz Dubovca u Drenici.

Pretka Kljajića iz Lopaša u Moravi trsteničkoj doveli su Biserčići, da bi imali prijatelja nablizu. Danas ima

-Kljajića (4 kuće, Sv. Toma, Tomina nedelja i Preobraženje).

U vremenu od 1850. godine do danas nastanili su se:

-Prajzović (1 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik i Đurđevdan) iz nekog sela u Levču.

-Đolić (1 kuća, Sv. arhiđ. Stefan) je iz Krivog Broda.

-Mečkar Milosavljević (1 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik i očina slava Sv. Nikola), od Mečkara iz Lepenca, prešao na imanje Prazojevića.

U Koviocima su:

-Makragići (14 kuća, Sv. Đorđe iĐurđev dan). Starinci su.

-Radmanovići i Radojevići (9 kuća, Sv. Vračevi) su iz Radmanova. Daljim poreklom su iz Kovačice u kopaoničkoj Šalji, a starinom iz Crne Gore.

-Lazići (6 kuća, Mitrov dan i Sv. pror. Jeremija), od Savića iz Batota.

-Veljini (7 kuća, Sv. Jovan Zlatoust) su jedan rod s Kačarevićima u Dupcima.

-Burgije — Burgići (3 kuće, Sv. Jovan zimski) su od Burgića iz Batota.

-Mečkari: Jevtići i Janići (3 kuće, Sv. Nikola) su od Mečkara iz Lepenca.

Posle 1900. godine došli su:

-Markovići (3 kuća, Sv. ap. i evang. Luka) iz Ćelija u Donjoj Rasini, na Makragićko imanje.

Napomena:

-Zbilje, Zbiljići... Oni su od Tatića iz Brzeća, daljim poreklom iz Tate, Bozonovog brata iz Bozoljina kod Blaževa. Tatova su braća Šinda i Iveza. Četiri brata: Bozon, Šinda, Tato i Iveza došli su na "Kopaonik" iz Severne Albanije, misle na plemena Gruda, a u Grude iz Morače, od plemena Morače. Tatići, Zbilje i Žure su jednog porekla. Po svemu sudeći Žure — Žurići su staro stanovništvo. Njihova stara slava je "Velji Gospođin dan" – Velika Gospođa. I hram starog Moračkog manastira je Velika Gospođa. Tek pod uticajem novih Moračana potomaka rodonačelnika Bogića Žure uzimaju da proslavljaju Sv. Arhangela kao veliku slavu, dok staru slavu Veliku Gospođu prislužuju. Prema prikupljenim podacima Žure — Žurići i njihovi krvni srodnici u naše vreme proslavljaju Veliku Gospođu kao i "veliku" slavu Sv. Arhangel. Navodim samo primere: Tatići u Žiljcima i Ivezići u Maloj Grabovnici.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Dupci (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Žunje (i zaseok Kragujevčiće) , opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Žunje su na desnoj strani doline Žunjske reke, a Kragujevčiće je visoko nad selom, u izvoru rečnom, s kućama rasturenim na stranama Srednje čuke. U međama naselja su: Rasina reka – ušće Razbojničkog potoka, Javorac (869m), Džurla, Mečak, Kamare, Crna čuka (1.063m), Kukulić (1.045m), Kravor, Požar (1.163m), Lepa gora, Barska čuka (909m), Bačište – Šiljak, Vraca i Obla glava. Unutar su uzvišenja: Beljik, Vrletnica, Mali vis, Lipar, Jasik, Garevina, Bitevija, Karaula, Smolenovica.

Vode.

Potoci su: Arsićki, Kričački, Golički, Liparski, Bitevijski, Papratnički, Ajdučki, Beljički, Barski i potok Kamenjak. Vode imaju ove nazive: Arsićka česma u Arsićima, Dinin izvor, Izvor kod Soline kuće, Izvor u Pavlovićima, Izvor u Vujičićima, Lekićka česma u Lekićima – Kričacima, Izvor u Kragujevčiću, Izvor na Srednjoj čuki. Pije se voda i s jednog bunara.

Zemlje i šume.

Pojedini delovi atara nose nazive: Bitevija, Dunje, Golo brdo, Bele bare, Grabak, Breza, Prisoje, Jasika, Lipe, Krš, Na Ravnom ridu, Ajdučkom bregu, Papratnici, Njunskoj kosi – Njuni, Velikom vlasu, Beloj Steni, Velikom cerju, Malom cerju, kao i na graničnim brdima su "državne" hrastove i bukove šume.

Tip sela.

U Žunjama se izdvajaju tri kućne grupe: Arsići pod Golim brdom, Virijevići pod Garevinom i Kričaci pod "Mečakom". Arsići i Virijevići su nablizu, dok su Kričaci oko 10 minuta hoda udaljeni od najbliže Virijevićke kuće.

Zaselak Kragujevčiće je potpuno zasebno naselje, oko 20 minuta hoda udaljeno od najbližih kuća Kričaka.

Dva žunjačka groblja su u Virijevićima i "Na Dunje", a dva groblja zaseoka Kragujevčiće su na Srednjoj čuki i u Reci – Žunjačkoj reci.

Ime zaseoka.

Ime Kragujevčiće dali su povratnici "od Kragujevca". U vreme Karađorđevog vojevanja stanovnici zaseoka izbegli su u Lepenicu, neko selo u okolini Kragujevca, pa se otud povratili u staro selo. Po ovim povratnicima od Kragujevca zaselak se prozvao Kragujevčiće.

Popos stanovništva po vremenskoj osi.

Godine 1833. Žunje ima 33 kuće, 20 oženjenih i 34 neoženjenih; 1876 – 35 poreskih glava; 1891 – Žunje i zaselak Kragujevčiće ima 43 poreske glave; 1921 – Žunje s Kragujevčićima ima 61 domaćinstvo sa 393 člana; 1948 — 101 domaćinstvo sa 660 članova.

Starine u selu.

U Kričacima je Staro selo. Na površini se vide neravnine i ulegnuća "rupe od kuća i zgrada" nekadašnjeg naselja. U blizini je stara crkvina u ogradi od dasaka-taraba. Na površini su ostaci od temelja male crkve. Na ljunskoj kosi — ljuni su ostaci starog puta "kaldrme".

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

Krajem 17. veka ili najdalje sredinom 18. veka nastanili su se:

-Kričaci — Lekići i druga prezimena (33 kuće, Đurđic i Đurđevdan) od Bogićevića iz Grčaka, a starinom su iz plemena Drobnjaka. U Grčaku slavili su Sv. Đorđa u aprilu, a preslavljivali su Đurđic. Na Pavlovdan sekli su kolač, ali goste nisu primali. Srodnici naših Kričaka su Kričaci u Kaševaru, Sibnici i Čučalu u Toplici. Prešli su tamo posle rata 1877/78. godine.

-Arsići (18 kuća, Sv. ap. Petar, Sv. Andrija Prvoznani i Savine verige). Doselio se predak Petar – Pera, praded čoveku od 67 godina iz Borčana, a daljim poreklom iz Vasojevića.

-Virijevići (16 kuća, Sv. Arhangel i Sv. pror. Ilija)  poreklom su od pretka koji se ovde doselio od Virijevića iz Čukojevca u Gruži. Jedan rod s Virijevićima u Razbojni. Posle rata 1877/78. neke porodice Virijevića odselile su se u sela Čučale i Kaševar.

U Kragujevčićima su:

-Vučići — Kragujevčani (9 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik i Sv. Đorđe), vratili su se "iz bežanije", od Kragujevca.

-Bašići i Savići (5 kuća, Mitrovdan i Jerimijindan), su jedan rod sa Savićima u Batotama.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena sela Žunje i zaseoka Kragujevčiće (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Razbojna (i zaseok Jankova Klisura) , opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je na ravni na stavama Rasine i njene desne pritoke rečice Blatašnice, upravo niže mesta gde na put iz Toplice Kuršumlija—Blace-Kruševac izlazi "kopaonički" put: Biljanovac na Ibru–Boturići–Brus–Razbojna.

Zaseok Jankova Klisura je više sela u klisuri rečice Blatašnice, na prelazu iz oblasti Toplice u Rasinu, na obema stranama rečice, s kućama samo na desnoj (prisojnoj) strani.

U međama naselja su: Rasina, Golo brdo, Razbojnički potok, Javorac, Džurla (869), Laz, Virište, Blatašnica, Jankova klisura. Unutar su uzvišenja: Sonjićki breg, Jasik, Srednje brdo, Glavić, Jagodarnik.

Vode.

Osim reke Rasine rečice i potoci su: Blatašnica, Viriški, Jasički, Pastrmački i potok Studenak. Vode imaju imena: Izvor u Pitomoj livadi, Česma kod Mićića kuće, Izvor kod Đešića kuća. Za piće i ostalu upotrebu poglavito se koristi voda iz bunara, više od dvadeset pet na broju.

Zemlje i šume.

Mesta na kojima su njive i livade zovu se: Javorac, Klisura, Srednje brdo, Razbojničko polje, Selo, Lipar, Pitoma livada, Vinogradi s pivnicama i "zemnicima"-poddrumima su u poljani Crvenoj jabuci u Aleksandrovačkoj Župi i u selu Ljubinci.

Tip sela.

Selo sastavljaju kućne grupe pojedinih rodova i one su nablizu. Naselje Jankova Klisura kraj crkve Sv. Vrača je oko 20 minuta udaljeno od najbliže kuće u selu. Seosko groblje je u Razbojničkom polju. Stanovnici Jankove Klisure sahranjuju u groblju kod crkve Sv. Vračeva.

Ime sela i zaseoka.

Ime selu potiče od razboj i znači bojno polje. Međutim, kada se ovde bila i kakva birka ništa se ne priča. Po predanju u selu se skupljala razbijena vojska Sibinjanin Janka (Hunjadi), ugarskog vlastelina posle poraza na Kosovu. Po drugom predanju, koje ima istorijsku osnovu, Sibiljanin Janko je c vojskom idući na Kosovo prošao putem koji je i u to vreme vodio klisurom Blatašnice (oktobra 1448).

Istorijat.

U Jankovoj Klisuri nađen je rimski natpis. Prvi spomen sela Razbojne je iz 1621. godine, u zapisu manastira Nikolja u Ovčarsko–kablarskoj klisuri:

"...RASBOINU PLILOŽI MONASTIRU" (NIKOLJU).

Godine 1837. Razbojna ima 15 kuća sa 14 i 1/2 poreskih glava; 1844— 25 kuća sa 153 stanovnika; 1921 – 54 domaćinstva sa 333 člana.

Jankova Klisura, kao naseljeno mesto pominje se prvi put četrdesetih godina 19. veka. Napomena: U Protokolima rođenih Bruske crkve 1846. godine zabeleženo je da Nikolić N. iz Sastanka Jankove Klisure (na granici Srbije prema Turskoj) i Antonijević N. iz Užica drže kumstvo. Godine 1847. U istom Protokolu zabeleženi su ovi stanovnici Sastanka: Jovanović N., Aćimović Mita i Sava, supruga Obrada N.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Lazarevići (5 kuća, Sv. Nikola), u vreme Karađorđevog vojevanja izbegli su u selo Jasiku u Temniću, pa se vratili u staro mesto. Dalje poreklo je nepoznato.

Doseljenici:

-Predolci (17 kuća, Sv. nikola). Iz sela Predola – starog Predolja u Gokčanici. Doselio se predak, stariji od pradeda.

-Virijevići (10 kuća, Sv. Arhangel i Sv. pror. Ilija) su od Virijevića iz Čukojevca u Gruži. Došao predak Vidak sa sinovima Petrom i Todorom posle rata 1876/78. g. Desetak njihovih porodica odselilo se u Veliku Planu u Toplici.

U isto vreme kad i Vidak Virijević u selo je došao predak današnjih:

-Đorđevića — Đorđilevića (7 kuća, Sv. ap. i evang. Luka i Markov dan). Predak je bio iz nekog sela u okolini Kraljeva (Karanovca).

Pre rata 1876/78. doselili su se:

-Trošić (1 kuća) iz Ćilinaca.

-Petrović (1 kuća, Mitrovdan i Jeremijin dan) iz zaseoka Ravni.

-Nedić (1 kuća, Lazarev dan), iz Subotice u Aleksandrovačkoj Župi.

-Vasiljević (1 kuća, Sv. Arhangel i Velika Gospojina), iz nekog sela u okolini.

-Mićić (Sv. Alimpije Stolpnik i ženina slava Sv. Nikola), je od Mićića iz Žilinaca ušao je y kuću Predolaca.

U Jankovoj Klisuri su:

-Vučkovići (3 kuće, Sv. arhiđ. Stefan), došli su iz nekog sela u Aleksandrovačkoj Župi.

-Vasić (1 kuća, Đurđic i Đurđev dan), je od Vasića iz Ćelija u Donjoj Rasini.

Posle rata 1914/ 18. godine doselili su se:

-Simić (1 kuća, Sv. Nikola), od Simića iz Subotice u Aleksandrovačkoj Župi.

-Jovanović (1 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik), prešao je iz zaseoka Ravni.

-Gmijović (1 kuća, CB. Arhangel), od Gmijovića iz Lepenca, došao na imanje Vučkovića.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Razbojna i zaseok Jankova Klisura (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Kriva Reka (i Mačkovac), opština Brus – Rasinski okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Zemljišno područje Krive Reke zahvata prostor između sela: Rokca na severu, Velike Grabovnice i Paljevštice na istoku, Rakovca i Crne Glave na zapadu i "državnog" Kopaonika — državne šume na jugu. Kuće ovog visokog planinskog sela izdižu se na stranama brda Bačevice, Brusne, Rosulja, Javora i na levoj strani Mramorske reke. U međama sela su: Brestovača, Bačevica, Mali vrh (1.202m), od severa; Rilačko groblje, Trševina, Trebeži, Trebeški potok, Košarište, Vrovi, Blato, Borje (1.380m), Obradova čuka (1.430m), Mokra, Palež (1.474m), Mramor (1304), Srebrenička reka, Srebrnac, Vignjište, Zavoje, Jaram (1.788m) od istoka; Gobelja (1.394m), Ciganska reka, Velika stena, Bele čuke – Bačevački potok, Suša, na zapadu. Unutar granica su: Rađinac, Vidina glava, Kuleneja, Trnovica, Vukašinovac, Velika šiljača (1.625m) i Mala šiljača, Jelica (1.776m), Srebrnac.

Vode.

Rečice i potoci su: Kriva reka, Mramorska ili Mala reka, Razdoljački, Brajinački, Rupački potok i Skrobnjak. Za piće i ostalu upotrebu stanovnici se služe vodom s velikog broja izvora. Poznatiji izvori nazivaju se: Crkvena voda (česma niže seoske crkve), Bogojevačka voda, Begova voda (zove se po gospodaru Turčinu — selim begu), Zmajevački izvor, Krstata voda, Bele vode, Pavlov izvor ili Izvor u Bačištu, Sušilovac, Izvor u Tvrdoj livadi, Ikin izvor (u Cvetkovićima), Marinac u Stajićima, Bubalovac, Izvor i Bubalova reka (potok) su više današnjih Novčića. U Bubalovoj reci kraj izvora Bubalovca dugo su sedeli neki Bubalovići. U selu Gračacu u Zapadnomoravskom Pomoravlju zabeležio sam Bubaloviće, novije Stamenčiće, što slave Mratindan. Znaju da su u Gračac došli iz sela Bubalove Reke na Kopaoniku. U Bubalovoj Reci stoje kućišta odseljenih Bubalovića. Drugi izvori su: Rosuljački izvori (2) na Rosuljama. Izvori na Pajkovom bregu (3), na Brusni, 6 izvora na broju, Sojnički izvori (39), Toplik, Izvor u Pršićima, Izvor u Starom Selu, Izvor u Lešju, Izvor u Mečkaruši, Izvor u Brajinačkom potoku. Osim ovih izvora, skoro svaka porodica ima izvor kojim se ona jedino služi.

Zemlje i šume.

Delovi atara zovu se: Skrobnjak, Selište, Staro selo, Ivkovo brdo, Maksićka čuka, Jankovići, Lisinjača, Limovac, Trnovica, Rendara, Šupljaja, Košatište, Mali vr', Bele čuke, Šiljak, Suša, Vrtače, Bela stena, Srebrnac, Šiljača, Sojnica, Brestovača, Šajićka čuka, Presaha. Bačije su na Dugarama, Tvrdoj livadi, Šabićanki, Razdolju, Zajincu, Marinkovcu, Požaru, Koprivnjaku, Čemeričkoj ravni,  Đurkovici, Blatu, Pajkovom bregu, Karauli, Brusnoj, Vidinoj glavi, Stepincu, Smrečama, Glavici, Paležu, Mokroj, Valogama, Obradovoj čuki, Kršnom dolu.

Tip sela.

Selo je razbijeno u kućne grupe i sve se nazivaju po pojedinim rodovima. Pet grobalja sela Krive Reke su: kod crkve Sv. apost. Petra i Pavla, u Reci, u Lakićkom potoku, na Javoru i na Bačevici.

Istorijat sela.

Ima predanje da je selo Kriva Reka postojalo "u vreme kneza Lazara". Godine 1812. naselja Bačevica i Javor spadala su u knežinu Jošanicu, nahiju novopazarsku.

Godine 1921. selo Kriva Reka ima 57 domaćinstava sa 455 članova. U oktobru 1942. godine kaznena ekspedicija okupatora Nemaca i njihovih saveznika Bugara, pobila je u selu kao i u susednom selu Mačkovcu, više od polovine broja svega stanovništva, opljačkala, popalila seoske kuće, crkvu zapalila i porušila. Po popisu iz 1948. godine selo Kriva Reka, svakako zajedno sa selom Mačkovac (ne pominje se) imalo je 84 domaćinstva sa 773 člana.

Starine u selu.

U selu su znatni ostaci starih rudarskih radova. Seoska crkva s veoma lepim živopisom spaljena i porušena u oktobru 1942. godine bila je stara građevina, "počela se graditi 1618. godine". Na izbrešku, zapadno od crkve je staro "džidovsko" groblje. Danas je skoro potpuno rastureno. Na ponekom grobu stoji neobrađen kamen. U ovom groblju je sahranjen Radosav Erac od Eraca iz Ušća u Ibru.

Napomena: Na nadgrobnom krstu od belog studeničkog mermera urezan je natpis: "(me)secia oktomvria...". Drugo džidovsko groblje je "u Marićke čuke". U Petkovici, Selištu, Starom selu, Kućetinama i Šabićanki. Vide se mnoge neravnine, veća i manja ulegnuća. Uspomena na život pod turskom upravom sačuvala se u nazivu Begova voda.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U negdašnje rodove spadaju:

-Smakići u Mačkovcu (Sv. Vračevi) su od Trlakovih iz sela Mogile u Gornjoj (Kosovskoj) Moravi. Posle rata 1877/78. Godine odselili su se u Blace kod Prokuplja. Neke porodice Smakića spustile su se u Rasinu i nastanili se u Milentiji. Uspomena na iseljene Smakiće sačuvala se u toponimima Smakićka dolina (potok) i Izvor u Smakićkoj dolini.

-Bresići ili Brezići su došli iz Gornje (Kosovske) Morave. Iselili su se u Blace kod Prokuplja.

Odselili su se iz Krive Reke:

-Šabići (Todorova subota) stari doseljenici iz Gornje (Kosovske) Morave. Odselili su se u Medveđu u Levču. Na odseljene Šabiće seća naziv zemljišta Šabićanka.

-Bubalovići (Sv Mina–Mrata). Odavno su se doselili iz Krive Reke u predelu Novog Brda, a u Krivu Reku su došli "od mora", iz Kotora ili Dubrovnika. Prezime Bubalović je izvedeno od latinskog bubalos, bivo, pa izvedenicom od bivo – Bivolčić. Dugo su ostali u potoku Bubalovoj reci kraj izvora Bubalovca. Ovde kraj izvora ostala su njihova kućišta.

-Džidže – Džidžovići ili Krivorečani (Sv. Mina) iz Bubalove reke iselili su se u Gračac. Tamo su izumrli oko 1925. godine. Najdaljom starinom su iz Kotora u Primorju.

-Simidžići (Sv. Mina) odselili su se iz Bubalove Reke u Ploču pod Željinom.

-Bačevići — Bačevci (Sv. Arhangel), sedeli su u Bubalovoj reci, po njima nazvan Bačevački potok, u zapadnom podnožju Bačevice. U Krivu Reku na Kopaoniku davno su se doselili od Bačovca iz sela Bostana ispod Novog Brda. Iz Bačevačkog potoka su prešli u Duboke, zaselak selu Jelakcu.

Napomena: U razorenoj crkvi Sv. apos. Petra i Pavla čuva se nadgrobni spomenik. Natpis se lako čita: Zde p vaet rab boži Pumo Bačevik Počinu mca marta 1840. Bačevići iz Duboka su prešli u Rokce.

Današnji rodovi:

-Maksići — Kulize (1 kuća, Sv. Mina–Mrata, Sv. Arhangel i Mali Sv. Arhangel) u Bačevačkom potoku su davnašnji dosenici iz Krive Reke u predelu Novog Brda, a najdaljom starinom su od Maksića iz Kotora. Iz Krive Reke na Kopaoniku mnogo su se iseljavali i u razna doba. Maksići iz Krive Reke nastanili su se u Velikoj Grabovnici, Jelakcu, Brusu, Aleksandrovcu.

Posle Maksića doselio se predak današnjih:

-Nikitića (1 kuća, Sv. Jovan), od Peći.

Polovinom 18. veka izbegao je "zbog krvi" od Peći Janko, predak današnjih:

-Jankovića, starinom od plemena Kuča. Potomci Janka Kuča su:

-Jankovići—Miškovići, Cvejići, Mitrovići, Cvijići, Milisavljevići (18 kuća, Sv. Nikola i Mitrov dan).

-Vrekići, Pršići, Trivunovići (16 kuća, Sv. Arhangel). Predak Trivun došao je iz istog kraja i u isto vreme kad i predak Vrekića, u susedni Mačkovac.

-Novčići, Đurići i Rilaci (Sv. Nikola i Sv. Agatonik) su od plemena Kuča.

Krajem 18. veka ili na početku 19. veka praded Maksića, da bi imao suseda, doveo je od Era iz Rakovca pretka današnjih Bačevaca i nastanio ih pored sebe:

-Bačenjevci – Nikolići i Šejići (7 kuća, Sv. apost. I evang. Luka, Markov dan i Sv. Sava).

-Cvetkovići i Stajići (6 kuća, Sv. Alimpije Stolpnik) su od Bašića iz Osredaka.

Pola veka docnije došli su:

-Dubovci (3 kuće, Sv. Jovan Milostivi) iz Rakovca.

MAČKOVAC

Položaj naselja:

Malo selo pod Mačkovačkim bregom (1.164), sa kućama na stranama Vrekićkog potoka. U međama sela su: Vrovi, Rilačko groblje, Krst (tromeđa opština krivorečke, rasinske i pločke), Stružni do, Kriva reka, Rosulje, Vrgaja (1.173m).

Vode.

Rečice i potoci su: Kriva reka, Mačkovački i Vrekićki potok, a vode su: Studeni izvor i Izvor u Smakićkoj dolini.

Zemlje i šume.

Potesi su Reka i Tomići. Bačije su na Vrovima.

Tip naselja.

U selu su kućne grupe od dva roda – Domanovići i Vrekići i one su nablizu. Groblje je na Golom bregu.

Godine 1837. Mačkovac ima 10 kuća sa 14 poreskih glava; 1891. ima 21 poresku glavu; 1921 – 16 domaćinstava sa 115 članova.

Starine u naselju.

Na Golom bregu, pored današnjeg je staro "latinsko" groblje. Na grobovima je pobiveno veliko neobrađeno kamenje. U Smakićkoj dolini stoji kućište i groblje Smakića. Odavde Smakići su se spustili u Milentiju.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U opštim pokretima naših naroda u toku 17. veka doselili su se iz sela Domanovića kod Stoca u Hercegovini preci današnjih:

-Stevanovića, Perića, Vesića i Tomića (8 kuća, Sv. Vračevi).

-Vrekići: Milojevići i Jotići (8 kuća, Sv. Arhangel), izbegli su "zbog krvi" od Peći, a daljom su starinom od plemena Kuča. U Kučima su slavili Sv. arhiđ. Stefana. Jedan rod sa mačkovačkim Vrekićima su: Vrekići u Krivoj Reci, kao i Pršići u Gračacu u Zapadnomoravskom Pomoravlju.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kriva Reka (Brus) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Rakovac (i zaseoci  Drenje i Dubovci), opština Raška – Raški okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

RAKOVAC

Položaj sela.

Selo Rakovac je istočno od Dubovaca, u izvornom delu i na desnoj strani (prisojnoj) Dubovkog potoka.

Vode.

Osim Dubovskog potoka su potoci Kričev i Crni potok. Vode imaju ova imena: Čelin, Izvor u Tomića i Jankovićki izvor.

Zemlje i šume.

Pojedina mesta u ataru sela nazivaju se: Rakovac, Tegovište, Velji krš, Orlović, Lisički krš. Bačije su na Vrletnjaku, Mekoj presli, Crnom vrhu i Ciganskoj reci.

Groblje je u Dubovskom potoku.

Godine 1812. Rakovac s Crnom Glavom spadao je u knežinu Jošanicu, Nahiju novopazarsku.

Godine 1874. sam Rakovac ima 21 kuću. Godine 1891. Rakovac sa zaseokom Drenjem ima 99 poreskih glava. – 1921. u Rakovcu je popisano 29 domaćinstava e 283 člana, a 1948 — 39 domaćinstava s 427 članova.

Poreklo stanovništva.

Rodovi.

"Ima više od dve stotine godina" kako su se doselili preci današnjih Era, poznatijih pod prezimenima:

-Jovanovići, Tomići, Jankovići, Dimitrijevići, Ristovići, Andrejići i Glišovići (21 kuća, Sv. ap. i jev. Luka, Markov dan i "Savin dan"– Sv. Sava). Doselili su se u Rakovac iz Moravičkog Starog Vlaha i smatraju se osnivačima Rakovca u Jošanici.

Napomena priređivača:

Filip Jovanović Era (Rakovac, 1821–Kruševac, 27. Septembar 1911), poznati kruševački trgovac, najbogatiji čovek u Okrugu, milioner, narodni poslanik, zadužbinar. Njegov ovlašćeni potpisnik u trgovini je bio Kosta F. Jovanović (Rakovac, 1869–Kruševac, 7. marta 1892), trgovac, gradski odbornik, osnivač i član humanitarnog fonda za pomoć sirotih đaka, član Trgovačke omladine, član pevačke družine "Obilić" u Kruševcu i dr.

DRENJE

Položaj zaseoka.

Na desnoj strani doline reke Jošanice, upravo na ulazu, kad se ide iz Jošaničke banje, u Jošaničku usku i divljačku dolinu — Drenjsku klisuru, je velika kućna grupa pod Vitušem (1289 m). Voda je Izvor kod Pečkićkih- Punošićkih kuća.

Zemlje i šume.

Njive i livade su oko kuća u potesu Drenju. Ispašaje na brdu više kuća.

Istorijat naselja.

Godine 1812. "selo" Drijen spadalo je u knežinu Jošanica i Nahiju novopazarsku.

Godine 1874. Drenje ima 12 kuća. Po Popisu od 1921. u Drenju je 21 domaćinstvo sa 173 člana, a po Popisu od 1948. — 26 domaćinstava c 228 članova.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

U velikoj seobi krajem 17. veka doselili su se:

-Vujići (1 kuća, Sv. Ćirik -Ćirilovdan), iz Drenice – "od Vučitrna". Posle rata 1914/ 1918. g. neke porodice od ovih Vujića odselile su se u Gornje Stanovce, selo na vučitrnskom Kosovu.

Ubrzo za Vujićima u selo su se doselili:

-Bekčići (23 kuće, Sv. Nikola zimnji i letnji) iz Berberišta na Rogozni, da u Drenju postanu bekči-bekčije, stražari i čuvari koji se brinu o bezbednom prolazu Drenjskom klisurom.

U Bekčiće je "na mirazu":

-Dubovac (1 kuća, Sv. Jovan Zlatoust i Sv. Jovan Preteča), iz zaseoka Dubovaca.

DUBOVCI

Položaj zaseoka.

Mali zaseok istočno od Drenja, u podnožju Kuline; druga imena: Dubovska kula, Obođe, Jerinin grad, na desnoj (prisojnoj) strani Dubokovskog potoka.

Vode.

Pije se samo voda sa izvora.

Zemlje i šume.

Njive, livade i ispaša su oko kuća.

Ime zaseoka.

Ime zaseoku dali su doseljenici iz Dubovca u Drenici.

Starine u naselju.

Na istaknutom položaju – glavici strmih strana (1.055 m), visoko nad Drenjskom klisurom su razvaline kule od kamena i na stancu kamenu. Kula sa stalnom posadom bila je podignuta radi zaštite puta dolinom Jošanice.

Poreklo stanovništva.

Rodovi.

U zaseoku su sami:

-Dubovci (13 kuća, Sv. Jovan Zlatoust i Sv. Jovan Preteča). Doselili su se u Velikoj seobi, iz Dubovca u Drenici.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Rakovac (Raška) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Crna Glava (i zaseoci  Đorđevići, Mečkari i Dolovi), opština Raška – Raški okrug. Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“ napisanoj prema prikupljenim podacima od 1934. do 1953. godine - izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

CRNA GLAVA

Crna Glava je pod brdom Baurinom čukom (1478 m)  (Napomena: Na karti "Borina čuka“) i na desnoj strani doline Gobelske reke. Brda su: Šaklaman, Jensko brdo Bogavčeva čuka, Crni vr', Mali vr“, Osredak, Kamenska čuka, Bogova stena, Ružina stena.

Vode.

Rečice i potoci su: Gobeljska reka, Pranički, Dolovački, Veliki, Studenički i Krivački — Klopački potok. Vode imaju nazive: Popov izvor, Petrov izvor i Izvor u Svinova; na karti "Svinovica".

Zemlje i šume.

Pojedina mesta u ataru sela zovu se: Mišak, Stružnice, Bare, Velja ravan, Gavežnica, Staro selo, Gnjilača, Plošta, Krivak, Milijevac, Vedrica, Čisto brdo, Garine, Jabukovišta, Ivova glava, Doštice, Široki do, Dudin do, Petakalište, Gornje strane, Ostri krš. Bačije su na Mrkoni (1.105 m), Velikoj steni, Manitom lazu i "Na Poljana".

Ime selu.

Ime selu Crna Glava dali su stari doseljenici iz sela Crnoglava kod Stoca u Hercegovini. Godine 1912. Crna Glava spadala je u Knežinu Jošanicu i nahiju novopazarsku.

Godine 1891. Crna Glava sa zaseokom Mečkarima ima 86 poreskih glava; 1921. u Crnoj Glavi popisano je 21 domaćinstvo e 239 članova; 1948 – 48 domaćinstava s 513 članova.

Starine.

U mestu Šaklamanu vide se neravnine, veća i manja ulegnuća; "rupe" na mestima nekadašnjih kuća i zgrada. Zna se da su u Šaklamanu dugi niz godina živeli neki Šaklamani i da su se odavde odselili u Vlasinu.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

Pre Velike seobe iz Crnoglava kod Stoca došaoje neki Živko sa sinom Trivunom. Nastanili su se u mestu – današnjem Starom selu. Docnije njihovi potomci iz Starog sela izmestili su se s kućama u današnje mesto. Od Živka i Trivuna su današnji:

- Crnoglavci, poznatiji po prezimenima:

-Trivunovići, Vukosavljevići, Josijevići, Matići, Maksimovići, Dišići (29 kuća, S. Arhanđeo u novembru; Joakim i Ana i Mala Sv. Ana).

-Đorđevići (1 kuća, Sv. ap. i evg. Luka i Markov dan), od Đorđevića, iz zaseoka istog imena došao je "na masu" Crnoglavaca.

Zaselak ĐORĐEVIĆI

Kuće ovog malog zaseoka su pod Konjskim brdom.

U zaseoku su Đorđevićki potok i Izvor u Đorđevićima.

Njive i livade su niže kuća, a više kuća u potesu Đorđevićima je zaseočka utrina. Bačije su na Kamenitoj glavi. Groblje je ne Konjskom brdu.

Poreklo stanovništva.

Osnivači zaseoka su:

-Đorđevići (13 kuća, Sv. ev. Luka i Markov dan). Doselili su se u vreme Ustanka (1804) od Novog Pazara.

Zaselak MEČKARI

Zaselak je pod brdom Samim dubom, visoko na levoj strani doline reke Jošanice.

Pije se samo voda s izvora.

Potesi imaju ove nazive: Martin breg, Luke Dojčevina, Čubrina lokva. Grolje je na mestu Karadže.

Ime zaseoku vezuju za poznatu priču o dvojici lovaca u lovu na medveda. Godine 1891.

Mečkari c Crnom glavom imali su 86 poreskih glava, a po popisu od 1921. zaselak Mečkari imao je 12 domaćinstava s 97 članova.

U groblju zaseoka vide se tragovi temelja nekadašnje crkvice.

Poreklo stanovništva.

Rodovi:

-Mečkari: Milojevići, Atanaskovići, Lazići (4 kuće, Sv. Nikola zimnji i Sv. Agatonik, 22. avgusta), potomci su braće "čuvenih" lovaca Radonje i Radivoja, starih doseljenika iz zaseoka Lačno(j)evića u Badnju, na kopaoničkom području sliva Ibra. Najdaljom starinom su od plemena Kuča. Mečkari su se mnogo selili i na razne strane. Od iseljenih Mečkara su: Milojevići-Lačnevci y Vojmilovićima u Plani; u Aleksandrovcu; Milosavljevići u Lepencu; Mečkari-Ristići i dr. u Batotama.

U Mečkare su ušli:

-Pribanovići i:

-Vesići (3 kuće, slava zemlje Sv. Nikola zimnji), od Pribanovića iz Jelakca, "na mečkarsko" (imanje).

-Radulović (1 kuća, Sv. Arhanđeo, u novembru i "slava miraza" Sv. Nikola), prešao je iz Jelakca.

-Pigarići (1 kuća, Sv. Arhangeo, Joakim i Ana i Mala Sv. Ana), su od Crnoglavaca iz Crne Glave.

-Gvozdenović (1 kuća, Sv. Nikola), novi doseljenik "od Pazara" (Novog Pazara), prizetio se u mečkarsku kuću.

Zaselak DOLOVI

Mali zaselak (ima 3 kuće) je u Dolovačkom potoku.

Njive i livade su oko kuća.

Svakako zbog blizine Dolovčani sahranjuju u groblju susednog sela Rakovca.

Poreklo stanovništva.

Rodovi: U zaseoku su samo:

-Jakovljevići (3 kuće). Prešli su iz Crne Glave sredinom prošlog veka (XIX). Jedan su rod sa Crnoglavcima.

IZVOR: Prema knjizi Radoslava LJ. Pavlovića „Kopaonik“, izdanje 2012. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Crna Glava (Raška) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Sveštica, opština Ivanjica – Moravički okrug. Prema knjizi Ljubomira M. Markovića i Svetislava LJ. Markovića „Stanovništvo moravičkog Starog Vlaha“, izdanje 2002. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Sveštica zauzima prostor od Mucine vode, vis iznad sela, sa kosama koje se spuštaju prema Buku i Marinoj reci, deli selo na dva dela: zapadni, koji se zove Crnjevo, i istočni, koji nosi ime sela - Sveštica.

Poreklo stanovništva po zaseocima.

Crnjevo

Crnjevo se spušta do Moravice, a njegov ravničarski deo polako zauzima Ivanjica, pa samo strmi deo ostaje kao zaseok. Ovde su naseljeni:

-Beševići, 17 kuća.

-Miletići, 5 K.

-Rabrenovići, 12 k.

-Kurtići, doseljeni su pre pedesetak godina iz Trudova (Zlatarski kraj).

-Belčevići, doselili su se iz Brusnika pre četrdesetak godina.

Kasnije su se naselili:

-Ćurčići, iz Gradca i

-Bojovići, iz Gleđice.

Sveštice

Zaseok Sveštica se prostire od Mucine vode do Lučke reke.

U tom zaseoku žive poznate familije:

-Savići, (Mitrovdan), sa nekoliko radničkih tribuna i istaknutih intelektualaca. Pored seljaka-socijaliste, Miljka Savića (1858-1915), ovde je rođen akademik (dopisni član SANU), redovni profesor Tehničkog fakulteta y Beogradu, Kirilo Savić (1870-1957). Iz ove familije je i Nedeljko Savić (rođen 1888), upravnik Trgovačke škole beogradske trgovačke omladine i predsednik Udruženja rezervnih oficira između dva svetska rata. Iz iste familije je i Vladislav Savić, književnik i generalni konzul Jugoslavije y Trstu tridesetih godina ovog veka.

-Popovići, (Jovanjdan), su familija čije su kuće grupisane na padinama Mucine vode i okrenute su prema Marinoj reci i Raščićima. Ova familija je dala nekoliko popova i trgovaca, koji su živeli u Ivanjici. U krvnom su srodstvu sa Popovićima iz Ravne Gore.

-Kušići, (Jovanjdan), nalaze se na dnu zaseoka. Iz ove familije je narodni heroj Milinko Kušić.

-Kodžopeljići, iz ove familije je aktivni general Vojske Jugoslavije, dr Jovan Kodžopeljić.

Pored ovih familija postoje i dve familija koje se mogu smatrati starosedeocima:

-Dlačići, Z k. (Nikoljdan).

-Aveići, (koji su y srodstvu sa Savićima).

-Petrovići, 1 k. (Lu indan), odseljeni su u Mrsać i Musinu Reku (kod Kraljeva) i Ivanjicu.

-Kostići, (Nikoljdan).

-Karapetrovići, (Nikoljdan).

-Dimitrijevići, (Jovanjdan).

Pored ovih familija na područje Sveštice su y poslednje vreme saseljene i neke familije sa padina Golije i Javora. Na području Sveštice, odnosno Crnjeva, pre Drugog svetskog rata nalazile su se i radile: šumljanska škola, zadruga i opština.

IZVOR: Prema knjizi Ljubomira M. Markovića i Svetislava LJ. Markovića „Stanovništvo moravičkog Starog Vlaha“, izdanje 2002. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo stanovništva. selo Sveštica (Ivanjica) appeared first on Poreklo.