Poreklo stanovništva u selu Slivje, opština Svrljig. Priredio Jovica Marinković. 

Selo Slivje, na sadašnjoj lokaciji, najverovatnije je formirano u 18. veku.  Prethodna lokacija je bilo selište sa sadašnjim nazivom "Grnčarevac". To je lokacija na obodu sela Lalinca, koja je u 15. veku bila jedno od tadašnjih selišta Lalinca „ Bujakov Glog“ ili „Rudarce", a koja su navedena u turskom Popisu domaćinstava u selima Svrljiške kotline 1478/81.god.  [1].

Na sadašnju lokaciju prva se naselila današnja familija (rod) Torbari, koji su se locirali odmah uz veliki izvor pod nazivom Vrelo. Naredni su bili Stojanovci koji su svoju okućnicu postavili uz drugi  izvor tzv. Stojanovski kladenac. Na osnovu istog argumenta (kvalitet lokacije za okućnicu i kvalitet obradivog zemljišta u posedu ) može se pretpostaviti da su se posle toga naselili Vučkovci, kao i rod koji potiče od Stevana Radenkovića Topala (koji se naselio oko 1800-te god).  Za ovaj rod  ne postoji jedinstveni naziv, pa neka u daljem tekstu budu Topalovci.

Ovakav redosled doseljavanja je uočljiv i u rasporedu rodovskih parcela  na seoskom groblju, a koje se širilo od najnižeg kraja pa naviše prema ulazu u groblje.

U prvom popisu iz 1833. god. nakon pripajanja " vilajeta svrljiškog" Srbiji, u selu Slivju je nabrojano i popisano 10 kuća-domaćinstava. Ovi podaci su navedeni  u Popisnoj knjizi [2] , zajedno sa podacima detaljnijeg popisa iz 1863. god, kada je u  Slivju popisano 20 kuća-domaćinstava sa ukupno 84 muška i 72 ženska stanovnika.

Po broju aktivnih domaćinstava i broju stanovnika Slivje je bilo najbrojnije  nakon 2. sv. rata.  Sada je selo u stadijumu odumiranja.

Navedena četiri osnovna roda razlikuju se po tome koju slavu slave. Ima izuzetaka koji se javljaju u slučajevima kada je neko priveden-prizećen, pa doneo sa sobom prezime obavezno, a poneko i krsnu slavu.

Torbari

Slava Sv. Đorđe

Torbarci (Petković 6,  Cvetković 2,  Dinić 1,  Ilić  1, Rajković 1).

Stojanovci 

Slava Sv. Arhanđel

Pavlovci (Stanojević 4,  Miletić 2), Nikolinci ( Nikolić 3, Dimitrijević 1),

Marinci  (Đorđević 4), Rajkovci ( Rajković 3),  Dininci (Dinić 3, Milanović 1),

Vukadinovci (Vukadinović 5, Nikolić 1),  Velkovci (Milivojević 1, Stanković 1, Krstić 1)

Vučkovci

Slava Sv. Nikola

Vučkovići (Vučković 6 , Milosavljević 1),  Kurdelci ( Nikolić 4,  Milivojević 2).

Topalovci

Slava Sv. Vrači

Marinkovci (Marinković 3),  Macinci (Radenković 1 , Marković 2,  Petrović 1),

Radovanovci (Stanković 1, Stojković 3, Stevanović 1)

Milanovci (Milanović 2, Stojadinović 5),  Raškinci (Matejević 2),  Kodžinci (Rašić 6, Milojković 1),  Brkići (Marković 5).

*

Navedeni podaci po rodovima i familijama nisu presek ili popis u određenoj godini, već je to sumarni prikaz domaćinstava u periodu od sedamdesetih godina 20. veka pa do početka 21. veka.

U navedenom periodu  je bilo seoskih domaćinstava koja su se ugasila zbog nedostatka muškog potomstva, ali su ipak nabrojana. Takođe su pridodana i domaćinstva koja su odeseljeni potomci formirali negde drugde.

Rodonačelnik Stojanovaca, prema usmenom kazivanju,  doselio se iz sela Kozja – B.Palanka.

Rodonačelnik Topalovaca (Stevan Radenković Topal) je, kao hajduk, skrivajući se od Turaka pobegao iz sela Plužine (Svrljig) u Slivje i tu formirao porodicu.  Tokom prvog srpskog ustanka  bio je buljuk-baša, i u borbi protiv turaka na Gramadi 1811. god. bio ranjen u nogu te ostao hrom i dobio nadimak Topal. Kada je ustanak posustao, i sklopljeno primirje, postao je prvi srpski obor-knez svrljiške nahije [3].

Za preostala dva roda nije poznato poreklo.

Seoska slava (litije) je Spasovdan.

Pisani izvori:

[1]. D Bojanić: fragmenti zbirnog popisa Vidinskog sandžaka iz 1466, mešovita građa, knj. 2, Istorijski institut građa, knj. 11, Beograd, 1975, str. 165-170

[2]. Popisna knjiga, 1863, Arhiv Srbije

[3]. Glasnik srpskog učenog društva, knjiga 70, 1889. Iz Timočke krajine. Knjaževački okrug.  Prilog za istoriju i etnografiju Srbije. Od Dragoljuba K. Jovanovića

Napomena: Moguće je da poneka brojka uz odgovarajuće prezime nije baš tačna (tj. manja),  jer autor nije siguran da je pobrojao baš sva domaćinstva (porodice) koje su formirali potomci odseljeni iz sela.

AUTOR: Jovica Marinković, Niš, 02.07.2017. god

The post Poreklo prezimena, selo Slivje (Svrljig) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Konjevrate, Grad Šibenik (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Konjevrate je selo između Šibenika i Drniša. Pripada Gradu Šibeniku. Ima dobar saobraćajni položaj, pošto kroz Konjevrate prolazi put koji spaja Šibenik i Drniš. U selu, odmah do ceste, nalaze se pravoslavna crkva Svetog Dimitrija iz 1864. godine i rimokatolička crkva Svetog Ivana.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

BRKIĆ (74, zajedno sa Brkićima iz Gradine) – Sveti Nikola (prisutni u 18. veku)

GLIGIĆ (11) – Sveti Jovan (prisutni u 18. veku)

JELIĆ (5) – Časne Verige

KNEŽIĆ (129, zajedno sa Knežićima iz Gradine) – Sveti Nikola  (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

KOŠTAN (57) – (prisutni u 18. veku)

KRNIĆ (229) – (prisutni u 18. veku)

TULIĆ (11) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Konjevrate (Šibenik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Goriš, Grad Šibenik (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Goriš je selo između Šibenika i Drniša, na levoj obali reke Čikole. Pripada Gradu Šibeniku.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

GLIGIĆ (8) – Sveti Jovan (prisutni u 18. veku)

ŠANDIĆ (8) – (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

ĐAKOVIĆ (106) – (prisutni u 18. veku)

LABOR (127) – (prisutni u 18. veku)

MANDIĆ (42) – (prisutni u 18. veku)

RADAK (34) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Goriš (Šibenik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Danilo Biranj, Grad Šibenik (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Danilo Biranj je selo istočno od Šibenika. Pripada Gradu Šibeniku

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

PAVKOVIĆ/PAKOVIĆ (12) – (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

BLAĆE (91) – (prisutni u 18. veku)

VIŠNJIĆ (65) – (prisutni u 18. veku)

VRLJAJAC (13) – (prisutni u 18. veku)

MALENICA (38) – (prisutni u 18. veku)

MAGLOV (12) – (prisutni u 18. veku)

RONČEVIĆ (47) – (prisutni u 18. veku)

RUPIĆ (21) – (prisutni u 18. veku)

ČULAR (9) – (prisutni u 18. veku)

ZORČIĆ (31) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Danilo Biranj (Šibenik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Gradina, Grad Šibenik (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Gradina je selo između Šibenika i Drniša. Pripada Gradu Šibeniku

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

BRKIĆ (74, zajedno sa Brkićima iz Konjevrata) – Sveti Nikola (prisutni u 18. veku)

KNEŽIĆ (129, zajedno sa Knežićima iz Konjevrata) – Sveti Nikola  (prisutni u 18. veku)

PODURILJKO (10) – (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

KONJEVODA (49) – (prisutni u 18. veku)

PEKAS (73) – (prisutni u 18. veku)

MRNĐE (12) – (prisutni u 18. veku)

ČEKO/ČEKIĆ (46) – (prisutni u 18. veku)

ČOGELJA (53) – (prisutni u 18. veku)

ŠUPE (139, zajedno sa Šupama iz Radonića kod Konjevrata) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Gradina (Šibenik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Radonić, Grad Šibenik (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Radonić je selo između Šibenika i Drniša. Manji deo Radonića pripada Gradu Šibeniku, dok veći deo pripada Gradu Drnišu. Dva sela Radonić, teritorijalno su podeljena od davnina, a Srbi žive samo u Radoniću koji pripada Šibeniku.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

VRLJEVIĆ (20) – (prisutni u 18. veku)

MILOVAC (43) – (prisutni u 18. veku)

ŠIRKO (6) – (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

VRANČIĆ (24) – (prisutni u 18. veku)

GULIN (106) – (prisutni u 18. veku)

ŠUPE (139, zajedno sa Šupama iz Gradine kod Konjevrata) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Radonić (Šibenik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Glavina Donja, Grad Imotski (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Glavina Donja je selo na obodu Imotskog polja u Dalmaciji. Spojena je sa Imotskim, s njegove zapadne strane. Administrativno pripada Gradu Imotskom. Kod Glavine Donje su čuvena kraška jezera – Modro i Crveno.

Srbi su 1991. godine činili 19% stanovništva sela. Pravoslavna crkva Uspenja Presvete Bogorodice datira iz 1722. godine, kada je doseljen veliki broj porodica iz Hercegovine.  Poznate ličnosti poreklom iz Glavine Donje su nekadašnji general JNA Veljko Kadijević i pevačica Neda Ukraden.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

AĆIMOVIĆ (29) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku)

BRKAN (20) – Rođenje Presvete Bogorodice (prisutni u 18. veku)

VUČKOVIĆ (34) – Sveti Nikola (prisutni u 18. veku) 

KADIJEVIĆ (115) –  Sveti Luka (prisutni u 18. veku)

KNEŽEVIĆ (30) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku)

KUZMAN (27) – (prisutni u 18. veku)

• Ranije se prezivali Danilović

PUJIĆ/PUIĆ (37) – (prisutni u 18. veku)

PADROV (38) – Sveti Georgije (prisutni u 18. veku) 

PAČIĆ (35) – Sveti Jovan (prisutni u 18. veku)

ŠAROVIĆ (7) – (prisutni u 18. veku)

UKRADEN (27) – Sveti Arhangel Mihailo (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

ADŽIJA (7) – (prisutni u 18. veku)

BREČIĆ (88) – (prisutni u 18. veku)

VUJČIĆ (69) – (prisutni u 18. veku)

GADŽO (13) – (prisutni u 18. veku)

GRANČIĆ (27) – (prisutni u 18. veku)

DIVIĆ (112) – (prisutni u 18. veku)

ZDILAR (115) – (prisutni u 18. veku)

• Zdilari Srbi žive u susednom Kamenmostu (Nebriževac)

KUKAVICA (106) – (prisutni u 18. veku)

MENDEŠ (34) – (prisutni u 18. veku)

MRŠIĆ (104) – (prisutni u 18. veku)

RAŠIĆ (22) – (prisutni u 18. veku)

SLIŠKOVIĆ (7) – (prisutni u 18. veku)

SUŠIĆ (7) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Glavina Donja (Imotski) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Krivodol, opština Podbablje (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Krivodol je selo na obodu Imotskog polja u Dalmaciji, pored reke Ričine (Sija). Administrativno pripada opštini Podbablje. Jedan deo sela se zove Crnogorci, gde žive Srbi, naseljeni 1722. godine. Tu je 1988. godine podignuta pravoslavna crkva Svetog Vasilija Ostroškog, koja je 2005. godine postala manastir.

Prema popisu iz 1991. godine, u Krivodolu je bilo 23% Srba.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

GAROJEVIĆ (10) – Časne Verige (prisutni u 18. veku) 

MANDIĆ (27) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku)

NIKOLIĆ (18) – Sveti Nikola (prisutni u 18. veku)

PRGOMELJA (17) – Sveti Georgije (prisutni u 18. veku)

PUTICA (31) – Sveti Georgije (prisutni u 18. veku)

STANIĆ (50) – Sveti Jeremija (prisutni u 18. veku )

SVRDLIN (37) – Sveti Nikola (prisutni u 18. veku) 

Izumrla i iseljena srpska prezimena – VUKELIĆ, KEVRIĆ, KOKOVIĆ, MILIČEVIĆ, RAJEVIĆ, RAKOVIĆ.

Hrvatska prezimena

BAŠIĆ (50) – (prisutni u 18. veku)

VRLJIČAK (70) – (prisutni u 18. veku)  

LAPENDA (42) – (prisutni u 18. veku)

TURIĆ (40) – Sveti Georgije (prisutni u 18. veku) 

ČUJIĆ (55) – (prisutni u 18. veku)

UJEVIĆ (324) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Krivodol (Podbablje) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Podbablje Gornje, opština Podbablje (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Podbablje Gornje je selo kod Imotskog polja u Dalmaciji, ispod brda Baba. Administrativno pripada opštini Podbablje. Srbi su naseljeni 1722. godine, iz Hercegovine.

Prema popisu iz 1991. godine, u Podbablju Gornjem  je bilo 4% Srba.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

DRAGUTINOVIĆ (13) – (prisutni u 18. veku) 

• Na mletačkom katastru iz 1725. godine, upisani su Luka Dragutinović (20 članova porodice) i Vasko Dragutinović (5 članova).

RUŽIĆ (1) – (prisutni u 18. veku)

Hrvatska prezimena

BULJAN (119) – (prisutni u 18. veku)

GABELICA (163) – (prisutni u 18. veku)  

GUDELJ (110) – (prisutni u 18. veku)

LONČAR (152) – (prisutni u 18. veku)

TRUTIN (43) – (prisutni u 18. veku)

ĆAPIN (161) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Podbablje Gornje (Podbablje) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Kamenmost, opština Podbablje (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Kamenmost je selo na obodu Imotskog polja u Dalmaciji, pored reke Vrljike. Administrativno pripada opštini Podbablje. Jedan deo sela se zove Nebriževac, a nekad je bio posebno naselje. Srbi su naseljeni 1722. godine, iz Hercegovine.

Prema popisu stanovništva iz 1991. godine, u Kamenmostu je bilo 23% Srba i 2% Jugoslovena.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

ZDILAR (11) – Sveti Jovan (prisutni u 18. veku, Nebriževac) 

JALOVČIĆ (9) – (prisutni u 18. veku, Kamenmost)

KNEŽEVIĆ (12) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku, Kamenmost)

KORDIĆ (13) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku, Nebriževac)

LONČAR (50) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku, Nebriževac i Kamenmost)

MILETIĆ (10) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku, Kamenmost)

OPUVA (8) – Sveti Stefan Dečanski (prisutni u 18. veku, Kamenmost) 

ODAVIĆ (48) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku, Nebriževac)

PIJANOVIĆ (71) – Sveti Jovan (prisutni u 18. veku, Kamenmost )

• Ranije se prezivali Milković.

TERZIJA (3) – Sveti Georgije (prisutni u 18. veku, Nebriževac) 

TOMIĆ (20) – Sveti Nikola (prisutni u 18. veku, Nebriževac) 

USKOK (5) – Sveti Georgije (prisutni u 18. veku, Nebriževac) 

ŠINDIK (18) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku, Nebriževac)

• Na mletačkom katastru iz 1746. godine, upisan je serdar Jovo Šindik.

Izumrla i iseljena srpska prezimena – RADOJEVIĆ, PETKOVIĆ, KRALJEVIĆ, MARČEP, ZJAJIĆ, VULIČEVIĆ, KARLOČANIN.

Hrvatska prezimena

BULJUBAŠIĆ (14) – (prisutni u 18. veku)

GRBAVAC (6) – (prisutni u 18. veku)  

PERIĆ (137) – (prisutni u 18. veku)

PERKUŠIĆ (21) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Kamenmost (Podbablje) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Zmijavci, opština Zmijavci (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Zmijavci su selo na obodu Imotskog polja u Dalmaciji, pored reke Vrljike. Administrativno pripadaju opštini Zmijavci. Srbi žive u najsevernijem delu sela, zvanom Radež.

Prema popisu stanovništva iz 1991. godine, u Zmijavcima je bilo 4% Srba.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

KRALJEVIĆ (69) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku) 

NINKOVIĆ (30) – Sveti Stefan (prisutni u 18. veku)

Izumrla i iseljena srpska prezimena – RAŠOVIĆ, LAZAREVIĆ.

Hrvatska prezimena

GUDELJ (338) – (prisutni u 18. veku)

KAROGLAN (149) – (prisutni u 18. veku)  

MILAS (245) – (prisutni u 18. veku)

MRKONJIĆ (145) – (prisutni u 18. veku)

ŠABIĆ (206) – (prisutni u 18. veku)

TODORIĆ (223) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Zmijavci (Dalmacija) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u selu Proložac Donji, opština Proložac (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Proložac Donji je selo na severozapadnom obodu Imotskog polja u Dalmaciji, pored jezera zvanog Prološko blato. Administrativno pripada opštini Proložac. Selo Postranje je nekad bilo sastavni deo Prološca Donjeg. Osim u Donjem Prološcu, vrlo malo Srba živi u Gornjem Prološcu i Postranju.

Prema popisu stanovništva iz 1991. godine, u Donjem Prološcu je bilo 3% Srba.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

POPADIĆ (13) – Sveti Arhangel Mihailo (prisutni u 18. veku)

RADOVIĆ (4) – (prisutni u 18. veku)

SAMARDŽIĆ (6, u selu Postranje) – (prisutni u 18. veku) 

SEKULOVIĆ (25 u Donjem i 14 u Gornjem Prološcu) –  (prisutni u 18. veku) 

SOČIVICA (3) – (prisutni u 18. veku)

Izumrla i iseljena srpska prezimena – DUČIĆ, MIŠKOVIĆ.

Hrvatska prezimena

GRBAVAC (58) – (prisutni u 18. veku)

JURIČIĆ (71) – (prisutni u 18. veku)  

KNEZOVIĆ (71) – (prisutni u 18. veku)  

MAŠIĆ (17) – (prisutni u 18. veku)

METER (60) – (prisutni u 18. veku)

MRŠIĆ (69) – (prisutni u 18. veku)

PETRIČEVIĆ (118) – (prisutni u 18. veku)

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, selo Proložac Donji (Proložac) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva u gradu Imotskom (Dalmacija). Priredio saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić.

Imotski je grad na severnom obodu Imotskog polja u Dalmaciji. Na severozapadnoj strani grada su kraška jezera – veće Modro i manje Crveno.

Nakon što su Mlečani preuzeli vlast od Turaka u Imotskom i okolini, doseljava se veliki broj pravoslavnih porodica iz Hercegovine (Popovo polje i okolina Trebinja) 1722. godine, mada se pravoslavni popovi pominju na ovom području i sto godina ranije. Srbi su naselili sam grad Imotski i neka sela Imotskog polja – Glavinu Donju, Proložac, Krivodol (Crnogorci), Kamenmost (Nebriževac), Podbablje (Duge Njive), Zmijavce (Radež).

Srbi su 1991. godine činili 4% stanovništva naselja Imotski. Stare srpske kuće su u delu Imotskog koji se zove Rišćansko selo.

Prezimena 1948. godine, sa brojem osoba (u zagradi) i krsnom slavom

Srpska prezimena

BRKAN (1) – (prisutni u 18. veku)

VLAJČIĆ (16) – (prisutni u 18. veku) 

ĐURMEZ/ĐULMEZ (9) – (prisutni u 18. veku) 

• Ranije se prezivali Lončar

IVANIŠEVIĆ (22) – (prisutni u 18. veku)

JURIŠIĆ (2) – (prisutni u 18. veku) 

MATIJAŠEVIĆ (3) – (prisutni u 18. veku) 

OSTOJIĆ (22) – (prisutni u 18. veku) 

• Ranije se prezivali Vuletić

SIMIĆ (13) – (prisutni u 18. veku)

TADIĆ (14) – (prisutni u 18. veku)

VUČKOVIĆ (1) – (prisutni u 18. veku)

Izumrla i iseljena srpska prezimena – BAKOČEVIĆ, BOGETIĆ, GRBIĆ, MARGETIĆ, PRIBIĆ.

Priredio: Saradnik portala Poreklo Slobodan Zrnić

The post Poreklo prezimena, grad Imotski (Dalmacija) appeared first on Poreklo.

Digitalna biblioteka portala Poreklo obogaćena je vrednim naslovima našeg saradnika Predraga Puzića iz Pećinaca.

Knjige možete pronaći preko sledećih veza:

Predrag Puzić – Ponos i svetlost: 250 godina škole u Brestaču (1766-2016)
Predrag Puzić – Na bari selo: monografija sela Brestač u Sremu
Predrag Puzić – Tragom očeva: Srbi iz Bihaćkog, Krupskog i Cazinskog sreza kao austrougarski vojnici i dobrovoljci u srpskoj vojsci 1914-1918.

The post Knjige Predraga Puzića u digitalnoj biblioteci portala Poreklo appeared first on Poreklo.

The post Poreklo prezimena Grk appeared first on Poreklo.

[caption id="attachment_64389" align="alignleft" width="202"] Novo Dević[/caption]

U Digitalnu biblioteku portala Poreklo dodata je izuzetna, rukom pisana beležnica Nova Devića, naslovljena sa "Pribeleške za bratstvenike drobnjačkog plemena". Beleške su napisane davne 1977, a u digitalnu biblioteku su dospele zahvaljujući Novovom unuku Ljubomiru T. Deviću.

U beležnici je dat i rodoslov Devića.

Beležnicu možete pronaći preko sledeće veze:

Novo Dević - Pribeleške za bratstvenike drobnjačkog plemena

The post Novo u digitalnoj: Beležnica đeda Nova Devića o plemenu Drobnjaci appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva naselja Kamenica, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Kamenica se nalazi kilometar i po uzvodno od Bojnika, na obalama Kameničke Reke. Ima tri mahale međusobno udaljene. Najpre dođe Selo, potom Srednja Kamenica i najzad Gornja Kamenica. Kamenica se graniči sa susednima mestima: Bojnikom, Savincem, Turjanom, Mijajlicom, Seki – Colom, Vrbovcem i Mrvešom. Zbijenog je tipa uz napomenu da su mahale međusobno dosta udaljene.

Ime sela.

Kada se dolazi u Kamenicu iz pravca Mijajlice, privuku pažnju putniku surove strane desne obale Kameničke Reke koje na više mesta strmo padaju u reku i kamenite su. Možda je ta odlika neposredne kameničke okoline, koja se odlikuje prisustvom kamenih litica, i dala ime ovom selu o čemu niko nije dao zvanične podatke.

Vode.

Kroza Kamenicu protiče Kamenčka Reka, koja iznad ovog sela nosi naziv Oranska Reke. U Kameničku Reku se ulivaju potoci: Kaurski Potok, Čivutski Potok i Slani Potok. Reka je bujična a preko leta veoma oskudna u vodi.

Postanak sela i prošlost.

Mihailo Lukarević, novobrdski trgovac, pominje u svojoj trgovinskoj knjizi selo Kamenicu, ali nije potpuno sigurno da je reč o pustorečkoj  Kamenici ili, možda, Kosovskoj Kamenici. U knjizdi se pominju pojedinci kao dužnici ili jemci.

Ne može se potpuno isključiti mogućnost da je Kamenica staro srpsko selo u Pustoj Reci iz vremena srpske srednjovekovne države i da je Lukarević poslovao sa ljudima iz ovog sela, jer su njegove poslovne veze sa okolnim pustorečkim selima bile vrlo intezivne.

Ima mnogo verovatnoće da je ne mestu gde je danas Srednja Kamenica bilo antičko naselje ili kastel koji je obezbeđivao saobraćajnicu dolinom Kamenčke Reke. Trag naselja kastela se nalazi na „Saltirovoj Njivi“ a istočno nalazi se crkva posvećena Sv. Jovanu – letnjem koja je podignuta na temeljima stare crkve. Sadašnja crkva je u zapuštenom stanju.

Zemlje i šume.

Atar sela Kamenica veliki je 809 hektara, od koje površine oranice i bašte zauzimaju prostor od 381, voćnjaci 8, vinogradi 9, livade 88, pašnjaci 132, šuma 169 i neplodno 22 hektara.

Zemlja nosi ove nazive: Česta, Slani Potok, Čuka, Kaursko Potok, Gradište, Široko Polje, Dubrava, Zvezdanove i Denkove Livade, Rid, Padina, Jezero, Blato, Pločara – utrina.

Nekoliko lokaliteta nose nazive naziv raznih groblja: Kaursko Groblje, Čivutsko Groblje, Tursko Groblje i sadašnje groblje.

Poreklo stanovništva.

Stanovništvo ovog sela je u opadanju. Godine 1953. imalo je 100 kuća i 695 stanovnika; 1961. – 109 – 649 i 1971. godine 130 kuća sa 536 stanovnika.

Sadašnje stanovništvo čine ovi rodovi:

-Jovići su iz Ruplja.

-Đorđevići-Đorinci su iz Crne Trave.

-Ilići-Pročalovci su iz Crne Trave.

-Mitrovići-Pročalovci su iz Crne Trave.

-Anđelkovići-Zeljamci su iz Crne Trave.

-Mitrovići drugi-Zeljamci su iz Crne Trave.

-Zvezdanovići-Miljkovci su iz Crne Trave.

-Ljubenići-Rajčetinci su iz Crne Trave (Rajčetina).

-Petrovići-Požarci su iz Ruplja – Požarska Mahala.

-Stojanovići su iz Crne Trave.

-Cvetkovići-Drusunci su iz Crne Trave.

-Zdravkovići su iz Lopaštice.

-Mihajlovići su iz Drvodelja.

-Jankovići su iz Ruplja.

-Jankovići drugi-Obradovci su iz Crne Trave.

-Đorđevići drugi su i z Klajića.

-Tričkovići-Brođani su iz Broda.

-Stanimirovići su iz Crvene Jabuke.

-Momčilovići su iz Vlasine.

-Radonjići-Ćosinci su iz Crne Trave.

-Nikolići su iz Ruplja.

-Stanojevići su iz Turjana, prizećen u Kamenici.

-Jovići drugi su iz Lomnice.

-Petrovići drugi-Petrovci su iz Starog Gloga – Vranje.

-Mitići-Mitinci iz Koćura – Vranje.

-Stankovići-Bankovci su iz Ruplja.

-Savići u iz Crne Trave.

-Ilići drugi-Bankovci su iz Ruplja.

-Veličkovići su iz Koćura.

-Spasići su iz Koćura.

-Jovanovići su iz Koćura.

-Stankovići drugi su iz Koćura.

-Mladenovići su iz Starog Gloga.

Zanimanje stanovništva.

Zemljoradnjom kao isključivim zanimanjem bavi se samo 30% stanovništva. Ostala su pečalbarska a zemlju im obrađuju starci i žene. Kameničani seju na svojim njivama pšenicu i kukuruz, kod kojih se javlja tržišni višak. Krompir samo za svoje potrebe. Vinograde ima gotovo svako domaćinstvo ali na malim parcelama.

Od stoke čuvaju krave, u proseku po dve po domaćinsvu. Neki čuvaju i ovce – udruženo „na red“.

Kameničani se bave pečalbarskim poslovima – građevinarstvom. Ima ih u službi u vojsci. U selu je bilo

registrovano sedam zanatskih radnji: 4 zidara-fasadera, stolar, kovač i mlinar. Ima i fakultetski

obrazovanih ljudi,koji žive u Leskovcu i drugim gradovima.

U Kamenici postoji četvororazredna osnovna škola kao istureno odeljenje osnovne škole u Bojniku.

Narod je radan. Nema alkoholičara. Najčešće boluje od astme i reumatizma.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kamenica (Bojnik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva naselja Kacabić, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Kacabić se nalazi na ivici najniže diluvijalne terase, na oko 500 metara od Puste Reke, na obalama dolinice, kojom teče voda potočića čije se izvorište nalazi u brdima zapadno od sela.

Tip sela.

Selo je zbijenog tipa i podeljeno je na sedam mahala: Jabukovac, Mali Jabukovac, Rid, Ciganska mahala,Potok, Potočanj (Albanija) i Grobljanci.

Atar ovog sela graniči se sa ovim selima: Plavca, Obilića, Kosančića, Stuble, Lapotnica, Suvog Polja i Petrovca.

Ime sela.

Ovo selo je za vreme Turaka bila kasabica pa je transformacijom reči preraslo u Kacabić. Ova legenda nije utemeljena na istorijskim činjenicama. Naime, u Pustoj Reci nije živeo nijedna Turčin, niti je Kacabić ikada bila turska varošica. U Kacabiću su se krajem XVIII i početkom XIX veka stali naseljavati Albanci, ali njihovo naselje nikada nije preraslo u varošicu. Postoji druga legenda, obajšnjivija za ime ovog sela. U vreme kada je stočarstvo, za koje je Pusta Reka imala mnogo prednosti, bilo glavno zanimanje našeg naroda, pastiri – Vlasi lutali su leti po pasištima Radana i podplaninskim terenima a zimovali u nižim, pitomijim oblastima, gde su stvarali svoje bačije za zimovanje. Tu gde je sada Kacabić, u skučnoj dolini istok-zapad, zaštićenoj od hladnih vetrova, bile su pastirske bačije. Kada su se ljudi počeli ovde stalno nastanjivati, govorilo se da se nalazi kod samih bačija, na ondašnjem govornom jeziku „kod sam bać“ iz čega je proizašlo ime sela Kacabić.

Treće objašnjenje glasi: U selu je živeo kačar malog rasta. Ona je napravio jednu veliku kacu i napunio je vodom da proveri da li pušta vodu. Popeo se da vidi koliko vode ima u kaci, prevrnuo se i upao u nju, to jest bućnuo u nju. Uplašen i mokar ne mogavši da izađe iz kace i poče da doziva u pomoć. Ljudi su čuli zapomaganje ali nisu znali odakle dolazi – pitav ši „Gde si“? Na to im je kačar odgovrio, uplašenim jezikom dovikivao: „Kaca buć! Kaca Buć“! Ljudi su se dosetili njegovom jadu i nekako ga iz kace izvadili. Od tada se selo nazvalo Kacabać.

Vode.

Kacabić se nalazi na stranama dolinie kojim teče slabi mlaz potoka. Ovom dolinem teče u Pustu Reku i površinska reka koja se u nju sliva sa osojnih i prisojnih strana okolnih brežuljaka. Osim toga, na oko 500 metara istočno od sela, teče Pusta Reka, pa se može smatrati da je Kacabić gotov na njenoj obali.

U selu ima bunara, a i javne, seoske česme.

Iz prošlosti sela.

U Topličkom ustanku 1917 godine Kacabić su Bugari spalili. Ostalo je samo pet kuća. Osim toga, streljano je 10-15 ljudi, uglavnom mladih i zdravih a i nekoliko staraca.

Čuvena Pustorečka bitka, koja se u Prvog svetskom ratu odigrala u ovom kraju 11 novembra 1915 godine, bila je u neposrednoj blizini Kacabića. Prvi streljački stroj srpske vojske krenuo je u napad na Bugare sa položaja Bukovac – Obilić, razbio ih i saterao u nadošlu i mutnu Pustu Reku, te suse mnogi podavili a samo mali broj uspeo da prepliva i spase se bekstvom na istok, u pravcu Leskovca.

Zemlja.

Selo Kacabić ima atar veličine 1127 hektara, od čega je 814 hektara pod oranicama i baštama, 12 pod voćnjacima, 16 pod vinogradima. 57 pod livadama, 20 pod pašnjacima, 146 pod šumama i 62  hektara je neplodno.

Zemlja nosi ove nazive: Babin Potok, Poljana, Pod Šumu, Velika Valtina, Pored Reke, Mala Valtina, Ogranja, Ključ, Pored Puste Reke, Više Kanala ili Rosulje, Latifovo, Preko Reku, Lozarski Rid, Srednji Rid, Krivi Rid i Do Plavačko.

Poreklo stanovništva.

Kacabić je veliko pustorečko selo čije je stanovništvo u opadanju. Godine 1953 u njemu je bilo 216 kuća i 1290 stanovnika; 1961 – 211 – 1160; 1971 – 248 – 1008 stanovnika.

Iako u narodu niko ne kaže da je u vreme Turaka ovde bilo i srpskih kuća, po popisu izvršenom posle oslobođenja od Turaka konstatovano je da je u Kacabiću bilo 15 arnautskih i tri srpske kuće.

Sadašnje stanovništvo čine ovi rodovi.

-Strahinjići su doseljeni iz Gracke.

-Tričkovići su iz Kalne.

-Jovanovići-Rusinčani (po babi Rusiji) su iz Kalne.

-Stankovići su iz Kalne.

-Todorovići su iz Kalne.

-Todorovići drugi-Denčini su iz Crne Trave,

-Ljubenovići su iz Kalne.

-Stanišići su iz Kalne.

-Stojanovići su nepoznatog porekla.

-Miloševići su iz Kalne.

-Krstići su nepoznatog porekla.

-Pavlovići su iz Kalne.

-Dinići su iz Kalne.

-Kuzmanovići su iz Kalne.

-Stefanovići su iz Semlje – niški kraj.

-Stojanovići su nepoznatog porekla.

-Jankovići su iz Kalne.

-Milenkovići su iz Kalne.

-Đorići su iz Kalne.

-Stojkovići su iz Preslapa.

-Lepojevići su iz Gracke.

-Veljkovići suiz Kalne.

-Radovanovići-Vlasinčani u iz Vlasine.

-Trajkovići su doseljeni iz Dušanova.

-Anđelkovići su iz Kalne.

-Nedeljkovići su iz okoline Pirota.

-Mitići su iz Kalne.

-Đorđevići (Stojanča) su iz Kalne.

-Ivanovići su iz Kalne.

-Grujići su iz Kalne.

-Mihajlovići su iz Kalne.

-Marinkovići su iz Kalne.

-Petkovići su iz Graova.

-Mladenovići su iz Kalne.

-Sokolovići su iz Suvog Polja.

-Ilići su iz Kalne.

-Radojićići (Stanko) su iz Kalne.

-Pejčići su nepoznatog porekla.

-Milosavljevići su nepoznatog porekla.

-Pešići (Nikola) su iz Kalne.

-Markovići su nepoznatog porekla.

-Stojanovići su iz Kalne.

-Bančići – Romi su iz Leskovca.

-Asanovići (Vlajko) – Rom iz Zalužnja.

Zanimanje stanovništva.

Stanovnici sela Kacabića su, pre svega, zemljoradnici. Znatan fond obradive zemlje, njen kvalitet, daje mogućnost ovom selu da postane robni proizvođač raznih poljoprivrednih kultura; pšenice, kukuruza, krompira, gaje jagode za tržište, proizvode od vinove loze i voće.

Od stoke čuvaju krave, svaka kuća ima po jednu. Svinje gaje više, svaka kuća ima po pet brava, u proseku.

Pljoprivreda je mehanizovana.

I pored dobre zemlje, u Kacabiću nema kuće bez radnika van sela.

U Kacabiću postoji četvororazredna osnovna škola kao istureno odeljenje u Kosančiću

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kacabić (Bojnik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva naselja Kosančić, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Kosančić se nalazi na višij aluvijalnoj terasi Puste Reke, na severnoj periferiji pustorečke oblasti. Njegova  nadmorska visina je 230-240 metara. Okolna sela su: Gornje Brijanje, Kacabić, Obilić i Ćukovac u Pustoj Reci i Kare i Draškovac u topličkoj oblasti.

Ime sela.

Osnivači Kosančića, kolonisti iz bivše Austrougrarske monarhije – Sremci i Banaćani, dali su ime svome naselju po prezimenu Ivana Kosančića, legendarnog kosovskog junaka iz narodnih pesama.

Vode.

Istočno od sela, na daljini od oko 600-700 metara, protiče glavna tekućica oblasti – Pusta Reka. Osim toga, blizu južne periferije teče Ćukovački Potok, čije se izvorište nalazi iznad sela Granice na mestu zvanom Seliški Bunar a uliva se u Pustu Reku. Izdanske vode su u ovom selu su bliske blagodareći pritisku Puste Reke i Ćukovačkog Potoka, pa svaka kuća ima svoj bunar.

Zemlje i šume.

Atar sela Kosančića veliki je blizu 700 hektara i zahvata prostranu plodnu ranicu u dolni Puste Reke i Ćukovačkog Potoka. Zemljište atara ovog sela pre zaseljavanja izdeljena je na takozvane „duži“, ograničeni putevima širokim oko  4 metra. U celom ataru ima 19 „duži“ koje su izdeljene parcele po 5 hektara na poresku glavu i 0,5 hektara za vinograd. Zemlja u potesu Lugovi je najplodnija u celom ataru i na njoj su najbolje njive i bašte.

Tip sela.

Po svome tipu, Kosančić je jedinstveno seosko naselje ne samo u Pustoj Reci, već u čitavoj Južnoj Moravi. Pre nego što je naseljen, za Kosančić je ekipa geometara izradila plan kako za selo tako i za čitav atar. Na osnovu tog plana izvršeno je zaseljavanje kolonista. Izgleda da je planom bilo predviđeno da država prethodno podigne kuće, ili je takav glas „pušten“ da bi se kolonisti privukli. Prostor predviđen sa podizanje sela ima oblik velikog kvadrata, oivičenim ulicom na kome su podizanje kuće samo unutar tog prostora. Kvadrat je presečen dvema dvema uzdužnim i poprečnim ulicama, koje se seku pod pravim uglom. Tako se dobilo devet manjih kvadrata unutar rečenog prostora. Oni su izdeljeni na placeve na kojima su građene kuće, škola, kafana, trgovine, zanatske radnje i dr. Svaka ulica ima širinu od 20 metara i podeljena je na kolovoz i trotoar za pešake između kojih je kanal za skupljanje vode.

Iz prošlosti sela.

Na mestu današnjeg Kosančića do oslobođenja od Turaka nije bilo nikakvo naselje. Površina je bila pod trnjem, zapuštenim pašnjacima a u pravcu Ćukovca pod gustom šumom punom divljači. Orući njive u potesu Batince meštani su nailazili na temelje od nekadašnjih zgrada, zatim jedan bunar – rimski i temelje od crkve. Kopajući oko bunara pronađena je stara sablja, koja je imala neki natpis. Priča se da je u bunaru skriveno  veliko blago. Mišljenje je da je toponim ovog zemljišta zapravo ime starog sela, koje se zvalo Batince ili Batinci i postojalo je u doba srpske despotovine a možda i ranije. Sigurno je da je ono potojalo 1637 godine, kada je neki Toma iz tog sela dugovao trgovačkoj firmi Braća Mili iz Prokuplja 68 aspri, pa je kao dužnik ubeležen u tefteru dužnika te radnje. Kako je ovo selo nestalo nije poznato. U proleće 1654 godine pojavila se kuga u Prokuplju i Leskovcu, koja je zahvatila sva sela na ovom prostoru, te je moguće da je ovo selo nestalo zbog ove zarazne bolesti.

Poreklo stanovništva.

Danas u Kosančiću živioko 150 domaćinstava. Nisu to više „Banaćani“, potomci prvih doseljenika iz Srema i Banata, koji su ovde došli 1888. godine. Ima ih iz Crne Trave, Vlasine, Grdeličke Klisure, Jablanice, niške okoline i dr.

Ovosu današnji rodovi sela Kosančić:

-Pavlovići su iz Iriga, doseljeni 1892. godine.

-Beksedići (Kosta) su iz Pančeva, doseljeni 1888. godine.

-Gudurići suiz Iriga, doseljeni 1890. godine.

-Sretići su iz Iriga, doseljeni 1892. godine.

-Mirkovići (Đorđe) su iz Iriga, doseljeni 1888. godine.

-Živkovići su iz Bavaništa – Pančevo, doseljeni 1888. godine.

-Davidovići su iz Crne Trave – Čuka, doseljeni 1912. godine.

-Gligorijevići su iz Ruplja, doseljeni 1895. godine.

-Dodići su iz Velje Glave, doseljeni 1947. godine.

-Miladinovići su iz Crne Trave, doseljeni 1895. godine.

-Ćurkovići su iz Iriga, doseljeni 1888. godine.

-Petrovići su iz Borče (Pančevo) doseljeni 1888. godine.

-Mladenovići su iz Statovca, doseljeni 1920. godine.

-Stojanovići su iz Velje Glave, doseljeni 1960. godine.

-Pavlovići su iz Pavlovca kod Rume, doseljeni 1888. godine.

-Lazarevići su iz Ravnog Dela – Vlasotnice, doseljeni 1921. godine.

-Mihajlovići su iz Dejana – Vlasotince, doseljeni 1913. godine.

-Nikolići ne znaju odakle su, doseljeni su 1953. ili 1956. godine.

-Nikolići su iz Mačkatice, doseljeni 1954. godine.

-Petrovići su iz Rupja, doseljeni 1923. godine.

-Đorđevići su iz Ruplja, doseljeni 1900. godine.

-Dojčinovići su iz Ruplja, doseljeni 1900. godine.

-Veličkovići su iz Džepa – Grdelička Klisura, doseljeni 1904. godine.

-Tomići su iz Velje Glave, doseljeni 1969. godine.

-Pešići su iz Leskovca, doseljeni 1929. godine.

-Pešići drugi su iz Dedine Bare – Grdelička Klisura, doseljeni 1900. godine.

-Petkovići su iz Crnatova – Vlasotince, doseljeni 1938. godine.

-Tozići su iz sela Pešinci – Surdulica, doseljeni 1965. godine.

-Nikolići su iz Preslapa – Vlasotince, doseljeni 1956. godine.

-Ilići su iz Gracke, doseljeni 1963. godine.

-Lepojevići su iz Gracke, doseljeni 1963. godine.

-Stojanovići su iz Gracke, doseljeni 1960. godine.

-Simići su iz Resnice kod Žitorađe, doseljeni 1950. godine.

-Trajkovići su iz Lipovice – Velja Glava, doseljeni 1965. godine.

-Ilići su iz Kalne, doseljeni 1920. godine.

-Stankovići su iz Ruplja, doseljeni 1888. godine.

-Anđelkovići su iz Vlasine, doseljeni 1920. godine

-Pešići su iz Brestovca – Leskovac, doseljeni 1920. godine.

-Stanojevići su  iz Mlačišta, doseljeni 1888. godine.

-Vučkovići su iz Mačkatice, doseljeni 1968. godine.

-Mihajlovići su iz Vlasine, doseljeni 1965. godine.

-Milovanovići su iz Gracke, doseljeni 1947. godine.

-Milenkovići su iz Ruplja, doseljeni 1905. godine.

-Stojanovići su iz okoline Vlasotinca, doseljeni 1946. godine.

-Milići su iz Malče – Niš, doseljeni 1943. godine.

-Žičići su iz Malče – Niš, doseljeni 1943. godine.

-Stefanovići su iz okoline Vlasotinaca, doseljeni 1924. godine.

-Markovići su iz Crepaje, doseljeni 1888. godine.

-Krstići su iz Crne Trave, doseljeni 1900. godine.

-Krstići drugi su iz Crne Trave, ne zna se kada su doseljeni.

-Ivanovići (Sava) su poreklom iz Mlačišta, doseljeni iz Stubla 1949. godine.

-Gligorijevići su iz Ostozuba (Ruplja), doseljeni 1900. godine.

-Bojići su iz Crne Trave, doseljeni 1889. godine.

-Živkovići drugi su iz Bavaništa, doseljeni 1888. godine.

-Pruvlovići su iz Knjaževca, doseljeni 1900. godine.

-Paunovići su iz Knjaževca, doseljeni 1900. godine.

-Mihajlovići drugi su iz Vlasine, doseljeni 1906. godine.

-Pešići drugi (udova Ruža) su iz Leskovca, doseljeni 1902. godine.

-Stefanovići drugi su iz Gornjeg Brijanja.

Romi:

-Jašarevići.

-Kalejići.

-Mamutovići.

-Asanovići.

-Osmanovići.

-Selmanovići.

Zanimanje stanovnika.

Glavno zanimanje je zemljoradnja. Seju pšenicu i kukuruz. Kao podkulture pasulj i tikve. Stočarstvo je stajsko. Mahom po dve krave za vuču kola. Svinje i živina za domaće potrebe. Krompir takođe. Pored Pukovačkog Potoka imaju bašte sa paprikom, paradajzom, lukom i drugim povrćem, ali samo za domaće potrebe.

U Kosančiću postoji mala čaršija u kojoj se nalaze prodavnice mešovite robe, tehničke robe i repromaterijala. Od zanatskih radnji postoje: pekar, dva poslastičara, stolar, dva bravara, pet traktorista i jedna bojadžija.

U selu postoji osmogodišnja škola na sprat i fiskulturnom salom i parnim grejanjem. Škola nosi naziv prvoborca Stojana Ljubića. Škola ima isturena odeljenja u okolnim selima. Selo nema crkvu. Verske potrebe zadovoljavaju u susednom Gornjem Brijanju.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Kosančić (Bojnik) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva naselja Lapotince, opština Bojnik – Jablanički okrug. Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Lapotince je podignuto u aluvijalnoj ravni Puste Reke, na istočnom obodu pustorečke oblasti. Središnji deo sela se nalazi na obalama reke, čije je staro korito dosta plitko i njegove strane nestabilne, pa je redovno dolazilo do poplava ovog dela naselja i menjanja rečnog korita. Istočni deo ove središnje mahale je nešto izdignut i leži na blagoj zapadnoj padini bregova koji čine istočni obod oblasti.

Tip sela.

Selo je zbijenog tipa. Podeljeno je na nekoliko mahala: Centar, Graovce, Vranjance, Rupce i Goč. Mahala Vranjance je udaljena od Centra i drugih mahala pa se dobija utisak da je samostalno seosko naselje.

Ime sela.

Selo je dobilo ime po tome, što je zemljište na kome je zaseljeno veoma nisko i vodoplavno i zbog toga često žitko kao blato, - „lap“.

Vode.

Kroz Lapotince, gotovo sredinom sela, teče Pusta Reka. Ovde je njeno korito plitko i obale nestabilne. Posle Drugog svetskog rata kod sela Đinđuša iskopan je kanal koji ide sve do ispod sela Stubla. Ovim kanalom sada teče Pusta Reka a u starom koritu se pojavljuje voda samo kod velikih padavina.

U ataru sela, u mahali Graovci, postoji izvor pod imenom Hajdučki Kladenac. Iz ovog izvora su se meštaani susednog sela Petrovca snabdevali vodom.

Blagodareći pritisku Puste Reke i maloj nadmorskoj visini izdanske vode su blizu, pa je svaka kuća mogla lako da iskopa bunar za potrebe ljudi i stoke.

Iz prošlosti sela.

Položaj Lapotinca je pogodan za ljudsko obitavanje. Na istoku brežuljkasto zemljište, Pusta Reka, ravno i plodno polje tako da je bilo uslova za zemljoradnju, stočarstvo, lov i ribolov, pa se tu nastanio čovek iz mlađeg kamenog doba. U selu na lokalitetu Selište pronađeno ja najstarije praistorijsko naselje u celoj Oblasti. Na lokalitetu Vrtače – Marjanovo Jezero pronašao je Franja Feldhamer kremena oruđa, fragmente keramike i kamenih sekira, koji pripadaju vinčansko-pločničkoj fazi, što znači da se ovde život odvijao neprekidno. Na ovom terenu pronađena je urna od pečene zemlje, koja pripaada bronzanom dobu, sa kostima u njoj. Na lokalitetu Bunarište postoje tragovi ljudskog naselja iz ranijeg doba. Ovde je bila crkva kod koje je zapušten bunar.

Za vreme Turaka srpsko selo Lapotince se pod pritiskom Albanaca raselilo. Han je zabeležio da je u ovom selu 1858. godine bilo 15 albanskih kuća a jednu srpsku kuću, koja je dočekala oslobođenje, nije pomenuo.

Zemlje i šume.

Atar sela Lapotinca zahvata prostor od 1191 hektara. Od ove površina na oranice i bašte pripada 773 hektara po čemu su Lapotince na prvom mestu u Pustoj Reci. Zemlja je u ovom selu najplodnija u celoj Oblasti, pogodna za sve vrste poljoprivrednih radova. Pod livadama je 98 hektara, pod šumom 206 hektara. voćnjacima 16, vonogradi na 37 hektara.

Zemljište nosi ove naazive: Krušar,  Gornje Jezero, Srednje Jezero, Donje Jezero, Rasputine, Govedarnik, Talište, Selište, Marjanovo Jezero, Mečkin Lug, Lugovi ili Vrtače, Golema Livada, Više Selo, Dugački Delovi, Novi Delovi, Sorce – Veliko i Malo, Ornice i Nomanovica.

Poreklo stanovništva.

Lapotnica spada u ona pustorečka sela čiji broj premašuje preko 200 domaćinstava. I pored toga broj stanovnika je u opadanju. Evo demografske slike:

1953. – 227 domova – 1154 stanovnika.

1961. - 227 – 946.

1971. – 228 – 846.

Sadašnje stanovništvo čine ovi rodovi:

-Pejčinovići su poreklom iz Ruplja.

-Dimitrijevići su poreklom iz Groznatovca.

-Andrejevići su iz Preslapa.

-Živkovići su iz Crne Trave.

-Đorđevići su iz Grozdanovca.

-Ignjatovići su iz Kalne.

-Veljkovići su iz Kukavice – Vlasotince.

-Stankovići su iz Kukavice.

-Nikolići su iz Groznatovca.

-Petkovići su iz Groznatovca.

-Ignjatovići drugi su iz Strezimirovca.

-Sokolovići su iz Groznatovca.

-Dimitrijevići drugi su poreklom iz Šapca, njegova žena je iz Preslapa.

-Ristići-Rakini su nepoznatog porekla.

-Vukići su iz Crne Trave.

-Nikolić-Ajtini su iz Grozdanovca.

-Ristići su iz Crne Trave.

-Andrejevići su iz Preslapa.

-Stojanovići-Drnidini ne znaju za svoje poreklo.

-Glišići su iz Grozdanovca.

-Stojkovići-Mehadžinci (imali su mehani) su iz Grozdanovca.

-Stojkovići drugi su iz Grozdanovca.

-Ristići-Dojčinovići su iz Grozdanovca.

-Momčilovići su iz Crvene Jabuke.

-Kostići (Filimon) su iz Kosovske Kamenice, doseljeni 1959. godine.

-Stankovići su iz Lipovice-Vlasotince, doseljeni 1952. godine.

-Miloševići-Trokini su iz Grozdanovca.

-Đurići su iz Crne Trave.

Gornji rodovi su nastanjeni u centralnom delu sela i mahali Goč.

-Miljkovići su iz Graova – Grdelička Klisura.

-Mladžići su iz Crvene Jabuke.

-Šaulići su iz Crne Gore.

-Miljkovići drugi su iz Orlovci.

Gornji rodovi nastanjeni su u mahalo Graovce.

-Stojanovići su iz Barbarušnice kod Vranja.

-Spasići su iz Barbarušnice.

-Petkovići su iz Repišta – Grdelička Klisura.

-Petkovići drugi (Dragoljub) su iz Borinca.

-Stošići su iz Barbarušnice.

-Ristići treći su iz Barbarušnice.

-Milenkovići su iz Kalne.

-Đurići su iz Crne Trave.

-Simonovići su iz Preslapa.

-Nikolići treći su iz Kukavice – Vlasotince.

-Cvetkovići (Borivoje) su iz Cekavice.

-Ristići četvrti-Dojčinovići su iz Grozdanovca.

-Cakići (Stanoje) su iz Trevešića.

-Ljubenovići (Ljubisav) su iz Kacabića.

-Petrović udova Natalija je iz Gornjeg Gara.

-Pavlovići (Bogdan) su iz Gornjeg Brijanja.

-Ignjatovići (Dragoljub) su iz Kalne.

-Zlatanovići (Marko) su iz Drvodelja.

Gornji rodovi žive u mahali Vranjance.

Romi u Lapotincu:

-Azirovići.

-Asanovići.

-Latifovići.

-Ulići.

-Macići.

-Ibrići.

-Sulejmanovići.

Zanimanje stanovništva.

Lapotinčani se bave zemljoradnjom i na svojim njivama seju pšenicu i kukuruz od kojih  se javlja tržišni višak. Sade krompir za domaće potrebe. Pasulj kao podkultura. Od voća imaju najviše šljive od koje peku rakiju. Neki imaju i kruške novijih sorti.

Od stoke Lapotinčani gaje krave, dve  po domaćinstvu u proseku. Svaka kuća gaji par svinja za svoje potrebe. Živinu isto tako.

Pečalbarstvom su se bavili pre Drugog svetskog rata. Tako i danas, okrenuti su raznim pečalbarskim zanimanjima: ciglarstvu, građevinarstvu i dr. U rano proleće najveći deo sposobnih muškaraca odlazio je u velike gradove i tamo se zapošljavali na ciglanama i građevinarstvu. Žene istarci su obrađivali zemlju.

Veliki broj mladih se odaje izučavanju zanata ili se školovao u civilnim i vojnim školama. Iseljeni Lapotinčani se bave raznim strukama i zanimanjima: 29 oficira, 6 lekara, 24 podoficira, 10 pomoćnih lekara, 176 radnika raznih struka, zanatlija i službenika, 6 diplomiranih pravnika, 11 učitelja. U samom selu vode svoje zanatlijske radnje – jedan mlinar i tri zidara-fasadera.

Selo ima osnovnu četvororazrednu školu, istureno odeljenje škole u Bojniku.

IZVOR:  Prema knjizi Jovana V. Jovanovića „Pusta Reka“. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Lapotince (Bojnik) appeared first on Poreklo.