Poreklo stanovništva sela Donja Ljubata, opština Bosilegrad  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Centralni deo Donje Ljubate, „Selo“, je u ravni doline Ljubatske Reke, pru ušću potoka Kozjeg Dola, njene leve pritočice. Tu su škola, crkva i nešto kuća sa dućanima, mehanama i sudnicom. Ostali delovi sela, mahale, su van „Sela“, nalaze se u svim pravcima po stranama prostranih i dubokih dolina. Veći deo sela je sa leve strane doline Ljubatske Reke, koja je poglavito goletna, a desna mahom pod gorom. Ma(ha)la Kačarovi je u Kozjem Dolu na pola sata od „Sela“. Cvejina Mala (Cvejinnci) je sa leve strane Ljubatske Reke pod kosmo Krs do doline Mali-Plači Dol. Kuće su raspoređene i duž puta, koji vodi levom stranom pomenute reke, po ravni doline. Dalje od ove male uz reku, u Širokom Dolu, su: Đuričevci, Jabukovdolčanje i iznad njih na Strugadnici postoje tri kuće (Ivan, Stamen i Bogdan) blizu rida Vidima. Svi oni čine mahalu Široki Dol. Sa desne strane doline je mala Krivi Dol, koji je između Livadišta i Slančica, a pod „Smreki“ (pod bukovom gorom i njivama). Na međi Gornje i Donje Ljubate idući uz reku je Vrla Dolina, sa leve strane reke. Mala Čkaov Dol sa leve strane Ljubatske Reke, u početku Čkaova Dola, je krajnja nala Donje Ljubate sa leve strane reka, daleko jeod „Sela“ na pola sata hoda.

U selu ima 130 kuća.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa kladenaca, pod imenima: Jabuka (češmica u Čkaovu Dolu), Carev Kladenac (češma na preslopu u početku Kozjeg Dola), Vučina Češma i Šopur („izvor golem“).

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume nalaze se na mestima zvanim: Šipkovica, Bukova Padina, Kleniće, Šumje, Prosija, Đuričeve Njive, Trešten Bor, Vlakove, Krepok, Elje, Ranjin Dol, Vočnik, Klajđe, Goštevica, Vlašin Dol, Kupenica, Staleva Ornica, Jalov Dol i Krivi Dol.

Starine u selu.

Sa leve strane Ljubatske Reke postoji Selički Rid, na kome ima ostataka ranijeg života – „sve uzid bilo“, „sve dvorove“, nalaze „železurine“ i dr.

Postanak sela i poreklo stanovnika.

Ovo selo je starije od Gornje Ljubate.

-Popovci su stara porodica („starosedelci“) od kojih je u jednom trenutku bilo devet popova; od njih su stanovnici mahale Čkaova Dola a i blisko naselje Barje čine Popovci, koji su ga zaselili, ima ih 30 kuća i ne uzimaju se međusobno.

-Šumanje (Dolinci, Dolinarci i Duraci) i Šuglevci su takođe stara porodica. Šumanje su u Kozjem Dolu. Od tih porodica, po predanju, nastalo je selo.

-Đuričevi su stara porodica, su poreklom iz Srbije („naše koleno od Srbija“). Predak im je bio Đura, koji se prizetio u Donjoj Ljubati. Od te porodice su:

-Cvejinci (Širokodolci, Krivodolci i još neki) su u Cvejinoj Mali. U ovoj porodici prizećen je Vase Stamenov, poreklom od Bojkovca ili Harizanovih u Bosilegradu, koji su starinom od Štipa; ovde ih zovu:

-Stamenovi.

-Dobrodolci su iz Dobrog Dola, mnogo ih je, „od nji selo već postalo“.

-Mišinci su se skoro doselili, samo se na zna odakle su.

Skoriji doseljenici, od pre 30-50 godina su:

-Apostol i;

-Giko iz Izvora;

-Popov (Janaćko)  iz Grujinaca;

-Mijail, pop iz Gornjeh Ujna.

Svi oni stanuju u „Selu“, gd je crkva, škola, mehana, dućani i nekoliko kuća starih porodica.

Drugih doseljenika nije bilo a mnogi su se iselili.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Donja Ljubata (Bosilegrad) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Musulj, opština Bosilegrad  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Ovo selo jepod Besnom Kobilom na stranama doline Musuljske Reke i njenih pritoka Crne Reke, Vratnice, Borovskog Dola i dr.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume nalaze se na mestima zvanim: Đulavino Ogranjče (livade u dolini Musuljske Reke), Brevenik, Gradište („grad bilo“) i dr.

Poreklo stanovništva.

-Grci su najstariji rod u ovom selu. Njihov predak, „neki deda Stojica“, po drugima „Deko“, Nedeljko, prvi je pobio kolac u Musulju. On je bio  poreklom od Pijaneca, iz Sakulice, te su ih zvali „Pijančanje“. Oni su otuda pobegli. Predak im ubio spahiju, sa kojim je bilo četiri Turrčina. Došli kod njega zbog žene, a on ih pobije i pobegne. Usput, zbog ranjavanja, dođe do krvarenja pa nije mogao dalje bežati, te ga je žena nosila. Najpre se naselio u Gornjoj Ljubati, potom u Crnom Vrhu kod Krive Feje da bi najposle došao u Musulj, gde je bio parlog, trnje, paprat; dve godine stanovao pod pavitom.

-Filipovci su drugi po starini. Njihov predak Velko došao „od solunsko“.

-Karamanci su od Beluta;

-Vunevci su iz Donje Ljubate;

-Kekerinci su iz Beluta;

-Šaronjinci su iz Radovnice, kao da su isti sa onima u Donjoj Ljubati.

-Oroigrinci a sada Bankovci su iz Beluta. Otuda su dobegla dva brata, Stojko i Marko, oba terzije. Tamo su „frljali kamik“ i „nadripili“ Turke, te ih ovi namrzli i oni uteknu, pa se nasele u Musulju.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Musulj (Bosilegrad) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Novo Selo, opština Trgovište  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Ovo selo je po stranama duboke i prostrane doline Kozarske Reke. Mala Businci je sa desne strane doline Dolova, čiji je potok leva pritoka Kozarske Reke. Mala Zavišići je van ove doline prema selu Ličin Dolu sa desne strane Manastirske Doline iznad Gradca.

U selu postoje dva groblja, jedno jekod Porečana a drugo kod Bisinih.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa kladenaca, koji nose ove nazive: Suvi Kladenac, Srebrni Kladenac (na međi prem Rupju) i Lekoviticia (leči rane).

Starine u selu.

U ovom selu postoje dva selišta, jedno je u Gornjoj Mali (gde su Zavišići), drugo u Leskovoj Padini. Oba su stara i ne zna se kada je u njima bilo selo. Ovo drugo kao da je starije, ima zidine.

Poreklo stanovništva.

-Rašićevi, Stevanjdan, su starinci u selu. Za njihovog pretka vele da je odnekuda došao, zatim „Car gi je prokleja, ni da se podignu, ni da se zagubiju i slog na njivu da nemaju“, odnosno da se njiva ne deli, da je jedan ima, da se ne množe. Zbog toga i kažu da su prokleti. Ne znaju koji je bio taj car a razlog prokletstva pominju kako je u selu „imalo madan“, Ovi Rašićevi „miriju brali os samokovi, od madani, oni noćili u cara“, napravili samokov i srebrna kola da kove; oni ih nisu dali caru, te ih on prokleo. Za manastirište u Novom Selu vele da je njihovo, te da su i crkvu napravili.

-Jerinci, Đurđevdan, su „od jersko“, od Kopaonika. Otuda su dobegli Jovan i Stojan (stariji od čukundedova starcu Miladinu). Ubili Arnautina, koji im je hteo sestru oteti, i pobegli. Jedan ostao u Samokovu u Crnoj Travi a drugi došao u Bankovce pa potom u Novo Selo.

-Pejaši, Sv.Đorđe, su iz Znepolja.

-Božičani, Nikoljdan, su iz Božice, doselio im se čukunded sa četiri sina. Mnogi su se odselili.

-Samčekinci (Nikola, Naum, Dimitrije, Ćira i dr), Nikoljdan i Petrovdan – služe dva sveca – zarekli se nekako ljudi i;

-Sinadinovi, Aranđelovdan, su Crnotravci – iz Kozarnice.

-Pavlici su iz Rupja (Pavličinci).

-Stevanovci, Savindan, „kodža vamilija“, su iz Melne.

-Klisurac (Nikola) je iz Klisure.

-Bisa (Nikola) je iz Crne Trave.

-Banjčani, Nikoljdan i Jovanjdan, su od Ćustendil Banje.

-Vlasinci, Aranđelovdan, su sa Vlasine.

-Bučanci (Đorkove), Aranđelovdan, su iz Broda..

-Isakobarci su iz Broda.

Ima ih još, doseljenih iz Crne Trave i bliskih sela duž reke Vlasine.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Novo Selo (Trgovište) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Novo Selo, opština Surdulica  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Ovo selo je u gornjem toku Jelašničke Reke, koja se ovde zove Novoselska Reka. Kuće su na obema stranama njene doline. Berkovci su pod Prosenikom, na desnoj strani doline  Novoselske Reke.Ima kuća na Koprivama pod granicom. Ostali delovi sela su: Lanište – u kojoj je 40 kuća, Livađe - 13, Radonji Rid - 16 i Ravna Reka -16. Nekada je u selu bilo svega 6 kuća, pre 100 godina je bilo 12 a danas u selu ima oko 100 kuća.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće iz kladenca koji se zove Rupa.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume nalaze se na mestima, koja se zovu: Garvanica, Lepoiat („rtina“), Jalovnik, Stojanov Grob, Glog, Crešnja, Radonji Rid, Obe Reke (mesto gde se sastaju dva izvorna kraka Novoselske Reke, između kojih je Radonji Rid), Slančina Korija i Ostra Čuka.

Poreklo stanovnika.

-Arizan Barča se prvi naselio u ovom selu. On je praded čoveku od 77 godina. Doselio se iz Bugarske, zapravo iz Krajišta. U vreme kada se on doselio selo je bilo pusto.

-Pešćevci su iz Toplog Dola u Bugarskoj. Došao im predak stariji od pradede. Bili su mnogo bogati; imali 1000 brava stoke, uglavnom ovaca. U Proseniku su u korubu sipali mleko, koje je doticalo u današnje Novo Selo. Od njih su:

-Guzubinci, Pavlovci (Džordža, Mladen u Radonjem Ridu) i Novkovci.

-Mladenović (Džordža) je ista porodica sa Peščevcima; praded bio isti njima i Peščevcima.

-Balinci su ista porodica sa Peščevcima, slave Nikoljdan. Peščevci (Pešćevci) i njima srodni rodovi su sedeli dole, pa iz Ugara prešli u Rid. Slave Aranđelovdan i Sv. „Džordžu“. Neke od tih porodica razlikuju po slavi.

-Stojanovići ili „Golousci“ su iz Toplog Dola u Bugarskoj. Skoriji su doseljenici.

-Đorđevići (Rista i Rusim) su iz Božice.

-Cvetanović (Janko) je iz Lisine, došao pre 60 godina. Slavi Nikoljdan.

-Keconje su iz Bosilegrada. Doselio se praded čoveku od 60 godina.

-Barčinci su iz A. Barče.

-Radlovci su od „radomirsko“ – Radomir u Bugarskoj, odakle im se posle Barče (od koga su Barčinci) doselio deda im Vučko. Od njih su:

-Zdravkovići.

-Dolarci su od „od pobijen Kamen“. Od njih je:

-Mladenović (Trajko).

-Berkovci, „deda Berko Džokin bašta“ došao iz Toplog Dola. Od njih su:

-Džokin (Kostadin);

-Ćurčijani i:

-Pejčin (Pavol).

-Lazarevići ili Kačarevići su iz Božice – mala Dživinci.

-Velkov (Ilija) je od Osogova.

-Lingurovci su iz Ljubate.

-Stojanovi (Slavko) su iz Ljubate ili Musulja.

-Konjarci.. (???!!!)

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Novo Selo (Surdulica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Palja, opština Surdulica  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Palja je selo na desnoj strani doline Paljske Reke. Kuće su u njemu zbijene. Mahala Šarci je sa leve strane reke.

U selu ima oko 50 kuća.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume nalaze se na mestima zvanim: Cikulj, Ogranje, Udovica, Srednji Rid i Ravna Šiba.

Starine u selu.

U ovom selu postoji „Gradište“, koje je u početku Paljske Doline, na jednoj kosi između dva izvorna kraka, od kojih postaje Paljska Reka. To mesto je pod gorom. Tu su, po predanju, živeli Latini, koje su neprijatelji opkolili i oni „izginuli“. Postojao je kanal od Gradišta do reke. Kroz taj kanal guske su silazile do reke i po njima su osvajači otkrili ulaz u grad i uništili ga.

Postanak sela i poreklo stanovnika.

Palja je staro naselje. Ne zna se podrobno o prvom zaseljenju ni o poreklu stanovnika. Po prvom zaseljenju postoji samo jedno opšte predanje, koje nalikuje na sela Gara, Laskovica i još neka, što je izgleda karakteristično za neka sela na ovim prostorima. Prvi su se osnivaoci toga sela doselili „od Srbiju“. Pošli su sa decom i kada su došli blizu današnjeg sela Palje, gde je najpre bilo selo, dole u reci, deca su počela igrati gradeći košare. Tu su smišljali „deka da se nasele“ i po deci, koja je tu počela graditi košare, oni se tu zasele. Do tada nije bilo sela, stanovnici su skitali.

U selu su ove porodice:

U Bogojinoj Mali su:

-Cvetanovi;

-Jovaničovi i;

-Bogojini.

U Šarčevoj Mali su samo:

-Šarci.

I još:

-Dikavci i:

-Malkočevi.

Nekada je u selu bilo samo tri kuće: Cvetanovi, Jovaničevi i Dikavci. Dikavci i Bogojini su bili jedna porodica. Dikavci su nazvani po tome što su nekada bežali u Dikavu i tamo jedno vreme stanovali pa se potom vratili u Palju, odakle su bili starinom.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Palja (Surdulica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Radosin, opština Babušnica – Pirotski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Poljanica i Klisura“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih 1902. i 1903. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Ovo selo je na desnoj strani u gornjem delu doline Male Reke, desne pritočice Tegošnice. Kroz ovo selo vodi seoski put, pored kojeg su i neke kuće, van doline.

Kada je selo bilo u Selištu imalo je svega tri kuće. Danas ih ima 70.

Seoska slava je 15. avgusta, po starom, odnosno 28. po novom kalendaru – Velika Gospojina.

Selo je zbijenog tipa.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće iz kladenaca, koji nose ova imena: Studena Voda, Džurin Kladenac, Lalin Kladenac, Stojanči Kladenac i Varovitnjak.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume su na mestima zvanim: Bričište, Popovo Branište, Jasničevo, Babin Nos, Lomje, Zeleni Kamik, Jasikov Rid, Suševje, Pridol, Lokva, Beluva, Stanci (do Masurovaca), Prijezdina Padina, Gorunje, Usov, Panjevje, Gabričje, Dren, Zakamik, Golubinjak, Ravna, Džuričev Rid, Jagnjilo, Livađe, Reljin Rid, Jazbina i dr.

Starine u selu.

Ima pomena da je postojao manastir. Pominje se Kaluđerska Čuka, Kaluđersko Gumno. Manastir je bio kod mesta zvanog Čelija, gde su njive. To je bilo manastirsko mesto. Postoji predanje kako je u manastir sam jelen dolazio, kada je slava bila. Hram je bio „na Bogorodicu“.

Poreklo stanovništva.

Postoji predanje, da se prvi zaselio u selu deda Mindža, od koga su:

-Mindžini i Džaverci, Aranđelovdan i Nikoljdan. Ne zna se odakle su doseljeni.

-Belinci, Savindan, su izumrli.

Ne zna se odakle su doseljeni ali se zna da su odavno u selu:

-Vunčini, Aranđelovdan i Sv. Todor;

-Iločinci ili Mečkarci, Savindan i:

-Ćosinci, Aranđelovdan.

U selu postoje i ove porodice,čije se poreklo nije moglo saznati:

-Purinci;

-Dostinci i;

-Lalinci. Svi slave Aranđelovdan.

-Ristinci;

-Šumanovci i;

-Dejanovci. Su svi iz Dejana - slave Nikoljdan.

-Kovačevci, Aranđelovdan, su iz Gara, odakle su im došli preci, stariji od čukundede; ne uzimaju se međusobno.

-Vukanovci su iz Vukanja – Znepolje, doselili im se pradedovi. Ne kaže se koju slavu slave.

-Dragomanci, Aranđelovdan, su (verovatno) iz Dragomana u Bugarskoj.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Poljanica i Klisura“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih 1902. i 1903. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Radosin (Babušnica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Rakov Dol (po knjizi Rakov Do), opština Babušnica  – Pirotski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Selo Rakov Dol se nalaze na ivici oblasti prema graničnim kotlinama koje zalaze u planinsku oblast. Selo je zbijenog tipa, deli se na Gornju i Donju Malu, koje put razdvaja.

Selo Rakov Dol je u početku bilo na današnjem Selištu, sa leve strane Rakov-Dolskog Potoka, ali je tu bilo bezvodno, a uz to selo je izgorelo, te su se premestili na današnje mesto, gde ima dovoljno pijaće i tekuće vode, nalazi se u zavetrini, njive, paša i livade su u neposrednom okruženju a moguća je i uspešna pečalba, van sela – što je njihovo glavno zanimanje.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume nalaze se na mestima zvanim: Zarin Del, Kremenjak, Branište, Kozilo, Koševi, Gađina Bara, Pupunjak, Beg, Orljak, Večerkovica, Pažar, Meči Put, Ravna, Ornička, Poljana, Orah, Sečine, Radanica, Debela Skrada, Suvarje, Drven Konj, Ivanoševica i dr.

Starine u selu:

Crkvište je iznad sela, gde su danas razvaline. Crkva je porušena pre 70 godina, hram je bio posvećen Sv. Petru. Tu ima starih oraha (kažu da su stari 500 godina) a postoji i Staro Grobište. U tu crkvu su dolazili na pričest stanovnici svih okolnih sela, Strelca, Dobroviša, Radosina, Kalne pa i Gara.

Postanak sela i poreklo stanovništva.

Ovo je jedno od starijih sela, ali nije tako naraslo kao Crvena Jabuka, koje je relativno mlađa po nastajanju. Zaseljenje se dovodi u vezu sa vremenom, kada je „Latina“ dignuta. Bilo je nekada u njemu samo pet kuća.

Stare porodice u selu su:

-Lilinci, Aranđelovdan;

-Đizdini, Sv. Todor;

-Kačarevci, Aranđelovdan i;

-Kovačevci, Aranđelovdan. Oni su od dva brata, od kojih je jedan bio kačar, drugi kovač, prvi se naselio sa leve strane Rakova Dola pod Zarinim Delom a drugi sa desne. Njihovo poreklo se ne zna.

-Dejćovci ili Barčinci, Nikoljdan, su od Užica. Došao im predak stariji od čukundede.

-Stanimirovi su potomci Barčinaca, slave, kao i oni, Nikoljdan.

-Ćosinci, Jovanjdan, su iz Vukanja – Znepolje.

-Ćosinci drugi, Savindan. Ne znaju za svoje poreklo.

-Dininci su potomci Ćosinaca. Samo se ne kaže kojih, op. Milodan.

-Duluvajci, Nikoljdan i;

-Čelojenci, Nikoljdan, su bili ista porodica, sada su se razrodili i stupaju u brak međusobno.

-Kostinci, Todorova Subota, su starinom od Kruševca, ali su današnji potomci od pastorka, poreklom iz Studene – jer im se predak Kosta (praded čoveku od 40 godina) oženio iz Studene, odakle mu je žena dovela pastorka a Kosta nije imao potomaka. „Prišel'c“ je neki Toma, koji se prizetio. Drugih nema.

-Šućini, Sv. Bogorodica, su iz Kalne, od pastorka skorijeg vremena.

-Terzijanci, Aranđelovdan. Ne kaže se ništa za njihovo poreklo.

-Rančići* (Milivoje i Vukadin) su iz Kalne, odakle im se doselio otac Ranča. Imaju kuću u selu a žive u Poljani, na kraju sela, gde su im košare sa ovcama.

-Deda Zlatko* (u Orahu) je iz Rakite u Bugarskoj. Ostao siroče, pa ga uzeli i zaselili.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Rakov Dol (Babušnica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Ploča, opština Bosilegrad  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Ovo selo je sa obe strane razvođa Lisinske i Pločske (Musuljske) Reke. Jedan deo je u izvorištu Pločske Reke a drugi u izvorištu (Ržanske (Lisinske) Reke; deli ih Golemi Preslop.

Barje je sa desne strane Pločske Reke.

U Ploči ima 28 kuća.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume su na mestima zvanim: Ržanski Dol, Vratnica i Skok.

Postanak sela i poreklo stanovnika.

Najpre su bile tri kuće u selu; deda Bonina, deda Petra i deda Stoilka. Od prvog su Bonini, od Petra Surlevi a od Stoilka je ostala samo jedna kuća (Mitar).

-Bonini su najstariji doseljenici, starina im je iz Lisine a boravili su na Vardeniku, gde je ranije postojalo selo Vardenik. Oni e zovu i;

-Jankovi te čine Jankovu Malu, mada mahale u ovom selu ne postoje.

-Surlevci su „od Surdulica u palanačko“, odakle su im preci pobegli.

-Kardanovi su stanovali u Kravarniku, Vardeniku, pa se ovde doselili i stalno naselili.

-Velinovi ili Pržljaci su iz Toplog Dola u Bugarskoj, gde ih i danas ima. Ded im se doseslio na tursku zemlju.

-Vunevci su se doselili sa Vardenika.

-Zdravkov (Trajko) je iz Gložja.

Mnogi su od tih doseljenika bili momci turski i čivčije, pa se tako zaselili. Bila su tri gospodara: jedan kod Velinovih, drugi kod Surlevih a treći u Barju. Musulj je imao drugog gospodara.

Barje su zaselili doseljenici iz Donje Ljubate, iz porodice:

-Popovci.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Ploča (Bosilegrad) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gornja Ržana, opština Bosilegrad  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

[caption id="attachment_61432" align="aligncenter" width="502"] Gornja Ržana   Foto: www.bosilegrad.org[/caption]

Položaj i tip sela.

Gornja Ržana je selo u početku doline Ržanske Reke, koja postaje od Viljokoštice i potoka Lopušnjaka; prva je veća pritoka sa desne strane potoka Vidimske Doline, od koje je na desnoj strani „pločko“. U dolini Viljokoštice sa leve strane nema kuća a na desnoj su ma(ha)le: Grčka, Berkova i Momčilova, a niže su od nje, niz reku, Mišaci. U Vidimskoj Dolini su male Vidima, Piperkovci i Plavilo. U selu postoje i male Đeračka i Bondžina.

U selu ima 40 kuća.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa izvora-kladenaca, koji nose ove nazive: Stankov Kladenac (u izvorištu Viljokoštice), Mal' i Golem Izvor (u izvorištu Lopušnje).

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume su na mestima zvanim: Liselica (livade pored reke), Vidim i Borovnjak (po borovinjkama).

Postanak sela iporeklos tanovništva.

Postoji predanje da je Gornja Ržana starije naselje („od pantivek“). To pričaju ne samo meštani, već i stanovnici okolnih sela (Musulja). Jedno vreme su za nju upotrebljavali naziv „stare kuće“. Međutim, to se iz porekla rodova ne vidi, valjda su se starinci pomešali sa doseljenicima, a uz to poznato je da je Gornja Ržana ranije bila „puštenjak“, gde su napasali stoku stanovnici Gornje Lisine, dok se nije zaselilo ovo selo.

Najpre je u selo bilo osam kuća; „Osam kuće seve i sevte bile u Gornja Ržana“.

-Mišaci (ranije Božaničevi) su izGornje Lisine, odakle se doselio deda Miša (ded čoveku od 70 godina); najpre su išli u „kumanovsko“, pa su došli u Krivu Feju da bi se potom naselili ovde. Od njih je ostala samo jedna kuća.

-Deda Momčilovi su iz Gornje Ljubate („mene mi se čini da su od Gornju Ljubatu“).

-Grci  su iz Vučidelaca. Naziv Grci su dobili što su bili kržavi (kržljavi).

-Bondžini su iz Gornje Lisine - („treba da su od Gornju Lisinu“).

-Đeraci su starinom iz Dukata, pa su im preci najpre došli u Gornju Ljubatu pa potom u Gornju Ržanu. „Pravo im je Đerinci po ženi, koja se zvala Đera, a bili su od Samokova“ (ovo piše na marginama-fusnotama o njima).

-Vidimčanje (Sokol, Stojan i dr.) su iz Donje Lisine.

-Piperkovci su iz Donje Ljubate ili Donje Lisine.

-Gmitrov (Ilija) je u mali Plavilo je iz Češljanaca, doselio se kao prišelac („poženil se beše tija Gmitar“).

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Gornja Ržana (Bosilegrad) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Donja Ržana, opština Bosilegrad  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

[caption id="attachment_61437" align="aligncenter" width="502"] Donja Ržana Foto: www.bosilegrad.org[/caption]

Položaj i tip sela.

Najveći deo Donje Ržane nalazi se u ravni doline bliže reci. Sa leve strane Ržanske Reke su Gornja Mala (Mišaljkini), Donja Mala  i Mrsalica (jedna kuća Mišaljkina) i Guzobije. Kuće su slamne i u grupi. Sa desne strane reke je mala Išor.

U selu ima 28 kuća.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa izvora-kladenaca, koji nose ove nazive: Kladenac (u Zanogi) i Bela Voda u Gornjoj Mali na mestu Bozovici.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume nalaze se na mestima, zvanim: Išor – sa desne strane Ržanske Reke, Prisoje, Čukare, Ramni Del, Garine i Ribarci.

Postanak sela i poreklo stanovnika.

Ovo selo nije tako staro kao neka okolna sela. Mlađe je od Gornje Ržane. U njemu nema nikakvih starih selišta ili drugih starina. Bila pustara, kažu. Zaseljena je, vele, posle oslobođenja 1878. godine, ali će biti i nešto ranije. Bilo je najpre tri kuće, pa 7 kuća a sada ih ima 28.

-Lisičare. Najpre se naselio Ivan iz Paralova, praded čoveku od 80 godina. Od njega su Lisičare.

-Gajdare su „iz Vrlu Reku“, valjda iz Toplog Dola u Srbiji, jer ih tamo ima.

-Stambolijini su iz Toplog Dola u Bugarskoj.

Ove tri familije je naselio Turčin, a posle su se naselili i drugi:

-Guzobije su iz Novog Sela. Doselio im se ded Vučko, bio najpre u Lisini pa se ovde naselio „na agino mesto“.

-Deda Stojkovi su iz Toplog Dola. Doselili se zbog toga što je ovde bilo pusto a plodno mesto.

-Mišaljkini su od Vardenika, odakle se naselio Mladen Miškaljin.

-Petre se ovde naselio kao prizetak iz Donje Lisine.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Donja Ržana (Bosilegrad) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Gornje Romanovce, opština Surdulica  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Gornje Romanovce je selo u izvorištu Romanovske Reke, sa njene desne strane; kuće su bliže površi gornjo-romanovske kose a i na okrajcima i stranama kosanica ili u početku dolina, čiji su potoci pritoke Romanovske Reke. Jedan deo sela je između Čuke i Pavlove Čuke a po desnoj strani doline, koja su u početku zove Strahinjina. Drugi deo sela je u početku Pavlove Doline (Petrovci), zatim ima kuća pod Starim Gumnom, po stranama doline Prisoja, Selske Doline, Tasine Garine i drugde.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa izvora-kladenaca, koji se zovu: Vir, Češma i Markov Kladenac.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paše i šuma se nalaze na mestima  zvanim: Kamenitica, Vitlište, Šiljegarnik, Berkova Livada, Lanište, Plavilo, Preslop, Gramada, Golemo Ravnište, Sospe, Korito, Treći Rid i Radičkova Poljana.

Poreklo stanovnika.

Po redosledu doseljavanja:

-Novkovi (Lazarovi i Strahinjini), Sv. Petka, su najstarija porodica. Njihov predak, čukunded se doselio iz Božice. Od njih su:

-Mihajlović (Kosta) i;

-Trajković a po dedi Momčilović (Stanča).

-Marinkovići, Aranđelovdan. Njihov predak, Mladen Vrtoper, doselio se iz Božice.

-Pavlovci, Nikoljdan – jedna kuća Đurđevdan, su potomci deda Pauna, doseljenog iz Ljubate. Po jednima Pavlovci su iz Vučidelaca.

-Petrovići su iz Božice. Predak im, praded čoveku od 35 godina, došao posle Pauna. Ne kaže se koju slavu slave.

-Velkovici, Mitrovdan a dvojica (Bojko i Radojko) slave Đurđevdan, su potomci Velka koji se doselio iz Vučidelaca.

-Stoilkovci (Ilija, Mijajlo i Ranđel) su iz Bitrđe, odakle im se doselio predak Stoilko. Slave Nikoljdan, Aranđelovdan i Veliku Gospojinu.

-Petrovići drugi, Mitrovdan, su iz Toplog Dola. Od njih je:

-Momčilović (Džone), ali on slavi Stevanjdan.

-Maričevci, Aranđelovdan, su iz Božice.

-Đorđinčani, Jovanjdan i Aranđelovdan, su davno doseljeni iz Gložja. Otuda je pobegao ded im Filip, pa se neki od njegovih potomaka „trgli“  iz Gornje Romanovce, a ovde ostao Đorđe, sin Filipov, od koga su Đurinčani (Radul, Miloš i Đorđe).

-Jankovići (Nikola i Stanko), Sv. Trojica, su po dedi od Nikolića. Ne kaže se odakle su doseljeni.

-Marković (Spasa) je iz Toplog Dola. Jedan je (Stojković Mihailo) poreklom iz Ljubate, odakle ga je majka dovela, preudavši se ovde. Ne kaže se koju slavu slave.

Seoska slava je Petrovdan.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Gornje Romanovce (Surdulica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Topli Do, opština Surdulica  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905. do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Topli Do je selo u izvorištu Vrle Reke, a po kosanicama, koje su razdvojene dubokim dolinama, međusobno udaljenim od četvrt do sat pešačkog hoda. Tako su Dukini po Krivome Ridu, Dajčini po Bešlijskom, Debeloričani su po masivnom i oblom Debelom Ridu, koji je između Viljokoštice i Debele Doline.

U selu ima 30 kuća. Do 1878. godine Topli Do je činio jedno selo sa onim (isto Toplo Do) u Bugarskoj (sada Topli Dol u Srbiji, op. Milodan) i pripadao je Vranju.

Starine u selu.

Staro Selište je sa obe strane Vrle Reke ispod i iznad današnje crkve, ta se i razlikuje kao Gornje i Donje Selište. Kod Donjeg Selišta sa desne strane utiče potok Krive Doline u Vrlu Reku.

Postanak sela i poreklo stanovnika.

O prvom zaseljenju ovoga sela ne zna se ništa.

-Karadžikovi. Za njih se zna da su bežali u Ržanu, odakle su se povratili.

-Bešlijini, Jovanjdan. Za njih se zna da su bili na Čemerniku i u Božici.

-Debeloričani ili Pešićevi, Mitrovdan, su poreklom iz Ploče, odakle su deda Pešu doveli Karadžikovi. Ima ih u Toplom Dolu (selo Topli Dol, nekada u Bugarskoj, danas u Srbiji, op. Milodan).

-Drajčani su iz Rajčilovca. Ne kaže se koju slavu slave.

-Dukini. Za njih se samo zna da su bežali od Turaka i ponovo vratili. Ne kaže se koju slavu slave.

-Irdini ili Pandžini, slave Sv. Petku. Ne kaže se ništa o poreklu

-Živković (Paun), Aranđelovdan. Njegova porodica je davnašnja.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905. do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Topli Do (Surdulica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Topli Dol*, opština Surdulica  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Topli Dol je selo u gornjem slivu Toplodolštice, desne pritoke Božičke Reke. Centralni deo sela ne postoji (nema „Selo“), već samo mahale, koje su po stranama doline: Nikolčina, Berkovi, Lazarovi, Pešićeva, Mutavina, Samardžijina, Čipilova, Velkova i Stambolijina. Mutavini su znatno izdvojeni od ostalih, kuće su im sa leve straneToplodolštice. Jedna mahala ovog sela, Vesina Mala (Vesini – 20 kuća) je van doline Toplodolštice, već u dolini Ržanske Reke.

U selu ima oko 90 kuća.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paše i šuma su na mestima zvanim: Stranje, Kamik, Gradište, Skrivenica, Predel, Borje („imalo borina“-borova), Stolove, Dlga Zanoga, Golemo Ravnište, Mečid i Pretvor.

Poreklo stanovnika.

-Musini, su poreklom iz Babine Poljane, u slivu Pčinje, odakle su im došli preci odavno. Nekada su bili najbogatiji u selu.

-Ćosini su, sa prethodnima, najstariji u selu, kojih je danas najmanje u selu, od Musinih je ostala jedna kuća a od Ćosinih je ostao samo jedan starac. Ne zna ime se poreklo.

-Samardžijini, staro prezime Čipilovi, su od Kočana, odakle su im došli preci zbog zuluma.

-Pržini ili Pržljaci su „od kude skopačko“, odakle su im došli preci stariji od pradedova. Od njih su:

-Nikolčini, Velkovi, Stambolijini i dr. Njih je najviše u selu.

-Pešićevi su iz Samokova.

-Berkovi (Doganovi) su poreklom od Berkovice.

-Mutavini. Za njih se na zna odakle su.

-Kardanovi su, izgleda, sa Vardenika.

Neki su se prizetili i posinili:

-Pejča iz Donje Ljubate i;

-Stojča iz Dukata (posinjen).

*NAPOMENA: Po Nikolićevoj knjizi ovo selo se nalazi u Bugarskoj pod imenom Topli Do. Nedvosmisleno je utvrđeno da je dotično selo u opštini Surdulica pod nazivom Topli Dol.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905 do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, sela Topli Dol (Surdulica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Ćurkovica, opština Surdulica  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905. do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj i tip sela.

Ćurkovica je selo pored reke, u ravni doline Vrle Reke i po stranama njene doline od ušća Ćurkovičkog Potoka, leve pritočice Vrle Reke, pa uz Vrlu Reku do ušća potoka Studenca u nju. Ravan doline je negde uža a negde šira. Sa leve strane put vodi do ušća potoka Studenca po ravni, koja se terasasto diže. Kuće sa leve strane ima u blizini nasipa i oko ušća Ćurkovačkog Potoka, a nedaleko od imanja. Mahala Jasen je na desnoj strani duboke Jasenske Doline, na jednoj ravni, po kojoj su kuće raspoređene duž seoskih puteva, a blizu njiva i šume. Neke kuće ove male sa leve strane Gruačke Doline. Mala Deda-Krstinci nalazi se na desnoj strani Ćurkovačke Doline, blizi Deda-Krstinske Čuke, koja je pod gorom. Kuće su raspoređene pojedinačno ili u  grupama, udaljenih 3-5 minuta. Iznad ovih su Mašinci, visoko iznad doline, nisu dolinskog položaja a dalje od njih su Đorđinčani, koji čine deo Gornjih Romanovaca. Krajnje kuće uz Vrlu Reku su sa leve strane Manastirskog Potoka, u čijem početku je Kalimanski Rid i na njemu jedna kuća.

Od sela u ravni doline do Deda-Krstinaca ima pola sata hoda a od ovih do Jasena 45 minuta hoda.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa reke i kladenaca, kao što su: Cvetkov Kladenac, Dva Kladenca i dr.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paše i šuma se nalaze na mestima, koja nose ove nazive: Trnica, Kaldrma, Jaz, Bare, Jazbina, Ružina Dolina, Cremuš, Široka Padina, Jankova Livada, Kozarnik, Vučja Rupa, Drvenska Dolina, Mečo Ramnište, Meče Dupke, Poljanče, Bačevište, Pčeničište, Kitke, Držaljski Rid, Saorski Rid, Mrtvica, Prisoje i Zlatolska Dolina.

Starine u selu.

U početki manastirskog Potoka, gore u Grlu, bio je manastir, po kome je potok i nazvan. Tu su i ranije bile „zidine“. Golemo Ramnište, koje je u zaleđu Manastirskog Potoka, bilo je manastirsko.

Poreklo stanovništva.

-Čulejanci* su starinci, prešli su, vele, 15 pojaseva, ovde su od pre 500 godina. Oni su najstariji rod uselu. Bili su kada je samokov radio. Slabo se množe, imah ih svega pet kuća.

Ostali su se posle njih naselili:

-Deda-Krstini* su iz Stajovca je došao sa detetom, kada je samokov radio, Doselio se sa detetom i bio kozar, pa ga beg oženio. Kod današnje Deda-Krstine Čuke, koja je po njemu nazvana, imao je pojatu i imanje. Okolo je bilo sve pusto a dole samokov.

-Boškovići, Petrovdan, su iz Božice. Živeli su najpre u Mašincu – gde su sada Mašinci (razume se i kao selo), a u Jasenu, gde su sada, bila su trla Mlađinskih. Usejin Paša naredi Bošku, koji se rodio u Božici, da bude ugljar u naseli ga u Jasenu. Od njega vode poreklo Boškovići. Oni su najpre došli u Gornje Romanovce sa Mihajlom. Njegodi su potomci u Gornjem Romanovcu bili Strahinja, Petko i drugi, koji su ista porodica sa Boškovićima.

-Pavlovci ili Vučidelčani, Nikoljdan i Petrovdan, su iz Vučidelaca. Doselio se njihov deda Pavol. Kada je samokov zapusteo Turčin je postavio Pavla da čuva majdan i on se tako naselio.

-Jovanovski* (Mita) je od Vlasine, došao kao prizetko pre 50 godina.

-Marković* (Đorđin), Nikoljdan, je došao iz Ržane pre 40 godina.

-Stanojković* (Koca) je iz Božice, odakle je sošao pre 1878. godine kao prizetko.

-Mašinci* (Cvetković Miloš) je „iz Banjsko“, odakle im je došao predak Novko; neki vele da su iz Gložja. Nazvani su po nekom Cvetku Maši.

-Milošević (Petar), Aranđelovdan, je iz Manajla, bio je čivčija, pa tu i ostao.

-Rančilović Kostadin, Nikoljdan, je stariji doseljenika, ne zna se odakle.

-Bogdanović* (Janko) je iz Donjeg Romanovca.

-Parapudini, Jovanjdan i Nikoljdan, su iz Vučidelaca.

-Cvetkovići ili Grujići, Jovanjdan, su iz Klisure, odakle im se doselio praded, koji je bio kovač.

-Marković (Đorđin) je u mali Jasen. Ne kaže se njegovo poreklo ni koju slavu slavi.

-Marković (Kosta) je iz Toplog Dola (tada u Bugarskoj). Doselio se na kupljeno imanje. Ne kaže se koju slavu slavi.

-Jovanovići, Aranđelovdan. Ne kaže se odakle su doseljeni.

-Cvetković (Miloš) je iz Crnoštice. Ne kaže se koju slavu slavi.

*Ne kaže se kaoju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905. do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Ćurkovica (Surdulica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Crvena Jabuka, opština Babušnica  – Pirotski okrug. Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905. do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Glavni deo ovoga sela je u ravni doline reke Tegošnice a ima krajeva po stranama doline. Idući od Rakova Dola kuće Crvene Jabuke počinju za 20 minuta hoda, sa desne strane doline a ima ih do ispod Gradišta.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće sa izvora-kladenaca, pod imenom: Češma, Krasa, Izvor, Dunđerovo Kladenac („pod Čuku“) i dr.

Zemlje i šume.

Njive, livade, paša i šume su na mestima: Gramađe, Orniče, Slatinac, Otrsinac, Andrejin Grob, Tumba, Pojište, Pažar, Bučje, Grm, Bobotalo, Ostri Kamik, Kunje, Slankov Rid, Ograđe, Đilin An, Vrtoš, Mučibaba, Zdravi Kamik, Trsje, Bojina Padina, Ostričje, Repa, Ogranje, Šibatovnica, Ornica, Pravi Rid, Krivi Rida, Debeli Rid, Suvi Kladenac, Pusta Rakita, Gradište, Kamik, Kovanl'k, Bačište, Zajednica, Večerkovica, Ivanoševica, Trševina, Bezubac, Bročanski Breg, Duga Ornica, Čuka, Dećevica, Ivanove Njive, Ivanove Livade i Branište – gde su nekada bili branici.

Tip sela.

U ovome slu postoje tri male: Gornja, Srednja i Donja Mala. Između mehane i Bobotala je Srednja, dalje uz reku je Gornja a niz reku Donja Mala.

Rasturanjem sela od pre 20-30 godina postale su neke novije male, kao što je Orniče, koja je na desnoj strani doline Tegošnice. Postanak ove male datira od 1885. godine, kada su stanovnici zbog poplave izbegli iz sela na imanja. Kuće su raspoređene u nekoliko grupa od po 2-3 kuće. Grupe su međusobno udaljene na po 250-400 koraka. Do osobođenja u Crvanoj Jabuci je bilo oko 100 kuća.

Starine u selu.

U ovom selu postoji Gradište, iznad sela, u izvornom delu Tegošnice, koja teče od Puste Rakite. Postoji predanje da je Gradište bilo opsednuto i tako osvojeno.

Postanak sela i poreklo stanovništva.

Zaseljavanje ovog sela dovdi se u vezu sa vremenom „kako se Latini digli“. Onda se naselio „deda Džoka“, a postoji predanje, da je „sve doseljeno“. Bila je „pusta zemlja“ i u početku je bilo šest kuća. Onda je u Rakovu Dolu bilo 9 kuća, i oba sela su imala jednog spahiju. Ne zna se poreklo tih šest kuća, niti pouzdano koje porodice od njih danas vode poreklo.

-Savini* su starosedeoci od kojih vode poreklo:

-Petkovi* i još neke porodice, svega 16 kuća.

Stanovnici, kojima je poznato poreklo, najvećim delom su iz Znepolja.

-Lisinci* su davnašnji doseljenici, od kojih su:

-Cvejinci*. Vode poreklo od Samokova (Lišće „ćustendilsko“).

-Deda Karča* su doseljeni od Crnooka („ćustendilsko“). Ta porodica se izgubila.

-Trenčini* ili Rančići su stari i ne znaju za svoje poreklo.

-Marinkovci, Aranđelovdan. Njihov je predak „Deda Petar“. Bilo ih je 30 kuća, ali su se raselili. Razrodili su se ali se ne uzimaju međusobno.

-Čelarovi su iz Sliševaca. Otuda su krenula dva brata, Miša i Vesa. Kada su došli u Ogranje(?) Miša krene za Crvenu Jabuku, koja se onda zvala „Uma Guska“ a Vesa u Zlokućane u Lužnici. Od Miše su:

-Mišarci* ili Mišarinci – 4-5 kuća u Srednjoj Mali, mnogi su se iselili. Od Vese su današnji Vesini u Zlokućanu. Kada se Miša doselio, u Crvenoj Jabuci je bilo 12 kuća – Savini, Marjanovci i još neki.

-Barčinci i Zdravkovići, Aranđelovdan i Savindan. Za Barčince jedan kaže: „Oni su, nadam se, iz Rakov Dol“.

-Petičevi* ili Petkinci su „iz znepoljsko“ kao ovi relativno su skoriji doseljenici i:

-Dačinci*, samo se ne zna odakle su.

-Stančinci* su iz Znepolja, „otud Todorine Košare nad Trn“; odselili se u „arnautluk“.

-Brođani* – „Brodžanje“, Zdravko, Kola, Jovan, Kumbarovi, Kovandžini – Savindan, su iz Broda, odakle im se doselio preded, koji je ubio Turčina.

-Pržojinci* ili Stevanovci su iz Oraha, od Pržojinih, došao im ded kod udovice.

-Lilkinci, Aranđelovdan. Njihov predak „deda Lilka“ (deminutiv od Lazar) su iz Ranog Luka – Znepolje. Razrodili su se, ali se ne uzimaju međusobno. Mnogi su se odselili. Kada su se doselili mesto je bilo pusto. Selo je bilo sa desne strane Tegošnice. Od njih su:

-Kostinci*.

-Jaćimovci* su iz Bugarske.

-Gabreševci* („Gazdini“) vode poreklo od deda Petka. Ima ih u Blatu kod Pirota. Isti su sa njima su:

-Jocarini*.

-Cvejinci* su iz Ranog Luga.

-Rajinci* su skoriji doseljenici iza Rajinog Polja. Od iste su porodice i:

-Đokinci*.

-Treničavci* su iz Znepolja.

-Ilija* je posinak, poreklom je iz Preseke.

*Ne kaže se koju slavu slave.

IZVOR: Prema knjizi Riste T. Nikolića „Krajište i Vlasina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1905. do 1909. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Crvena Jabuka (Babušnica) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Božinjevac (u knjizi Boženjevac), opština Bujanovac  – Pirotski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo leži na brežuljkastom zemljištu u neposrednoj blizini bujanovačke železničke stanice. Susedna naselja su: Žuželjica, Levosoje (opština Preševo) i Krajmirovac.

Vode.

U samom selu izbijaju dva kladenca, Gornji i Donji Kladenac. Iskopano je i pet bunara. U ataru ovog sela nalaze se izvori: Šavar, Ćeran i Kisela Voda.

Zemlje i šume.

Nazivi potesa su: Visočica, Slago Dolče, Kuso Dolče, Deenjivica, Šumatica, Biševac, Beglička Livada, Korija, Draga Padina, Donje i Gornje Polje, Više Selo, Selište ili Ploča. Veći deo atara leži istočno od  sela.

Tip sela.

Boženjevac je malo naselje, zbijenog tipa. Deli se na Gornju i Donju Malu. Ukupno u selu je 1951. godine bilo  23 kuće.

Groblje je u Levosoju.

Seoska slava je Spasovdan.

Prošlost i starine.

Selo ja najpre ležalo u dolini Male ili Popove Reke (na potesu Selište). Pomenuta dolina je između sadašnjeg Boženjevca i susedne Žuželjice. To staro selo imalo je oko 75 srpskih kuća, 40 zanatsko-trgovačkih radnji i 12 kovačnica. Preko starog Boženjevca vodila je „džada od Soluna za Niš“. Tim putem prolazili su putnici i „natovarene kamile“; nosile su so, šećer i druge proizvode.

Krajem XVIII veka u starom selu činili su zulume pojedini prolaznici. Zbog toga su se svi tadašnji stanovnici iselili – otišli su u Vranje, Niš, Paraćin, Beograd. Nisu se daleko odselila samo dva brata, Janko i Ušin. Oni su pre oko 160 godina prešli na skrovitije mesto gde su osnovali današnje naselje. U Boženjevac su se preselili i drugi pojedinci od kojih potiču neki današnji rodovi.

Na Selištu se nalaze njive i jedna vodenica. U njivama meštani izoravaju ostatke kuća, nalaze drveni ugalj ne mestima gde su bile kovačnice i drugo. Na Selištu izbijaju kladenci Belajkin, Esad-begov i Buzalak.

Današnji Boženjevac je od 1878. do 1912. godine ležao blizu srpsko-turske granice. Zbog toga su njegovi stanovnici noću prelazili u Srbiji gde su se snabdevali oružjem, koje su rasturali među Srbima na teritoriji Turske.

Do oslobođenja od Turaka selo je bilo veoma siromašno; meštani su imali male i neplodne njive „na brdu“, dok su dobre njive u ravni pored Južne Morave posedovali Turci iz Levosoja i Biljače kod Preševa. Posle oslobođenja 1912. godine te njive u dolini su pripale seljacima iz Boženjevca.

Boženjevac su 1944. godine zapalili Arbanasi iz preševskih i gnjilanskih sela.

Poreklo rodova.

U Boženjevcu žive tri starinačka i pet doseljenih srpskih rodova.

Starinački rodovi su:

-Ivanovi i Veselinovi, Nikoljdan. Ranije su činili jedan rod. Potiču od napred pomenutog osnivača sela deda Janka.

-Ušinci, Nikoljdan, potiču od osnivača sela – deda Ušina.

Doseljeni rodovi:

-Ajtini, Aranđelovdan, su doseljeni u tursko doba iz Lučana u podnožju Preševske Crne Gore. Lučane 1912. godine zatečeno je sa arbanaškim stanovništvom.

-Cvejini, Aranđelovdan, su došli kad i Ajtini iz Turije. I ovo selo je 1912. godine zatečeno kao arbanaško naselje. Za Cvejine kaže se da „mnogo ne firaju“.

-Milenkovi, Nikoljdan, su doseljeni za vreme Turaka iz Bujanovca.

-Mitini, Nikoljdan, su došli za vreme Turaka iz sela Biljače kod Preševa.

-Deda Dejkovi, Mitrovdan, su došli posle 1878. godine iz susednog Krajmirovca, Tamo su pripadali rodu Deda Stevanovi.

Iseljenici:

Ranije je bilo reči o iseljenicima iz starog Boženjevca. U novije vreme iseljeno je sedam porodica:

-Deda Dejkovi su se iselili u Bujanovac i Džep, po jedna kuća.

-Milenkovi su se iselili u Leskovac, jedna kuća.

-Ušinci,  jedna porodica živi u Vranju.

-Ajtini, jedna porodica se odselila za Beograd.

-Veselinovi, po jedna porodica se iselila u Vranje i Niš.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Božinjevac (Bujanovac) appeared first on Poreklo.

[caption id="attachment_61493" align="alignright" width="300"] Hram Preobraženja Gospodnjeg[/caption]

Poreklo stanovništva sela Žuželjica, opština Bujanovac  – Pirotski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo je malo; leži jugoistočno od Bujanovca u srednjem delu doline Bogdanovačke Rečice. Oko Žuželjice pruža se brežuljkasto zemljište.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće iz bunara. Ima dosta bunara iskopanih na njivama, dalje od sela.

Zemlje i šume.

U ataru ovog sela su ovi potesi: Trnica, Crešni Dol, Padina, Crvenačke, Kremenjak, Merkez, Poščanica i Morava.

Tip sela.

Žuželjica je selo rezređenog tipa. Deli se na mahale; Ivankoska i Deda Stošina. Prva mahala je levo, druga desno od seoske rečice. One su međusobno udaljene oko 300 metara. Kuće u mahalama su grupisane.

Žuželjica ima crkvu posvećenu Proroku Jeremiji („Rusa Sreda“ – u maju). Crkva je sagrađena pred kraj turske vladavine, 1896. godine. Pre toga je tu bila kapela.

Svi stanovnci slave crkvenu slavu, onda primaju goste i priređuju sabor.

Preslava je na Duhove.

U Žeželjici ima 26 domova.

Postanak sela, istorijat i starine.

Na početku XIX veka zelja Žuželjice bila je „sva pod planina i pod šumom“. Tada su se doselile dve porodice iz okoline Kumanova. Oni su napustili svoja sela zbog čume. Od tih porodica potiču dva najjača roda; Ivankovci i Stošini. Kasnije se doselilo još nekoliko porodica. Prvi doseljenici su zauzimali zemlju slobodno, koliko je kome trebalo. Po njivama se poznaju „čukalji“ od nekadašnje šume. Neki panjevi imaju u prečniku i po jedan metar.

Prilikom osnivanja i neko vreme posle toga Žuželjica je ležala na dolinskoj ravni pored Bogdanovačke Rečice. Trla i kolibe meštani su posedovali na mestima gde su im danas kuće. Iz sela pored rečice stanovnici su se izmestili pre 40-50 godina.

Nekada je ovom selu pripadao potes Kuka. Za vreme Turaka na njemu je nađen „ubijen čovek“. Meštani Žuželjice nisu mogli da plate krvninu; platili su je stanovnici susednog Ljiljanca. Od tada Kuka pripada tom selu.

Za vreme Turaka iznad Žuželjice postojao je han na starom karavanskom putu pravce sever-jug. Put je služio svojoj svrsi do oko 1878. godine. Postoji predanje da se jedne zime kod hana survala u dolinu natovarena kamila.

Prilikom srpsko-turskog rata 1878. godine u ovo selo su došli arbanaški vojnici „iz Dibre“. Oni su činili zlo stanovnicima. Tada su morale da se isele sve porodice; neko vreme su živele u Katunu blizi Vranja. Iznad Žuželjice na jednom mestu poznaju su „dibranski šanci“. Kopali su ih pomenuti Arbanasi kada su ratovali protiv Srba. Više sela je mesto Merkez. Tamo je postojala jedna turska karaula.

Poreklo stanovništva.

Srpsko stanovništvo Žuželjice, kako je već rečeno, potiče od doseljenika. Najviše stanovnika je iz okoline Kumanova.

Rodovi su:

-Ivankovci, Aranđelovdan, su doseljeni početkom XIX veka iz nekog sela kod Kumanova. Kumovi im žive u Tabanovcu kod Kumanova.

-Stošini, Aranđelovdan, su poreklom iz okoline Kumanova. Došli su kada i Ivankovci. Kumovi im žive u kumanovskom selu Žegljanu ili Nikuljanu. Ranije je ovaj rod imao muškarce visokog rasta. Kad je u ovom rodu bilo samo tri kuće, onda je svaka kuća čuvala po oko 100 ovaca.

-Pop Ristinci, Aranđelovdan, su došli sredinom XIX veka iz Algunje kod Kumanova. Danas u tom selu žive njihovi kumovi. Poznati su kao sveštenički rod; do sada su dali 12 sveštenika.

-Ničinci, Aranđelovdan, su doseljeni iz susednog Ljiljanca. Tamo su bili starinci.

-Kara-Postole, Aranđelovdan. Rod je osnovao posrbljeni Sarakačanin (Đorđe). Došao je 1926. godine za domazeta u Ivankovce. Ovaj Sarakačanin pripada nomadskom rodu, koji je letovao sa stokom na Vardeniku i Besnoj Kobili; zimi je išao u okolinu Niša ili Leskovca. Pomenuti Sarakačanin ima 7 sinova i najviše ovaca u selu. Sarakačani zvani Kara-Postole sada su stalno nastanjeni još  u Biljači kod Preševa (zovu ih Grci), zatim u okolini Niša i Leskovca. Prava starina im je iz okoline Janjine odakle su izbegli zbog zuluma Ali-paše Janjinskog.

Iseljenici:

-Pop Ristinci – tri porodice su se odselile, jedna u Kumanovo i dve u Bujanovac (tamo ih zovu Bulučiki).

-Ničinci – jedna porodica prešla u Krajmirovac i jedna u Borovac  kod Preševa.

Jedna seoska porodica se odselila u Beograd.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Žuželjica (Bujanovac) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Ljiljance, opština Bujanovac  – Pirotski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Selo Ljiljance leži na neravnom zemljištu ispresecanom dolinom Ljiljanske Rečice i dolinicama drugih povremenih potočića. Okolna naselja su: Žbevac, Bogdanovac i Žuželjica.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće iz bunara, kojih ima oko 50 dubokih od 6 do 22 metra. Na ataru izbijaju slabiji izvori: Kislea Voda ili Durački Dol, Antin Dol i Stevanov Dol.

Zemlje i šume.

Nazivi potesa su: Malo i Veliko Jezero, Kamilarište, Anište, Kuka, Konjarnik, Majmilovce, Selište, Lipar, Manastirište, Košarački Rid, Rosulje, Grabački Rid, Zabel, Cincarska i Kućište.

Tip sela.

Do druge polovine XIX veka ovo selo je bilo zbijenog tipa; ležalo je u dolinskom dnu oko Ljiljaanske Rečice. Odatle su se stanovnici razišli i danas je ono razbijenog tipa. Na levoj dolinskoj padini leže mahale: Kalajdžijska, Kovačevska, Grmo-Dolska, Cingurska i Marinska. Na desnoj dolinskoj padini su mahale: Bulucka, Pečinska, Rešinska i Gaginska.

Ljiljance je 1951. godine imalo 103 kuće.

Starine u selu i prošlost.

Na ataru postoji potes Selište; leži dva kilometra jugoistočno od Ljiljanaca. Selište je raščlanjeno dolinama. Tamo je ležalo prvobitno selo današnjih stanovnika. Potom su oni naselje premestili na niži položaj pored Ljiljanske Rečice. To mesto se zove Kućište. Trla i kolibe meštani su imali na mestima gde su im danas kuće. Iz sela pored rečice, koje je imalo oko 25 kuća, stanovnici se se premestili krajem XIX veka.

Iznad Ljiljanaca, idući putem za Bogdanovac nailazi se na potes Manastirište. Tu je bio stari srpski manastir posvećen Velikom mučeniku Prokopiju. Manastir je porušen „kada je vladao zulum“ pod Turcima. Pred kraj turske vladavine na Manastirištu je sagrađena današnja crkva, posvećena istom svecu. Crkvenu slavu u julu slavi celo selo; tada svaka kuća prima goste iz okolnih naselja.

Potes Kalimarište leži blizu Žeželjice. Za vreme Turaka preko ovog mesta vodio je važan put sa sevare na jug. Od 1878. do 1912. godine na pomenutom mestu nalazila se manja turska kasarna.

Anište je potes pored Kamilarišta.

Poreklo stanovništva.

U Ljiljancu žive Srbi. Stanovnici većim delom potiču os starinaca a manji deo je doseljen.

Starinački rodovi su:

-Ivčini; Kalajdžici; Paunkovci; Grmodolci; Cingurci; Marinci; Alabak; Dučini; Terzikini; Rešinci; Somurovi; Mumuruzinci i Karalejci. Svi slave Aranđelovdan.

Broj ovih rodova ranije je bio manji pa su se grananjem povećali. Za Kalajdžice se navodi da su dobili prezime po pretku Kalajdžiji. Grmodolci se zovu po tome što su im kuće u dolu ranije obraslom grmljem. U rodu Alabak postojala je žena „koja je imala posla sa Turcima“. Od kako se zna rod Alabak je uvek imao jednu kuću.

-Kovačevci, Buluci i Perčinci, slave Nikoljdan. Izgleda da su oni ranije činili jedan rod. Kovačevci su se bavili kovačkim zanatom. U rodu Perčinci preci su im ranije nosili perčine.

-Tatarovi, Sv. Jovan Preteča. U tursko doba „kod njihovih žena dolazili Tatari“  - po čemu je nastalo prezime.

-Padišarovi, Sv. Alimpije Stolpnik, je „stara familija, ali se zagubila“. Sada je ostala samo jedna kuća.

Doseljeni rodovi:

-Biljini, Aranđelovdan, su doseljeni iz susednog Žbevca, dovela majka decu prilikom preudaje. U Žbevcu su pripadali rodu Irdinci, dalje poreklo im je od Bitolja.

-Kljunci, Nikoljdan, su poreklom iz Biljače kod Preševa. Odatle se preudala majka u ovdašnje Marince i dovela decu.

-Gaginci, Aranđelovdan. Neka žena se udala (ne kaže se odakle, op. Milodan) za starca u Kovačevce i dovela sina, od koga potiče rod.

Iseljenici.

-Marinci, jedna porodica se odselila u Ćupriju.

-Ničini u Krajmirovcu i;

-Ničini u Žuželjici vode poreklo iz Ljiljanaca.

-Bobare, koji žive u Davidovcu, doselili su se iz Ljiljanaca.

-Stojkovići su se iselili u Vranje.

-Đorići su se iselili u Gramadu kod Preševa.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Ljiljance (Bujanovac) appeared first on Poreklo.

Prezimena u selu Gornja Žrvnica (opština Cetingrad – Kordun), prema popisu stanovništva SR Hrvatske 1948. godine:

Slika 1. Topografska mapa sela Gornja Žrvnica u razmeri 1:25 000
(Kliknuti na fotografiju radi bolje preglednosti)

Rezultati popisa stanovništva od 1857. do 2011. godine za selo Gornja Žrvnica – izvor Wikipedia:

U 2001. godini nastalo izdvajanjem iz naselja Gojkovac. Kao deo naselja iskazivano od 1948. godine. Od 1880. do 1931. godine Gornja Žrvnica i Donja Žrvnica iskazivani pod imenom Žrvnica za koju su podaci u 1880. godini sadržani u naselju Batnoga. Od 1890. do 1931. godine sadrži podatke za naselje Donja Žrvnica. U 1981. i 1991. godini podaci sadržani u naselju Gojkovac.

Prezimena u selu Žrvnica prema popisu stanovništva 1948. godine:

(Napomena: U knjizi "Leksik prezimena SR Hrvatske" u stanovnike Gornje Žrvnice uračunati su i stanovnici sela Donja Žrvnica i Begovo Brdo, kao i zaseoka Kosjersko Selo koji je pre rata pripadao Begovom Brdu, a posle rata Gornjoj Žrvnici)

Napomena: 1) Broj ispred zagrade označava koliko je bilo stanovnika sela sa nekim prezimenom, a broj u zagradi označava u koliko domaćinstava su živeli. Ukoliko iza broja stoji znak -, reč je o stanovnicima koji nisu imali sopstveno domaćinstvo.

IZVOR: „Leksik prezimena SR Hrvatske“, autori dr Šimunović Petar i dr Putanec Valentin

Pali borci NOB-a:

1. BANDA Petra MILE, 1919, seljak, Srbin. Stupio u NOV 1. 7. 1942, borac 2. brig. 8. div. Poginuo kod Vaganca 31. 12. 1944.
2. BOŠNJAK MILIVOJA DRAGIĆ, 1919, seljak, Srbin. Stupio u NOV 15. 12. 1941. u odred »Otmić«. Poginuo kao borac 1. brig. 6. div. kod Veljuna 17. 10. 1942.
3. BOŠNJAK Mile MILOŠ, 1922, seljak, Srbin. Stupio u NOV 23. 1. 1943, borac 8. brig. 7. div. Poginuo u Bosni 12. 3. 1943.
4. BRKOVIĆ Jovana BRANKO, 1910, seljak, Srbin. Izabran u seoski NOO 27. 11. 1941, Stupio u NOV 20. 1. 1943, desetar 2. brig. 8. div. Poginuo u Čatrnji kod Drežnika 20. 8. 1944.
5. BRKOVIĆ Milivoja NIKOLA, 1926, seljak, Srbin. Stupio u NOV 16. 2. 1943, borac 2. brig. 8. div. Poginuo kod Trošmarije 18. 10. 1943.
6. CETINA Milutina BOGDAN, 1908, seljak. Srbin. Stupio u NOV 20. 1. 1943, borac 3. brig. 8. div. Poginuo kod Rakovice 27. 1. 1943.
7. DRAGOJEVIĆ Nikole NIKOLA, 1922, seljak, Srbin. Stupio u NOV 4. 8. 1942, desetar 2. brig. 8. div. Poginuo kod Prijeboja 19. 12. 1944.
8. MATIJEVIĆ Rade DUŠAN, 1916, seljak, Srbin. Stupio u NOV 1944, borac 1. brig. 8. div. Poginuo kod Ilirske Bistrice 5. 5. 1945.
9. MATIJEVIĆ Laze ĐURO, 1905, seljak, Srbin. Stupio u NOV 1. 9. 1941. u odred »Otmić«, borac 1. čete 2. bat. 2. KPO. Umro od prehlade u Žrvnici 7. 4. 1943.
10. MILJUŠEVIĆ Miloša DRAGIĆ, 1908, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 1. 1943, borac 2. brig. 8. div. Umro kod Trnavca u Lici 15. 3. 1943.
11. MILJUŠEVIĆ Janka MILUTIN, 1903, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 1. 1943, borac 3. brig. 8. div. Umro kod Trnavca u Lici 28. 4. 1943.
12. MILJUŠEVIĆ Janka PETAR, 1922, seljak. Srbin. Stupio u NOV 1. 4. 1942, borac 2. brig. 8. div. Poginuo kod Josipdola 11. 10. 1943.
13. MILJUŠEVIĆ Janka RADE, 1908, seljak, Srbin. Stupio u NOV 16. 11. 1942, borac 2. bat. KPO. Umro u Žrvnici 3. 5. 1943.
14. MRKOBRAD Milivoja RADE, 1909, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 1. 1943, borac 8. brig. 7. div. Poginuo u Bosni 16. 5. 1943.
15. PEKEČ Nikole ĐURO, 1898, seljak, Srbin. Zarobljen kao bivši jug. Vojnik aprila 1941. kod Otočca, a ubijen od Talijana u logoru u Italiji 1943.
16. PEKEČ Nikole NIKOLA, 1910, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 1. 1943, borac 8. brig. 7. div. Poginuo kod Sutjeske 25. 5. 1943.
17. RONČEVIĆ Stanka GOJKO, 1919, seljak, Srbin. Stupio u NOV 20. 10. 1944, borac 5. krajiške brig. Poginuo kod Vinkovaca 10. 2. 1945.
18. RONČEVIĆ Petra JOVO, 1907, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 1. 1943, borac 8. brig. 7. div. Poginuo u Bosni 13. 4. 1943.
19. RONČEVIĆ Stanka MILIĆ, 1909, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 1. 1943, borac 8. brig. 7. div. Poginuo na Sutjesci 17. 6. 1943.
20. SAVIĆ Miloša NIKOLA, 1924, seljak, Srbin. Stupio u NOV 21. 10. 1942, komesar čete 1. brig. 8. div. Poginuo kod Primišlja 15. 4. 1945.

Žrtve ustaškog i fašističkog terora:

1. DRAGOJEVIĆ Nikole JEKA, 1930, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
2. DRAGOJEVIĆ Stanka MILA, 1899, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
3. MATIJEVIĆ Petra ANKA, 1921, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 19. 8. 1941.
4. MATIJEVIĆ Stanka ĐURO, 1922, stolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
5. MATIJEVIĆ Nikole JEKA, 1930, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
6. MATIJEVIĆ Nikole MIRA, 1940, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 25. 8. 1941.
7. MATIJEVIĆ Stanka PETAR, 1908, stolar, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinom stanju 30. 7. 1941.
8. MATIJEVIĆ Petra RADE, 1879, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
9. MATIJEVIĆ Save SOFIJA, 1897, seljanka, Srpkinja. Ubile i spalile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
10. MOMČILOVIĆ Ninka NIKOLA, 1878, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Dugačkoj Kosi 19. 8. 1941.
11. MRKOBRAD Milivoja DUŠAN, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
12. MRKOBRAD Nikole MACA, 1923, seljanka, Srpkinja. Zaklale je ustaše u Latićkama 3. 4. 1942.
13. MRKOBRAD Rade MARA, 1925, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
14. MRKOBRAD Mihajla MILA, 1896, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Latićkama 3. 4. 1942.
15. MRKOBRAD Rade MILICA, 1921, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
16. MRKOBRAD Milivoja NIKOLA, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Latićkama 3. 4. 1942.
17. PEKEČ Marka ĐURO, 1886, seljak, Srbin. Zaklale ga ustaše u Gornjoj Žrvnici 19. 8. 1941.
18. PEKEČ Đure ĐURO, 1911, seljak, Srbin. Ubili ga Nijemci u Drvaru 10. 3. 1943.
19. PEKEČ Mile NIKOLA, 1869, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše kod Cetingrada 3. 4. 1942.
19.a POPOVIĆ Milića STANKO, 1910, seljak, Srbin. Ubijen u Njemačkoj 1944.
20. POTKONJAK Matije ANA, 1884, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Staroj Gradiški 1942.
21. POTKONJAK Petra BOSILJKA, 1886, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Dugačkoj Kosi 19. 8. 1941.
22. POTKONJAK Nikole JANKO, 1896, seljak. Srbin. Ubile ga ustaše u Jasenovcu 1942.
23. POTKONJAK Stanka PETAR, 1898, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Dugačkoj Kosi 19. 8. 1941.
24. RONČEVIĆ Marka DRAGICA, 1938, dijete, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
25. RONČEVIĆ Petra DUŠAN, 1941, dijete, Srbin. Udavile ga ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
26. RONČEVIĆ Todora LAZO, 1914, pekar, Srbin. Ubile ga ustaše u Ruševici 13. 5. 1942.
27. RONČEVIĆ Petra MILE, 1928, dijete, Srbin. Ubile ga ustaše u Gornjoj Žrvnici 3. 4. 1942.
28. RONČEVIĆ MILICA, 1896, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Gornjoj Žrvnici 23. 8. 1941.
29. RONČEVIĆ Mile PETAR, 1909, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Gornjoj Žrvnici 23. 8. 1941.
30. RONČEVIĆ Stanka PETAR, 1923, seljak, Srbin. Ubile ga ustaše u Mehinu stanju 30. 7. 1941.
31. RONČEVIĆ Milivoja SOFIJA, 1903, seljanka, Srpkinja. Ubile je ustaše u Vinkovcima 27. 4. 1942.

Umrli od tifusa i drugih bolesti:

1. CETINA Mile ILIJA, 1897, seljak, Srbin. Umro u Gornjoj Žrvnici 19. 5. 1944.
2. CETINA Milivoja STOJA, 1896, seljanka, Srpkinja. Umrla u Žrvnici 15, 5. 1943. (rođ. 1885. Ćulibrk Milivoja i Mile Stoja, udata za Milutina Cetinu 1904.)
3. MATIJEVIĆ Laze ĐURO, 1905, seljak, Srbin. Umro u Žrvnici 19. maja 1944.
4. MATIJEVIĆ Laze MILIĆ, 1895, seljak, Srbin. Umro u Klokoču lipnja 1943.
5. MATIJEVIĆ MILKA, 1893, seljanka, Srpkinja. Umrla u Žrvnici 15. 4. 1943.
6. MATIJEVIĆ Miladina NIKOLA, 1895, seljak, Srbin. Umro u Klokoču 15. 9. 1943.
7. MILJUŠEVIĆ Janka MILUTIN, 1903, seljak, Srbin. Umro u Dabru 1943.
8. MILJUŠEVIĆ Janka RAFAILO, 1908, seljak, Srbin. Umro u Žrvnici 1943.
9. PEKEČ Nikole MILAN, 1891, seljak, Srbin. Umro u Gornjoj Žrvnici 7. 5. 1944

Izvor: „Kotar Slunj i kotar Veljun u NOR-u i socijalističkoj izgradnji“, Historijski arhiv Karlovac

The post Poreklo prezimena, selo Gornja Žrvnica (Cetingrad) appeared first on Poreklo.

Poreklo stanovništva sela Jastrebac, opština Bujanovac  – Pčinjski okrug. Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

Položaj sela.

Jastrebac je selo na neravnom zemljištu ispresecanom dolinama i to između Košarna, Klinovca i Trejaka.

Vode.

Meštani koriste vodu za piće iz kladenaca i tri bunara. Za vreme letnje suše stoka nalazi vodu ne mestima gde su „raspadine i brežine“.

Zemlje i šume.

Delovi seoskog atara nosu ove nazive: Stamboliski Gumna, Mali Mečak, Dlagi Rid, Golemi Čukar, Nivički, Sveto Maslo, Mala i Golema Širina, Vodenica, Rumenski Čukar, Crnogorsko, Lojzišta (sada bez vinograda), Zbirište, Ravšino, Kačarevo, Opašina, Leštar, Prosište, Kućetina, Dolinka, Stara Ćerana (u Gornjoj Mahali), Gornati Dol, Srmsko Dolče, Ornica, Grob, Vrla Čuka, Donje i Gornje Trlište, Krmište, Virovi, Poprdljivo i Ramnište.

Tip sela.

Selo je razbijenog tipa. Deli se na četiri mahale: Gornja, Rumeninska, Zajčinska i Baba Ćurinska. U prvoj mahali žive dva roda a u ostalima po jedan.

Jastrebac nema zajedničku slavu*. Stanovnici Gornje i Baba Đurinske Mahale slave Aranđelovdan i Đurđevdan; stanovnici mahale Rumeninci slave Nikoljdan i Duhove a stanovnici mahale Zajčiki slave Đurđic i Đurđevdan.

*Pretpostavlja se da je jedna od ove dve slave jedna Krsna slava, op. Milodan.

Jastrebac je 1951. godine imao 18 domova.

Postanak sela.

Jastrebac je mlado naselje. Osnovali su ga doseljenici. Osnivači su preci današnjeg roda Deda Dešinci. Doselili su se pre oko 130 godina. Posle njih su sa raznih strana dolazili i drugi rodovi.

Najpre je selo, kada jeimalo 2-3 kuća, ležalo na potesu Drenje pokraj susednog Klinovca (to je sada klinovačko mesto). Kada su se stanovnici namnožili, pre oko 100 godina, oni su počeli da krče oraliju dalje od kuća na udaljenim mestima. U to doba zemlja oko sela „ne bila odnesena kako danas, već je sve bilo složno, sve planina (šuma); kud hoćeš – tamo krčiš“. Tako su meštani prelazili na krčevine u kojima su obrazovali nove krajeve i stvorili Jastrebac razbijenim selom. Na selištu Drenje sada nema „duvarina“, jer su ih pozniji stanovnici „ispovadili“ i stvorili prostore za njive.

Groblje je na mestu Čuka blizu selišta Drenje. Atar ovog malog sela ranije je bio veći nego danas. U novije vreme pojedine delove atara (Mečak, Drenjak i dr) prisvojili su stanovnici susednog sela Klinovca.

Mesto Kućetina je pokraj Gornje Mahale. Tu je živeo neki deda Mladen, ded pojedinih današnjih meštana pomenute mahale.

Zbirište je mesto, takođe, pokraj Gornje Mahale. Tu su se prilikom „dobrog dana“ okuljali stanovnci na veselje i razgovor. Pre nekoliko godina Zbirište je prisvojio seljak Mladen Stošić – Poganac. Novo zbirište meštani su osnovali kod seoskog krsta („kude sveto mesto“).

Na mestima Gornje i Donje Trlište bila su trla nekod deda Ivana. Na trlima je boravila stoka od Mitrovdana do Đurđevdana. To je bilo do 1912. godine. Do tada je kuća Ivana imala oko 100 koza, 70 ovaca i zadrugu od 20 ukućana.

Poreklostanovništva.

U Jastrepcu žive ovi rodovi:

-Dešinci su poreklom iz okoline Leskovca. Doselili su se pre oko 130 godina (Mladen, živ 70 godina – Tasa – Janko - Deša, onivač roda, koji se doselio). Deda Dešinci najpre su se naselili i Krševcu, potom na selište Drenje a odatle prešli u Gornju Mahalu.

-Deda Ivanovi su u Gornjoj Mahali. Ne zna se njihovo poreklo.

-Rumenci su dosljeni iz Žbevca. Imaju posebnu rodovsku mahalu. Ne zna se odakle su doseljeni u Žbevac.

-Zajčiki ili Linčini imaju posebnu mahalu. Ne zna se njihovo poreklo.

-Čergari ili Baba Đurinci su došli iz Sejaca. Tamo imaju rođaka, koji ne zna za svoje dalje poreklo. U ovom rodu jedna porodica ima prezime:

-Poganci.

Iseljenici.

-Deda Ivanovi, iselilo se pet porodica. Jedna u Preševo, zatim u preševsko selo Reljan (prezime Jastrepčani), dve u Karavukovo (Bačka) i u okolinu Pančeva.

-Baba Đurinci, iselilo se četiri porodice. U okolinu Vranja, Samoljicu (tamo su Nedeljkovići) kod Preševa, u susedni Trejak (tamo su Stanisavljevići) i jedna u Banat.

-Šebeci su se svi iselili u Čestelin kod Vranja. Tamo se otišli posle 1878. godine.

IZVOR: Prema knjizi Jovana F. Trifunoskog „Vranjska Kotlina“ nastaloj na osnovu podataka prikupljenih od 1951. do 1955. godine. Priredio saradnik Porekla Milodan.

The post Poreklo prezimena, selo Jastrebac (Bujanovac) appeared first on Poreklo.